Morgunblaðið - 22.02.1987, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 1987
B 29
Haldið áfram nafn-
og myndbirtingum
Tímabær breyting á
stjórn fræðslumála
Guðrún S. Jóhannsdóttir skrifan
Það sannaðist í dálkum Vel-
vakanda sunnudaginn 15. febrú-
ar að „svo margt er sinnið sem
skinnið". Þar skrifar Guðríður
Magnúsdóttir og hneykslast á því
að Stöð 2 og Dagblaðið hafí birt
mynd af kynferðisafbrotamanni
sem talsvert hefur verið í fréttum
undanfarið. Ég er aftur á móti
gagnstæðrar skoðunar. Þetta
hefði átt að gera í hvert einasta
skipti, undantekningarlaust, þeg-
ar einhver gerir sig sekan um
jafn svívirðilegt afbrot.
Alitaf eru einhveijir foreldrar
sem geta varað sig frekar á svona
glæpamönnum þegar þeim verð-
ur aftur sleppt lausum. Einnig á
mynd og nafnbirting rétt á sér
til að sýna fjn-Mtningu þjóðfé-
lagsins á slíkri hegðan. Ég og
mínir hafa hingað til sloppið við
árásir af þessu tagi, ég vona að
það sama eigi við um Guðríði.
En ég hélt að enginn væri svo
skyni skroppinn, að geta ekki
ímyndað sér hvemig svona lagað
fer með fómarlömbin og aðstand-
endur þeirra sem í þessu lenda.
Það þarf ný og hert lög við
afbrotum sem þessum og undra-
vert að heyra nokkra manneskju
sýna slíkum mönnum samúð eftir
jafnljóta afbrotasögu og þessi
maður á.
Ég vil þakka DV og Stöð 2
fyrir þeirra hlut í málinu og ég
segi: Afram með nafnbirtingar
af nauðgurum og álíka afbrota-
mönnum svo að almennir borgar-
ar geti frekar varast þá.
I snörunni fugl-
inn sat fastur
4. FEBRÚAR sl. var fyrirspum frá
„Fríðu“ í Velvakanda um það hver
væri höfundur og hvert væri fram-
hald vísu þeirrar er byrjaði á „í
snörunni fuglinn sat fastur". Fjöldi
manns hefur haft samband við
Velvakanda af þessum sökum og
hjálpað honum við að hafa upp á
vísunm. Höfundur hennar er Sig-
urður Júl. Jóhannesson. Velvakandi
þakkar öllum þeim er höfðu sam-
band við hann aðstoðina. Hér birtist
kvæðið eins og það birtist í kveri
frá 1919 sem heitir „Kvæði og leik-
ir handa bömum“.
í snörunni fuglinn sat fastur,
og fóturinn þrútinn og sár,
hann titraði’ af angist og ótta,
í augunum glitruðu tár.
Og tíminn var leiður og langur,
hann langaði frelsi að ná,
því brúði og böm átti’ hann heima,
og best var að dvelja þeim hjá.
Hann flaug út að afla þeim fæðu,
hann flýtti sér eins og hann gat,
því aumingja ungamir litlu
þeir æptu og báðu um mat.
Að æti hann leitaði lengi
og lúinn og þreyttur hann var,
í fjörunni’ hann fann það um síðir,
og fagnándi settist hann þar.
Hann bita með nefinu náði,
og nú vildi’ hann flýta sér heim,
en snörumar ijötruðu fætur,
hann fékk ekki losnað úr þeim.
Hann neytti þess afls, sem hann átti,
af engum er heimtandi meir,
en kraftamir voru svo veikir,
æ, vesalings fuglinn hann deyr!
Vísan er eftir
Leirulækj ar-Fúsa
Fyrir nokkmm dögum birtist í
Velvakanda byijun á vísu nokkurri
sem gamla konu hafði dreymt.
Ekki mundi hún eftir að hafa lært
vísu þessa í æsku og vildi gjaman
fá að vita hvort að einhver annar
kannaðist við að hafa heyrt hana.
Fj'öldi manns hafði samband við
Velvakanda út af þessu máli og
virðast flestir vera sammála um að
vísa þessi sé eftir Leimlækjar-Fúsa.
(Vigfús Jónsson 1648-1728). Segir
sagan að Leirulækjar-Fúsi hafi
komið á bæ þar sem bam lá í vöggu
Franskt unglingablað
vill birta bréf
Franskt unglingablað, sem gefíð
er út á ensku, vill birta bréf frá
íslenskum unglingum. Þið megið
skrifa um allt sem þið viljið. Fjöl-
skyldu ykkar, skólan, áhugamál,
hvemig þið lítið á heiminn. Sem
sagt hvað sem er.
