Morgunblaðið - 28.03.1984, Side 28

76
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. MARZ 1984
c 1883 um«.f»l frm S.nniciu
fengum snoturt póstkort -firzí. þeísum
Litl-u greejnu náungum i K F.H."
U*

... að dást að styrkleika
hans.
TM Rcq U.S. Pat Off.-aD righta rtawvad
°1984 Los Angetes Tenes Syndcate
Með
mor^nkaffinu
Mundu að það á að vera ein flaska Hvernig er það, á ekki læknirinn
af tómatsósu og önnur með enskri sem kemur að skoða mig?
HÖGNI HREKKVÍSI
„pEFHONpUR, PUODt£, &OLA&ÍTUK, UA5$ý/
„Laugardagurinn er hinn
rétti hvfldardagur Guðs“
Þröstur B. Steinþórsson skrifar:
„Maður stendur orðlaus af
undrun yfir skrifum presta og
guðfræðinema í dálknum „A
Drottins degi“. 25.3. Þar rita þeir
meðal annars um heilagan hvíld-
ardag, og er það gott og vel í sjálfu
sér, en lokaorð þeirra eru svo í
andstöðu við upphaf greinarinnar
og svo augljóslega í mótsögn að
maður myndi skammast sín fyrir
að skrifa slíkt.
Lítum aðeins nánar á þetta. Um
3. boðorðið (sem reyndar er það 4.
ef þeir lesa Biblíuna) rita þeir:
„Þetta boðorð Guðs er einfalt og
skýrt. Sex daga eigum við að vinna
en sjöundi dagurinn er hvíldar-
dagur helgaður Drottni. Nú stend-
ur þetta skýrum stöfum í Biblí-
unni ..." Mikið rétt hjá þeim.
Heilög Ritning er mjög skýr og
afdráttarlaus í ritum sínum um
hvíldardaginn. Bibiíulesturinn
fyrir vikuna 25.—31. mars (á sömu
blaðsíðu) gefur okkur smásýnis-
horn af hvíldardagskenningu
Ritningarinnar.
En hvað gera þeir svo við
þetta?! Eftir nokkuð góða hug-
vekju um tilgang hvíldardagsins,
spyrja þeir: „En hvers vegna held-
ur kristin kirkja sunnudaginn sem
hvíldardag en ekki laugardaginn
eins og Gyðingarnir gerðu? Vegna
þess að Jesús reis upp frá dauðum
á sunnudegi ..."
Biblían kennir svo skýrum stöf-
um að laugardagurinn er hinn
„Kæri Velvakandi.
Ég undirrituð hef verið vistkona
hér á Elli- og hjúkrunarheimilinu
Gund, á Minni-Grund, í rúm 3 ár
og hef ekkert nema gott um það að
segja. Og ég hef talað við marga
hér, sem segja það sama. Oft hef
ég farið út á Stóru-Grund og ekki
séð neitt þar, sem mér hefur ekki
líkað, og er ekki sagt: „Glöggt er
gests augað"? Ekki kvíði ég því, að
eiga eftir að flytja þangað.
Hvað fæðið snertir, þá finnst
mér óþarfi að finna að því. Matur-
inn hér er góður og snyrtilega
framborinn og yfirleitt tekið tillit
til þess, ef þessi eða hin sortin
hentar ekki. Hvað sviðunum á
gamlárskvöld viðkemur, sem
blaðamaðurinn sá sig knúðan til
að skrifa um, þá gat ég ekki séð, að
neinn leifði af þeim. Það var svo
sannarlega hlýlegt að koma inn í
borðstofuna það kvöld, dekkuð
borð með snyrtilega brotnum hvít-
um sevíettum í tærum glösum og
kertaljós. Ég veit, að ein vistkon-
an, sem var að heiman, bað um, að
Þröstur J. Karlsson skrifar:
„Hann er orðinn nokkuð langur
vegurinn þaðan sem lagt var af
stað og þangað sem nú er komið.
Um það ber síðasta mynd Hrafns
Gunnlaugssonar, Hrafninn flýgur,
vitni. Þótt Hrafninn minni örlítið
á dollaramyndirnar þar sem aðal-
sögupersónan er fámált hörkutól,
er þetta styrkur Hrafnsins, því
höfundi hefur tekist að plokka það
bezta úr ýmsum áttum mynd sinni
til góða — og listin er jú saman-
safn úr ýmsum hausum. Nú er svo
komið að ég hlakka til að sjá
næstu mynd Hrafns og væri vel ef
rétti hvíldardagur Guðs, og prest-
arnir bentu svo réttilega á það, en
segja svo í raun „en við gerum
ekki eins og Guð segir, heldur
kjósum að velja annan dag sem
okkur finnst þýðingarmikill".
