Morgunblaðið - 18.08.1983, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 18. ÁGÚST 1983
Bjarni Jóhannsson ▼ið spilið.
Björgrin Þorvaldsaon, styrimaðnr, (aðgerðinni.
Á dragnótarveiðum
með Baldri KE 97
Það væri þó ekki gott að segja, en
oftast væru gestir fiskifælur. Hann
sagðist fara í Garðsjóinn og á miðin
væri um klukkutíma stím. I þessari
þrálátu suðvestanátt þýddi ekkert að
fara norður fyrir eins og hann kall-
aði það, eða norður fyrir Hraun, þar
væri ekkert næði. Okkur landkröbb-
unum þótti nú ekki mikið til næðis-
ins í Garðsjónum koma, talsverður
skakstur var framan af og veitti ekki
af því að hafa hendurnar lausar til
að grípa til festu þegar mest valt. Þá
börðumst við hetjulega við sjóveik-
ina og eftir nokkra stund varð hún
til allrar lukku að láta í minni pok-
ann.
Öfundin á sér marga bræður
Við notuðum tækifærið á útleið-
inni til að spjalla við Kristján,
spyrja hann um gang veiða, dragnót-
ina og ýmislegt fleira. „Þetta er búið
að vera ágætt á okkar mælikvarða,
ætli við séum ekki komnir með tæp
80 tonn í 8 róðrum og höfum við lagt
upp hjá Sjöstjörnunni í Ytri-
Njarðvík. Kolinn hefur verið nokkuð
góður, en er þó heldur smærri hér
suður frá en fyrir norðan Hraun. Við
fórum norður eftir í fyrsta róðrinum
og fengum þá um 18 tonn, en síðan
hefur ekki gefið þangað. Þá hefur
borið svolítið á hinum forboðna
fiski, bolfiskinum, á sumum bleyð-
unum og okkur þykir það einkenni-
legt, að Faxaflóinn skuli vera eina
svæðið þar sem ekki má veiða bolfisk
í dragnót. Því ráða lfklega sport-
veiðimennirnir í landi. Það er eins
gott að þeir flytjist ekki austur eða
vestur á firði, þá legðist útgerð þar
líklega niður. Okkur finnst það hast-
arlegt að fá ekki að taka 12 til 15
kílóa þorsk í dragnótina hér, en það
Kristján Ingibergsson, skipstjóri. Hattinn
góða átti afí hans fyrst og er hann ómissandi
við veiðiskapinn.
Texti HG
* \\
Myndir Guðjón Birgisson
• • •

Þeir eru iðnir við kolann. Kallinn brá sér í aðgerðina með strákunum, svona rétt til að halda sér við, því ekki þurftu
strákarnir á aðstoð að halda að hans sögn.
Þeir eru
Strákarnir slappa af yfír kaffísopa. Frá vinstri Ólafur, Hákon, Bjarni og
Björgvin.
iðnir við kolann
I LOK síðasta mánaðar mættu tveir
svefndrukknir fulltrúar Morgunblaðs-
ins við Keflavíkurhöfn um klukkan
hálfsex á miðvikudagsmorgni. Erindið
var að fara í dragnótarróður með
Baldri KE 97. Ólafur Björnsson, út-
gerðarmaður, og Kristján Ingibergs-
son, skipstjóri, höfðu góðfúslega gefíð
okkur leyfí til að fylgjast með þeim á
kolaveiðunum í Garðsjónum. Þeir eru
báðir miklir áhugamenn um dragnóta-
veiðar og fannst tími til kominn að
gefa þjóðinni svolitla innsýn í gang
þessara veiða, sem þeir telja skila
betra hráefni og ódýrari físki á land
en aðrar veiðar.
Gestir oftast fiskifælur
Rétt upp úr hálf sex var lagt af
stað og sagði Kristján Ingibergsson,
að við hefðum nægan tíma fyrir
okkur, það yrði ekkert fiskirí í dag.
er meðalstærð hans hér meðan tog-
ararnir moka upp smáfiskinum. öf-
undin á sér marga bræður.
100% hráefni úr dragnótinni
Dragnótin er bezta veiðarfæri sem
ég hef kynnzt og hef ég þó verið á
öllum hefðbundnum veiðarfærum.
Það ætti tvímælalasut að nota hana
miklu meira, enda eru aðrar þjóðir
farnar að nota hana í auknum mæli.
Norðmenn, trar og Skotar eru með
miklu stærri skip á þessu en við og
fiska allt niður á 150 faðma með
dragnótinni. Þar taka þeir sama
aflamagn með 70% minni tilkostn-
aði en í trollið og úr dragnótinni
færðu ekki nema 100% hráefni
vegna þess hve stutt er togað. Það
líður aðeins um klukkutími frá því
nótin er í botni og þar til hún er
komin í botn aftur og togað í um 15
mínútur. Hér í Garðsjónum erum
við mest á um 20 faðma dýpi og
norðan við Hraun fer það upp í 40
faðma. Fyrir norðan er meira af
þorski í aflanum og þegar svo er, er
ekki um annað að ræða en að leggja
niður skottið og hypja sig. Eins og
reglurnar eru nú mega aðeins 15%
af vikuaflanum vera bolfiskur og
getur það verið ákaflega erfitt. Fari
til dæmis svo, að í fyrsta túr vikunn-
ar verði bolfiskafli eitthvað umfram
leyfileg mörk og báturinn verði síð-
an frá veiðum það sem eftir er vik-
unnar einhverra ástæðna vegna, er
engin leið til að bæta hlutfallið. Þá
fer andvirði þess, sem umfram er
beint í ríkissjóð og menn eru nú ekki
sériega hrifnir af því að fiska fyrir
hann. Það er því alveg ljóst að menn
gera það ekki að gamni sínu að veiða
of mikið af bolfiski. Það, sem líklega
veldur þessum ótta og misskilningi
manna um að dragnótin drepi allt
kvikt, sem í hana kemur, er væntan-
lega það, að menn eru enn fastir í
gamla tímanum. Þá var möskvinn
miklu minni og auðvitað kom þá
smáfiskur með. Nú er möskvinn orð-
inn það miklu stærri, að ekkert veið-
arfæri skilur smáfiskinn jafn vel úr
og dragnótin.
Það gera ekki aðrir en járn-
karlar að öllum þessu kola
Ég byrjaði á þessum veiðum 1964
til 1965 og fengum við þá að veiða
eins og við vildum. Þá vorum við að-