Bréfíð verður birt í blaðinu og
þið fáið sent eitt eintak af því. Einn-
ig er hægt að gerast áskrifandi að
blaðinu ef þið viljið lesa um alla.
Nú Fúsi í fjörunni gengur,
og fuglinn í lífshættu sér,
þá hjarta’ hans af meðaumkun hrærist,
hann hníf sinn á snöruna ber.
Ó, hugsið hvað fuglinn var feginn,
er frelsaður leitaði’ hann heim,
og Fúsi með fögnuði starir
á ferðir hans langt út í geim.
En guð sér af himninum háa
hvað hjálpsamur drengurinn er,
sem fuglinn úr lífshættu leysti,
hann letrar því nafn hans hjá sér.
Ástæða er til að fagna fram-
komnu fmmvarpi menntamálaráð-
herra um nýja skipun á stjóm
fræðslumála í landinu. Fjaðrafokið
kringum brottvikningu fræðslu-
stjórans á Norðurlandi eystra og
deilumar um verkaskiptingu í
fræðslumálum Reykjavíkur ásamt
fleim, sem hér skal ekki talið, em
ótvíræðar bendingar um að breyt-
inga var orðin þörf. Fýrir daga
fræðslustjóranna var skólamálum
okkar stjómað af örfáum mönnum
í menntamálaráðuneyti. Nú nýverið
hefur menntamálaráðherra hins-
vegar upplýst í ijölmiðlum, að á 8
fræðsluskrifstofum landsins séu
starfandi 78 manns. Sérstaka at-
hygli vekur mikið mannahald á
fræðsluskrifstofu Reykjanesum-
dæmis. Enginn þarf að vera í vafa
um, að fjöldinn á fræðsluskrifstof-
unni muni, að óbreyttu, aukast á
næstu ámm í samræmi við þá al-
kunnu reglu, að hver starfsmaður
í stjómsýslu skapi verkefni fyrir
fleiri.
Fræðsluskrifstofur landshlut-
anna vom óþarfar frá upphafí, þær
em kostnaðarsamar og hafa sjaldan
orðið skólunum til hagsbóta. Þannig
munu dæmi þess, að Ijármunir, sem
ætlaðir vom til sérkennslu, hafí
verið notaðir til að mæta síauknum
rekstrarkostnaði á fræðsluskrifstof-
unum sjálfum. Einn fræðslustjór-
anna beitti sér jafnvel fyrir því að
leggja niður sérkennslustofnun,
sem um árabil hafði getið sér hið
besta orð og orðið mörgum bömum
að liði. Engin regla virðist á því
hvemig raunvemlegum sér-
kennslufjármunum er úthlutað.
Samkvæmt nýlegri fréttatilkynn-
ingu frá menntamálaráðuneytinu
em hlutfallslega mestu fé varið til
þeirra mála í Reykjavík og á Norð-
urlandi eystra, en til muna minnstu
á Reykjanesi.
Framkomið fmmvarp mennta-
málaráðherra er spor í rétta átt.
Þar er m.a. gert ráð fyrir að leggja
niður fræðsluráðin og fræðsluskrif-
stofumar eiga að verða beinar
umboðsskrifstofur ráðuneytisins.
Leggja á niður fræðsluskrifstofuna
í Reykjavík með þeim rökum, að
hennar sé ekki þörf vegna nálægð-
ar skólanna þar við ráðuneytið. Á
gmndvelli sömu raka væri eðlilegt
að leggja líka niður fræðsluskrif-
stofu Reykjanesumdæmis. Með
þessu munu sparast fjármunir, sem
hægt væri að nota til að auka stuðn-
ing við þá nemendur, sem þarfnast
sérhjálpar.
Stefán
Sig. Júl. Jóhannesson
og hafi hann þá kveðið yfir vögg-
unni:
Varastu þegar vits fær gætt,
til vonds að brúka hendur.
Það er bölvuð þjófaætt,
það sem að þér stendur.
Faðir og móðir furðu hvinn,
frændumir argir bófar.
Ömmur báðar og afi þinn,
allt vora mmmungs þjófar.
Velvakandi þakkar þeim er höfðu
samband aðstoðina.
Blaðið kemur út 12 sinnum á ári.
Það er sífellt stækkandi vegna þess
mikla fjölda sem skrifar. Ágætt er
að mynd fylgi. Merkið hana með
heimilisfangi og landi því hún verð-
ur endursend.
Skrifíð nú á ensku til:
TOE NOM
16190 Montmarcau
FRANCE
Verslunar-
og skrifstofuhúsnæði
við Austurströnd á Seltjarnarnesi
•' ; ;■ 1
J ■* V
,''V_._Í...j_

r—
-—i— i •' m
Allar nánari upplýsingar og teikningar
fyrirliggjandi á skrifstofu okkar.
Reykjavík
Skrifstofa Eiðsgranda. Símar 26697 — 26609