Morgunblaðið - 11.05.1983, Blaðsíða 20

52
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 11. MAÍ 1983
■ 1982 UniytfMl Pren Syndlcm
Hérr\(\. ..Segéu mömmu þinniak uið
séum úti. Hún trúírméir -ckkíi-"
Á Sólheimum í Grímsnesi.
Ast er ...
... að brosa út
undir eyru.
TM Reg U.S Pat Ott —all rights reserved
61983 Los Anyeles Times Syndicate
Listamaðurinn er um margt
óvenjulegur, t.d. er hann einstak-
lega rangeygður.
HÖGNI HREKKVlSI
wHVECMIG (SEMGOR. /MEP
GÖNö/N/ P/*Pl P"
Á sólbjörtum degi á
Sólheimum í Grímsnesi
Ingimundur Stefánsson skrifar:
Sunnudaginn 24. apríl sl. skrapp
ég austur að Sólheimum í Gríms-
nesi. Þetta barnaheimili þar
stofnaði Sesselja H. Sigmunds-
dóttir 10. maí 1930 og hóf þar með
hið mikla og merka brautryðjend-
astarf sitt. Sesselja hafði dvalið
mörg ár erlendis og kynnt sér
stjórn og rekstur barnaheimila og
uppeldi vangefinna barna.
Hún stundaði nám við „Stutt-
garter Lehrer-Seminar", sem
starfaði samkvæmt kenningum
Dr. Rudolf Steiners og einnig
kynnti hún sér heimili fyrir van-
gefin börn, sem störfuðu eftir
kenningum hans (Heilpádagogik).
Skólar dr. Steiners og uppeldis-
stofnanir njóta mikils álits og
starfa víða um heim, en skoðanir
manna á heimspekikenningum
hans eru skiptar.
Þegar Sesselja kom heim stofn-
aði hún barnaheimilið Sólheima,
með hliðsjón af þeirri reynslu,
sem hún fékk á Steinersheimilun-
um. Hún lagði áherslu á, að heim-
ilið starfaði í samræmi við þjóð-
legar aðstæður og á þjóðlegum
grunni.
Sesselja batt sig aldrei með trú-
arlegri þröngsýni við neinar
ákveðnar kennisetningar. Hún
valdi jafnan það, sem hún taldi
réttast, og stóð með báðar fætur á
jörðu, enda lítil fótfesta f skýjun-
um, að hennar áliti.
A Sólheimum var lögð mikil
áhersla á listræna starfsemi í tíð
Sesselju. Söngur var æfður og
vistmönnum kennt að leika á
hljóðfæri, t.d. hörpu eða flautur
Alltaf þegar á þurfti að halda
voru við höndina æfðir vistmenn
til að syngja, leika á hljóðfæri og
jafnvel dansa.
Leiklist var snar þáttur í starf-
semi Sólheima og Sesselja skildi
vel hið mikla uppeldisgildi leik-
listarinnar, enda voru Sólheimar
þekktir fyrir leikstarfsemi um
hennar daga.
Og það var einmitt erindi mitt
til Sólheima að þessu sinni að sjá
leiksýningu þar.
Vistmenn á Sólheimum, ásamt
starfsfólki, sýndu heimagjört leik-
rit, „í Sólheimalandi". Leikstjór-
arnir voru Helga Eiríksdóttir og
Guðmundur Benediktsson garð-
yrkjufræðingur.
Eftir margra ára samstarf á
Sólheimum þekki ég vel leiklist-
aráhuga Guðmundar. Hann hefur
átt mörg spor á sviðinu i Sólheim-
um og leyst allt jafn vel af hendi,
hvort hann var heldur hinn frægi
Arthur konungur í Parzival eða
hann glettist við hana Evu í Para-
dfs.
Leiksýningin tókst mjög vel og
eiga allir aðstandendur hrós og
heiður og bestu þakkir fyrir, og
vonandi kemur meira af svona
góðu.
Sunnudaginn 24. apríl sl. var
foreldradagur á Sólheimum, sem
forstöðumaðurinn, Halldór Júlí-
usson, boðaði til.
