Morgunblaðið - 09.03.1988, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 9. MARZ 1988
41
Morgunblaðið/Guðrún Lára Ásgeirsdóttir
Málverk Hauks Dórs og höggmynd Prebens Boyes, Hinn upprisni.
Mensk-dönsk sýn-
ing í Gallerí Tiro
Kaup mannahöfn.
ÞRIÐJA sýning Hauks Dór í Gall-
eri Tiro i Store Strandstræde var
opnuð nýlega. Sýnir hann nú
ásamt myndhöggvaranum Preben
Boye Nielsen og eiga þeir hver
sín verkin sjö.
Hinum megin götunnar er hús
Norrænu ráðherranefndarinnar og
eru norrænar listsýningar tíðar í
anddyri hússins. Geta má þess, að
Bergljót Kjartansdóttir sýndi þar
verk sín, sem hún nefnir „Post
painting" í janúar og nú stendur þar
yfír ljósmyndasýning Finnans Lauri
Dammert, sem kvæntur er íslenzkri
konu og þekktur í íslendinganýlend-
unni hér í borg.
Myndasýn-
ing frá mið-
hálendinu
ÚTIVIST efnir til myndakvölds
fimmtudagskvöldið 10. mars i
Fóstbræðraheimilinu, Langholts-
vegi 109.
Sýndar verða myndir frá mið-
hálendinu og kynntir ferðamögu-
leikar þar. Þ. á m. eru myndir frá
Herðubreiðarlindum, Öskju, Öskju-
gosinu 1961 og Kverkfjöllum.Einn-
ig verða sýndar myndir úr Öræfa-
ferð 1979, frá ferðum Útivistar í
vetur og að lokum verða páskaferð-
ir kynntar. Ferðaáætlun Útivistar
1988 liggur frammi. Myndakvöldið,
sem er öllum opið, hefst kl. 20.30.
Leiðrétting
í GREININNI „Bjór böl eða btjóst-
birta" eftir Margréti Þorvaldsdóttur
sem birtist í sunnudagsblaðinu,
misrituðust tölur á magni af hreinu
alkóhóli í léttbjór seldum hér á landi
á síðasta ári. Þar átti að standa
106.000 lítrar.
Haukur Dór og Preben Boye hafa
áður sýnt saman og var það í Ágall-
eriet í Frederiksværk. Fékk sýning
þeirra prýðilega dóma. Sagði m.a. í
Vikublaðinu í Frederiksværk, að verk
þeirra séu hin beztu listaverk, sem
sýnd hafí verið í galleríinu. Málverk
Hauks Dór láti engan ósnortinn og
það sé einmitt aðalatriðið við lista-
verk og persónulegur stíll Prebens
Boyes eigi eftir að afla honum góðs
gengis.
Óþarft er að kynna Hauk Dór
Sturluson fyrir íslenzkum lesendum,
en nefna má skemmtilega grein Að-
alsteins Ingólfssonar í Iceland Revi-
ew um leirkerasmiðinn sem varð list-
málari. Næsta sýning Hauks verður
hjá Alþjóðagjaldeyrissjóðnum í Was-
hington og mun hann sýna þar
35—40 listaverk. Haukur Dór bjó
ásamt íjölskyldu sinni í Bandaríkjun-
um 1981—83 og eignaðist þar marga
vini og er það Gunnar Tómasson, sem
hefur milligöngu um sýninguna.
Listamaðurinn hefur verið búsettur
erlendis um árabil, en verk hans
minna þó á heimalandið og kraftur-
inn í listtúlkun hans er alíslenzkur.
Nú hafa fleiri litir bætzt í hóp þeirra
hvítu, gráu og svörtu. Síðast hafði
rautt komið til skjalanna, en nú er
blátt áberandi og jafnvel vottar fyrir
grænu leiftri f mikilúðlegum dráttun-
um. Nöfn málverkanna benda líka
heim, s.s. Vormynd frá Austurlandi
og Nákvæmlega svona man ég land
mitt.
Preben Boye á marga kunningja
og tengdafólk á íslandi, en hann er
kvæntur íslenzkri konu, Auði
Óskarsdóttur. Dvaldi Preben nær 4
ár heima, vann í danska sendiráðinu
í Reykjavík og var matsveinn á Hót-
el Borg og víðar. Höggmyndir hans
eru úr granft og jade, sléttir og nán-
ast mjúkir fletir skiptast á við grófan
steininn og er útkoman hrífandi.
Preben Boye hefur ekki stundað list-
nám, en höggmyndir hans ná til
áhorfandans í formi dýra og undar-
legra vera og minna sumar á græn-
lenzkar hefðir.
Fer einkar vel á að sýna verk þess-
ara norrænu listamanna saman og
er tilhlökkunarefni að fylgjast með
framhaldinu hjá þeim báðum._
— G.L. Ásg.
I rósrauðum sjöunda himni
Hutton og McGillis i myndinni Skapaður á himni.
Kvikmyridir
Arnaldur Indriðason
Skapaður á himni („Made in
Heaven“). Sýnd í Bíóborginni.
Bandarisk. Leikstjóri: Alan
Rudolph. Handrit: Bruce
Evans og Raynold Gideon.
Framleiðendur: Bruce Evans,
Raynold Gideon og David Bloc-
ker. Helstu hlutverk: Kelly
McGillis, Timothy Hutton,
Maureen Stapleton og Don
Murray.
