Morgunblaðið - 26.05.1991, Blaðsíða 4

4 t
'26.;MÁÍ:íágÍ
„Eg hef
stundum verið
á réttum stað á
réttum tíma"
TVEGGfA TAL/BJARNIINGVAR ÁRNASON
eftir Jóhönnu Kristjónsdóltur/Ljósmynd: Kristján G. Amgrímsson
ALLIR KANIMAST við Bjarna I Brauð-
bæ en færri vita á honum öilu meiri
deili því hann hefur ekki haft sig í
frammi utan síns sviðs þó hann hafi
látið að sér kveða í viðskiptalífinu
og verið áberandi og umsvifamikill í
veitingarekstri síðustu tuttugu ár
eða vel það. Við hittumst til skrafs
í setustofunni á Hótel Óðinsvéum,
þar prýddu uppstoppaðir fuglar og
blóm stofuna. Á veggnum var gamal-
dags sími fenginn frá Hornbjargi og
ekki aðeins til skrauts. Hótelgestir
ekki síst erlendir hafa gaman af að
skoða fuglana að því er hann segir.
Hann kemur mér fyrir sjónir sem
glettinn alvörumaður og ákveðinn á
hæglætislegan hátt. Auk þess að
reka Hótel Óðinsvé og veitingahúsið
þar, kaffistofuna Prikið í Banka-
stræti, sitja í Ferðamálaráði, sækja
til fjalla, planta trjám í sumarbústað-
alandi fjölskyldunnar, stunda lax-
veiðiár hefur Bjarni nú tekið að sér
veitingarekstur í Perlunni á Öskju-
hlíð og þar er nú unnið af kappi við
að koma öllu í horf. Hann segir að
það sé heiður að hafa fengið tæki-
færi til að reka veitingahúsið í Öskju-
hllðinni og rifjar upp sextíu ára gaml-
an draum Jóhannesar Kjarvals. En
fyrst spyr ég.
Hvernig á að
finna fólk til að
sækjaveit-
ingahús með
allt það fram-
boð sem fyrir er?
„í Perlunni verður veit-
ingabúð með léttum ódýrum
veitingum auk og auk þess
veitingasalurinn á snún-
ingsgólfinu þar sem verða
bornar fram fyrsta flokks
veitingar. Það verður fleira
í boði í húsinu en matur og
drykkur sem hæfa allra
buddum. Þarna verða að
staðaldri listviðburðir og
hvers kyns uppákomur og
afþreying. Hvergi í Reykja-
vík er útsýni fegurra og
þarna verður gerður sér-
stakur útsýnispallur til að
menn njóti þess sem best.
Það á að verða erfitt að
heimsækja Reykjavík án
þess að skoða Perluna og
Reykvíkingum á sjálfum að
finnast þeir eiga þangað
erindi."
Hann heldur áfram:
„Veistu að þetta hús Perlan
var í draumi manna í sextíu
ár. Það var Kjarval sem
setti fram hugmyndina í
„Gijót" árið 1930.“ Hann
fer og nær í kverið. Þar
stendur..einu sinni þegar
einn smiður ætlaði að biðja
guð afsökunar á að hann
hefði haft áhrif á verk
mannanna þá varð náttúran
fyrri til og var búin að gefa
honum margar merkilegar
hugmyndir... merkilegasta
hugmyndin var að byggja
höll eða musteri inn á
Öskjuhlíð. Átti að þekja
musterishliðamar spegil-
hellum svo norðurljósin
gætu nálgast fætur mann-
anna - átti að skreyta þak-
ið kristöllum allavega litum,
og ljóskastari átti að vera
efst á mænin um sem lýsti
út um alla geima. Húsið
sjálft átti að svara birtu
dagsins og táknum nætur-
innar. Hjelt smiðurinn að
þetta mundi auka á skraut
jarðarinnar og birtu himn-
anna...“
„Það er rómantík í þessu.
Vonandi tekst að vekja þá
tilfinningu með gestum
Perlunnar,“ segir hann.
