Morgunblaðið - 18.08.1983, Síða 17

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 1983
17
mikla áhugamál. Til Parísar fór
hann með meðmæli frá mér til
Erró upp á vasann, sá tók vel á
móti honum og hafði meira að
segja upp á húsnæði fyrir hann og
seinna vinnustofu, sem Ingi gat þó
aldrei nýtt einhverra hluta vegna.
Flutti aldrei þangað inn, en kom
heim og hélt ekki aftur utan til
Parísar. Hann gerði kvikmynd af
innra starfi Myndlista- og hand-
iðaskólans, vafalítið merkilega
heimildarmynd, en fékk aldrei
styrk til að vinna myndina til
fulls. Afleitt til frásagnar þeim, er
kvikmyndastyrkjum úthluta, en
vonandi grípur hér Kvikmynda-
safn íslands í taumana og bjargar
myndinni frá glatkistunni.
Frammistaða Inga í myndmót-
unardeildinni hjá Jóhanni Eyfells
vakti mikla athygli — einkum í
sambandi við gerð hauskúpu úr
gifsi, en þar komst enginn með
tærnar, þar sem Ingi var með hæl-
ana. Hann sýndi þar slíka þolin-
mæðis- og nákvæmivinnu, að allir
undruðust, enda héldu menn, að
hann ætti slíkt ekki til. Miðað við
það, að hér var um að ræða frum-
raun Inga á þessu sviði, mátti vera
ljóst, að hann hafði óvenjumikla
hæfileika til að bera á þessum
vettvangi og áhuginn var einnig
ótakmarkaður. Má álykta, að við
misstum mikinn myndhöggvara
við það, að Ingi lagði ekki út í
lengra nám í listgreininni. En
hann gerði hugmyndarík og eftir-
tektarverð verk svo sem stóru
myndina „Fallinn víxill", er var á
einni útisýningunni við Ásmund-
arsal um árið. Sú mynd seldist til
Stokkhólms fyrir góðan skilding
og hefði mátt verða orkugjafi til
nýrra átaka og frekara náms.
Höggmyndalistin er kröfuharður
húsbóndi. Ég veit eiginlega ekki,
hvað olli því, að Ingi hélt ekki
áfram af fullum krafti, því að nú
missti ég sjónar á honum og við
hittumst þar eftir aðallega á sýn-
ingum er hann hélt, auk þess
endrum og eins á förnum vegi.
Fyrir nokkrum árum fékk hann
inni að Skólastræti 5, innréttaði
vinnustofu í risinu, en hafði sýn-
ingarsal á annarri hæð (Stúdió 5),
sem hann fór fljótlega að nýta til
reglulegra sýninga á myndverkum
sínum, aðallega relief-myndum
eða réttara sagt blöndu af lág-
myndum og málverki. Hann not-
aði við gerð mynda sinna sérstæða
tækni, sem ég held, að enginn ann-
ar myndlistarmaður hafi reynt
hérlendis. Ingi hafði nefnilega
nautn af því að reyna fyrir sér í
einhverju alveg nýju á tæknisviði
og hefði vafalaust náð enn lengra,
ef hann hefði fengið tækifæri til
að vinna í slíkum efnum á full-
komnu verkstæði ytra. Víst er, að
myndirnar báru vott um mikla
hæfileika og munu sumar hverjar
verða metnar meira, er fram líða
stundir, en þær eru í dag — það er
mín skoðun og vissa. — Örlaga-
nornirnar rista sumum torráðnar
rúnir — við því verður víst ekki
gert, því að eigi má sköpum renna.
Víst er, að engin höggmynd, lág-
mynd né kvikmynd átti eftir að
koma frá þessum manni og þar
með hefur honum fundist tilgang-
ur lífs síns brostinn. „Nei, þetta er
ekki mitt líf...“
Ég hóf skrif mín á því að segja
frá skýfalli, er gerði mig veður-
tepptan á Louisiana-safninu.
