Morgunblaðið - 28.04.1993, Qupperneq 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. APRÍL 1993
f
//
þu veist 'eg geynni ekJU, boidaft C
eic/húsinu. þetbo^er matarUÍmsctufb!"
Þessi sleði er sérstaklega hann-
aður fyrir hið milda veðurfar
okkar á veturna
HÖGNI HREKKVISI
,bú HBFUa FBNGtÐ GEST, p'fiPt. "
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 681811
Er hægt að trúa að Jesús Kristur
sé einkasonur Guðs föður?
Frá Jan Habets:
JESÚS dó vegna vantrúar Ráðs
gyðinga. Æðsti presturinn Kaifas
spurði Jesúm: „Ertu Kristur, sonur
Guðs?“ Jesús svaraði: „Þú sagðir
það.“ Þá reif æðsti presturinn
klæði sín og sagði: „Hann guðlast-
ar, hvað þurfum vér nú framar
votta við?“ Þeir svöruðu: „Hann
er dauðasekur.“
Hins vegar trúðu margir á Jes-
úm. Auðvitað fyrst og fremst
postularnir, sem höfðu heyrt hvað
Jesús sagði og hvað hann gerði.
En þegar Jesús sagði að hann
mundi gefa hold sitt að eta, blóð
sitt að drekka, þá hurfu jafnvel
margir af lærisveinum hans. Jesús
sagði þá við postulana tólf: „Ætlið
þér að fara líka?“ Pétur svarar:
„Herra, til hvers ættum vér að
fara? Þú hefur orð lífsins og vér
trúum að þú ert hinn heilagi Guðs.“
Jesús spurði eitt sinn: „Hvern
segið þér mig vera?“ Pétur svarar:
„Þú ert Kristur, sonur hins lifanda
Guðs.“ Aður en postularnir þekktu
Jesúm, hafði Jóhannes skírari sagt
um Jesúm, þegar hann sá Jesúm
koma til sín: „Sjá Guðs lamb, sem
ber synd heimsins. Ég vitna að
hann sé sonur Guðs.“ Vissulega
dáði Pétur Jesúm. Einu sinni höfðu
postularnir stritað heila nótt og
ekkert fengið. Jesús segir þó:
„Legg þú aftur út á djúpið." „Fyrst
þú segir það skal ég leggja netin,“
segir Pétur. Nú fengu þeir svo
mikinn fjöldi fiska, að net þeirra
tóku að rifna. Pétur féll á kné fyr-
ir Jesú og segir: „Far þú frá mér,
herra, því ég er syndugur rnaður."
Það er auðvitað auðveldara að trúa
ef við dáumst að einhveijum og
sérstaklega ef við elskum hann.
Svo segir Pétur við Jesúm: „Herra,
ég vil leggja líf mitt í sölurnar
fyrir þig.“ Þegar Jesús vildi fara
til Jerúsalem sögðu postularnir:
„Rabbí, nýlega voru gyðingar að
því komnir að grýta þig og þú
ætlar þangað aftur?“ Jesús svar-
aði: „Förum nú.“ Þá sagði Tómas:
„Vér skulum fara líka til að deyja
með honum.“ Trú hafði einnig
Mikódemus farísei, ráðsherra, sem
kom um nótt til Jesú og sagði:
„Rabbí, enginn getur gjört þessi
tákn sem þú gjörir nema Guð sé
með honum.“ Trú hafði líka róm-
verski hundraðshöfðinginn sem
hafði sent eftir Jesú til að lækna
þjón sinn og lét segja: „Herra, ég
er ekki verður þess að þú gangir
inn undir þakk mitt en mæl þú
eitt orð og mun sveinn minn heill
verða.“ Jesús lofar trú mannsins.
Það væri nú merkilegt ef konur
hefðu ekki trúað Jesú. Við heyrum
t.d. um konu, sem hafði blóðlát í
tólf ár. Hún snart fald klæða Jesú,
því að hún hugsaði: „Ef ég fæ
aðeins snert klæði hans, mun ég
heil verða.“ Og hún varð heil frá
þeirri stundu. Eigum við ekki að
segja að skækja sú hafi haft trú
sem kom inn í hús þar sem Jesús
sat til borðs. Hún hafði alabasturs-
buðk með smyrslum. Hún nam
staðar að baki Jesú til fóta hans
grátandi, tók að væta fætur hans
með tárum sínum, þerraði þá með
höfuðhári sínu, kyssti þá og smurði
með smyrslum. Hvað segir þessi
hegðun konunnar okkur? Að það
er auðveldara að trúa ef við komum
til Jesú játandi okkur syndug, eins
og Pétur gerði með orðum, en þessi
kona með tárum og kossum á fæt-
ur Jesú. Drambsemi hindrar trú.
