Morgunblaðið - 11.10.1989, Síða 40

40
MOÉGÚSIBLaIðÍÐ MIÐVIKÚDÁGUR íl. bRTÖBER119891

8|l3
©1967 Univefsal Press Syndicate
„ /Vlér er sama. þó þé cUevnir mig seknn,
he-rra. dólr\a.ri, ef þú ahsegar rríej-
undanþaga. -f-nÍL cLkaenL-"
staðar, það er pottþétt.
Með
morgunkaffmu
rétt einu sinni niður á gólf-
ið ...
HÖGNI HREKKVÍSI
Z, PÓ/ETTIR AÐ LoKA GLUGGAHUM! "
var til Ajatollas í Dölum
Kæri Velvakandi!
Fyrir stuttu síðan sendi ég þér
•inar línur um erfiða stöðu kristins
s á helztu óróa- og átakasvæðum
ís, sem flest tengjast múslímum
einum eða öðrum hætti. Var
ð til stöðu kristinna f Líbanon
'ðar austur þar.
i var sagt að á sama tíma og
tið fólk sætir skoðanlegu ofstæki
hernaðarlegu ofbeldi á áhrifa-
deðum múslíma sæki hvers konar
isturlenzk hindurvitni og bábiijur
lindrað inn í Vesturlönd, Island
t:ki undanskilið, og stingi fólk svefn-
1 rni*
. Því má heldur ekki gleyma að
Inis þryðjuverkasamtök, sem látið
hafa til sín taka í Evrópu, rekja
rætur til hins múslímska ofstækis,
sem bitnar á fleirum en kristnum.
Minna má á siðlaust dráp múslíma
á saklausu íþróttafólki frá ísrael á
Olympíuleikunum í Munchen á næst-
liðnum áratug, en Olympíuleikamir
eiga að vera tákn fyrir heilbrigðan
lífsmáta og heilbrigð samskipti æsk-
unnar í veröldinni. Einnig á morð-
hótanir múslíma á líðandi stundu við
rithöfundinn Salmon Rushdie (brezk-
an þegn, indverskan að uppruna),
sem nú þarf að fara-huldu höfði í
heimalandi sínu, Englandi, tií að
halda lífi.
Loks var látið að því liggja að
þjóðir krossfánanna (Norðurlanda-
þjóðimar) mættu gjaman taka u i
verndarmerki hinna fomu krossfal
með virkari aðstoð við aðþrenl
kristið fólk víða í veröldinni, m.al
Líbanon. Þá er ekki átt við hemaðil
aðstoð heldur hvers konar hjálp aðil
undir merkjum mannúðar og kristi I
bróðurhugar, sem skjaldað gæti tr I
systkin okkar með ýmsum hætti.
Múslímar ganga nú fram m<
ýmsu móti í hinum kristna heim .
. Þeir hafa svo dæmi sé tekið stofna I
stjórnmálaflokk í Bretlandi. Reyn |
þeir með öllu móti að gera st
minnst úr kristnum viðhorfum
hlut kristinna manna. Sýnist m 'J
Dalamaður ganga f lið með þeim J
í dálkinum um daginn og fer slík’
sízt af öllu ’ -«0 saka aðra um „tr
TVilo.
Enn um
ofstæki
Til Velvakanda.
Fljótamaður skrifar Velvak-
anda og sendir mér ljómandi lag-
lega gerða limru, sem ég þakka
honum fyrir. Aftur á móti slær
heldur útí fyrir honum, þegar hann
ætlar að fara að svara bréfkorni
mínu um trúarofstæki. Þar minnist
hann á múslima sem hann segir
sækja fram í Bretlandi og bætir
við: „Sýnist mér Dalamaður ganga
í lið með þeim hér í dálkinum um
daginn."
Þarna er Fljótamaður heldur
glámskyggn, því ég sagði orðrétt í
bréfi mínu: „Það skal vera fjarri
mér að afsaka ofstæki muslima í
trúarefnum, en þegar íslömsku of-
stæki og kristnu ofstæki lendir
saman, er oft erfitt að gera upp á
milli hvort er verra.“
Ég er aftur á móti að átelja of-
stæki allra trúarbragða. Það veldur
illdeilum og hryðjuverkum, jafnvel
stytjöldum víðs vegar um heims-
byggðina. Enginn sem gengst undir
ok trúarbragðanna getur talist
fijáls eða hlutlaus, þegar kastast í
kekki milli hinna fjölmörgu guða.
