Morgunblaðið - 26.08.1984, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 26.08.1984, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. ÁGÚST 1984 83 Bach hershöfðingja, sem var sér- fræðingur í götubardögum. Og nú gengu Þjóðverjar skipu- lega til verks. Með flugvélum, skriðdrekum og Öflugu stórskota- liði tókst þeim að einangra gamla borgarhluta Varsjár frá umheim- inum. Þó var ein fær leið út úr honum og hún lá í gegnum holræs- in. Stór hluti AK-hermannanna gat bjargað lífi sínu með því að fara um þau, eina ferð í einu með óreglulegu millibili, en sumstaðar var aðeins hægt að komast skríð- andi á fjórum fótum. Alls sluppu 1.500 vopnaðir hermenn og 3.000 óvopnaðir um holræsin. 2.500 særðir hermenn urðu að vera eft- ir, en af þeim voru hundruð myrt eða brennd lifandi af hyski Dirle- wanges. Engin hjálp frá Sovét Framrás Rússanna hafði alveg stöðvast. Yfirmaður Heimahers- ins reyndi ítrekað að ná sambandi við Rauða herinn utan við borgina en það var árangurslaust, hvort sem hann notaði fjarskipti eða sendiboða. Talstöðvarköllum var aldrei svarað og sendiboðarnir komu aldrei til baka. Það varð ljósara með hverjum deginum að Rússarnir höfðu engan áhuga á að koma Pólverjum til hjálpar. Þann 3. september hófst enn ný atlaga Þjóðverja að uppreisnar- mönnum, í þetta sinn á stöðvar meðfram Vislufljóti. Flugvélar vörpuðu 1.000 kílóa sprengjum, ekki aðeins á stöðvar AK-mann- anna, heldur einnig á heilu borg- arhverfin. Mótspyrna Pólverja koðnaði niður í sprenguregninu og þeir drógu sig til baka inn í mið- borgina. Mannfall var orðið mikið í báðum liðum og eftir þessa stór- árás höfðu Þjóðverjar náð undir sig einum þriðja af svæðinu við Vislu-fljót. Þann 23. september féll eitt síð- asta vígið við ána og Þjóðverjar tóku 57 Ak-hermenn og 82 Berl- ing-hermenn til fanga. Það var þýski herinn, sem tók Pólverjana til fanga, og því héldu þeir lífi. Bálvondir SS-hermenn myrtu 120 særða Pólverja til að hefna hinnar hörðu mótspyrnu. Ástandið í þeim hluta Varsjár, sem enn var frjáls, var með versta móti. Matar- skammturinn var einn fimmti af því sem hermannaskammtur ven- julegast er og skotfæri voru næst- um uppurin. Breski flugherinn og flugher Frjálsra Pólverja unnu að því að varpa birgðum niður til pólsku hermannanna, en lagt var upp frá Ítalíu í þeim tilgangi. 296 flugvélar náðu inn yfir Varsjá á meðan á uppreisninni stóð. 34 voru skotnar niður. „Njet“ Stjórnir Bretlands og Banda- ríkjanna leituðust við að ná samn- ingum við Sovétmenn um að fá að lenda flugvélum sínum eftir flug yfir Varsjá á flugvöllum Rússa, sem voru í um 100 kílómetra fjar- lægð austan við borgina en þvf var svarað með sovésku „njet“. Þúsundir barna tóku þátt í upp- reisninni og var flestum þeirra falið að flytja orðsendingar og fyrirmæli á milli hverfa og húsa. Sumar stúlknanna gegndu störf- um hjúkrunarliða og margir drengjanna kröfðust þess að fá að berjast fyrir borg sína. Sumir, allt niður í 12 ára gamlir strákar, voru taldir nægilega góðir strfðsmenn til að fá að bera byssur og hand- sprengjur. Mörg þessara barna lentu í því sem fengi fullorðna menn til að fölna. Ein sagan hermdi að nokkr- ir drengir hafi verið að fara um yfirráðasvæði Þjóðverja að næt- urlagi þegar gölluð handsprengja særði einn þeirra, sem gekk undir nafninu Barón, og særði hann kviðsári. „Barón bað okkur um að leysa sig af kvöl sinni," sagði einn drengjanna, „hann vissi að við gátum ekki tekið hann með okkur og við gátum ekki skilið hann eftir til þess að lenda f greipum Þjóð- verja." Þeir áttu einskis annars úrkosti en að stytta vini sínum aldur. Lfkin hlóðust upp þúsundum saman á hverjum degi og þau varð Vopnaðar pólskar uppreisnarkonur áður en þcr halda út í virkin. Ungir boðsendlar hlaupa í gegnum op á vegg á skaddaðri byggingu. Fjórir boðberar úr hópi ungra stúlkna. Bor hershöfðingi gefst upp fyrir von dem Bach. Lík voru grafin hvar sem pláss fékkst Hér hefiir verið rótað upp gangstétt fyrir grafir en útför var gerð hvenær sem sljákkaði i skothríðinni. að greftra tafarlaust í hitum ág- ústmánaðar. Líkkistubirgðir gengu fljótlega til þurrðar og þeir sem uppi stóðu bönguðu saman óvönduðum kistum úr borðum, rúmum og stólum. Þar sem göt- urnar lágu undir skothríð