Hvar er betra að verða ást-
fanginn en í himnaríki? Skapaður
á himni („Made in Heaven“), sem
sýnd er í Bíóborginni, er háró-
mantísk mynd um kærustupar
sem hittist ekki á Borginni heldur
á Himnum, sem er líka ek.
skemmtistaður, en aðgöngumið-
inn er nokkuð dýr. Það er lífið
sjálft og þótt Lykla-Pétur standi
ekki í dyrunum og rífí af, mundi
hann sóma sér vel á þessum
himni þar sem þú þarft bara að
hugsa þér það sem þú vilt og það
verður.
Allir fara á þennan stað fyrr
eða síðar. Timothy Hutton leikur
ungan pilt sem fer að heiman
einn góðan veðurdag og ætlar
að lifa lífínu í Kaliforníu þegar
hann drukknar og fer til himn-
aríkis.
Þar hittir hann Kelly McGillis
og þau verða ástfangin. En sam-
vera þeirra er stutt vegna þess
að það er kominn tími til fyrir
Kelly að fæðast á jörðinni. Þegar
hún hverfur úr himnaríki fer Ti-
mothy til þess sem ræður, að
vísu ekki Guðs en nk. stjórnanda
samt (Debra Winger frábær í
karlmannshlutverki), og biður
hann um að senda sig aftur á
jörðina í snatri, hann ætlar að
hitta Kelly þar aftur og halda
ástaræfintýrinu áfram.
Þau fæðast bæði nýir einstakl-
ingar en Hutton fær 30 ár til að
finna ástina sína, að þeim tíma
liðnum verður hann kallaður aft-
ur uppá efri hæðina og þau munu
aldrei fá að njótast. Ef hann finn-
ur hana munu þau lifa hamingju-
söm það sem eftir er.
Ef hann fínnur hana? Það er
raunar aldrei spuming. En svona
er lífið (og dauðinn) í þessum
sjöunda himni af bíomynd þar
sem himnasælan er böðuð viðeig-
andi ljósrauðum bjarma. Hér er
á ferðinni afar rómantísk en að
sama skapi daufleg og furðan-
lega óspennandi ástarsaga
tveggja heima. Myndin er sann-
arlega ekki litlaus í þeim skiln-
ingi að skorti litadýrð og skraut-
legt og fallegt umhverfi í himna-
atriðunum sérstaklega; í því nýU
ur sín vel ímyndunarafl leik-
myndahönnuðar og höfunda. Það
eru bestu atriðið myndarinnar.
En sjálf persónusköpunin og
frásögnin öll er dauðyflisleg og
lítt áhugaverð. Myndin líður fram
í lognmollu og eiginlega reiði-
leysi þar til hinn fyrirsjáanlegi
endir loksins kemur og allt er
búið. Skapaður á himni er ein-
faldlega ekki nógu kröftuglega
gerð þótt metnaðinn skorti ekki
til að gera vel. Sagan er heldur
þunn fyrir það fyrsta og ró-
mantíkin á milli Huttons og
McGillis,'þótt hún sé nógu mikil
til að stútfylla nokkrar bækur
Barböru Cartlands, neistar aldrei
og hrífur. Hin mikla ást sem
kviknar í fyrri helmingnum og á
að halda manni við efnið allan
seinni helming myndarinnar þeg-
ar við fylgjumst með skötuhjúun-
um lifa sínum ólíku lífum þar til
þau hittast aftur, vekur aldrei líf
með manni frekar en myndin öll.
Skapaður á himni er gerð í
lágum, hljóðlegum tónum, sem
hefði getað hentað mjög vel
ódauðlegri rómantíkinni en und-
irstrikar í þessu tilviki enn frekar
átakaleysið í henni og rjómalogn-
ið. Og að auki vottar ekki fyrir
neinu sem hugsanlega mætti
kalla gamansemi. Alan Rudolph
(„Trouble in Mind“) hefur gert
bráðfallega mynd og oft vel
leikna en því miður full átaka-
lausa til að halda athyglinni.
Deigtjárn
Kvikmyndir
Sæbjörn Valdimarsson
REGNBOGINN:
HEFNDARÆÐI - COLD
STEEL
Leikstjóri Dorothy Ann
Puzo. Handrit Michael Sonye.
Kvikmyndataka Tom Denove.
Tónlist David A. Jackson.
Aðalleikendur Brad Davis,
Sharon Stone, Jonathan
Banks, Jay Acavone, Adam
Ant. Bandarísk. Cinetel 1987.
90 mín.
Þó svo að kvikmyndagerðar-
menn beri höfuðið hátt og nefni
þetta kraftlitla afkvæmi sitt
hvorki meira né minna en Kalt
stál, væri Deigt jám, eða Mýra-
rauði, frekar réttnefni. Þetta er
nefnilega ein af þessum algjör-
lega innihaldslausu hefndar-
myndum sem kvikmyndahús-
gestir hafa séð í tugatali (þó
oftast skárri) en myndbanda-
neytendur í hundraðavís.
Hefndaræði hefst á að faðir
söguhetjunnar, löggunnar Da-
vis, er skorinn á háls á aðfanga-
dagskvöld og reynist erfitt að
hafa uppá ódæðismönnunum.
Smám saman kemur í ljós að
forsprakki þeirra er fyrrverandi
lögreglumaður sem kvelst af
hatri útí Davis og egnir fyrir
hann með skrokkfagurri ljósku.
Maður getur dregið þá álykt-
un af Hefndaræði að skynsam-
legast sé að sniðganga orðið
myndir með Brad Davis. Hann
er einn þeirra leikara sem virð-
ast í stöðugri lægð eftir þokka-
legt forskot (Midnight Express).
Annað eftir því. Hér lullar allt
eftir formúlunni og undir meðal-
lagi. Efnið slitið, efnistökin
ófrumleg, tónlistin innantóm.
Og Adam Ant opinberar um-
heiminum að hann er verri leik-
ari en söngvari, og er þá mikið
sagt.