Morgunblaðið - 17.02.1988, Síða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 17. FEBRÚAR 1988
Valgerður Péturs-
dóttir—Minning
Fædd: 7. júní 1912
Dáin 9. febrúar 1988
Oft falla manneskjunni tár en
aldrei hafa þau verið svo þung sem
nú, svo þrungin djúpum söknuði.
Huggunar er helst að leita í
hlýrri og fallegri minningu um elsku
ömmu okkar. Við vitum að Guð ann
henni góðrar hvfldar og hjá honum
líður henni vel.
Himinhvolfið er dökkblátt sem
fiauel — ein stjama skín skærar
en allar hinar og við vitum að það
er stjaman hennar, þannig mun hún
ávallt skína í okkar huga.
Hvert tækifæri var ávallt notað
til að vera hjá ömmu og afa. Þar
var alla tíð mjög gestkvæmt og öll-
um tekið opnum örmum. Hún amma
unni sér aldrei hvfldar fyrr en allir
vora mettir og hvfldir. Alltaf vildi
hún öllum hjálpa þótt aldrei mætti
koma neitt á móti. Hún gat læknað
öll sár og kvilla sem okkur hafði
hijáð — alltaf var hægt að skríða
í sæta hjartahlýju hennar og fá þar
bót meina sinna. Armar hennar
hafa alla tíð staðið opnir. Styrkur
hennar var ómetanlegur og e.t.v.
gefur sá styrkur sem fólginn er í
minningu hennar okkur þrek til að
takast á við framtíðina án hennar.
Við þökkum þeim sem öllu ræður
fyrir hvert það ár er við höfum
mátt deila með henni ömmu. Það
era forréttindi að fá að þekkja svo
heila og yndislega manneskju og
enn meiri forréttindi að fá að vera
henni svo náinn, þiggja allan henn-
ar kærleik, gefa á móti af sínum
kærleik og nema öll hennar heilindi.
Óskandi hefði verið að ömmu
hefði unnist aldur til að mega sjá
væntanlegt langömmubam, en svo
ræður maðurinn ekki gangi heims-
ins og ef tekst að gera það að svo
yndislegri, hjartahlýrri og vandaðri
manneskju sem allir elska, eins og
hún var, þá er mikið verk unnið.
Það var mikil huggun fólgin í
þeim orðum að við megum ekki
vera eigingjöm — ömmu líður vel
núna, kallið hennar var komið, til
annarra og æðri starfa.
Hún gaf okkur ávallt allt það
besta. Sjálf átti hún svo sannarlega
skilið allt það besta sem lífið hafði
upp á að bjóða en hjá henni komu
aðrir alltaf á undan, þannig var
fómfysin og ósérhlífnin.
í okkar huga verður amma alltaf
eins og nýútsprangin rauð rós, svo
falleg var hún bæði að innan og
utan og svo sæt var hennar angan.
Þannig mun hin rauða rós ávallt
verða hennar tákn í okkar huga.
Elsku afi, við vitum að sársauk-
inn er skerandi, en vissan um að
amma hefur skilað svo miklu í sínu
lífi, að heimurinn og við sjálf urðum
betri að hafa mátt njóta hennar,
minningin um hversu falleg og okk-
ur góð hún var, hversu sterk hún
ávallt reyndist gefur okkur styrk
til að takast á við ókominn tíma
og halda minningu hennar á lofti.
Við getum omað okkur við þá
vissu að nú hefur hún fengið
hvfldina sína og nú líður henni vel.
Barnabörnin
í dag kveð ég vinkonu mína og
samstarfsmann um árabil, Valgerði
Pétursdóttur. Fundum okkar bar
fyrst saman árið 1956 þegar ég hóf
störf á Sjúkrahúsinu í Keflavík, en
þar var Valgerður matráðskona.
Sjúklingar og starfsfólk nutu krafta
hennar þar í þijá áratugi og_ það
duldist engum, sem kynntist Val-
gerði, að hún var listakona í allri
matargerð.
Það er mér því minnisstætt
hversu fljótt mér fór að þykja vænt
um þessa konu sem á sinn sérstaka
hátt sýndi okkur sem þama störfuð-
um móðurlega umhyggju. Að af-
loknu erfiðu verki jafnt að nóttu
sem degi fór um mann hlý tilfinn-
ing, að setjast niður við matarbak-
kann, sem Valgerður hafði útbúið,
sem henni var einni lagið. Hún lagði
sig fram um að vita hvað okkur
þótti gott og lagði það á minnið.
Það var svo við ólíklegustu aðstæð-
ur, sem hún hitti mann í hjartastað.
Hún var einn af máttarstólpum
sjúkrahússins þessi mörgu og oft
erfiðu ár. Með virðulegri reisn, sem
minnti oft á hershöfðingja eða á
skipstjóra í brúnni, stjómaði hún
sínu fólki í eldhúsinu, sló aldrei af,
hélt alltaf sama dampi. Allir urðu
að taka á sem í kringum hana vora.
