Morgunblaðið - 27.04.1983, Qupperneq 12
44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 27. APRÍL 1983
Hæstiréttur hafnar meginkröfu jarðarinnar Skarðs um landamerki:
Nokkrar byggingar og fyrirhugud steinull-
arverksmiðja hefðu lent utan Sauðárkróks
— ef fallist hefði
verið á megin-
kröfu Skarðs og
Skarðshrepps
Kveðinn hefur verið upp í
Hæstarétti dómur í landamerkja-
máli og var deilt um farveg
Gönguskarðsár, sem skiptir lönd-
um milli jarðarinnar Skarðs og
Sauðárkróks. í málinu gerði Sauð-
árkrókskaupstaður þær kröfur að
landamerkin við jörðina Skarð
miðuðust við núverandi farveg
Gönguskarðsár, en til vara að
landamerkin miðuðust við farveg
árinnar niður undir sjávarmál (frá
punkti A' til punkts Y á mynd), en
þaðan verði dregin bein lína til
sjávar (að punkti merktum Z á
mynd).
Sækjendur málsins, bóndinn á
Skarði og Skarðshreppur, gerðu
þær kröfur að landamörk og sveit-
arstjórnarmörk yrðu dregin eftir
línu sem liggur um punktana A1
B, B1 og að punkti C (sbr. kort), en
með því yrðu landamerkin í miðju
frystihúsi Sauðárkróks og myndu
skera Skagaveginn nýja og Eyr-
arveg. Til vara var þess krafist að
merkjalínunni frá punkti A1 til
sjávar yrði hnikað norður á við
eftir áliti Hæstaréttar.
Hæstiréttur hafnaði að mestu
kröfu Skarðsbóndans og
Skarðshrepps og dæmdi að landa-
mörkin skyldu vera frá punkti A1
og þaðan eftir farvegi Göngu-
skarðsár að punktinum M, en það-
an er dregin lína í austur, að sjó
og að punktinum X (sjá kort).
Deilan um farveg Gönguskarð-
sár og þar með landamörk jarðar-
innar Skarðs og Sauðárkróks-
kaupstaðar reis af því, að árið
1948 lét kaupstaðurinn grafa út
sjávarbakka sem áin rann með og
var bakinn grafinn beint út til
sjávar með þeim afleiðingum að
áin rann þar í gegn, en hafði áður
runnið talsvert sunnar til sjávar.
Þetta var gert án samráðs við
Skarðsbóndann. Taldi bóndinn
eftir þetta, að reki sem hann hafði
nytjar af við árósinn hefði horfið
eftir framkvæmdirnar.
Ef Hæstiréttur hefði fallist á
Á meðfylgjandi korti sést Gönguskarðsá og eni kröfurnar í málinu merktar inn á með brotnum línum. Gönguskarðsá sést lengst til hægri á
myndinni. pt >. r v
Eyrin vio Sauoarkrok
Gönguskarðsárós, eins og hann er á loftljósmynd frá 17. september 1945.
A^BB^C — Kröfulína sækjanda A‘RST — Kröfulína verjanda A^X — Dómlína
Frumrit þessa uppdráttar er gert af Jónasi Snæbjörnssyni verkfræðingi. Á þetta 2. frumrit, sem gert er eftir Ijósriti af hdskj. nr. 80, er fært
eftirfarandi:
1. Stór. stakur steinn eftir uppdrætti Jónasar Snæbjörnssonar.
2. I.ínan Y—Z eftir sama.
3. Línurnar A1—X1 og H—X2 eftir sama.
4. Landamerki milli Skarðs og Sauðárkrókskaupstaðar á Gönguskarðsáreyrum skv. dómi Hæstareftar í hæstaréttarmáli nr. 64/1981.
Þetta 2. frumrit er gert í mars 1983 af Ragnari Árnasyni verkfræðingi.
Unnið var að því við Suðurhöfnina í Hafnarfirði að koma hinum stórvirku tækjum Hagvirkis fyrir í flutningapramm-
anum Drangi. Tækin á að nota til að leggja þriggja kflómetra langan veg fyrir Ólafsvíkurenni.
Morgunbladia/ Krútján Einaramn.
Vegagerð Hagvirkis hf.:
500 tonn af tækj-
um til Ólafsvíkur
FYRIR SKÖMMU var skýrt frá því í Morgunblaðinu að
nokkur tilboð í gerð vegar fyrir Ólafsvíkurenni hefðu reynst
vera nær helmingi lægri en kostnaðaráætlun Vegagerðar
ríkisins hljóðaði upp á. Hagvirki hf. átti lægsta tilboðið og
fékk verkefnið. Tilboð Hagvirkis hljóðaði upp á 36,8 milljónir
króna, en kostnaðaráætlun Vegagerðar ríkisins var 69,6 millj-
ónir.
Aðalsteinn Hallgrímsson hjá
Hagvirki sagðist ekki vera hissa
á því að kostnaðaráætlun Vega-
gerðarinnar væri svo miklu hærri
en lægstu tilboðin. Hann sagði að
kostnaðaráætlunin væri miðuð
við þverskurð af þeim tækjum
sem verktakar hafa almennt yfir
að ráða í landinu. Hins vegar
væri Hagvirki með svo fullkomin
og stórvirk tæki að þeir gætu
unnið verkið á miklu hagkvæmari
hátt en forsendur kostnaðaráætl-
unar gengju út frá. „Við höfum
yfir að ráða vökvaknúnum bor-
vagni, stórvirkum ýtum og bílum
sem geta flutt upp undir 40 tonn.
Þessi tæki hafa verið við Sultar-
tanga, en þau eru nú óðum að
koma í bæinn og við munum
flytja um 500 tonn af tækjum til
Ólafsvíkur með Drangi. Við
reiknum með að vinna að vega-
gerðinni fyrir Ólafsvíkurenni í
tveimur áföngum, núna fram í
miðjan júní og síðan aftur í
haust.“