Ég var í æsku háður guði kristinna
manna, en það fór fyrir mér eins
og frægur Skagfirðingur lýsir svo
snilldarlega:
-1 æsku tók ég eins og barn
alheimskunnar trúna.
Með aldri varð ég efagjarn,
engu trúi' ég núna.
Þegar kemur að því að trúar-
brögð leggist niður verður friðsam-
legra í heiminum. Þá öðlast maður-
inn frelsi til að umgangast með-
bræður sína með vinsemd og virð-
ingu. Jóhannes úr Kötlum, Dala-
maður, endar eitt af snilldarkvæð-
um sínum þannig:
Þegar líf þitt skín af fögnuði
yfir frelsi allra manna,
þá fyret hefur þú sigrað þína
guði og eignast heiminn.
Ég er auðvitað kunnugri kristn-
um dómi en öðrum trúarbrögðum,
hef m.a. lesið býsna mikið í trúar-
bók kristinna manna, Biblíunni, sem
ku vera Guðs heilaga orð og allt
satt og rétt, sem þar stendur. Ég
reyndi einu sinni að lesa Kóraninn,
en gafst upp eftir u.þ.b. hundrað
síður. Ég held að það sé leiðinleg-
asta og lélegasta bók, sem ég hef
reynt að lesa. Þar eru trúaðir hvatt-
ir til manndrápa ekki síður en í
Biblíunni. Hver múslimi, sem lætur
lífið fyrir trúna, fer beint til himna-
ríkis í eilífa sælu. Mér virðist að
sama gegni um kristna píslarvotta.
Ég ætla að lokum að benda Fljót-
amanni á þijár tilvitnanir í Heilaga
ritningu. Éflaust kannast hann við
þær. Þetta eru bein fyrirmæli frá
Jahve, guði kristinna manna, lík-
léga um 3000 ára gömul, svo það
er ekki öldungis nýtt af nálinni að
guðirnir hvetji trúaða til ógnar-
verka.
.....En Drottinn, Guð vor, gaf
hann á vort vald, svo að vér unnum
sigur á honum, sonum hans og öllu
liði hans. Þá unnum vér og á sama
tíma allar borgir hans og gereydd-
um' hverja borg að karlmönnum,
konum og börnum, vér létum engan
undan kornast." Móse V. 2:33—35.
„ . . . Og vér gjöreyddum þær,
eins og vér höfðum áður gjört við
Síhon, konung í Hesbon, með því
að gjöreyða hveija borg að karl-
mönnum, konum og börnurn." Móse
V. 3:6.—7.
„ ... og þegar Drottinn, Guð
Heiðraði Velvakandi.
Sú er þetta ritar er ekki al-
þýðuflokkskona, en ég get ekki orða
bundizt yfir meðferð ýmissa fjöl-
miðla á Jóni Baldvirii Hannibals-
syni. Þar hefur nánast verið um
nútíma galdraofsóknir að ræða.
Auðvitað hefur Jón Baldvin gert
mistök í vínmálunum. En ástæðu-
laust er að taka hann einan út úr
þinn, gefur hana í hendur þér,
skalt þú eyða með sverðseggjum
allt karlkyn, sem í henni er, en
konum, börnum og fénaði, og öllu
sem er í borginni, öllu herfanginu,
mátt þú ræna handa þér... En í
borgum þessara þjóða, sem Drott-
inn, Guð þinn, gefur þér til eignar,
skalt þú enga mannssál láta lífi
halda. Móse V. 20:13.-16.
Með bestu kveðju:
Trúin vellur, trúin fellur,
trúin hrellir þjóð með sanni.
Rómi hvellumk rymur, gellur
regindella í Fljótamanni.
Dalamaður
Húsið á slétt-
unni aftur
Kæri Velvakandi.
Ég vil taka undir orð Önnu
Margrétar, sem skrifaði til Velvak-
anda fyrir skömmu, og bað um að
Húsið á sléttunni yrði sýnt aftur.
Mér finnst það sem ég man eftir
af þessari framhaldsmynd mjög
skemmtilegt og það finnst mörgum
vinum mínum líka.