Hún hafði lengst af úrvalslið og
sama fólkið vann hjá henni áram
saman.
Við sem kynntumst henni og
þekktum vel gerðum okkur grein
fyrir að líf hennar var ekki bara
matseld, því hún var í eðli sínu
mjög listhneigð. Valgerður hafði
unun af söng og spilaði sjálf á org-
el í góðra vina hópi. Hún var vinur.
vina sinna, raungóð og trygg þegar
á reyndi. Hún brást alrei og verð
ég Valgerði ævinlega þakklát fyrir
tryggð hennar við systur mína í
veikindastríði hennar.
Valgerður var höfðingi heim að
sækja og komu þá aðrar hliðar
hennar í ljós. Þá var skipstjórinn
ekki lengur í brúnni heldur einkar
heimilislegt fas. Mjúklegt yfirbragð
konu, sem skynjaði líf og listir.
Valgerður var gift Braga Halldórs-
sjmi gjaldkera í Sparisjóðnum í
Keflavík. Þau bjuggu á Vallargötu
18 og var heimili þeirra mjög fag-
urt og hlýlegt.
Ég votta eiginmanni Valgerðar,
bömum og fjölskyldum þeirra inni-
lega samúð.
Blessuð sé minning Valgerðar
Pétursdóttur.
Jóhanna Brynjólfsdóttir
Að kvöldi 9. febrúar sl. fengum
við þá fregn að látin væri vinkona
okkar, Valgerður Pétursdóttir.
Okkur setti hljóða þó við vissum
að hún vinkona okkar gengi ekki
heil til skógar, héldum við hana
eiga enn mörg ár hér á Hótel Jörð.
Valgerður var fædd á Hallgils-
stöðum í Norður-Þingeyjarsýslu
þann 7. júní 1912. Árið 1941 gift-
ist hún Braga Halldórssyni, þeim
varð tveggja bama auðið sem era:
Fjóla búsett í Bandaríkjunum og
Baldur búsettur í Reykjavík. Bama-
bömin era þijú.
Til Keflavíkur fluttust þau árið
1945, þá þegar tókst vinátta milli
t
Eiginmaftur minn, faftir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og bróftir,
SÍMON JÓHANN HELGASON
fyrrverandi skipstjóri,
Túngötu 12, Ísafirði,
lést í Sjúkrahúsi [safjarðar 16. febrúar.
Elisa Elíasdóttir,
Kristín Símonardóttir, Jóhann Hauksson,
Sigríftur Símonardóttir, Jón Guðbjartsson,
Elísa Símonardóttir, Árni Helgason,
Stefán Si'monarson, Steinunn Sölvadóttir,
barnabörn, barnabarnabarn og systkini.
t
Faftir okkar,
GÍSLI SVEINSSON
frá Sveinsstöðum,
lést í Borgarspftalanum 15. febrúar.
Rósinberg og Sveinn Gíslasynir.
t Systir min, SVAVA JÓNASDÓTTIR, Mánagötu 12, • lést í Landspítalanum þann 15. febrúar. •
Klara Jónasdóttir.
t
Faöir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
GUÐJÓN BENEDIKTSSON,
vélstjóri,
áður til heimilis f Gunnarssundi 7,
Hafnarfirði,
sem lést á Hrafnistu þann 5. febrúar, verður jarðsunginn frá Þjóft-
kirkjunni í Hafnarfirfti fimmtudaginn 18. febrúar kl. 15.00
Steinunn Guðjónsdóttir,
Ingibjörg Guðjónsdóttir,
Hulda Guftjónsdóttir,
Guðrún Guðjónsdóttir,
Hera Guðjónsdóttir,
Elsa Guðjónsdóttir,
Haukur Guðjónsson,
Óskar Guðjónsson,
Böðvar Eggertsson,
Haukur Svoinsson,
Oddur Ingvarsson,
Helgi S. Guðmundsson,
Laila Guðjónsson,
Kristi'n Jónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN SAMÚELSDÓTTIR '
frá Súðavik,
til heimilis á Slóttahrauni 23,
Hafnarfirði,
lóst 14. febrúar.
Daðfna R. Friðriksdóttir, Magnús Aspelund,
Guðrún Friðriksdóttir, Guðjón Samúelsson,
Selma A. Friðriksdóttir, Guðbjörn Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og stjúpi,
EIRÍKUR KÚLD SIGURÐSSON,
Álfheimum 3,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju fimmtudaginn 18. febrúar
kl. 15.00.
