Morgunblaðið - 14.07.1992, Síða 36

MQRGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAG.UR 14. JÚLÍ 1992,
36
t
Systir mín,
GUÐRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
til heimilis í Seljahlið,
verður jarðsungin frá Seljakirkju fimmtudaginn 16. júlí kl. 15.00.
Fyrir mína hönd og annara aðstandenda,
Sveinbjörn Guðmundsson.
t
Systir okkar og fóstursystir,
INGIGERÐUR ÞORGRÍMSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju í dag, þriðjudaginn 14. júlí,
kl. 15.00.
Margrét Þorgrímsdóttir,
Eygló Þorgrímsdóttir,
Gerður Gunnlaugsdóttir.
t
Faðir minn, sonur og stjúpsonur,
ÓLAFUR H. GUNNARSSON,
Hátúni 10a,
Reykjavík,
lést þann 6. júlí sl.
Jarðsett verður frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn 17. júlí nk.
kl. 13.30.
Fyrir hönd annarra vandamanna,
Rögnvaldur Ólafsson,
Halldóra Þorleifsdóttir,
Kristinn Þorsteinsson.
t
Elskulegur sonur minn, bróðir okkar, mágur og föðurbróðir,
SIGURGEIR ÞORGRÍMSSON
sagnfræðingur,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 15. júlí
kl. 13.30.
Ingibjörg Sveinsdóttir,
Magnús Þorgrímsson,
Guðfinna Magnúsdóttir,
Sveinn Þorgrfmsson, Anna Þóra Arnadóttir,
Ingibjörg Sveinsdóttir, Þorgrímur Sveinsson,
Þorsteinn Sveinsson.
t
Bróöir minn,
STEFÁN ÞÓRIR GUÐMUNDSSON,
lést laugardaginn 11. júlí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðrún Nielsen.
t
Eiginkona mín, móðir okkar og amma,
ÞORBJÖRG HANNESDÓTTIR,
Lönguhlið 17,
Reykjavík,
lést í Vífilsstaðaspítala sunnudaginn 12.
júlí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Stefán Jónsson.
t
Móðir okkar,
ÞÓRA GUÐJÓNSDÓTTIR
frá Tryggvaskála, Akranesi,
síðast til heimilis á dvalarheimilinu Höfða,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness sunnudaginn 12. júlí.
Málfrfður Sigurðardóttir,
Guðbjörg Sigurðardóttir,
Guðjónina Sigurðardóttir.
Þórhildur Jónsdóttír,
Akureyri - Minning
Fædd 13. mars 1904
Dáin 30. júní 1992
Sól var að ganga til viðar.
Dagurinn hafði verið langur; ham-
ingjuríkur en á stundum erfíður
og ekki var um að villast, miðnætt-
ið nálgaðist. Menn þreytast eftir
langan og strangan vinnudag og
fínnst gott að sofna - hvílast. Hún
amma mín elskuleg, Þórhildur
Jónsdóttir - amma Dóda - var orð-
in 88 ára. Við Sigrún og Arna litla
heimsóttum hana í síðasta sinn á
Dvalarheimilinu Hlíð á Akureyri
29. júní, þegar við vorum í fríi
fyrir norðan, en svör við því hvort
hún þekkti gesti sína fást ekki
fyrr en við hittumst á ný. Gömul
og veik; þreytt. Sátt við lífið og
sjálfa sig, börn og aðra ástvini.
Elskuleg sem fyrr en búin að fá
nóg, fannst mér. Og kveðjustundin
var ekki langt undan, eftir hádegi
daginn eftir lagðist hún til hvíld-
ar, þeirrar hinstu hér á jarðríki.
Sofnaði vært.
Talsvert var síðan tilkynnt var
að amma ætti að öllum líkindum
ekki langt eftir ólifað. Þessi óum-
flýjanlega kveðjustund - hið eina
sem menn vita fyrir vissu að bíður
þeirra - kom því ekki á óvart. Það
er alltaf sárt að kveðja ástvin
hinsta sinni, en þó kvaddi ég hana
með gleði í hjarta. Hún trúði, og
gangi það eftir sem kristindómur-
inn kennir okkur líður henni vel
nú. Betur en undir það síðasta
hérna megin. Ég er ekki í vafa
um að afí, Ásgrímur Garibaldason,
hefur tekið á móti ömmu, besti
og traustasti vinur hennar sem fór
yfír í hinar óþekktu lendur himna-
ríkis nokkrum árum á undan.
Amma tók fráfall hans mjög nærri
sér, saknaði hans, enda missirinn
mikill. Nú eru þau væntanlega
saman á ný, gera að gamni sínu
og rifja upp gamla daga. Hafa
betri tíma til þess en oft áður, því
afí var lengi á sjónum og amma
sá því að miklu leyti um að koma
börnunum þremur á legg. Margrét
Arndís er elst, gift Benjamín Ant-
onssyni skipstjóra. Næst í röðinni
er Heba, móðir mín, gift Hallgrími
Skaptasyni framkvæmdastjóra, og
Jón Ævar er yngstur, kvæntur
Jórunni Sæmundsdóttur verslun-
armanni.
Já, gleðin er sorginni yfírsterk-
ari. Þau eru saman á ný og við
eigum fallegar minningar, sem
óhjákvæmilega hrannast upp nú.
Þættir úr Munkaþverárstrætinu,
þar sem þau bjuggu lengstum,
fylla dagskrá sjónvarpsstöðvar
hugans. Amma, svo brosmild og
glaðlynd, hjartahlý og yndisleg í
alla staði. Ávallt tilbúin að rétta
öðrum hjálparhönd. Afí, þessi stóri
Mig langar í nokkrum línum að
minnast hjartfólgins föður míns,
Jóns G. S. Jónssonar, sem lést 7.
júlí sl.
