Morgunblaðið - 27.06.1990, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 27. JÚNÍ 1990
HEIMSOKN ELISABETAR II. BRETADROTTNINGAR
Morgunblaðið/Einar Falur
Forsætisráðherra, Bretadrottning, Edinborgarhertogi, forseti íslands og eiginkona forsætisráðherra framan við Þingvallakirkju.
Bresku gestirnir í skoðunarferð;
Drottningin var hrifín af
krafiti íslensku hestanna
Morgunblaðið/Einar Falur
Sr. Heimir Steinsson þjóðgarðsvörður greinir Bretadrottningu frá staðháttum á hinum forna þingstað.
„SJÁÐU kraftinn,“ sagði Elísa-
bet Bretadrottning við Filippus
prins þegar gæðingar skelltu á
skeið fyrir þau í Mosfellssveit í
gærmorgun. Drottningin og
hertoginn af Edinborg ásamt
forseta íslands og fylgdarliði
skoðuðu gæðinga og íslenska
hunda á hrossabúinu Dal þar í
sveit. Þau komu við í Nesja-
vallavirkjun á leið til Þingvalla
þar sem forsætisráðherra bauð
til hádegisverðar. Skógarreit-
urinn Vinaskógur í Kárastaða-
landi var síðasti viðkomustaður
drottningar á ferð hennar út
úr bænum. Heimsókn drottn-
ingar hingað til lands lýkur í
dag.
Drottningin bar sig vel þrátt
fyrir norðangarra í ferð-
inni, var glöð í bragði en
jafnan stillileg. Filippus prins
fylgdi drottningu eftir, virtist
lífiegur og málgefnari en hún. Þau
spurðu þó bæði margs um gæðing-
ana á Dal, enda ræktar drottning-
in hesta.
Nærri lætur að hvert fótmál
drottningar í gær hafí verið skipu-
lagt. Hún gekk frá borði snekkj-
unnar Brittaníu klukkan tíu um
morguninn og settist upp í smá-
rútu sem beið á bryggjunni við
Ægisgarð. Ferðinni var heitið í
út úr bænum, í Mosfellssveit,
Nesjavallavirkjun og á Þingvelli.
Fyrirhugað var að stutt stund
gæfist til hvíldar og hressingar
að leiðangri loknum áður en hald-
ið yrði til síðdegismóttöku borgar-
stjóra. En þar sem aðeins teygðist
úr skoðunarferðinni hefur lítið orð-
ið úr slíkum munaði.
Auk drottningar og eiginmanns
hennar voru í smárútunni Vigdís
Finnbogadóttir forseti íslands,
William Waldegrave varautanrík-
isráðherra Bretlands, Jón Baldvin
Hannibalsson utanríkisráðherra
og eiginkona hans Bryndís
Schram.
í stærri bíl sem fvlgdi á eftir
voru sendiherrar íslands og Bret-
lands og eiginkonur þeirra, tvær
fylgdarkonur eða hirðmeyjar
drottpingar, Magnús Magnússon
sjónvarpsmaður og eiginkona
hans, blaðafulltrúi drottningar,
hirðlæknir og hermálafulltrúi.
Einnig einkaritarar hertoga,
drottningar og breska ráðherrans.
Bílar lögreglumanna fóru
fremst og aftast í ferðinni um
nágrenni Reykjavíkur. Fleiri lög-
reglubifreiðar voru í bílalestinni,
svo og bifreið siðameistara. Þá
sveimaði þyrla Landhelgisgæsl-
unnar yfir Þingvöllum þegar
drottningin fór þar um.
Drottning þekkti
gangtegundir hestsins
Fyrsti áfangastaður ferðarinnar
var hrossaræktarbúið Dalur í Mos-
fellssveit. Þar biðu fimmtán gæð-
ingar og kynbótahross, flest í eigu
hjónanna Gunnars Dungal og
Þórdísar Sigurðardóttur á Dal.
Gestimir komu í Dal undir hálfell-
efu í gærmorgun. Fólkið stóð
framan við skeiðvöllinn og fylgdist
með sjö knöpum sýna tölt og
skella gæðingum sínum á skeið.
Drottningu þótti mikill kraftur í
því síðarnefnda og benti Filippusi
prins á hraðann sem hestarnir
náðu.