Margrét Geirsdsóttir,
Eygló Kúld Eiriksdóttir,
Margeir Kúld Eiriksson,
Kristi'n Eiríksdóttir,
Helgi Eiríksson,
Elín Ólöf Eiriksdóttir,
Sigurður Eiríksson,
Dagmar Inga Kristjánsdóttir,
Hjörtur Kristinsson,
Kristjana Gunnarsdóttir,
Þórður Ásmundsson,
Guðleif Kristjánsdóttir,
Gísli Krisjánsson.
t
Eiginkona mín, móftir okkar, tengdamóftir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
Sörlaskjóli 82,
Reykjavik,
er lést ( gjörgæsludéild Landspítalans 10. febrúar verftur jarð-
sungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 18. febrúar kl. 13.30.
Sigurjón Hallbjörnsson,
Halldóra Sigurjónsdóttir, Baldur Karlsson,
Erna Sigurjónsdóttir, Guðmundur K. Arnmundsson,
Berglind Baldursdóttir, Sigriður Baldursdóttir,
Mari'a Guðmundsdóttir, Jessica Bringham.
t
Þökkum samúft við andlát og útför föður okkar,
BALDVINS JÓNSSONAR,
Unnur Baldvinsdóttir,
Jón H. Baldvinsson,
Jónina M. Baldvinsdóttir.
flölskyldu okkar og flölskyldunnar
á Vallagötu 18. Fyrir þá vináttu
þökkum við í dag. Er við hófum
störf við Sjúkrahús Keflavíkur juk-
ust kynni okkar af Valgerði, en þar
var hún matráðskona í 29 ár.
Valgerður var stórbrotin persóna
sem ekki gléymist þeim sem vora
svo lánsamir að kynnast henni.
Hún gerði miklar kröfur til sjálfr-
ar sín í starfí, svo og til þeirra er
unnu undir hennar stjóm.
En með henni störfuðu sömu
konumar í áraraðir við eldhús
Sjúkrahúss Keflavíkur. Þó um 30
ára aldursmunur væri á okkur og
Valgerði litum við ætíð á hana sem
jafningja.
Ahugamál Valgerðar vora mörg,
hún hafði unun af ferðalögum og
ræktaði fallegar rósir í litla gróður-
húsinu sínu, sem við fengum að
njóta sem og margir aðrir. Fagur-
keri var hún, svo sem heimili henn-
ar og Braga bar best vitni um.
Gestrisin var Valgerður með af-
brigðum, við minnumst þess er við
biðum fæðingar yngstu bama okkar
haustið 1983, þá hringdi Valgerður
og sagði, stelpur, ég ætla að létta
ykkur biðina og halda ykkur smá
veislu. Hún var þá 71 árs svo þetta
lýsir best hennar óþijótandi dugn-
aði.
Að Ieiðarlokum þökkum við henni
liðnar samverustundir, sem skilja
margt eftir sig. Við vottum Braga,
Fjólu, Baldri og íjölskyldum þeirra
innilega samúð.
Jónina Olsen,
Stella Olsen.
Tengdamóðir mín hefur kvatt
þessa jarðvist. Hennar er og mun
ætíð verða sárt saknað.
Hún var mér mjög kær allt frá
okkar fyrstu kynnum, var mér sem
besta móðir, kenndi mér og hjálp-
aði á svo margan hátt og mínu
fólki. Hún var öllum hjálpleg og
góð er henni kynntust. Glæsileg
kona sem sópaði af enda dugleg til
verka hvort sem var á sínu glæsi-
lega heimili eða við vinnu utan
heimilis enda sýnir það hinn langi
starfstími hennar við Sjúkrahús
Keflavíkur sem yfirmatráðskona.
Sjúkrahúsinu fómaði hún öllum
sínum kröftum, hætti að vinna þar
fyrir rúmu ári þorrin heilsu.
Valgerður, tengdamóðir mín, var
fædd að Hallgilsstöðum í N-Þing-
eyjarsýslu. Foreldrar hennar vora
Sigríður Friðriksdóttir og Pétur
Metúsalemsson. Systkinin vora sjö.
Nú þijú á lífí, Elín, Marinó og Odd-
geir. Valgerður giftist Braga Hall-
dórssyni frá Höfn í Bakkafirði
1941. Árið 1945 fluttust þau til
Keflavíkur, á Vallargötu 18. Þau
eignuðust fjögur böm. Tvö þeirra
era á lífi: Fjóla, maður hennar er
Georg Bookasta. Eiga þau einn
son, Pétur, og era búsett í Los
Angeles, Califomiu. Baldur, giftur
undirritaðri. Við eigum tvö böm,
Valgerði Fjólu og Braga. Óla syni
mínum reyndist hún líka alla tíð sem
besta amma. Ég bið Guð að blessa
elsku tengdaföður minn í sinni sorg.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Valgerður Óladóttir
Blóma- og
w skreytingaþjónusta
*' hvert sem tilefnið er.
GLÆSIBLÓMIÐ
GLÆSIBÆ,
Álihcimum 74. sími 84200