Morgunblaðið - 22.09.1985, Qupperneq 32

32 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. SEPTEMBER1985
ast er...
... að færa fórn
fyrir hana.
TM Rea. U.S. Pat. Otf.—ali rights reserved
«1985 Los Angeles Times Syndlcate
Mamma, þetta er vitlaust
lagt saman.
Væri ég spurð um þig, af
einhverjum ókunnugum
myndi svarið vera: Hann er
eins og hann er, og notar
mikið gerduft!
HÖGNI HREKKVfSI
Landbúnaðurinn byggist á því
að bóndinn sé öllum stundum
með hugann við sitt starf
Bóndi skrifar:
Mánudaginn 9. september talaði
Bryndís Schram um „daginn og
veginn“. Fannst mér erindið svo
vel samansett að ég hlustaði með
athygli, og lifði mig inn í ferð langt
í burtu frá eylandinu okkar. En
Bryndís kom aftur heim til okkar
kalda lands i þessu erindi sínu.
Hún talaði um hin bágu kjör sem
þegnar þess eiga við að búa, það
er að segja sumir þeirra. Til dæmis
bar hún mál í hvað kennarar eru
aðþrengdir, ég er ekkert að mót-
mæla því, en hún endaði með því
að tala um landbúnaðarvörurnar
og hvatti fólk til að sýna samstöðu
og kaupa þær ekki, til þess að við
sem fáumst við að framleiða þær
neyddumst til að lækka verðið.
Ég spyr sjálfan mig, hvernig
stendur á að fólk er svona þenkj-
andi? Talandi um að þurfi að
hækka laun hjá einum hóp fólks
og í næstu andrá að lækka hjá
öðrum. Sveitafólkið er ekki öfunds-
verðara af sínum kjörum en kenn-
arar, það vinnur alla daga ársins
líka, alla helgidaga, og ég trúi því
ekki að launin séu í samræmi við
þá vinnu, í sannleika sagt mjög
víða mjög lág. Landbúnaður er sá
eini atvinnuvegur hér sem ekki er
rekinn og ekki er hægt að reka
með því að kaupa tímavinnu við
hann. Hann byggist á því að bónd-
inn sé allar stundir með huga og
hönd í sínu starfi, og það dugi
ekki til. Kona hans verður líka að
vinna að búinu, og það dugir ekki
heldur til. Börnin verða líka að
vinna mikið. Ekki fyrir kaupi, eins
og kaupstaðarbörnin, aðeins fæði
og húsnæði.
Samt er einn og einn svoleiðis
gerður að hann vill hvergi annars
staðar vera en í sveit, jafnvel þó
hann þurfi sjálfur, kona hans og
börnin að vinna mikið meira en
ef hann væri í öðrum störfum.
Sumir hafa líka tekið við af for-
eldrum sínum vegna þess að þeir
tímdu ekki að selja jörðina. Þetta
fólk vill eiga góð viðskipti við þá
sem kaupa af því vöruna og vissu-
lega eigum við að kappkosta að
framleiða góða vöru, en við þolum
mjög illa þetta sífellda nagg og
nöldur sem dynur á okkur. Mjólk
og kjöt kosta margar krónur í stórt
heimili og það kostar líka margar
krónur að framleiða það, hvort
sem það er á íslandi eða í öðrum
löndum.
Þeir sem halda að ódýrara sé
Bréfritari segir að bóndinn verði að
er vist að kýrnar líða ekkert annað.
að flytja þessar vörur inn ættu að
hugleiða að víðar en á íslandi er
landbúnaður styrktur af hinu op-
inbera, og því varla líklegt að aðrar
þjóðir vildu greiða niður til lang-
frama það sem við borðum.
En vel á minnst, við fáum oft
framan í okkur að það séu styrkir
hafa hugann ætíð við búverkin. Eitt
við landbúnaðinn þegar vald-
stjórnarmenn beita niðurgreiðsl-
um til stjórnar þjóðfélaginu, sem
er þó gert i samningum við verka-
lýðsfélög en ekki fyrir bændur.
Það væri hægt að skrifa langt
mál um allar þær ósanngjörnu
árásir sem dunið hafa á land-
búnaðinum, en hér læt ég þó staðar
numið í þetta sinn. Bið aðeins alla
vel að njóta þess sem íslenskur
landbúnaður hefur upp á að bjóða.
Sjónvarpsauglýs-
ingar fyrir fífl?
M.G. skrifar:
Auglýsingar i islenzka sjón-
varpinu eiga sér engan líka. Settur
er á svið fáránlegur skopleikur,
sem líklega á að heita fyndni. Þessi
kjánalæti eru jafnt í auglýsingum
einkaaðila og opinberra. Út yfir
allan þjófabálk tekur, þegar fjár-
málaráðuneytið auglýsir skulda-
bréf með því að láta fólk fetta sig
og bretta, æpa og öskra.
Ekki veit ég, hver á sökina,
auglýsandinn sjálfur eða auglýs-
ingastofan, sem hannar texta og
mynd. Búnaðarbankinn sker sig úr
með listrænar auglýsingar, vekj-
andi og uppbyggilegar. Taka mætti
hann til fyrirmyndar.
Þessir hringdu . .

Hvernig ná
skal ósviknum
lit úr efnum
Björg hringdi og hafði eftir-
farandi að segja:
Það var verið að spyrjast
fyrir um það hvernig hægt
væri að ná ryðblettum úr
fötum. Ég er kannski með
lausn á því vandamáli, að
minnsta kosti má prófa þess-
ar aðferðir en þær duga ágæt-
lega við að ná ósviknum lit úr
efni.
Blettinum er dýft á víxl í
blöndu af einni matskeið
Oxalsýru annarsvegar og hins
vegar einum dl af vatni blönd-
uðum með Salmíaksspíritus.
Blettinum er einnig hægt
að ná af með sítrónusýru eða
sýrusalti, sem er öruggara.
Þá er sett ein teskeið af sýru-
salti út í hálfan litra vatns.
Blettinum er haldið niðri í
upplausninni þangað til hann
hverfur. Á eftir er hann skol-
aður úr í hreinu vatni og síðan
upp úr Salmíaksvatni, og að
lokum er hann skolaður upp
úr hreinu vatni.
Þessar upplýsingar er að fá
í bókinni „Þvottur og ræst-
ing“ eftir Astrid Stoumann,
Halldóra Eggerts þýddi.