Morgunblaðið - 14.02.1989, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 14. FEBRÚAR 1989
9
Ég vil þakka öllum þeim, er sýndu mér þann
vinarhug og viröingarvott, með gjöfum og heilla-
óskum, á 75 ára afmceli mínu þann 9. febrúar.
Einnig vil ég þakka fjölskyldu minni, ásamt
Halldóri Júlíussyni, veitingamanni og starfsfólki
hans, auk Björgvins Árnasonar, veitingamanns,
fyrir þeirra þátt í vel heppnuöum degi.
GuÖmundur Þórðarson,
Laugarásvegi 1.
Átt þú spariskírteini ríkissjóðs
sem eru innleysanleg núna?
Kauptu ný skírteini
með 6,8% til 7,0% ársvöxtum
í stað eldri skírteina.
Sala og innlausn fer fram í
Seðlabanka Islands.
.......Vissir þú
að Útvegsbankinn
■býðnr þér Spari-Ábót
með stigúækkandi
vöxtum..........?
i
ÚO
Útvegsbanki Islands hf
Þar sem þekking og þjónusta fara saman
OgitóÉms?
IByltingarmóðurinn ferl
ört dvínandi í Nicaragua f
~ ■ i ■ i "
Vinstrisinnar í vanda
Vinstrimennska hefur verið á undanhaldi um víða veröld á und-
anförnum árum. Helstu andstæðingar kommúnismans eru.þeir
í kommúnistaríkjunum, sem berjast fyrir afnámi ofstjórnar og
óstjórnar. Kommúnisminn hefur ekkert hugmyndafræðilegt að-
dráttarafl lengur. Á fræðilegum vettvangi hafa menn helst áhuga
á að kanna, hve miklu tjóni kommúnisminn hefur valdið, hve
margir tugir milljóna manna hafa látið lífið í blóðugri viðleitni
harðstjóra við að hrinda þessari stefnu í framkvæmd. í lýðræð-
isríkjunum fækkar þeim stöðugt, sem halda í þá skoðun, að
stjórnmálamennirnir fari betur með fé almennings en fólkið
sjálft. Við þetta er staldrað í Staksteinum í dag.
Hugsjóna-
fátækt
í síðasta hefti breska
vikuritsins Spectator
ræðir Paul Johnson að
vanda um fjölmiðla og
svarar að þessu sinni
þeirri gagnrýni á ríkis-
stjóm Margaretar
Thateher, að hún sé að
þrengja prent- og skoð-
anafrelsi. Paul Johnson
segir í upphaii pistils
sins:
„Níundi áratugurinn
hefur verið hörmulegur
timi fyrir vinstrisinnaða
menntamenn. Hver á eft-
ir annarri em ríkisstjóm-
ir kommúnistalandanna
að yfirgeia hið hug-
myndafræðilega virki.
Um víða veröld em
sósialdemókratar að
draga upp fánann til
merkis um uppgjöf
kennisetninga sinna.
Marxismi á undir högg
að sækja, nema þar sem
tapaður málstaður hefur
alltaf átt skjól, meðal
stúdenta í vemduðu há-
skólaumhverfi. Verst af
öllu er þó, að kapítalism-
inn, sem sagður var
dauður á áttunda ára-
.tugnum, lifir góðu lífi.
Vinstrisinnuðum bresk-
um menntamönnum hef-
ur einkum þótt lífið erf-
itt hin síðari ár: Thatch-
erisminn blómstrar,
Verkamannaflokkurinn
er trausti rúinn, verka-
menn em með hugann
við að afla sér tekna og
eyða þeim. Þegar ekkert
er til að trúa á og ekki
er unnt að benda á nein-
ar sósialiskar staðleysur,
er engin furða, þótt
ólæknandi vinstrisinnar
— þeir fáu sem eftir em
— láti ímyndunaraflið ná
yfirhendhmi. Þeir hatíf
nú fundið það upp, að
borgaraleg réttindi búi
við meiri ógn en nokkm
sinni fyrr vegna stefnu
og ákvarðana Thatcher-
sfjómarinnar."
