Morgunblaðið - 27.02.1982, Qupperneq 33

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. FEBRÚAR 1982
33
Jazzvakning heldur uppteknum hætti..
Blásarinn Joe Newmann
væntanlegur hingað
JAZZVAKNING kynnir komu
trompetlcikarans Joe Newman
til íslands, en þessi meðlimur
úr Count Basie Big Bandinu
mun dveljast hér í viku. Hann
kemur laugardaginn 6. mars og
mun halda hér nokkra tónleika,
auk þess sem Newman verður
með kcnnslu í skóla FÍH.
Joe Newman er ættaður frá
New Orleans, þar sem hann
fæddist árið 1922. Hann vakti
fyrst athygli með skóla-
hljómsveit Alabama State
Teachers College, sem leidd
var af Lionel Hampton. Þar
starfaði hann í tvö ár, á tíma-
bilinu 1941—1943, eða þar til í
desember 1943, þegar New-
man gekk í Big Band Count
Basies. Með Basie Bandinu
lék Newman næstu fimm árin
og kom svo aftur inn í
hljómsveitina árið 1952. Síð-
an þá hefur hann leikið af og
til með Count Basie. Þess á
milli hefur Newman verið
með ýmsum hljómsveitum,
t.d. J.C. Heard og Illinois
Jacquet árið 1947 og svo leitt
eigin hljómsveitir. Má í því
sambandi nefna hljómleika-
ferð, sem Newman fór í um
Skandinavíu með eigin sext-
ett, skipuðum meðlimum úr
Basie Bandinu. Joe Newman
hefur leikið inn á plötur
fjölda þekkta jazzleikara, s.s.
Milt Jackson, Zoot Sims, Buck
Clayton, Tony Scott og að
sjálfsögðu með Count Basie
(t.d. á plötum frá tímabilinu
1952-1958).
Æfingar fyrir fyrstu tón-
leika Joe Newmans, sem
verða á Broadway, munu fara
fram um helgina 6.-7. mars.
Tónleikarnir á Broadway
verða svo hinn 8. mars, þar
sem Newman leikur með tríói
Kristjáns Magnússonar.
Einnig mun kvartett Krist-
jáns Magnússonar koma fram
þetta kvöld og Big Band ’81,
undir stjórn Björns R. Ein-
arssonar. Eins og fyrr segir,
heldur Joe Newman námskeið
við skóla FÍH í þessari viku,
sem hann dvelur hér.
Einnig stendur til að
trompetleikarinn haldi til
Akureyrar til hljómleika-
halds, sem þó er enn óráðið.
Stefnt er að því að Joe New-
man komi fram á klúbbkvöldi
í Djúpinu, eða annars staðar í
Reykjavík, föstudagskvöldið
12. mars, sem nánar verður
greint frá síðar.
(FrétUtilkynninK frá Jazzvakningu)
Trompetleikarinn Joe Newman (lengst t.h.) er hér ásamt þeim Friðrik
Theodórssyni (í miðið), bassaleikara kvartetts Kristjáns Magnússonar, og
J J. Johnson (lengst Lv.).
hófst. Segir MM aö eitthvað hljóti
nú aö kosta aö halda slíkar veizl-
ur.
— O —
Þá höfum viö frétt aö Magnús
Kjartansson hafi nú í hyggju aö
feta í fótspor þeirra Rlchard Clay-
derman og Graham Smith. Hefur
Magnús í huga útgáfu hljómplötu
í svipuðum dúr og Clayderman
hefur verið að senda frá sór, þ.e.
hugljúfar ballöður leiknar á slag-
gígiu.
— o —
Gary Numan kom nokkuö á
óvart er hann heiðraði MIDEM-
ráösfefnuna meö naerveru sinni.
Lét hann sig ekki muna um aö
lýsa því yfir viö viöstadda aö þaö
heföu verið mistök hjá sér aö
hætta aö koma fram opinberlega.
