Morgunblaðið - 26.01.1993, Side 44

Morgunblaðið - 26.01.1993, Side 44
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JANUAR 1993 44 „Ndestcu rnund heiblr „ ’Bdtcxr" e.ftir eJs£cL son minn.Ðon/eC." TM Raa. U.S P*t Off,—*H rtghts resorvod * 1993 Los Angetos Times Syndtcata Hann byrjaði á því að láta mig sækja inniskóna ... BREF HL BLAÐSINS Aðalstræti 6 101 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 681811 Hver er Palestína? Frá Inga Eldjárn Á FIMMTA hundrað félagar í öfga- og hryðjuverkasamtökunum Hamas hafa verið reknir frá ísrael til tveggja ára, á einskismannsland í fjöllunum í Suður-Líbanon, þar sem þeir hírast enn. Samtökin eru næst stærsta hreyfingin innan PLO og eru fimm ára gömul hreyfing ísl- amskra bókstafstrúarmanna, sem urðu til um það leyti sem Intifada- uppreisnin byijaði á hernumdu svæðunum. Þeir hafa barist hat- rammlega gegn friðarviðræðunum í Madrid og Washington og eru styrktir af klerkaveldinu í íran og Súdan. Tilgangur þeirra er sá að útrýma ísraelsríki og hrifsa til sín landið úr höndum gyðinga. Ef Ham- as-menn hefðu stundað sömu iðju gagnvart nágrannaríkjum ísraels og þeir hafa gert í Israel hefðu þeir einfaldlega verið teknir af lífi eða fangelsaðir. I Líbanon var eng- inn vilji til að taka við þeim né leyfa að hjálpargögn bærust til þeirra út í eyðimörkina. Helsta ástæðan fyrir því er sú að palenstínskir skærulið- ar höfðu komið af stað borgarstyij- öldinni í Líbanon (1975-1990). Jórdanir vildu ekki heldur fá þá þar sem Palestínuarabar höfðu einnig gert sögulega byltingu árið 1970 í Jórdaníu. 30. desember síðastliðinn héldu samtök, sem kalla sig Ísland-Palest- ína, stuðningsfund á Lækjartorgi til að mótmæla brottvikningu hryðjuverkamanna frá hernumdu svæðunum. Enginn fundur var þó haldinn af sömu samtökum, þegar Kúveitar ráku þá sem eftir lifðu af þeim 250.000 Palestínuaröbum úr landi, þ. á m. konur, börn og gamalmenni, þar sem konum var nauðgað og pyntingar og annað ofbeldi var hlutskipti Palestínu- araba, í hildarleik þeirra hjá Kúveit- um. Flesta rekur eflaust minni til að PLO-menn fylktu sér pólitískt við hlið Saddams Husseins í Persaflóa- stríðinu og því fór sem fór. Hamas- samtökin eru á móti vestrænum áhrifum í þess orðs dýpsta skiln- ingi... öllu og öllum nema komm- únistum, það er því lítil furða þó vinstri menn hafi fjölmennt á fund- inn. Steingrímur Hermannsson var og aðalræðumaður á fundinum. Afstaða Steingríms í þessu máli er mér torráðin, því hann er að mínum dómi einhver víðsýnasti stjómmála- maður landsins. Þegar Steingrímur Hermannsson var við völd í síðustu ríkisstjórn var honum boðið til fundar við Yasser Arafat, leiðtoga PLO, í Túnis, sem hann og þáði. Útkoma þessara funda var sú að Steingrímur snerist á sveif með PLO í afstöðu sinni til Ísraels-Palestínuvandans. Eins þykir og leitt að launþega- samtök landsins virðast hafa verið blekkt til þátttöku í þessum fundi, eða höfðu þau kannski fullan stuðn- ing félaga sinna? Gyðingaríkið Ísrael var kallað fyrst Palestína af Rómveijum, sem háðsyrði um ísrael. Palestína hefur í aldanna rás aldrei verið ríki, með þeim réttindum og skyldum sem því fylgir, heldur öllu heldur land- svæði undir stjóm hinna ýmsu heimsvelda svo sem: Assýringa, Rómveija, Býsaníta, Tyrkja og Englendinga. Palestínuriki með eftirtaldri stjómskipan, forsætisráðherra, ráð- herram og annarri stjómsýslu, hef- ur aldrei litið dagsins ljós, heldur skipaði Yasser Arafat, leiðtogi PLO, „útlagastjórn" í Túnis fyrir 5 áram og stjómar þaðan sínum „friðel- skandi“ samtökum. Yasser Arafat var „einkaritari" Abd-al Qudirs, sem stjórnaði hem- aðaraðgerðum araba á svæðinu í kringum Jerúsalem frá febrúar til apríl 1948. Frá skrifborði Arafats, meðan hann var sérlegur aðstoðar- maður Qadris, bárast meðal annars þau boð að stríðsfangar frá sam- yrkjubúinu í Etzion, sem vora tæp- lega 100, skyldu líflátnir, svo að „friðarhöfðinginn" Arafat átti þátt í stríðsglæpum. Eftir að Arafat var kjörinn leiðtogi PLO árið 1969 hef- ur alda hryðjuverka riðið yfir hinn vestræna heim, sem og öll Mið- Austulönd, í nafni hryðjuverka- sveita PLO. Ef félagar í Ísland-Paiestína yrðu spurðir af því hvort þeir styddu Yasser Arafat sem leiðtoga PLO, og þá um leið stefnu hans, mundu þeir eflaust svara því játandi, en þó hafnar Arafat algerlega Hamas og þeir hlýða honum heldur eigi. Þess vegna er manni spurn, hveija eru þeir í raun að styðja, félagarnir í Island-Palestína, og hvernig geta þeir borið nafnið Ísland-Palestína, þegar Palestína hvorki er né var ríki? í Pressunni 7. janúar sL kemur einnig eftirfarandi fram: „Á nokkr- um dögum um miðjan desember drápu Hamas-menn fimm ísraelska hermenn og einn landamæravörð. Sá síðastnefndi var lögreglumaður- inn Nissim Toledo, sem Hamas rændi og skilaði skömmu seinna dauðum með stungusár á hálsi og bijósti. Við morðin sló óhug á ísra- elsmenn, ekki síst vegna þess að Hamas-samtökin Iétu til skarar skríða innan landamæra ísraels og ekki eingöngu á herteknu svæðun- um. Hamas-menn vissu hver við- brögðin yrðu.