var jarðarförum jafnan hespað af. Er fram liðu stundir fylltist mjúk moldin f húsagörðum og lystigörð- um og þá voru gangstéttar rifnar upp til þess að fá meira grafar- rými. Þjóðverjar hvöttu Pólverja til að gefast upp og á sama tima hóf kommúnistaútvarpið pólska að senda út hvatning til bardagafólks um að halda þetta út og hétu þvf að hjálpin bærist fljótt. Bor Kom- orowski neitaði alfarið að ræða uppgjöf og Þjóðverjar hófu nú að einbeita sér að því að ná á sitt vald næsta borgarhluta, Mokotow. Eftir þriggja daga harða bardaga var gefist upp í þeim hluta borgar- innar og 600 hermenn héldu um holræsin til miðborgarinnar, sem ávallt var í höndum Pólverja. Flóttinn um holræsin endaði oft með ósköpum. Hermennirnir villt- ust í myrkum, daunillum göngun- um, margir dóu úr eitrun, aðrir sturluðust og drekktu sér og stór hluti gekk upp á stað, sem f ljós kom að var við aðalstöðvar Gesta- po í borginni. Hermönnunum var safnað saman og þeir voru drepn- ir. Aðeins fáir fundu réttu leiðina í hina pólsku hluta borgarinnar. Uppgjöf Bardaginn um síðasta svæði Pólverjanna við Vislu náði nú há- marki. Kállner, yfirmaður 19. bryndeildar þýska hersins, tók við stjórninni. Eftir tveggja daga samfelldar sprengjuárásir úr lofti og á jörðu, brutu skriðdrekar Þjóðverja sér leið í gegnum götu- virki Pólverjanna. Þann 30. sept- ember féll Zoliborz-hverfið og 1.360 AK-hermenn voru teknir til fanga. I fyrsta skipti frá því upp- reisnin hófst héldu nasistar Genf- arsamþykktina um meðferð stríðsfanga, með nokkrum undan- tekningum þó. Nú var aðeins miðborg Varsjár enn í höndum Pólverja og þegar von dem Bach hershöfðingi krafð- ist á ný uppgjafar Pólverja, ákvað herráð AK-mannanna að gefast upp. Eftir 63. daga harða og blóð- uga bardaga skrifaði Bor hers- höfðingi undir uppgjafarskilmál- ana. Bor hafði allt fram á síðustu stundu reynt að ná sambandi við Rauða herinn, en án árangurs. Uppgjöfin var staðreynd. í fyrsta skipti í sögu seinni heims- styrjaldarinnar viðurkenndu nas- istar föðurlandsvini, sem venju- lega hermenn, og skuldbundu sig til að halda Genfarsamþykktina. Erick von dem Bach hershöfðingi var næstum alúðlegur við uppgjaf- arathöfnina. „Við verðum að reyna að bjarga hinum ágætu her- mönnum Heimahersins," sagði hann. „Það eru sameiginleg örlög okkar að einhvern tíma á ókomn- um árum munum við Þjóðverjar og Pólverjar berjast gegn sameig- inlegum óvini." Útkoman Eyðileggingu Varsjár var þó ekki lokið. í sömu andrá og íbú- arnir yfirgáfu heimili sfn hófust Þjóðverjar skipulega handa um að sprengja upp hverja einustu bygg- ingu í borginni, sem þegar hafði ekki eyðilagst. Þeir skildu aðeins eftir þau hús, sem þeir gátu nýtt undir hermenn sína. Skipun Hitl- ers um að leggja borgina í rúst var framfylgt. Um 25.000 AK-hermenn höfðu fallið eða særst. Um 25.000 þýskir hermenn höfðu fallið eða særst. Mannfallið var mest eins og alltaf, á meðal óbreyttra borgara. Það verður aldrei hægt að segja til um það með vissu hve margir borgarar létu lífið í uppreisninni en sagnfræðingar segja töluna einhversstaðar á bilinu 200— 250.000. Að minnsta kosti álíka mikill fjöldi særðist. Yfir ein milljón manna missti allt sitt og um hálf milljón vinnu- færra manna, karlar og konur, var send í þýskar þrælkunarbúðir. 91 prósent af heimilum í Varsjá var lagt í rúst. í gamla borgarhlutan- um var ekki eitt einasta hús leng- ur íbúðarhæft. AK-hermennirnir, sem lentu í þýskum fangelsum, losnuðu þaðan eftir því sem leið á stríðið og nær dró stríðslokum. Sumir þeirra héldu áfram að berjast við Þjóð- verja eftir frelsunina og Bor Kom- orowski hershöfðingi var ge'rður að yfirmanni alls herafla Pólverja í vestri. Eftir stríðið kusu AK-hermenn- irnir að snúa ekki aftur heim til Póllands, en enginn þeirra, ekki einu sinni Bor hershöfðingi, fékk eftirlaun frá pólska hernum, þótt þeir hefðu, hinn 30. ágúst 1944, verið lýstir liðsmenn í honum, undir breskri stjórn. Bor hers- höfðingi lifði á breskri fátækra- hjálp þar til hann lést fyrir nokkr- um árum. Tákn Armja Krajowas, bókstafirnir PV (skammstöfun á vígorðunum „Til baráttu Pól- land“), er stöðugt notað í Póllandi í dag, lítið breytt í meðförum Samstöðu. — ai.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.