Hafi hann nú í hyggju aö taka upp
þráöinn þar sem frá var horfiö
þrátt fyrir þá staðreynd aö dreng-
urinn tapaöi 400.000 sterlings-
pundum á tveimur síðustu tón-
leikaferöum sínum. Umfang
sviösbúnaöarins er slíkt aö 20
manna starfsliö þarf tíl aö halda
öllu í röö og reglu, en nú mun
Numan hafa i hyggju að skera út-
búnaöinn og starfsfólkið viö trog
svo honum veröl kleift aö halda
fyrri iöju áfram. Ekki er hins vegar
ofsögum sagt af flugóhöppum
hans. Á leiöinni heim af ráöstefn-
unni varö hann aö nauðlenda á
þjóövegi rétt viö Southampton.
— O —
Alice Cooper karlinn er ekki
dauður úr öllum æðum þótt vissu-
lega hafi verið fremur hljótt um
hann hin síöari ár. Kappinn var á
ferðalagi nýveriö meö einkavin
sinn, kyrkislönguna, en var vísaö
út af þremur hótelum. Það var
hins vegar ekki fyrr en á fjóröa
hótelinu, sem þaö uppgötvaðist
aö það var hann sem hótelin vildu
ekki, en ekki slönguræfillinn.
— O —
Dire Straits munu vera um þaö
bil aö leggja af staö í hljómver til
aö taka upp fjóröu breiöskífu
hljómsveitarinnar. Hefur því
heyrst fleygt aö jafnvel sé um tvö-
falda plötu að ræöa.
— O —
Litla platan frá Human Leauge
meö laginu Don’t Vou Want Me,
af breiöskífunni Dare, er fyrsta
litla platan sem selst í platinum-
upplagi, þ.e. 300.000 eintökum, í
Englandi frá þvi lag Wings, Mull of
Kintyre, sló í gegn meö viölíka ár-
angri fyrir einum 3 árum eöa svo.
Bodies-flokkurinn er síður en svo á þeim buxunum að leggja upp laupana. Ljósm.: Emiiia
Enginn ætti að sjá
eftir Utangarðsmönnum
Þrátt fyrir að ýmis Ijón hafi verið
í vegi hljómsveitarinnar Bodies frá
því hún var stofnuð í haust, er eng-
inn uppgjafartónn í þeim þremenn-
ingum, Mike, Danny og Rúnari.
Sem kunnugt er, hætti Magnús
trymbill í hljómsveitinni nú fyrir
skömmu og gekk til liðs við Bubba
og Egóið. Magnús lék engu að síð-
ur með Bodies á fyrstu plötu þeirra,
sem var hljóðrituð skömmu eftir að
hann hætti, og er útgáfudagur
hennar á fimmtudegi, 4. apríl.
Platan er fjögurra laga, 12
tommur að stærð og er ætlað að
snúast 45 snúninga á mínútu.
Lögin á plötunni heita: I’m Lone-
ly, Never Mind, Dare og Dear
Suzie. Hún var tekin upp í Hljóð-
rita og þar sat Gunnar Smári við
stjórnborðin og átti hann einnig
þátt í upptökustjórn ásamt með-
limum Bodies. Það er Sporið sem
gefur þessa plötu út og er þetta
önnur íslenska platan sem kemur
út hjá fyrirtækinu.
í tilefni útgáfunnar halda Bod-
ies tónleika á Hótel Borg á
fimmtudagskvöldið og þá kemur
nýi trommarinn þeirra fram með
þeim í fyrsta skipti. Hann heitir
Magnús Bjarkason og eftir þvi
sem Pokahornið kemst næst, hef-
ur hann lítið komið nálægt
rokkbransanum fram til þessa.
Þeir fjórmenningar hafa æft af
kappi að undanförnu og hyggjast
fylgja plötunni vel eftir.
Pokahornið hitti þá Mike,
Danny og Rúnar að máli um dag-
inn og fyrst lék því forvitni á að
vita hvort þeir þremenningar
væru ánægðir með það efni sem
er á plötunni.
Danny: Það var virkilega gam-
an að vinna að þessari plötu.
Mike: Allavega miðað við það
sem við höfum áður unnið sam-
an.
Danny: Textarnir eru á ensku,
en á plakati sem fylgir plötunni
eru þeir prentaðir bæði á ís-
lensku og ensku.
