Morgunblaðið - 22.09.1991, Qupperneq 27

ieei jiaaMSTqaa
- MORGtJNBEAÐIÐ
ll/RAðMA3 tmiA.iwK'Hor/:
SUNNUDAGUR 22. SEFTEMBER 1991
ý> as
-€—27
Golda Meir
gengur niður
Iandgang Loft-
leiðavélarin-
nar, sem flutti
hana til Islands.
Guðmundur í.
Guðmundsson,
þáverandi ut-
anríkisráð-
herra, tekur á
móti Goldu
Meir á flugvell-
inum.
Mikill mannfjöldi safnaðist saman við Reykja-
víkurflugvöll til að fagna komu israelska utan-
ríkisráðherrans.
SÍMTALIÐ...
ANDRA MÁINGÓLFSSON FRAMKVÆMDASTJÓRA
ENNÞÁSPÁNN
622200
Veröld, góðan dag.
— Góðan daginn, er hann
Andri Már við?
Jú fyrir hvern er það?
— Kristínu Maiju, blaðamann
á Morgunblaðinu.
Bíddu, hann er hér.
— Andri, sæll og bless.
Blessuð.
— Heyrðu, mig langar svo að
vita hvaða land hafí verið vinsæl-
ast hjá ykkur í sumar?
Spánn.
— Spánn? Ennþá?
Já, það er nú svo skrýtið en
það virðist ekkert koma í staðinn
fyrir Spán og við sendum fleiri
farþega þangað í sumar en í
fyrra.
— Hvað ertu að segja. Ég á
ekki orð. Veistu nokkuð hvemig
stendur á þessu?
Fólk er kannski búið að prófa
aðra áfangastaði, eins og
Portúgal, Grikkland, Ítalíu, en
vill svo fara í öruggt veður, góða
gistingu og fer þá aftur til Spán-
ar.
— En hvað um önnur Evrópu-
lönd, Þýskaland t.d.?
Fólk tekur jú flug og bíl, en
virðist ekki gera það nema einu
sinni, því það
getur verið ansi
lýjandi. írlands-
ferðirnar heppn-
uðust að vísu af-
skaplega vel,
þangað fóru yfir
þúsund farþegar
frá okkur í sum-
ar. Það er líka
annar valkostur.
En til Spánar
fóra um fimm
þúsund manns.
— Ja héma,
svona íhaldssam-
ur er íslending-
urinn eftir allt
saman.
Já, það situr lengi í honum.
— En helgarferðir, aukast
vinsældir þeirra?
Já, það er feikilega mikið
framboð af ódýram ferðum í
vetur, við eram búin að selja
hátt á þriðja þúsund sæti í borg-
arferðirnar. Tvær fullar vélar
voru að fara til Glasgow, og svo
eram við með ferðir til Parísar,
Lúxemborgar, Lundúna, Amst-
erdam...
— Jahá. En á hvaða staði
leggið þið helst áherslu á vet-
urna?
Á Kanaríeyjar sem vetrardval-
arstað. Við buðum upp á nýja
gististaði í fyrra og farþegafjöld-
inn tvöfaldaðist þangað.
— Jahá. En segðu mér, hvert
mundir þú nú sjálfur helst vilja
fara í frí, svona hvíldarfrí?
í hvíldarfrí? Nákvæmlega
núna?
— Já.
Ég get alveg sagt þér það.
Mig langar til að fara í viku í
Rioja-héraðið á Spáni.
— Rioja?
Já það er vínframleiðsuhérað.
Þar er ákaflega skemmtileg
menning, mörg
bestu vín heims-
ins eru framleidd
þar, rauð og hvít,
og gamlar hallir
sem búið er að
breyta í hótel.
Ég væri til í að
fara þangað í
viku.
— Já því trúi
ég. Jæja, en ég
þakka þér kær-
lega fyrir spjal-
lið, Andri.
Jú, sömuleið-
is.
Morgunblaðið/KGA
Sveinn Sæmundsson við heimili sitt í Kópavoginum.
„ÉG GANTAST oft með það að nú sé ég upptekinn við að
gera ekki neitt en það er auðvitað ekki alveg rétt,“ segir Sveinn
Sæmundsson, fyrrum blaðafulltrúi Flugleiða. Þrátt fyrir að
Sveinn hafi nú látið af störfum l\já sínu gamla fyrirtæki á
hann leið þar um oft í viku að heilsa upp á kunningja og vini.