Eru þeir búnir að gleyma hvað
Guðs orð segir? „Framar ber að
hlýða Guði en mönnum!" Post.
5.29. Og það var einmitt þess
vegna að postularnir og frum-
kirkjan voru ofsótt — þeir voru
staðráðnir í að hlýða Guði — hvað
sem það kostaði.
Sumir freistast til að segja: „Já,
geymdur væri handa sér sviða-
kjammi.
Og að endingu, ef önnur elli-
heimili bjóða betur en hér, þá er
það vel!
Arnfríður Jónsdóttir
Meira
Skonrokk
„Til Velvakanda.
Við viljum koma því á framfæri
við stjórnendur sjónvarpsins að
okkur finnst þátturinn „Skon-
rokk" vera alltof sjaldan á
dagskrá. Það er alltof lítið að hafa
þáttinn bara annan hvern föstu-
dag, og finnst okkur að hann ætti
að vera að minnsta kosti einu
sinni í viku, jafnvel oftar. Þessi
þáttur er einn af þeim sem ungl-
ingar hafa hvað mest gaman af að
horfa á í sjónvarpinu. Þess vegna
viljum við að þessu verði breytt og
þáttunum fjölgað.
Fjórir Akureyringar á 13. ári.“
aðsókn að Hrafninum yrði það góð
að höfundur tapaði ekki á henni.
Svo er hér að lokum smá uppá-
stunga frá mér til Hrafns Gunn-
laugssonar um leið og ég óska hon-
um til hamingju með frambæri-
legt verk á kvikmyndasviðinu: —
Hafir þú í hyggju að gera mynd í
svipuðum dúr hafðu þá sögusviðið
í byrjun tekið úr lofti, helzt úr
mikilli hæð, sérstaklega ef ísland
á í hlut. Svo má smám saman færa
fókusinn á sögustað. Það gefur
áhorfendum nokkra hugmynd um
stórfenglegt landslag og stað-
hætti. — Sé næstu rnynd."
en Jesús breytti þessu." Hvar, má
ég spyrja? I Guðsorði? Nei! Aftur
á móti segir Guðs orð mér að Guð
breytist ekki — aldrei! T.d. Mal.
3.6: „Ég, Drottinn, hefi ekki breytt
mér.“ Og Heb. 13.8: „Jesús Kristur
er í gær og í dag hinn sami og um
aldir." Hjá Guði er engin breyting!
Mann furðar því meir á þessum
skrifum að nýlega átti Martin
Lúter 500 ára afmæli og þá var
lögð áhersla á líf hans og starf. En
hver var undirstaða Lúters? „Sola
Scriptura!" Það er Ritningin og
aðeins Ritningin. Engu viðbætt,
ekkert tekið burt. Hvernig væri að
prestar landsins tækju þessi orð
alvarlega og kenndu samkvæmt
þeim?“
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 11 og 12,
mánudaga til lostudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa.
Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafn-
leyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lcsenda blaðsins
utan höfuðborgarsvæðisins, að
þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja
hér í dálkunum.
Þessir hringdu . . .
Hendingarnar
eru úr kvæði
Gríms Thomsen
Kvæðakona hringdi:
„Síðastliðinn sunnudag lýsti
Þórunn eftir kvæði í Velvakanda
sem í voru þessar hendingar: Svo
var mikill satans kraftur/ að salt-
aðir gengu þorskar aftur. Kvæðið
sem þessar hendingar eru úr er
eftir Grím Thomsen og heitir það
Stokkseyrarreimleikinn 1892.“
Sýnið Dallas
áfram að hausti
S.P. skrifar:
„Til Velvakanda.
Ég er ein af þeim mörgu sem á
erfitt með að sætta mig við að eiga
ekki eftir að sjá fleiri þætti af
Dallas. Ég er fullorðin kona sem
fer ekki víða nú orðið og hef alltaf
hlakkað mikið til miðvikudags-
kvöldanna að fá þessa kunningja í
stofuna mína, eiga með þeim
stund og fylgjast með þeirra dag-
lega lífi. Ég trúi ekki öðru en að
sjónvarpið lofi okkur sem þess
óskum að sjá Dallas-þættina aftur
með haustinu, enda þótt einhverra
hluta vegna verði gert hlé á þeim
um tíma. Ég lifi í voninni og
hlakka til haustsins."
Gott að vera á Grund
Hrafninn flýgur:
„Hlakka til að sjá
næstu mynd Hrafns“