13 ára stelpa
hópnum, sem þarna á hlut að máli,
og sá hópur er stór, bæði innan
þings og utan. Enda er hlutur Jóns
Baldvins betri en annarra, þar sem
hann einn hefur viðurkennt mistök-
in.
Þetta vil ég láta koma fram,
þótt ekki sé ég í flokki Jóns Bald-
vins.
Sigríður Jónsdóttir
Hefiir viðurkennt mistökin
Yíkverji skrifar
Landsfundir sjálfstæðismanna eru
einstakar pólitískar samkomur.
Það sem við almenningi blasir á
myndum í blöðum og sjóvarpi er hinn
stóri fundarsalur í Laugardalshöll-
inni. Athyglin beinist minna að öllu
því starfi sem unnið er í nefndum á
meðan fundurinn er eða fyiir hann.
Þar hittast þeir sem áhuga liafa á
einstökum málum og ráða ráðum
sínum. Á fundinum sem haldinn var
nú lim helgina var ti! dæmis fundað
í 13 klukkustundir í sjávarútvegs-
nefnd og þar voiu fluttar að minnsta
kosti fimmtíu rteður að sögn form-
anns nefndarinnar, Einars Odds
Kristjánssonar. I glæsilegu hófi að
landsfundi loknum í Hótel Islandi
komst Birgir Isleifur Gunnarssonar
veislustjóri þannig að orði, að í öllum
þessum ræðum hefðu komið fram
100 skoðanir! Á lokadegi fundaiins
tókst að ná málamiðlun í þessu við-
kvæma máli eins og öðium.
xxx
Fyrir þá sem slíka stóra fundi sitja
skiptir miklu að þannig sé staðið
að öllu skipulagi, að fundarhöldin
geti gengið snurðulaust fyrir sig og
ekki verði tafir vegna tæknilegra
atiiða eða vegna þess að gögn vanti.
Öll skjöl sem fyrir fundinn eiu lögð
eiu fjölfölduð í rúmlega 1.000 eintök-
um og þeim þarf að dreifa á hvert
fundarborð í Laugardalshöllinni. Var
líklega 3-4 tonnum af pappír dreift
í höllinni þessa daga. Engar tillögur
nefnda eiu teknar til umræðu nema
þær liggi skrifaðar fyrir framan
landsfundarfulltrúa. Allt gekk þetta
vel fyrir sig og einnig að finna 20
nefndum eða starfshópum fundar-
staði, sem voni í Laugardalshöll,
Valhöll, Holiday Inn, Hótel Ésju og
Hótel Sögu.
llingað til hafa landsíúndir um
árabil verið settir í Háskólabíói þótt
fundirnir hafi verið annars staðar.
Nú var setningarræða formanns flutt
í Laugaradalshöll og veitti ekki af
rýminu þar, því að um 1500 manns
sóttu þann fund. Þá var einnig tekin
upp sú nýbreytni að kjósa þijá fund-
arstjóra fyrir fundinn í heild í stað
þess að velja nýja í upphafi hverrar
fundarlotu, ef þannig má orða það.
Eins og allir vita sem sótt hafa
þriggja eða fjögurra daga ráðstefnur
er það ekki aðeins það sem á fundun-
um gerist sern máli skiptir heldur
gefast á slíkum stundum oft piýðileg
tækifæri til að endurnýja gömul
kynni við samheija eða stofna til
nýira. Síst ber að vanmeta þennan
þátt, þegar rætt er um landsfund
sjálfstæðismanna enda var kaffístof-
an í Laugardalshöll ekki síður vinsæl
en fundarsalimir og oft þótti mönn-
um óþægilega löng biðröð eftir af-
greiðslu þar.
xxx
íkveiji vill í lok þessara endur-
minninga frá. landsfundi sjálf-
stæðismanna geta þess, að honum
þykir einkennilegt hvernig umferðar-
ljósin á Suðurlandsbraut inn á
Reykjaveginn virka. Þarna myndast
langar raðir vegna'þess hve gi-æna
beygjuljósið logar í skamman tíma.
Hlýtur þetta að skapa vandkvæði við
fleiri tækifæri en þegar landsfundar-
fulltrúar Sjálfstæðisflokksins
streyma í Laugaradalshöll. Hefur
ljósið verið kallað „þriggja-bíla-ljós-
ið“.