Þá hefur hann nýlega lokið við sína 10. bók og grípur nú í
gerð þáttaraðar fyrir Sjónvarpið.
Sveinn starfaði í 33 ár hjá
Flugfélagi íslands og síðar
Flugleið um. Hann var blaðafull-
trúi í tæp 30 ár og síðan sölu-
stjóri í rúm 3 ár en hætti fyrir
einu og hálfu ári. „Maður er
búinn að ganga í gegnum súrt
og sætt með þessum félögum og
á þessum tíma varð oft að taka
á til að rétta hlut þeirra. Á þeim
tíma sem ég hóf störf var starf
blaðafulltrúa ekki svo nýstárlegt
en fáir sem gegndu því. Við sögð-
um oft sem svo að ætluðum við
að stofna félag blaðafulltrúa
væram við varla nógu margir til
að mynda stjórn þess.“
Áður en Sveinn réðst til Flug-
félagsins, kom hann víða við. Var
blaðamaður hjá Tímanum og
Alþýðublaðinu, fór til sjós og
lagði stund á rafvélavirkjun.
Hann segist allt frá því að hann
var strákur hafa verið spenntur
fyrir fluginu, jafnvel gælt við þá
tilhugsun að verða einhvern dag-
HVAR
ERU ÞAU
NÚ?
SVEINN SÆMUNDSSON,
^ BLAÐAFULLTRÚI
FLUGLEIÐA
Upptekinn
við að gem
ekki neitt
inn flugmaður.
„Á áranum 1946-47 flaug
kunningi minn einn gjaman í
hádeginu og leyfði mér að fljóta
með. Ég fékk að grípa í flugið,
var meira að ségja farinn að
lenda. Hver veit hvað hefði gerst
ef þessi kunningi minn hefði ekki
flutt til Bandaríkjanna og þar
með skotið Ioku fyrir frekari flu-
gæfingar.“
Sveinn segir starf sitt að veru-
legu leyti hafa verið fólgið í land-
kynningu, þar sem þekking út-
lendinga á landinu hefði að sjálf-
sögðu verið enn minni en nú
væri. Starf blaðafulltrúans sam-
einaði á ágætan hátt þær bakter-
íur sem væra flug, ferðamál og
blaðamennskuna. „Skemmtileg-
ast fannst mér að kynna landið
en leiðinlegast að sitja með gesti
á veitingahúsum á kvöldin.
Mönnum hefur ef til vill þótt það
spennandi tilhugsun en þetta
varð ákaflega þreytandi og ég
fer skammarlega sjaldan út að
borða vegna þessa.“
Síðastliðinn vetur skrifaði
Sveinn bók um sjómenn, sem
kemur út undir lok þessa árs.
Hann hefur áður skrifað níu
bækur, auk flugsögu Islands —
50 flogin ár, sem hann tók sam-
„Þetta var mik-
ill merkisdagur
í islenskri flug-
sögu,“ segir
Sveinn um til-
drög þessarar
myndar en hún
er tekin af fjöl-
skyldu hans á
Reykjavíkur-
flugvelli 24. júní
1967 viðmót-
tökuathöfn
fyrstu þotu
landsmanna,
sem þama var
gefið nafnið
„Gullfaxi". F.v.:
María Jónsdótt-
ir, Sindri
Sveinsson, Goði
Sveinsson, og
Sveinn Sæ-
mundsson, sem
stjórnaði mót-
tökuathöfninni.
Á myndina
vantartvær
dætur Sveins,
Erlu og
Kolbrúnu.
an ásamt Steinari J. Lúðvíks-
syni. Þá hefur Sveinn skrifað
handrit og aðstoðar nú við gerð
sjónvarpsþátta sem era teknir
neðansjávar. í sumar las Sveinn
útvarpssöguna og þegar tími
gefst til segist hann njóta þess
að skreppa í sumarbústað sem
fjölskyldan á, á Fljótsdalshéraði.
Áf þessu má ljóst vera að hann
er upptekinn við að gera allt
annað en ekki neitt.