Morgunblaðið - 09.03.1983, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. MARZ 1983
37
og það hefði tekist hefði æfingum
verið haldið áfram. I fyrra og hitt-
eðfyrra var vilji fyrir hendi hjá
SKÍ til að gera eitthvað en svo er
ekki í vetur."
Björn sagðist vita að fjáröflun-
armöguleikar Skfðasambandsins
væru ekki miklir, „en ég veit ekki
betur en að frjálsíþróttafólk sé
stökkvandi og hlaupandi út um
allan heim. Það hlýtur að fá
greiddan ferðakostnað a.m.k.,“
sagði hann.
Ennfremur sagði Björn að hann
teldi sjálfsagt að selja inn á sum
skíðamótin hér á landi, annað-
hvort með ströngum aðgangseyri
eða einhvers konar styrktarkerfi.
„Það er alltaf verið að tala um að
skíðasvæðin séu almenningssvæði
en ég veit ekki betur en það sé
almenningur sem borgar öll
íþróttahús og knattspyrnuvelli."
„Fáum aðeins eitt mót“
Björn sagði Ólafsfirðinga langt
frá því að vera ánægða með hvern-
ig að því er staðið hverjir fái að
halda skíðamót hér á landi. „Við
höfum eitt fast göngumót hér á
ólafsfirði en ekkert í alpagrein-
um. Stóru félögin eiga svo marga
fulltrúa á skíðaþingi, þegar ákveð-
ið er hvar mótin skulu haldin, að
við getum engu breytt þar í sam-
bandi við þetta. Eg er orðinn
þreyttur á þessu, og við komum
lang verst út úr þessu. Stóru félög-
in verða að gá að því hvað það
getur hindrað skíðastaði að lífga
upp á tilveru sína ef þeir fá ekki
að halda mót.
í fyrra sóttum við um að halda
unglingamót. Reykvíkingar sóttu
einnig um það og fengu mótið. Við
vorum með fimmtán keppendur sem
kepptu á öllum mótum vetrarins, en
frá þeim var einn keppandi á mót-
inu. Þegar til kom var ekki hægt
að halda mótið í Reykjavík vegna
snjóleysis og það var fært til
Siglufjarðar þó við hefðum sótt
um það ásamt Reykvíkingum!"
Ólafsfirðingar fengu nýja skíða-
lyftu árið 1978. „Þá varð alger
stökkbreyting hjá okkur," sagði
Björn. „Og það gleðilegasta við
það var sá ótrúlegi fjöldi fólks sem
kom og hjálpaði við að setja lyft-
una upp í sjálfboðavinnu, og því
varð vinnan við það mjög ódýr.“
Eins og áður kom fram var
krakkamót þennan tíma sem ég
stoppaði í ólafsfirði — enda var
það á Öskudaginn og krakkarnir í
fríi í skólanum. Björn sagði að
þeir reyndu að hafa eins mikið
fyrir krakkana og hægt væri og
yfirleitt væri eitthvað um að vera
um hverja helgi. Að vísu hefði vet-
urinn í vetur verið erfiður þar sem
veður hefði verið erfitt. Veðrið
hefur einnig sett strik í reikning-
inn hvað stökkið varðar. Björn
sagði að heldur væru dapurlegar
fréttir úr stökkinu. Ekki vantaði
fólkið en erfitt hefði verið að
stökkva þar sem oft hefði verið
mjög hvasst í vetur.
„Ótrúlegur rekstur“
Fjármálin, blessuð, eru alltaf til
umræðu þegar fjaliað er um
íþrótta- og æskulýðsstarfsemi. Af
gömlum vana var því rætt um þau.
„Rekstur skíðafélagsins er alveg
ótrúlegur. Við erum með þjálfara
erlendis frá þar sem enginn ís-
lenskur hefur fengist, og við verð-
um að greiða honum skikkanleg
laun. Við höfum einnig þjálfara í
göngu og einnig í stökki fyrir
börn. Þá er maður í starfi hér á
skíðasvæðinu og ég hugsa að
vinnulaun í heild fari ekki undir
25.000 krónur á mánuði."
Björn sagði að svo væru það
ferðalögin og það væri ekki svo
lítill peningur sem færi í þau.
