Morgunblaðið - 22.02.1987, Blaðsíða 28

28 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 1987
,, gc.turáu sé& hvort
ósLÍpobur demouotur 5é eLctcx?>‘,
. ... ekkiaUt, sem skeð-
ur oft
$, dl/.
Ég var heppinn og rekinn
úr skólanum!
»17 POLLUX
Svo heitt elska ég þig að
ég ætla að drekka freyði-
vínið úr fullum skó þínum,
jafnvel þó hann sé númer
46...
HÖGNI HREKKVÍSI
Fundarsalur Neðri deildar og Sameinaðs þings en þar á einnig að endurnýja húsgögnin.
Hver tók ákvörðun um húsgögnin?
Jóhanna skrifar:
1. Hvar og af hveijum var sú
ákvörðun tekin að kaupa erlend
húsgögn í kaffístofu Alþingis?
2. Var leitað til íslenskra hús-
gagnaframleiðenda um tilboð í
þetta verkefíii?
3. í hveiju felst sú mikla hag-
kvæmni sem réttlætti að gengið
sé framhjá íslenskri framleiðslu
á þennan hátt?
Með von um svör.
Aðstandendur eru oft ekki minni þolendur
Aðstandandi skrifar:
Mig langar til að láta álit mitt í
ljós á nafn- og myndbirtingum af
sakamönnum í fíölmiðlum. Mér
fínnst að verði að taka tillit til þess
hvort maðurinn sé síafbrotamaður
eða sé að bijóta af sér í fyrsta sinn.
Það verður að gefa mönnum tæki-
færi til þess að bæta sig, en það
getur orðið ansi erfítt fyrir mann
sem stimplaður er orðinn af al-
menningi. Einng verður að taka
tillit til aðstandenda, en af fenginni
reynslu veit ég, að þeir eru oft ekki
minni þolendur en fómarlambið
sjálft. Fólk er æði oft fljótt að dæma
og refsa ef það kemur ekki við það
sjálft.
Myndir þú, lesandi góður, vilja
sjá birta mynd eða nafn þíns nán-
asta ef honum yrði á í lífínu?
Ég hjó eftir því sem einn sagði,
er hringdi í opna línu á Stöð 2 sl.
mánudag, þegar íjallað var um
þetta mál, að eitthvað meira en lítið
hlyti að vera að í fjölskyldum saka-
manna. Er það næg ástæða? Á
ekki að taka tillit til aðstæðna? Jú,
ég veit að víða er pottur brotinn
og oft má rekja afbrot til einhvers
sem miður fer f t.d. uppeldi. En
yfírleitt held ég þó að aðstandendur
séu ósköp venjulegt fólk svona rétt
eins og ég og þú og af ýmsum stétt-
um þjóðfélagsins.
Víkverji skrifar
z/VIE) ER.UM EKKEf?T HRÆDDIRVlÐ PÍWO-
LITLAMÁI-/ER MöKROE) ? "
Fyrir skömmu var Naustið opnað
á ný. Það em ánægjuleg
tíðindi. Þessi veitingastaður, sem
nokkrir ungir hugsjónamenn ný-
skriðnir út úr háskóla settu á stofn
fyrir u.þ.b. þremur áratugum, hefur
öðlast svo fastan sess í borgarlíf-
inu, að eitthvað vantaði þann tíma,
sem staðurinn var lokaður.
Hinir nýju eigendur hafa tekið
þá skynsamlegu ákvörðun að þilja
af stækkun Naustsins, þannig að
veitingahúsið er nú rekið í sinni
uppmnalegu mynd. Það er vel.
Stækkunin var ekki vel heppnuð.
Það sem mestu skiptir er hins veg-
ar, hvort staðurinn standi undir
nafni sem matsölustaður. Þegar
hugsjónamennimir ungu, sem fyrr
vom nefndir, opnuðu Naustið lýstu
þeir því yfír, að veitingahúsið mundi
sérhæfa sig í fískréttum. Það var
líka bylting á þeim tíma, þar sem
fólki þótti í þá tíð ekki ástæða til
að fara á veitingastað til þess að
borða físk. Nú er fískur áreiðanlega
aðalmálsverður fólks, a.m.k. í há-
degi. Þótt Víkveiji hafí ekki haft
mikil kynni af matargerð þeirra í
Naustinu nú verður þó ekki annað
séð en þeir hafí farið myndarlega
af stað og lofí góðu.
XXX
IMorgunblaðinu í gær var frá því
skýrt, að nú stæði yfír atkvæða-
greiðsla meðal kennara um það,
hvort boða ætti til verkfalls frá 16.
marz nk. Það hlýtur að setja ugg
að fólki við þessi tíðindi. Fýrir
tveimur ámm stóð kennaraverkfall,
einmitt á þessum árstíma. Það kom
hart niður á öllum nemendum.
Víkveiji minnist þess, að fyrstu vik-
una eða svo litu krakkamir á þetta
sem ágætt frí, eftir það fór að kom-
ast los á suma, en aðrir urðu mjög
áhyggjufullir. Þar var um að ræða
stúdentsefni. Það er nefnilega ekk-
ert gamanmál fyrir stúdentsefni að
lenda í kennaraverkfalli á þessum
tíma.
Þau eiga að ljúka ákveðnu náms-
efni fyrir stúdentspróf og fengu
fyrir tveimur ámm alls ekki fuli-
nægjandi undirbúning fyrir þau.
Nú á dögum skiptir það máli fyrir
þessa krakka, hvers konar einkunn-
ir þau fá, vegna þess, að það getur
ráðið úrslitum um í hvaða háskóla
eða háskóladeildir þau komast. Ef
stúdentsprófum hins vegar er frest-
að kemur það niður á sumarvinnu
og tekjum námsmanna og dregur
úr möguleikum þeirra á að standa
á eigin fótum fíárhagslega.
í kennaraverkfallinu fyrir tveim-
ur ámm var mikið um það rætt,
að kennarar gætu ekki leyft sér að
fara í verkfall á þessum tíma. Það
væri skömminni skárra að það gerð-
ist þá þegar skólar væm að byija
á haustin. Ef nú á að endurtaka
þennan ljóta leik verður lítið um
samúð með málstað kennara.
XXX
Víkveiji er orðinn hundleiður á
þessu vetrarveðri, enginn
snjór, ekkert frost, ekkert fallegt
íslenzkt vetrarveður. Hvað ætla
veðurguðimir að svíkja okkur lengi
um það, sem okkur ber?!