Morgunblaðið - 20.01.1987, Page 13

T«í?r HAÚVIAT. ns HTIOAOTIlfllfl*! CIIflA IHVHIOflOM SI
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. JANÚAR 1987 13
Vínartónleikar
Leikhúsin og
heyrnartækin
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Vínartónleikar eru orðnir fastur
liður í starfsemi Sinfóníuhljómsveit-
ar íslands og famir að fá svip
einhvers konar ættjarðarlofsöngs,
sem líklegt er að þætti ósæmandi
þjóðemishroki af öðrum, sérstak-
lega ef í hlut ættu Islendingar.
Wien, Wien nur Du allein, var
síðasta lagið á efnisskránni en ein-
söngvari á Vínartónleikunum i ár
var Ulrike Steinsky og hljómsveit-
arstjóri Gerhard Deckert en bæði
em þau Vínarbúar. Leikin var
skemmtitónlist eftir Johann
Strauss, Oskar Strauss, Lehár,
Dostal, Stolz og syrpa af Vínarlög-
um í gerð einhvers Fribe. Allt er
þetta elskuleg tónlist er var ágæt-
lega leikin, þó vandlátir teldu vanta
réttan Vínaranda í hljóðfalli og blæ.
Söngkonan Ulrike Steinsky er
feikna góð söngkona, með mikla
rödd og ótrúlega mikið og jafnt
tónsvið, enda sló hún sér upp á f
fyrir ofan há cé með miklum glæsi-
brag. Það er ekki aðeins að hún
hafi góða hæð heldur er lága tón-
sviðið ekki síður vel hljómandi.
Ulrike Steinsky á trúlega eftir að
ná langt og að hafa heyrt hana
syngja þessa léttu og leikandi
skemmtitónlist af sömu alúð og hún
væri að syngja alvarlega tónlist, er
ljóst að hér er á ferðinni feikna
efnileg og góð söngkona sem fróð-
legt væri að heyra Spreyta sig á
Farymann
Smádíselvélar
5.4 hö við 3000 SN.
8.5 hö við 3000 SN.
Dísel-rafstöðvar
3.5 KVA
dfc—L
SftltQiíllmDUtUKP
tD€>3!ra©®(Q)IR
Vesturgötu 16,
sími 14680.
VZterkurog
kJ hagkvæmur
auglýsingamiðill!
alvarlegri tónlist. Gerhard Deckert
stjómaði hljómsveitinni af öryggi
og endaði tónleikana á Radetsky-
klapp-marsinum, samkvæmt hefð
Vínarbúa.
eftir Hilmar Biering
Þeir sem fulla heym hafa vita
sjálfsagt ekki að í Þjóðleikhúsinu
og hjá Leikfélagi Reykjavíkur í Iðnó
er heymardaufum sem nota heym-
artæki veitt þjónusta sem fólgin er
í því að hljóðið á sviðinu er numið
af hljóðnemum og síðan sent út á
tíðni sem nema má með sérstakri
stillingu á heymartækjum.
Fyrir þessa þjónustu við heymar-
daufa ber að þakka og ekki er þeim
orðum sem hér fara á eftir ætlað
að gagnrýna hana heldur að vekja
athygli forráðamanna leikhúsanna
og leikstjóra á því hvemig gera
mætti þessa þjónustu enn betri.
í Iðnó virðist vera einn hljóðnemi
fyrir miðju sviðinu sem gerir það
að verkum að það sem sagt er til
hliðar heyrist lítt eða ekki og það
sem leikstjóramir láta leikarana
segja inn á sviðið frá áheyrendum
heyrist heldur ekki. Þá hefur það
einnig borið við að á sýningum eins
og til dæmis þegar leikritið Land
míns föður var sýnt að kerfið fyrir
heymardaufa var ekki notað.
Þjóðleikhúsið virðist betur búið
að hljóðnemum því að þar heyrist
allt sem sagt er framarlega á svið-
inu en lítt eða ekki heyrist til þeirra
leikara sem aftar standa. Þó eru
undantekningar frá þessu eins og
til dæmis í leikritinu Kardimommu-
bærinn þar sem hver leikari bar á
sér hljóðnema og hvert orð heyrðist
hvar sem það var sagt.
í báðum leikhúsunum kemur það
oft fyrir að stöðugur sónn tmflar
útsendinguna en hann kann að
stafa frá vélum eða tækjum sem í
gangi em, til dæmis loftræstikerf-
um, en þó verður vart við aðrar
ástæður. í leikriti Þjóðleikhússins
Hallærissöngvaranum er um tíma
dimmt á öðmm helmingi sviðsins
en þegar kveikt er þar á ljósköstur-
um kemur þessi sónn og þess vegna
má einnig ímynda sér að ljóskastar-
amir í báðum leikhúsunum sendi
frá sér són á sömu tíðni og heymar-
tækin nema.
Leikarar em, eins og við er að
búast, misjafnlega skýrmæltir en
það ætti ekki að há heymardaufum
meira en öðmm leikhúsgestum ef
útsending fyrir heymardaufa væri
eins og hún getur best orðið. Svið-
setningu er að sjálfsögðu ekki hægt
að haga með tilliti til heymardaufra
en hljóðnemum þyrfti að koma fyr-
ir þar sem hljóðið á að nema.
Heyrnartæki em mörgum ill
nauðsyn til þess að einangrast ekki
og til þess að geta áfram notið tón-
og mælskulistar en til þess að
heymartækin nýtist þeim sem nota
þurfa ættu forráðamenn leikhús-
Hilmar Biering
„Hjálpartæki eins og
gleraugn eða heyrnar-
tæki geta aldrei komið
í stað góðrar sjónar eða
næmrar heyrnar en
skilning á notagildi
þessara tækja fá þeir
einir sem reynt hafa.“
anna að leita leiða til þess að
heyrnardaufír heyri betur.
Hjálpartæki eins og gleraugu eða
heymartæki geta aldrei komið í
stað góðrar sjónar eða næmrar
heymar en skilning á notagildi
þessara tækja fá þeir einir sem
reynt hafa.
Höfundur er borgarstarfsmaður.
vw
TRANSPORTER
Sendibílinn, sem allir
haía ieynt að líkja
eítir.
Sendibílinn, sem
heíur sannað ágœti
sitt í 32 ár á íslandi.
Nú bjóöum viö meiia úival
ctí geröum og búnaði en
nokkru sinni fyrr:
□ Pallbíla með ó manna húsi
/3 manna húsi.
□ Lokaða sendibíla/íarþegabíla.
□ Bensínvélar/dieselvélar.
□ Hdþekju/ldgþekju.
□ Sjdlískiptingu/handskiptingu.
□ Eindrií/aldrií (syncro).
□ 9 manna smárúta/8 manna smá-
rúta með lúxus innréttingu.
□ Rennihurðir á hliðum — eítir vali.
□ Óendanlegir innréttingamögu-
leikar til sérverkeína
(sjúkrabílar, löggœsluMar ofl.)