Foreldradagarnir hafa löngum
verið vel séðir meðal aðstandenda
nemendanna, enda fjölmenntu
þeir og aðrir velunnarar staðarins
þennan dag og meira en fylltu
gamla samkomusalinn á Sólheim-
um. Móttökurnar voru hlýjar og
innilegar, jafnt hjá hinum elsku-
legu íbúum og hinu fagra um-
hverfi staðarins, myllunni gömlu
og hollvættum Sólheima.
Já, það var hlýtt í lofti og hlýtt í
sál, og hlýtt í hverju hjarta þenn-
an sólbjarta dag.
Halldór, sálfræðingur, Júlfus-
son tók við forstöðumannsstarfinu
á Sólheimum um síðustu áramót.
Hann er kvæntur Ólínu Guð-
mundsdóttur hjúkrunarfræðingi
og starfar hún þar að hjúkrun-
armálum.
Halldór metur mikils hið merka
brautryðjendastarf Sesselju og
vill halda í heiðri gamlar venjur
og hefðir á Sólheimum og kynnast
sem best sögu og starfi skólans á
fyrri árum.
Halldór vill ekki að hin gömlu
vináttutengsl Sólheima slitni,
hvort heldur sem er innan lands
eða utan.
Ég hvet alla velunnara Sól-
heima jafnt og ráðamenn lands og
héraða, að styrkja og efla staðinn,
bæði vegna sögu hans og hinna
miklu framtíðarmöguleika þar.
Ég endurtek þakkir mínar til
aðstandenda hins ágæta leikrits
og þakka jafnframt Pálma Gunn-
arssyni og Ólafi Þórarinssyni
ágæta tónlist.
Að lokum óska ég Sólheimum til
hamingju með hinn nýja forstöðu-
mann og vona að þau hjónin eigi
eftir að starfa þar lengi. Ham-
ingja og gifta fylgi þeim og störf-
um þeirra.
Ég þakka þennan ánægjulega
dag og bið guð að blessa framtíð
Sólheima."
Þessir hringdu . . .
Miðarnir eru
númerslausir
GJ. nemi hringdi og hafði eft-
irfarandi að segja:
Það er ákveðið mál, sem mér
leikur hugur á að fá upplýsingar
um, en það er í sambandi við
Sunnudagsgetraunina svoköll-
uðu. Mér finnst vera vissir form-
gallar á þessu getraunahapp-
drætti, bæði nú og fyrr. Ég er
raunar efins um, að það sé for-
svaranlegt að veita leyfi fyrir
því eins og það er framkvæmt.
Maður kaupir miða fyrir 75
krónur og miðinn tekur ekki
gildi, nema öllum spurningunum
sé rétt svarað. Ef við tökum sem
viðmiðun getraunir íþrótta-
hreyfingarinnar, þá hefur sá
mesta möguleika, sem hefur
flest svörin rétt. En það er
fleira. Miðinn, sem maður kaup-
ir í Sunnudagsgetrauninni, hef-
ur ekkert númer. Síðan verður
maður að senda hann frá sér
með nafni, en hefur ekkert afrit
í höndunum um það, að maður
hafi yfirleitt keypt nokkurn
miða. Hvernig er hægt að bjóða
fólki upp á þetta?
Fyrirspurn til
gatnamálastjóra
íbúi við Fellsmúla hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Mig
langar að koma á framfæri fyrir-
spurn eða öllu heldur tilmælum til
gatnamálastjóra. Er ekki unnt að
fyrirbyggja það, að stórum vöru-
flutningabílum sé lagt niður með
Fellsmúlanum? Bílarnir skyggja
algerlega á útsýni í báðar áttir,
þegar komið er út úr innkeyrslu
fjölbýlishúsanna þar, og þó aðal-
lega við hús nr. 10—12 og 14—22.
Þarna skapast augsýnileg slysa-
gildra, ekki síst fyrir börn, sem
koma hjólandi niður Fellsmúlann.
Gæti gatnamálastjóri ekki beint
þessum bílum annað, t.d. að stæð-
um við Grænmetisverslunina hin-
um megin við götuna?
Kvenréttindakona skrifar:
„Velvakandi góður.
Ég hef heyrt ýmsa fetta fingur
út í það tiltæki Geirs Hallgríms-
sonar að taka með sér þingkonur
Sjálfstæðisflokksins til viðræðna