Gunnar Dungal sagði greinilegt
að Bretadrottning væri mjög
glögg á hesta. „Hún þekkti gang-
tegundirnar fimm og veitt smáat-
riðum athygli," sagði Gunnar í
samtali við Morgunblaðið. Hann
sagði drottningu hafa spurt sig
um algengust liti og stærð á
íslenskum hestum. Hún hafi tekið
eftir hve viljugir hestarnir voru,
spurt út í ræktun hérlendis og
keppni í hestaíþóttum.
Eftir að knaparnir Rúna Einars-
dóttir á Dimmu og Albert Jónsson
á Salvador höfðu sýnt gangteg-
undimar fimm og haldið á fullum
kampavínsglösum án þess að út
af flóði til að sýna þýðleika hest-
anna, gekk drottningin og aðrir
gestir á Dal að hesthúsunum. En
áður en inn var farið fengu þau
að sjá íslenska hunda frá Ólafsvöll-
um á Skeiðum. Sigríður Péturs-
dóttir hundaræktarkona er eigandi
þeirra og sýndi drottningu þau
Stássa og Kötlu. Sigríður sagði
blaðamanni að íslenskir hundar
hafí verið eftirsóttir af ensku að-
alsfólki á miðöldum og mikið
keyptir utan.
Þar sem veður var heldur nap-
urt í gærmorgun var brugðið á
það ráð að fara fyrr inn í hesthús-
in á Dal en ráðgert hafði -verið.
Þar gekk Gunnar Dungal um með
drottningu en Þórdís Sigurðar-
dóttir leysti úr spurningum hertog-
ans.
Drottningin gaf sig á tal við
knapa sem vom að spretta af hest-
úm sínum. Hún spurði Albert Jóns-
son hvort hrossin fæddust með
fimm gangtegundir og hvort þau
væra öll af sama kyni. Þegar
drottning heyrði að margir hest-
anna kæmu af Norðurlandi spurði
hún hvort þar væru betri gæðing-
ar en sunnanlands.
Ljúfír stóðhestar
Tveir tamningamenn höfðu
bömin sín með í hesthúsin og settu
á bak. Ðrottningin var hrifin af
því hvað hestarnir voru rólegir og
sagði ljúflyndi þeirra ólíkt látunum
í stóðhestum þar sem hún þekkti
til.
Undir lok heimsóknarinnar í
Dal gáfu Gunnar og Þórdís drottn-
ingunni bókina „Hestar“ eftir Sig-
urgeir Sigurjónsson. Hún blaðaði
aðeins í henni og bað Gunnar að
segja sér að lokum hvernig
íslenskir bændur þekktu hesta sína
aftur af afrétti. Elísabet II. og
Filippus virtust ánægð með heim-
sóknina I Dal þegar lagt var í
hann undir klukkan 11.
Litast um á Nesjavöllum
Bílalestin ók Nesjavallaveg að
virkjuninni og nam staðar á útsýn-
isstað ofan við hana. Þar tók
Gunnar Kristinsson hitaveitustjóri
á móti gestunum, gerði grein fyrir
virkjuninni og öðra sem fyrir augu
bar. Heiðskýrt var og útsýni yfir
Nesjavelli og Þingvallavatn með
besta móti.
Næst var ekið að borholu núm-
er 6 á Nesjavöllum þar sem gufu-
strókar stigu til himins. Hópurinn
litaðist um við borholuna litla
stund og þótti drottningu greini-
lega mikið til koma.
Af Nesjavöllum lá leiðin að
hringsjánni við Almannagjá. Þar
tóku Steingrímur Hermannsson
forsætisráðherra og Edda Guð-
mundsdóttir á móti gestunum
ásamt Séra Heimi Steinssyni þjóð-
garðsverði og Dóru Þórhallsdótt-
ur.
Danskir frímúrarar hittu vel á
Skammt undan, eða eins og lög-
regla frekast leyfði, biðu fimmtíu
rosknir Danir með myndavélamar
tilbúnar. Þarna vora á ferð
frímúrarar og konur þeirra og
sagði forsprakkinn bera vel í veiði
að mæta drottningu í þjóðgarðin-
um. Þau hefðu raunar vitað að
um þessar mundir vantaði hér
ekki góðar heimsóknir frá útlönd-
um, en síst átt von á að sjá hina
konunglegu tign í eigin persónu.
Bresku gestirnir og íslending-
arnir dvöldu um stund í Þingvalla-