Morgunblaðið - 08.10.1989, Side 32

ms.
MORGUNBLAÐIÐ
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
© 1989 Los Artgeles Times Syndicate

Týndur köttur
Þessi svatri högni, sem heitir
Kátína, sást síðast við heimili sitt
að Suðurgötu 4 að kvöldi 1. október.
Hann er alsvartur og var með gula
hálsól með rauðri merkiskífu, sem á
er ritað nafn hans, heimilisfang og
símanúmer. Kátína er styggur kött-
ur. Vinsamlegast hringið í síma
19109 ef Kátína hefur einhvers stað-
ar komið fram.
Akstur er
dauðans
alvara
Til Velvakanda.
Kemur mér þetta eitthvað við?
Þetta flaug í hug minn þegar
ég ók á eftir ungri konu í bíl yfir
Hellisheiði fyrir skömmu, minnug
þess að akstur er ekki einkamál neins
— við erum öll samferða.
Konan ók á löglegum hraða og
sýndist ágætur ökumaður. En allt í
einu tekur bíllinn að rása inn á vinstri
akrein og út að hægra vegarkanti
svona sitt á hvað.
Ég hrökk við. Það er eitthvað að.
Er konan kannski sofnuð? En viti
menn, 'ég sá barnasæng koma upp
fyrir afturgluggann og handlegg
bregða fyrir. Hún er að sinna barni,
sennilega í burðarrúmi. Mér varð
hugsað til viðtals við lögreglukonu,
Ragnheiði Davíðsdóttur, í Pressunni
17. ágúst sl. Hún segir frá aðkomu
á slysstað o.fl. þar sem sekúndur
skipta máli. Þetta er mjög athyglis-
verð grein að mínu mati og um-
hugsunarverð. Þar er til dæmis talað
um myndir og texta sem birtust í
sjónvarpi og þóttu harðar og mis-
kunnarlausar. T.d. textinn: Hann var
að teygja sig eftir sígarettu — það
var það síðasta sem hann gerði.
Unga kona. Þú varst heppin, þetta
var ekki í síðasta sinn sem þú breidd-
ir yfir barnið þitt. En stöðvaðu bílinn
þinn næst. Akstur er dauðans alvara
og grimm örlög geta verið ráðin á
einu augnabliki. Skiptum okkur af —
þaðgætihjáipað. Erla
GUR 8. OKTÓBER
Á FÖRNUM VEGI
Rólegur
Miðbær
Þó rigning væri í Miðbænum
og haustlegt um að litast sl.
fímmtudag voru margir á ferli.
Að undanförnu liefur verið Ijallað
um aukið ofbeldi unglinga í fjöl-
miðlum. Voru nokkrir vegfarend-
ur teknir tali og spurðir livort
þeir hefðu orðið varir við breyt-
ingu. I rigningarveðri er gott að
geta brugðið sér í skjól og þótti
blaðamanni og ljósmyndara Morg-
unblaðsins upplagt að leita vars
undir plasthimninum við af-
greiðslu Hlölla báta við Aðal-
stræti.
Minniháttar ryskingar
„Nei, ég get ekki sagt að ég merki
aukningu, þvert á móti verður maður
minna var við slagsmál og ofbeldi
hér í Miðbænum en áður, sagði Guðni
Helgasson sem var við afgreiðslu.
Við höfum opið til kl. 4 á nóttinni
um helgar og þá er jafnan fjöldi
unglinga hér í Miðbænum, sérstak-
lega þegar gott er veður. Auðvitað
gerist ýmislegt þar sem svo margir
koma saman og töluvert er um
Guðni Helgason
drykkjulæti. Það er þó ekki oft sem
kemur til alvarlegra slagsmála,
venjulega eru þetta aðeins um minni-
háttar ryskingar.
- En hvað um skemmdarverk s.s.
rúðubrot?