„Það er mikill heiður að fá
að vinna svona verkefni og
taka þátt í að gera borgar-
lífið glaðlegra og kannski
betra,“ segir hann hugsi.
„Okkur langar til að fólk
verði sólgið að koma aftur
og aftur. Þetta á að vera
við allra hæfi og bamafólk
verðurvelkomið."
En hvernig byijaði hann
veitingarekstur og við
hvaða efni?
„Ég var liðlega tvítugur
þegar ég byijaði. Það var
árið 1964, ogégvarjafn
fátækur og kirkjumús. En
ég átti þó orðið konu og
hana Dísu mína. Við hóf-
umst handa á Þórsgötu 1,
þar hafði lengi verið kaffi-
stofa, hét Mikligarður en
alltaf kallað „Kommakaffi“.
Framan af var boðið upp á
smurt brauð og þetta gekk
ljómandi vel. Svo var farið
út i að bjóða upp á heitan
mat bæði á staðnum og
heimsendingarþjónustu og
er svo enn. Svo bættum við
framleiðslu og dreifingu á
skyndibitamat og samlokum
við og þetta mæltist vel fýr-
ir. Að liðnum nokkrum árum
keypti ég hlut meðeigenda
minna og hef verið eini eig-
andi síðan. Þegar farið var
að selja heitanmat í Brauð-
bæ 1969 hygg ég að þetta
hafi verið einn fyrsti grill-
staðurinn. Ég stækkaði
smám saman, engin heljar-
stökk voru tekin. Seinna
kom að því við fengum vín-
veitingaleyfi og þá hafði ég
keypt smátt og smátt hús-
eignirnar á horni Týsgötu
og Þórsgötu og þar með var
kjörið að koma Hótel Óð-
insvé á fót.“
í Hótel Óðinsvéum er 31
herbergi með 67 rúmum.
Hann segir að gisting og
matur á hótelum hér á landi
sé ekki dýrt miðað við ná-
grannalöndin og þó sé hrá-
efni í mat hérlendis fokdýrt.
Bjarni rak einnig Krána við
Hlemmtorg og árum saman
hefur hann haft forsjá með
kaffistofunni „Prikið“ á
homi Ingólfstrætis og
Bankastrætis í 22 ár. „Prik-
ið“ er dálítið sér á parti og
verður ekki breytt,“ segir
hann. Ég spyr: „Ertu þá
svona íhaldssamur?" Hann
segir glaðhlakkalega. „Nei
bara á góða hluti.“ Ég átta
mig ekki alltaf á því hvenær
hann talar í alvöru og hven-
ær ekki. Hann bætir við til
skýringar: „Silli og Valdi
áttu þennan stað þegar ég
tók reksturinn að mér. Þeir
tóku eiginlega af mér loforð
að breyta sem minnstu. Það
hefur alltaf verið sérstakur
hópur sem kemur þangað,
í upphafi fylgdi til dæmis
Oscar Clausen sem var með
Fangahjálpina með í kaup-
unum. Það er fjölbreytt
þjóðfélag þarna og öðruvísi
en á öðrum stöðum. Um
margt blandaðra. Á árum
áður voru dagblöðin AI-
þýðublaðið, Vísir og Tíminn
með ritstjórnarskrifstofurí
grenndinni. Þjóðviljinn og
Morgunblaðið ekki langt
undan heldur. Um tíma var
þessi staður sóttur óspart
af blaðamönnum. En ekki
aðeins af þeim, þama sátu
hlið við hlið bankastjórar,
blaðamenn og rónar. Lítið
um kvenfólk. Afgreiðslu-
konurnar þarna hafa alltaf
verið stórmiklir sálfræðing-
ar gestanna. Af hveiju
áhugi á matargerð og veit-
ingarekstri. Ég fékk smá-
patti áhuga á matargerð
þegar pabbi var að malla.
