Morgunblaðið - 04.11.1984, Síða 1

Sunnudagur 4. nóvember
„Því hefur stundum
verið haldið fram,
að það hafi verið
gert ráð fyrir mér í
teikningunum, þeg-
ar Naustið var inn-
réttað, enda hef ég
verið þarna frá því
staðurinn opnaði,“
sagði Símon í
Naustinu er við hitt-
um hann að máli í
tilefni af því, að um
þessar mundir eru
30 ár frá því hann
hóf störf í Naustinu,
þegar staðurinn
opnaði hinn 6. nóv-
ember 1954. Símon
og Naustið verða
því tæpast aðskilin,
þegar maður heyrir
Naustið nefnt þá
dettur manni Símon
í hug og á sama hátt
kemur Naustið upp
í hugann þegar rætt
er um Símon. Auk
þess er hann í hug-
um margra tákn
hins dæmigerða bar-
þjóns, „sá þekktasti,
reyndasti og sá
besti“, eins og einn
af viðskiptavinum
hans orðaði það.
Okkur lék því for-
vitni á að kynnast
manninum nánar,
ekki einungis mann-
inum bak við bar-
borðið, heldur einn-
ig manninum bak
við barþjóninn.
Ljósm./RAX
Símon í Naustinu
AÐ HL USTA
OG GLE YMA
Spjallað við Símon
í Naustinu um starf barþjónsins í 30 ár
Símon Sigurjónsson er
borinn og barnfæddur
Reykvíkingur, sonur
hjónanna Hólmfríðar
Halldórsdóttur og Sigurjóns
Símonarsonar, sem var bréfb-
eri í mörg ár í Reykjavík. Sím-
on hefur alltaf búið í Austur-
bænum, og býr þar enn ásamt
konu sinni, Ester Guðmundsd-
óttur, en synirnir tveir, Sigur-
jón og Guðmundur, eru upp-
komnir og flognir úr hreiðrinu.
„Að loknu þessu venjulega
skyldunámi var ég við verka-
mannavinnu í Slippnum um
tíma, þangað til ég hóf nám á
Borginni í ársbyrjun 1946,"
sagði Símon þegar við rifjum
upp liðna tíð. „Það var eigin-
lega fyrir tilviljun að ég fór út í
þetta. Sigurður, bróðir minn,
sem nú er látinn, var þá kom-
inn í þetta starf og það hefur
sjálfsagt ýtt undir. Ég man það
líka að mér þótti einhver
sjarmi og elegans yfir þessu, og
þá sérstaklega að vinna á Borg-
inni. Á þessum árum var Borg-
in sannkallaður klassastaður
enda eina vínveitingahúsið í
bænum. Þar voru allar ríkis-
stjórnarveislurnar haldnar og
allt þetta fína. Vinnutíminn var
líka oft langur þegar dansinn
stóð kannski til klukkan sex á
morgnana og vinna hófst aftur
klukkan átta.“
HLUTI AF
INNRÉTTINGUNNI
„Eftir að ég lauk námi á
Borginni fór ég á Gullfoss og
starfaði þar sem þjónn og yfir-
þjónn í rúm fjögur ár. Það var á
margan hátt skemmtilegur
tími og þótti mikill klassi yfir
því starfi. Kaupið var hins veg-
ar aldrei nógu gott miðað við
vinnuálagið og því ekki von að
maður entist í því til lengdar.
Ég fór því aftur á Borgina, í
smá tíma, og byrjaði svo í
Naustinu, þegar húsið var
opnað 6. nóvember 1954. Fyrst
var ég við framreiðslu í salnum
og síðan barinn í baðstofunni
opnaði 1958 hef ég verið þar og
það er því kannski eitthvað til í
því sem sumir segja, að ég sé
orðinn hluti af innréttingunni."
Það þarf auðvitað ekki að
spyrja að því, að þú hefur kunnað
vel við þig?
„Já, ég hef kunnað afskapl-
ega vel við mig þarna, enda
væri ég annars löngu hættur.
Mér hefur samið vel við alla
eigendurna, fyrst Halldór
Gröndal, sem rak staðinn
fyrstu 10 árin. Síðan var það
Geir Zoega yngri og því næst
Guðni Jónsson ásamt Ib
Wessman og nú síðast ómar
Hallsson og kona hans, Rut
Ragnarsdóttir."
Hafa drykkjusiðir íslendinga
breyst mikið í gegnum árin frá
því þú byrjaðir að afgreiða drykki
yfir barborðið?
„Já, það er afskaplega mikill
munur orðinn þar á. Mér finnst
íslendingar fara mun betur
með vin nú orðið en áður var.
Þetta stafar kannski af því að
úrvalið er meira. Fólk er farið
að kunna betur að velja sér
drykki eftir eigin geðþótta.
Fólk hefur líka farið meira út í
léttu vínin. Hér áður fyrr var
SJÁ BLS. 68