Hér skal ekki frekar
rakið af því, sem Paul
Johnson segir um þetta
efiii. Hann nefiiir tíl
dæmis að ráðstafanir til
að takmarka aðgang
hryðjuverkamanna að
Qölmiðlum séu í sam-
ræmi við aðrar takmark-
anir, sem menn hafi orð-
ið að grípa til vegna
hryðjuverka. Hann getí
tíl dæmis ekki lengur
bmgðið sér inn á rit-
stjómarskrifstofur blaða
eða fréttastofur útvarps
og sjónvarps, þegar hon-
um dettí það í hug, á leið
sinni um London. Nú fái
ekki aðrir að heimsækja
slíkar skrifstofur en þeir,
sem hafa hringt á undan
sér og pantað viðtal við
einhvem sérstakan, sem
vilji taka á mótí hontun.
Engir fái að fara inn á
skrifstofumar nema þeir
sem getí skilmerkilega
gert grein fyrir erindi
sinu eða hafi tilskilin
skilríki eða plastspjöld til
að opna öryggisdyr.
Aftur til vinstri-
sinnanna; einnig hér á
landi verður þess vart,
að þeir gefi imyndunar-
aflinu lausan tauminn,
nú þegar hugsjónamálin
em á undanhaldi fyrir
markaðsbúskap og
fijálshyggju í fram-
kvæmd. Nefhd skulu tvö
dæmi úr samtímanum:
1) Sú bábilja, að hér gefi
það góða raun að hverfa
frá vestrænum leiðum í
stjóm efiialiagsmála.
Aukin íhlutun stjóm-
málamanna á eftir að
te§a fyrir framförum og
leiða til Qárhagslegs
tjóns. 2) Vonin um að
það eigi eftir að auka
fylgi uppgjafar-sósíal-
isma meðal kjósenda, að
Alþýðuflokkur og Al-
þýðubandalag sameinist
i einum flokki. Látíð er
í veðri vaka, að img-
menni innan raða þess-
ara flokka sjái helst von
um að hugsjónir sinar
rætíst, að einn „stór“
vinstriflokkur verði
myndaður hér. Flest
bendir ti), að hann sé
aðeins stór í hugum
þeirra, sem að ímyndun-
inni standa.
Trúináríkið
Kjami vinstrimennsk-
unnar er oftrúin á ríkið.
Þessi trú birtist nýlega í
forystugrein Þjóðvijjans,
málgagns Alþýðubanda-
lagsins, þar sem svarað
var Ieiðara í Dagblaðinu
Vísi (DV). í DV sagði
meðal annars: „Ríkis-
stjómin á að hætta að
skipuleggja vextí og vísi-
tölur, krónugengi og hús-
næðislánareglur, nýja
sjóði ofan á þriggja mán-
aða gamla sjóði, nýja
kvóta ofan á nýlega
kvóta, fullvirðisrétt ofan
á búmark. Hún á að leyfa
þessum þáttum að ráðast
af sjálfum sér.“ Um þetta
segir meðal annars í
Þjóðviljanum:
„Þetta er því miður
bæði óraunsæ kenning
og siðferðilega röng —
eins þótt hún sé studd
með tilvísunum í þann
skemmtilega fomkín-
verska speking Laó Tse,
sem taldi stjómir þvi
betri þeim mun minna
sem þær gerðu. Það
ræðst ekkert „af sjálfii
sér“. Vextir ráðast ekki
af sjálfú sér, ekki einu
sinni í fijálshyggjuríki
eins og Bandaríkjunum
þar sem forsetinn og
seðlabankastjóri ríkisins
takast á um vaxtastefii-
una. Það er frumskylda
stjómmálamanna á ís-
landi að leita sifellt að
betra kerfi til að tryggja
skynsamlega nýtingu
fiskstofiia, ef að „kvóta-
mál“ eiga að ráðast af
sjálfu sér getur það hæg-
lega leitt til eins konar
efnahagslegs þjóðar-
sjálfsmorðs innan tiðar.
Húsnæðislánareglur
verða sífellt að vera í
endurskoðun vegna þess
blátt áfram, að það er (að
fiskveiðistefhu slepptri)
ekki til stærra praktískt
pólitískt vandamál en
finna svör, skárri svör
en i gær, við þvi með
hvaða kjörum ný kynslóð
fær þak yfir höfuðið.“
Þjóðviljinn gat varla
fundið hlálegra dæmi en
húsnæðismálin til að
mæla með þvi, hve mikil-
vægt sé að stjómmála-
menn séu með puttana i
stjóm brýnna mála: bið-
röðin eflir afgreiðslu
slíkra mála telur nú um
10.000 manns hér á landi.
Eru h'kar raðir það sem
koma skal? Em þær til
marks um siðferðilegan
sigur vinstrimennskunn-
ar?
Neðst við Dunhaga, SÍmÍ
622230.