Faðir minn var afskaplega hlýr
og yndislegur maður. Hann var
hvers manns hugljúfi, vandaður og
heiðarlegur. Man ég ekki til þess
að hafa nokkurn tíma heyrt blóts-
yrði falla af hans vörum né heldur
styggðaryrði um nokkurn mann.
Hann var okkur systkinunum ein-
stakur faðir enda vorum við öll afar
náin honum. Sem langyngsta barn-
ið hans var ég líka mikil pabba-
stelpa og mátti vart af honum sjá.
Sýndi hann mér iðulega mikið um-
og stæðilegi maður, við hlið henn-
ar. Nú fylgjast þau með okkur úr
fjarlægð. Gleðjast vonandi yfir
þeirri sýn, og við hugsum hlýtt til
þeirra fyrir allt sem þau gerðu
fyrir okkur. Blessuð veri minning
þeirra beggja.
Skapti Hallgrímsson.
burðarlyndi og mikla þolinmæði í
hvert sinn sem ég krafðist þess að
fá að fara eitthvað með honum og
varð mér iðulega að ósk minni. Ég
var fremur ung að árum þegar ég
gerði mér ljóst að ég átti mun eldri
föður en aðrar vinkonur mínar í
hverfinu og olli það mér talsverðu
hugarangri. Tjáði ég loks móður-
systur minni einni ótta minn þess
eðlis að pabbi færi kannski að deyja
því hann væri svo gamall. Henni
tókst fljótt að sannfæra mig um
að ég hefði ekkert að óttast því
hann væri nú ekki svo gamall og
fullvissaði mig um að ég kæmi ekki
til með að standa frammi fyrir þessu
fyrr en ég væri orðin fullorðin kona.
Með þessum orðum hennar hurfu
úr huga mér allar áhyggjur tengdar
þessu enda upplifði bamssálin mín
fullorðinsárin sem svo óralangt í
burtu. Nú á þessum tímamótum
þegar ég horfí til baka um tæp 30
ár, fínn ég fyrir djúpri þakklætis-
kennd fyrir að hafa fengið að njóta
nærveru hans í öll þessi ár. Fram
í hugann streymir ijöldinn allur af
ljúfsámm minningum um allar góðu
stundimar okkar saman. Kvöld-
bænirnar með pabba sem var fastur
liður á hveiju kvöldi og óhætt að
segja að maður sofnaði ekki ömgg-
ur fyrr en að þeim loknum. Hinar
tíðu heimsóknir til Möggu og Steina
bróður pabba á Njarðargötunni þar
sem alltaf var tekið hlýlega á móti
okkur. Pabbi var mikill Valsari og
em ófá skiptin sem við systkinin
höfum staðið við hlið hans á vellin-
um og hvatt Valsliðið til dáða. Mér
eru einnig minnisstæðar innkaupa-
ferðirnar í verslun Múrarafélagsins
á Freyjugötu á hvetjum föstudegi
og hápunktur vikunnar, laugar-
dagsmorgnar eftir útréttingar í
bænum, þegar við pabbi og oft
Sigga systir líka enduðum bæjar-
ferðina inni á Kaffí Hressó.
Þegar unglingsárin nálguðust og
vinirnir urðu ofarlega á vinsælda-
listanum fækkaði þessum notalegu
stundum okkar en minningin um
þær situr ljóslifandi í huga mér
ásamt mynd þeirri sem ég geymi í
hjarta mínu af hlýjum, yndislegum
föður, sem alltaf var til staðar þeg-
ar ég þurfti á honum að halda. Síð-
ar áttum við fjölskyldan öll saman
margar góðar stundir uppi í sumar-
bústaðnum okkar í múraralandinu
í Grímsnesi þar sem pabbi naut sín
vel við að dytta að bústaðnum.
Guð blessi og varðveiti minningu
föður míns og gefí okkur öllum
styrk í sorginni.
Þótt vér sjáumst oftar eigi,
undir sól, er skín oss hér,
á þeim mikla dýrðardegi
Drottins aftur finnumst vér.
(J. Schjörring - Helgi Hálfdánarson).
Guðbjörg.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
sonur og bróðir,
SVEINN Gl'SLI EIRÍKSSON
kennari,
lést í Landsspítalanum 11. júlí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svanhvít Magnúsdóttir,
Daði Sveinsson, Una Guðlaug Sveinsdóttir,
Eiríkur Stefánsson, Una Guðlaug Sveinsdóttir,
Stefán Eiríksson, Guðrún Eiríksdóttir,
Þórný Eiríksdóttir.
t
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför sambýlismanns míns, föður okk-
ar, tengdaföður, afa og langafa,
ÁRNA SIGURJÓNS FINNBOGASONAR
skipstjóra
frá Vestmannaeyjum.
Sérstakar þakkir viljum við færa læknum og starfsfólki deildar
B-5, Borgarspítalanum.
Erla Kristjánsdóttir
Svanur Kristjánsson, Sólveig Halldórsdóttir,
Ráðhildur Árnadóttir,
Sigurbjörn Árnason,
Ágústa Árnadóttir, Emil Magnússon,
Áslaug Árnadóttir,
Finnbogi Árnason, Þóra Steinsdóttir,
Borgþór Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
Lokað
Stöðin verður lokuð í dag milli kl. 13.00 og 15.00
vegna jarðarfarar SIGURÐAR HAUKSSONAR.
Sendibílastöðin Þröstur.
Kveðjuorð:
Jón G. S. Jónsson