„Undanfarin ár höfum við verið
nánast eina félagið sem hefur ver-
ið með í öllum greinum. Siglfirð-
ingar hafa að vísu verið síðustu
tvö ár, en við erum með einn
stærsta skíðahóp sem þekkist hér
á landi.“
Björn sagði að með ólíkindum
væri hve vel fjáröflun gengi, og
hve vel gengi að fá fólk til að
vinna í sjálfboðavinnu. Konur sjá
um veitingasölu, skíðalyftan gefur
peninga og fleira mætti tína til af
því sem gefur fé til rekstursins.
„Einnig leigjum við nokkrir út
íþróttasal og ágóðinn af því renn-
ur allur til skíðafélagsins," sagði
Björn. Hann sagði að árskortin á
Ólafsfirði væru um helmingi ódýr-
ari en annars staðar, og væri það
til þess að fá fjöldann til að vera
með.
„Það erfiðasta af öllu er að hafa
stöðugar áhyggjur af fjármálun-
um en við munum alls ekki gefast
upp. Við erum einstaklega ánægð-
ir með allt fólkið í bænum sem
aðstoðar okkur, og sérstaklega
hafa konurnar verið okkur ein-
staklega hjálplega."
Björn sagði að nú þegar væri
komin hótelaðstaða í bæinn og
væri hægt að fara að einbeita sér
meira að því að taka á móti skíða-
fólki. Hann sagði að ekki hefði
verið mikið um það“, en við höfum
hugleitt að fá Flugfélag Norður-
lands til samstarfs um svokallaða
helgarpakka, og þá munum við
sérstaklega benda fólki á hve ódýr
lyftukortin eru hjá okkur.
Skíðaáhugi meðal barna og
unglinga er mjög mikill á Ólafs-
firði, og sagði Björn Þór að lokum
að skólastjórarnir á staðnum
væru mjög hlynntir íþróttinni, “og
það hefur ekki svo lítið að segja."
- SH.
dag“
get æft. I svona veðri (það gat
varla verið betra) geng ég í
svona einn og hálfan til tvo tíma,
ætli ég fari ekki svona 30 kíló-
metra á þeim tíma,“ sagði Gott-
lieb.
Gottlieb hefur orðið íslands-
meistari í skíðagöngu, en hann
tók ekki þátt í Landsmótinu í
fyrra. „Ég var að byggja og hafði
engan tíma til að vera með. Ég
er í ágætri æfingu núna, en það
er erfitt að ná sér á strik á ný
þegar maður hefur tekið sér
svona hvíld."
Ætlarðu þér sigur á Lands-
mótinu?
„Stefna ekki allir að því?“
spurði hann þá til baka. „Það
þýðir ekki að fara með því hug-
arfari að ætla að verða síðastur."
Áður en hann var rokinn á ný
gafst tími til að smella af honum
mynd og er árangur af því vænt-
anlega hér einhvers staðar ekki
langt undan.
tvisvar
á
Gottlieb Konráösson haröskeyttur skíöagöngukappi frá Ólafsfiröi.
helst
„Æfi
ÞAR SEM ég stóð skammt frá
skíðalyftu Ólafsfirðinga og horfði í
kringum mig sá ég hvar bláklædd
vera kom þjótandi í átt til mín á
gönguskíðum og nálgaðist óðfluga.
„Þetta er hann Gottlieb,“ sagði
Björn Þór, er stóð við hlið mér.
Bláklædda veran kom nær og
nær og fljótlega var hún farin að
fjarlægast aftur. Hafði þotið
framhjá án þess að hægja á og
hvarf fljótt sjónum. Fljótlega
sást hún nálgast á ný eftir að
hafa gengið dágóðan spotta. Ég
áræddi að stökkva í veg fyrir
kempuna og freista þess að
stöðva hana. Það tókst og þar
var kominn Gottlieb Konráðs-
son, göngumaðurinn kunni.
Nokkrar spurningar voru
lagðar fyrir hann í snarheitum
til að trufla æfinguna ekki um of
og sagðist hann helst æfa tvisvar
á degi hverjum. „Það er nú ekki
alltaf hægt vegna veðurs — og
einnig er misjafnt hve lengi ég
Borgarfjörður eystri:
Góðir gestir
á ferð, þyrla
og kynjafugl
Borgarfirði eystra, 26. febrúar.