“ ísak Rabin og stjórn hans hafa sótt friðarráðstefnu und- anfarið með hugsanlega eftirgjöf Gólan-hæðanna í huga og sam- þykkt sjálfstjómar Palestínu- manna. (Og með því að afturkalla ákvörðun fyrri ríkisstjórnar um brottrekstur Palestínumanna og sleppa úr haldi fjölda pólitískra fanga.) Þessu er svarað með ógnun, sem Hamas olli í desember, en í framhaldi af því velur ísraelsstjórn að víkja þeim úr landi. Þannig varð Hamas að ósk sinni; að spilla fyrir friðarviðræðunum, því leiðtogar þeirra vissu hver viðbrögð ísraels- manna yrðu. í Ritningunni segir Jesús að hjálpræðið komi frá gyðingum og á öðram stað í Nýja testamentinu stendur: „ísraelsmenn fengu sonar- réttinn, dýrðina, sáttmálana, lög- gjöfína, helgihaldið og fyrirheitin. Þeim tilheyra og feðumir, og af þeim er Kristur kominn sem mað- ur, hann sem er yfir öllu, Guð, blessaður um aldir alda. Biðjum því Jerúsalem friðar á nýju ári. INGI ELDJÁRN, Frostafold 14, Reykjavík. Víkveiji skrifar Uppriijun á fréttum fyrri tíðar er oft fróðlegt og stundum skemmtilegt lesefni fyrir blaðales- endur. Slík upprifjun er hins vegar vandasöm. Fyrir kemur, að sagt er frá atburðum, sem gerðust fyrir nokkrum áratugum, sem hafa að geyma slæmar minningar fyrir ein- staklinga og fjölskyldur. Þetta eru atburðir, sem heyra til liðnum tíma, eiga ekkert erindi við nútímann og valda einungis sársauka og leiðind- um fyrir þá, sem hlut áttu að máli, atburðir, sem þeir vilja helzt gleyma. Slíkir atburðir vora rifjaðir upp í sunnudagsblaði Morgunblaðsins fyrir rúmri viku, þegar vikið var að verkum svonefnds „Náttfara" fyrir fjölda mörgum árum. í upprifj- un af þessu tagi birtist tillitsleysi gagnvart fólki, sem lifað hefur eðli- legu lífi um langt árabil og samfé- lagið á ekkert sökótt við. Hér er auðvitað um hugsunarleysi að ræða, sem full ástæða er til að biðja þá, sem hlut eiga að máli velvirðingar á. Raunar er vaxandi tillitsleysi fjölmiðla gagnvart einstakl- ingum mikið umhugsunarefni. Um- Qöllun fjölmiðla hér um einkalíf fólks er að vísu ekki komin á það stig, sem þekkt er í öðram löndum en að mörgu leyti er meðferð fjöl- miðla á einkamálum fólks enn erfið- ari í okkar fámenna þjóðfélagi vegna þess, hvað návígið er mikið. Menn þurfa ekki að kveinka sér undan því, þótt hart sé að þeim sótt vegna skoðana þeirra eða gerða í t.d. opinberu starfi eða starfi, sem unnið er í augsýn alþjóðar. Þeir, sem á annað borð vilja starfa í sviðs- ljósinu verða að taka því. Öðru máli gegnir um einkalíf fólks. Stundum geta fjölmiðlar valdið óbætanlegu tjóni, vitandi eða óaf- vitandi. Þess vegna verður að gera miklar kröfur til þeirra, sem starfa við fjölmiðlun um ábyrgð og tillits- semi. xxx Eitt af því, sem er íhugunarefni í þessu sambandi era nafn- birtingar vegna afbrota. Morgun- blaðið hefur haft þá reglu um langt skeið að falli dómur um tveggja til tveggja og hálfs árs fangelsi er nafn birt. Slík nafnabirting veldur miklum sársauka og sumum finnst í því felast jafnvel erfiðari refsing en fangelsisvistin. Eru rök fyrir slíkri birtingu nafns? Mörgum finnst að svo sé, ekki sízt þegar um aivarleg afbrot er að ræða, svo sem fíkniefnasölu eða ofbeldi. En er kannski ástæða til að bíða með birtingu nafns þar til dómur er fallinn í hæstarétti? Þótt í flestum tilvikum verði litlar breytingar á dómum í málum, sem þessum má þó segja, að þar til dómur er fallinn í æðsta dómstól landsins hafi ekki verið gert endan- lega út um mál. Þess verður vart innan fjölmiðl- anna að menn segja sem svo: þótt við birtum ekki nafn munu hinir gera það. Geta stjórnendur fjöl- miðla leyft sér slíkan hugsunarhátt? Auðvitað verður að gera kröfu til þess, að þeir taki efnislega afstöðu til málsins en stjórnist ekki af því, sem þeir halda að aðrir muni gera.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.