Mike: Eg held, að nýju plöturn-
ar með Egóinu og Bodies séu
mun betri en það sem við vorum
að gera með Utangarðsmönnum,
- spjallað
við Bodies
um nýja
plötu o.ffl.
þannig að enginn ætti að sjá eftir
þeim. Svo má geta þess hér, að
við stefnum að því að gefa út á
kassettu efni sem var hljóðritað
á Hótel Borg á síðustu tónleikun-
um sem Maggi Stefáns spilaði
með okkur. Við komum til með
að skipta um lög á efnisskránni
hjá okkur núna, svo sú útgáfa á
fullan rétt á sér.
— Af hverju hœtti Magnús
Stefánsson meö ykkur?
Danny: Hann var ekki ánægð-
ur með það sem hann var að gera
með okkur og vildi breyta til.
Mike: Ég er feginn að hann fór
í Egóið en ekki Brimklóna eins og
hann var að pæla í.
Danny: Magnús var búinn að
vera óákveðinn lengi. Það hlaut
að koma að því að hann yrði að
gera upp hug sinn varðandi þessi
mál.
— Er ekki erfitt fyrir ykkur
ad gefa út plötu með enskum text-
um hér á landi?
Mike: I raun og veru seljast
plötur með enskum textum mun
meira hér en plötur með íslensk-
um textum. En ef maður býr hér
á landi, finnst mörgum málið
horfa öðruvísi við, jafnvel þó við
Danny séum bandarískir og
enskan okkur tamari. Annars er
ég á þeirri skoðun, að tilfinning-
in í tónlistinni skipti mestu máli.
Danny: Já, tónlistin er númer
eitt. Það er álíka erfitt fyrir Mike
að syngja á íslensku og íslend-
inga að syngja vel á ensku.
Talið berst að framtíðaráform-
um Bodies og þeir segjast nú
.vera að velta fyrir sér að gera
þátt til að sýna í hinum fjöl-
mörgu kapalsjónvarpsstöðvum
sem hér hafa skotið upp kollin-
um. Þeir félagar eru mjög
óhressir með hversu lítinn gaum
ríkisfjölmiðlarnir hafa gefið
rokktónlistarlífinu í höfuðborg-
inni. Að vísu eru menn ánægðir
með þá tvo þætti sem sjónvarpið
tók upp með Purrkinum og Grýl-
unum, en betur má ef duga skal,
segja þeir.
Mike: Þýski þátturinn, sem
sjónvarpið sýndi um daginn, var
handónýtur. Mikið af því sem
verið er að spila í dag er á svo
lágu plani að mann langar að
æla.
Það kom einnig fram í þessu
spjalli við þá félaga, að þeir
stefna að því að kynna þessa
nýju plötu erlendis á ýmsan hátt.
Sporið ætlar að gera eitthvað í
þeim málum, m.a. senda hana til
CBS og fleiri fyrirtækja. Einnig
hafa þeir fullan hug á því að gera
ýmislegt sjálfir í þeim efnum. Þá
er farið að langa að komast út
fyrir landsteinana og spila fyrir
ný andlit.
Danny: Hljómsveitir þurfa að
komast í nýtt umhverfi stöku
sinnum. Tilbreytingin er nauð-
synleg. Við fáum innblástur af
nýju fólki.
Mike: Ibúar meginlands Evr-
ópu og Englands eru mjög opnir
fyrir nýrri tónlist og það er stað-
reynd, að íslensk tónlist hefur
vakið athygli í Englandi. Þó við
skuldum enn mikið frá Utan-
garðsmannaferðinni, erum við
farnir að hlakka til að reyna aft-
ur.
Danny: Það tekur tíma og
skipulagningu að koma sér á
markað erlendis.
Mike: Málið er að gefast aldrei
upp.
Danny: Uppgjöf er sama og
dauði.
Með þessum orðum kveðjum
við Bodies, en við þessi lokaorð
Dannys kom óneitanlega upp í
huga mér ágætis setning frá
Rolling Stones: „It’s only rock
and roll, but I like it.“
BV
Umsjón: Sigurður Sverrisson og Björn Valdimarsson.