Það er alltaf nokkuð um að rúður
séu brotnar en það er ekki hægt að
segja að meira sé um það nú en
áður. Það er minna um að vera hér
í Miðbænum heldur en fyrir nokkrum
árum. Skýringin á þessum fréttum
um aukið ofbeldi og afbrot hjá ungl-
ingum gæti verið sú að nú eru
Víkverji skrifar
Víkveiji dagsins er sumar- og
sólarbam í þeim skilningi þeirra
orða, að hann kann bezt við þann
tíma árs þegar gróðurríkið vaknar
af vetrarsvefni: tré vaxa úr grasi,
þroska fræ og bera ávexti og um-
hverfíð og lífríkið skarta sínu feg-
ursta — undir heiðum himni.
Haustið, veturinn, kuldinn og
myrkrið hafa á hinn bóginn ekki
skipað heiðursbekki í hugum hans —
og þó. Víkverja hefur sum sé smám
saman lærzt að sama gildir um árst-
íðir og aldursskeið. Það hefur hver
árstíð og hvert aldursskeið sína feg-
urð, sína kosti, sína ánægju. Mergur-
inn málsins er að taka á móti hveij-
um lífdegi, sem forsjónin gefur, með
jákvæðu hugarfari: njóta kostanna,
breyta því sem miður fer ef nokkur
kostur er, en umbera ella.
xxx
Landið okkar er fagurt á hásum-
ardegi þegar sól skín ofar fjöll-
um. Fegurð þess og tign rísa þó trú-.
lega hæst á haustin þegar tré, lyng
og grös kveðja sumarið með öllu lit-
rófinu. Undir septembersól, leit ég
sumarið fyrst, kvað eitt góðskáldið.
Og bjartir haustdagar eru á stundum
góð uppbót fyrir sumarlægðir og
regnský.
Vetrarveður gera okkur engu að
síður og oftlega gramt í geði, valda
tjóni, jafnvel mannskaða. Já, Vetur
konungur hefur oft leikið landsmenn
grátt með norðangarra, snjóflóðum,
hafís og vegleysum. En við emm
samt sem áður betur í stakk búin
en fyrr á tíð til að mæta hörðum
vetri — og veijast honum.
Og Vetur konungur talar ekki
hvern dag til okkar á tungu norður-
pólsins. Hann á líka til mildari tóna
og sitt hvað ánægjulegt í fari sínu.
XXX
Veturinn styttir að vísu dagana
og fyllir umhverfið myrkri lung-
ann úr sólarhringnum. Hann dregur
þó úi' dimmunni með hvítum snjó,
sem klæðir allt landið og skýlir því
ef grannt er gáð. Tugþúsundir lands-
manna stunda vetraríþróttir og sækja
heilsu og skemmtan í fönn og fjöll.
Trúlega geta vetraríþróttir dregið
erlenda ferðamenn til landsins í
ríkara mæli hér eftir en hingað til,
ef i'étt verður á málum haldið.
Veturinn er og tími skólanna og
alls sem þeim fylgir, menntunar,
íþrótta og félagsstarfs. Þá er vertíð
leiklistar, tónlistar og listsýninga,
sem auka á fjölbreytni tilverunnar.
Og þá er starfsemi hvers konar fé-
laga, klúbba og gilda i fullum gangi,
árshátíðir, þorrablót, dansiböll og
hvað þær nú allar heita samkomurn-
ar og uppákomumar í mannlegum
samskiptum þessa árstíma hinna
stuttu daga en löngu nátta.
XXX
Haustið og veturinn hafa sínar
ánæguhliðar, ekkert síður en
vorið og sumarið. Við þurfum að vísu
að umgangast þessar árstíðir, það
er umhverfið og íslenzka náttúru
með meiri varúð þá en endranær,
að ekki sé nú talað um aðgæzlu í
akstri á þeim leiðum sem börn og
unglingar ganga í og úr skóla. —
Veturinn hefur meðal annars þann
kost fram yfir aðrar árstíðir að hann
gefur oft umfram það sem við var
búizt af honum; efnir umfram loforð.
Hann fellur því illa að íslenzkum
stjórnmálum, eins og þau orðin hin
síðari árin.
Veturinn hefur bæði kosti og galla,
eins og önnur fyrirbæri tilverunnar.
En hann er, vel að merkja, undan-
fari vorsins! Veturinn gerir vorið eft-
irsóknarverðara en vera myndi ef hér
ríkti eilíft koppalogn aílan ársins
hring.
Gleðilegan vetur!