Þetta skýfall reyndist eitt hið
magnaðasta er ég hef upplifað og
varaði í tvær klukkustundir eða
meira. Einmitt er ég var að ljúka
við kortin til Inga Hrafns Hauks-
sonar slotaði því, jafn skyndilega
og það hófst og nú urðu mikil um-
skipti, lýsti upp yfir Eyrarsund og
allt var ljómað upphafinni birtu,
Ijósflæði og tærleika eins og jafn-
an við slík veðrabrigði, en I óvenju
ríkum mæli. Ég sat lengi sem
heillaður og horfði yfir Eyrarsund
og eygði strandlengju Svíþjóðar,
er nú kom smám saman í ljós
ásamt nokkrum hvítum seglum á
sundinu, síðan lauk ég við kortin,
tók saman dót mitt og hélt á
braut.
Þessi dagstund er mér ein-
hvernveginn I ljósu minni nú, er
ég rita um látinn vin minn, þar
sem hún er mér tákn einhvers yf-
irnáttúrulegs og upphafins fyrir-
burðar, því að andi mannsins er
lampi frá Guði, er rannsakar
hvern afkima hjartans. Fyrir mér
er þetta ljósbrigðaspil, er örlögun-
um þóknaðist að láta mig upplifa,
líkast minnisvarða um Inga Hrafn
Hauksson og verður jafnan tengt
minningu hans, sterklega mótað I
huga mér. Sigli hann hvítum segl-
um á vit heiðríkju eilífðarinnar.
Kvenna-Búðir
KVENNARÁÐSTEFNA verdur haldin
að Búðum á Snæfellsnesi, helgina
2.-4. september nk. undir nafninu
Kvenna-Búðir. Ráðstefnan er opin öll-
um konum, en frumkvæði að henni
eiga Samtök um kvennalista.
í fréttatilkynningu frá Samtökum
um kvennalista segir, að markmið
ráðstefnunnar sé „að konur hittist,
sjáist og kynnist því þær hafi svo
mikið til að miðla hver annarri".
Meðal efna sem fjallað verður um á
ráðstefnunni er þróun kvenna-
mála/ baráttunnar i heiminum og
staða þeirra/ hennar í dag. Einnig
verður fjallað um hve stóran þátt
uppeldið eigi í hlutverkaskiptingu
kynjanna og konur munu segja frá
því hvernig það var að vera allt í
einu komnar á kaf í kosningabar-
áttu, þátttöku sinni i friðargöngunni
frá New York til Washington o.fl.
kvennaviðburðum.
Rændi geimsteinum
með aðstoð tölvu
Jóhannosarborg, 16. ágúst. AP.
STOLIÐ hefur verið gimsteinum og
skartgripum að verðmæti 3,4 millj-
ónir dollara frá Sterns-demantafyr-
irtækinu, sem á 76 verslanir víða í
Suður-Afríku.
Ljóst þykir að a.m.k. einn af
starfsmönnum fyrirtækisins, sem
aðgang hefur að tölvu þess, á
hlutdeild í verknaðinum. Þjófnað-
urinn var framinn á tveggja ára
tímabili, og komst upp um hann
þegar gerð var úttekt á bókhaldi
fyrirtækisins og í ljós kom að
hálfrar milljónar dollara halli
reyndist á rekstrinum sfðasta
reikningsár.
Þjófnaðurinn hefur verið fram-
in með því að breyta og færa til
birgðatölur í tölvu fyrirtækisins.
Á hverju augnabliki eru vörur að.
verðmæti um 900 þúsund dollarar
á ferðinni frá vörugeymslum i
búðir Sterns.
$
Það er staðreynd, að Danfoss
ofnhitastillareru
orkusparandi og borga sig því
upp á skömmum tíma.
Auk þess veita þeir mikil
þægindi með jöfnum óskahita
í hverju einstöku herbergi.
Fyrir nokkru var skipt um á
öllum ofnum í Empire State
byggingunni í New York, sem
er 102 hæðir, og settir upp
Danfoss ofnhitastillar.
Erekkifíjll
ástæöa til aö þú setjir upp
ofnhitastilla hjá þér
þótt starfsemin sé aöeins
á einni hæö ?
= HÉÐINN =
SEUAVEGI2, REYKJAVIK.SÍMI 24260
Vörumarkaðurinn ht.