Hann hafði mikið gaman af
matartilbúningi og veitinga-
reksturinn var ekki langt
undan því föðurfjölskylda
mín hafði rekið Hressingar-
skálann um árabil. Þegar
ég óx úr grasi var ég kokk-
ur til sjós nokkur sumur,
meðan ég var í skóla var á
síld, hringnót og reknetum.
Það líf átti vel við mig og
ég lærði mikið á því.“
Hann er Reykvík-
ingur og gekk
hér í skóla en
var sendur til
sr. Þorgríms á Staðastað til
undirbúnings landsprófi.
Hann andmælir því að hjá
sr. Þorgrími hafi verið ein-
hveijir pörupiltar. „Prýðis-
drengir en þurfti kannski
að halda sumum betur að
námi og það tókst sr. Þor-
grími prýðilega. Hann var
góður lærimeistari."
Ég varð þess vísari þegar
ég fór að leita að honum í
viðtal að ég vissi ekki hvers
son hann er. Bjami í Brauð-
bæ hefur fest svo við hann
að margir þekkja hann ekki
undir öðru. Hann hlær dátt
að því og segir að það komi
sér oft ágætlega. „Éger
ekki þekktur," segir hann
og virðist meina það. „Ef
Brauðbæjarnafnið fylgir
ekki með eru margir sem
vita ekkert hver maðurinn
er. Það hentar mér ágæt-
lega. Ég get farið út í búð,
allra minna ferða og menn
tengja mig ekkert við þenn-
an Bjarna í Brauðbæ.“
Það er fjarri svo að skilja
að hann sé að leyna ætterni
sínu. Hann heitireftir
tveimur náfrændum sínum
sem fórust með togurum á
stríðsárunum. Móðir hans
var Elín Ingvarsdóttir, leik-
kona hjá Leikfélagi Reykja-
víkur en hann segir að-
spurður að leiklist hafi ekki
höfðað til sín. Faðir hans
var Ámi Haraldsson, starf-
aði lengst af hjá við verslun
fjölskyldunnar og eitt helsta
stórmagasín Reykjavíkur
árum saman Haraldarbúð.
Ég spyr hann um foreldra
hans. Hann verður hugsi.
Segir. „Mamma var mikil
Iady. Listræn og listelsk.
Hún var skemmtileg og vel
gefin og víðlesin. Hún var
heimsmanneskja en ég veit
ekki hvort hún var ham-
ingjusöm. Hún var leikkona,
kannski lifði hún að nokkru
í tilbúnum heimi, því hún
var heldur aldrei nógu hörð
fyrir hinn ytri heim.
Kannski var hún ekki uppi
á réttum tíma. Það var auð-
velt að láta sér þykja vænt
um hana. Faðir minn, eins
og ég sé hann var sjarmör
og góðmenni. Ég hugsa
hann hafi ekki notið sann-
mælis og ekki verið á réttri
hillu. Hann var ekki reglu-
samur og það háði honum
alla tíð. Hann var vel mennt-
aður í sínu fagi en ég hugsa
hann hefði átt að verða
bóndi, hann var elskur að
dýrum og mikill útilífsmað-
ur, fékkst við veiðskap og
kenndi mér margt í því
efni.“
FIMLEIKAR - FIMLEIKAR
2ja vikna sumarnámskeið verður haldið hjá
íþróttafélaginu Gerplu í júní. Hægt er að velja á
milli tveggja tíma, kl. 12 og 14-16. Aldur 5-10
ára, bæði strákar og stelpur. Innritun hefst 27.
maí í síma 74925 milli kl. 10 og 12.
íþróttafélagið Gerpla.
Hugljúfar þakkir sendi ég öllum, sem glöddu
mig á 80 ára afmœli mínu 9. maí sl.
Guðríður Snorradóttir,
Grjótaseli 7.
Metsölublað á hverjum degi!
VINKLAR Á TRÉ
Þ.Þ0R6RÍMSS0H&C0
ÁRMÚLA29, SÍMI 38640
v/Gullinbrú, Stórhöfða 17, sími 674844
Flísasýning
ídagfrákl. 12-16