SEGJA má að í þessari viku hafi
verið óvenju gestkvæmt í Borgar-
firði.
Um fimmleytið á fimmtudaginn
tóku Borgfirðingar að heyra ókenni-
legar drunur, svo að undirtók í fjöll-
unum umhverfis fjörðinn. Litu þá
margir til lofts, til að gá hvað váldið
gæti slíkum undirgangi og komu
fljótlega auga á undarlegt flygildi,
sem kom svífandi inn yfír fjörðinn
og gerði sér lítið fyrir og settist á
enda íþróttavallarins hér, sem stað-
settur er nánast í þorpinu miðju.
Var þarna komin önnur sú
þyrla, sem Frakkar lánuðu íslend-
ingum og sem mikið hefur verið
rætt um í blöðum og öðrum fjöl-
miðlum undanfarið. Var þyrlan á
æfingar- og þjálfunarflugi um
landið og munu æfingar þessar
hafa verið skipulagðar af Slysa-
varnarfélagi íslands, Rauða krossi
íslands og Almannavörnum ríkis-
ins. Samkvæmt þeirri ákvörðun að
hafa samband við alla aðila á við-
komandi stöðum, sem björgun-
armál annast, hafði Björgunar-
sveitinni Eldingu, hér á Borgar-
firði verið gert aðvart og voru full-
trúar hennar mættir til móttöku.
Með þyrlunni voru 6 Frakkar og
íslenskur flugstjóri, Þórhallur
Karlsson. Fólk fjölmennti á stað-
inn, til að skoða þennan kynjafugl,
sem eins og datt þarna beint niður
úr loftinu og bauðst heimamönn-
um tækifæri til að fara með hon-
um nokkrar stuttar hringferðir
yfir byggðinni, sem margir not-
færðu sér. Einnig var félagi úr
Eldingu, Páll Sveinsson, látinn
síga úr henni til jarðar, úr tals-
verðri hæð og síðan dreginn upp i
hana aftur.
Að lokum afhenti flugstórinn
björgunarsveitinni hérna tvær
talstöðvar að gjöf.
Að svo búnu hélt þyrlan ferð
sinni áfram og hvarf sjónum
Borgfirðinga með sama undir-
gangi og áður.
í dag komu svo aðrir gestir
hingað, en það var söngflokkurinn
„Hálft í hvoru“, en hann skipa þeir
Gísli Helgason, Örvar Aðal-
steinsson, Eyjólfur Kristjánsson,
Ingi G. Jóhannsson og Aðalsteinn
Ásberg Sigurðsson, sem jafnframt
er skáld og þýðandi flokksins.
Sungu þeir og léku lög við mjög
góðar undirtektir áheyranda, sem
voru það margir, að segja mátti að
salur félagsheimilsins væri full-
skipaður.
Áuk tónlistarinnar, sem flutt
var, las Aðalsteinn Ásberg nokkur
ágæt kvæði frumsamin og leik-
kona frá Reykjavík, Anna S. Ein-
arsdóttir sem kom með drengjun-
um, las upp söguna, „Maður upp í
staur", eftir Jakobínu Sigurðar-
dóttur, og gerði það með hinni
mestu prýði.
Voru listamennirnir klappaðir
fram og urðu að flytja tvö atriði
enn, þótt áheyrendur hefðu viijað
hafa þau mörgum sinnum fleiri.
Borgfirðingar þakka þeim kær-
lega fyrir komuna og skemmtun-
ina og óska þess helst, að fá að sjá
þá sem fyrst aftur. Sverrir
Akranes:
Fimm togarar
komu með afla
Akranesi, 7. marz.
í SÍÐASTLIÐINNI viku lönduðu
eftirtaldir togarar hér: Haraldur
Böðvarsson, 150 lestir, Óskar Magn-
ússon, 83 lestir, Bjarni Ólafsson, 78
lestir, Krossvík, 70 lestir, og Skipa-
skagi, 31 lest.
Heildarafli Akranessbáta frá
áramótum til 1. marz. var 3.188
lestir, þar af eru 2.018 lestir
togarafiskur. Aflahæsti togarinn
er Haraldur Böðvarsson með 745
lestir. Af bátunum er Sigurborg
aflahæst með 216 lestir. — J.G.