Trú höfðu einnig María og Marta
sem sögðu við Jesú eftir dauða
bróður síns: „Herra ef þú hefðir
verið hér, væri bróðir minn ekki
dáinn en einnig nú veit ég að Guð
mun gefa þér hvað þú biður hann
um.“ Og Jesús kallaði Lasarus úr
gröfinni. Hvers vegna trúðu þessir
menn og konur Jesú? Jesús hafði
sagt mörg merkileg orð t.d.: „Ég
er vegurinn, sannleikurinn og líf-
ið.“ Enginn heimspekingur mundi
hafa þorað að segja slík orð.
Hvernig er hægt að gera sig eitt
með veginum, sannleikanum og
með lífinu sjálfu? En Jesús sagði
mörg slík orð: „Ég er ljós heims-
ins, sá sem fylgir mér, mun ekki
ganga í myrkri, heldur hafa ljós
lífsins. Áður en Abraham fæddist,
er ég.“ Abraham var uppi 1800
árum áður. Jesús segir að hann
og faðirinn, Guð faðir, séu eitt.
Það þýðir eitt eðli. Jesús setur sig
yfir Móse, yfir spámenn, yfír must-
eri. Er Jesús þá drambsamur?
Nei, hann þvær fætur postulanna
og hann segir að hann sé kominn
til að þjóna, ekki til að láta þjóna
sér. Elskar hann okkur þá? Já,
hann segir: „Komið til mín, allir
þér sem erfiði hafið og þungar
byrðar og ég mun veitayður hvíld.
Ég er góði hirðirinn. Ég legg líf
mitt í sölumar fyrir sauðina. Eng-
inn tekur það frá mér, heldur legg
ég það sjálfur í sölumar. En ég
hef vald að taka það aftur.“ Jesús
mundi gera það.
Það voru stór orð sem Jesús
sagði og þess vegna vildu gyðingar
grýta hann nokkmm sinnum. Stað-
festi Jesús slík orð? Já, hann gerði
það með mörgum kraftaverkum.
Jóhannes segir: „Jesús gjörði einn-
ig mörg önnur tákn í augsýn læri-
sveina sinna en þetta er ritað til
þess að þér trúið, að Jesús sé Krist-
ur, sonur Guðs, og að þér í trúnni
eigið líf í hans nafni.“
Jesús stoppaði jarðarför, snart
líkbörumar og gaf einkasyni ekkj-
unnar aftur lífið. Hann gaf dóttur
Jairusar lífið aftur en fyrir prest-
ana gat Jesús ekkert verra gert
en að hann kallaði Lasarus úr gröf-
inni, því að, segir Jóhannes:
„Margir tóku nú að trúa.“ Eftir
upprisu Jesú bættust við jafnvel á
einum degi yfir þijú þúsund sálir.
Tala trúaðra er nú hærri en IV2
milljarður. Guð faðir opinberar sig
okkur í lífi, dauða og upprisu Jesú,
sonar síns.
JAN HABETS,
Austurgötu 7,
Stykkishólmi.
Undanfarið hefur Víkveiji átt í
samtölum við sjávarútvegs-
menn um land allt. Það hefur vakið
óskipta athygli Víkveija að hlýða á
útgerðarmennina og vandlætingu
þeirra yfir vinnubrögðum þeim sem
tíðkast hafa að undanförnu á hinu
háa Alþingi. Hafa þeir réttilega
bent á að ekki geti nú annir þing-
mannanna verið miklar, né áhyggj-
ur þeirra af þjóðarbúinu, þegar
ekkert komist annað að í þingstörf-
um en umræður um brottrekstur
og ráðningu eins starfsmanns að
Ríkisútvarpinu. Ekki sé það að
merkja af umræðum frá Alþingi að
þingmennimir hafí miklar áhyggjur
af stöðugt versnandi afkomu undir-
stöðuatvinnugreinar okkar íslend-
inga, sjávarútvegsins, þegar hægt
sé að sólunda tíma 63ja þingmanna
á þann veg sem gert hafí verið.
Raunar virðast fjölmargir útgerðar-
menn efast stórlega um að þing-
heimur geri sér grein fyrir því í
hvaða stöðu sjávarútvegurinn er um
þessar mundir, að nú ekki sé talað
um það svarta ástand sem að öllum
líkindum sé framundan.
Víkveiji skrifar
Ef það er eitthvað _sem ekki á
að koma okkur íslendingum
á óvart, einkum og sér í lagi eftir
vetur eins og í vetur, þá eru það
umhleypingar í veðri. Daginn eftir
sumardaginn fyrsta í síðustu viku,
sem var indælisdagur, og gaf virki-
lega vísbendingu um að hið lang-
þráða vor væri nú komið, gekk á
með éljum allan daginn hér í
Reykjavík og undir kvöld var farið
að snjóa svo hraustlega, að Vík-
veiji taldi að þar væri á ferðinni
páskahret, hálfum mánuði á eftir
áætlun. Menn eru orðnir lang-
þreyttir veðurfarslega séð, eftir
þennan erfiða vetur og Víkveiji
vonar heilshugar að snjókoman fyr-
ir helgi hafi einungis verið síðbúið
aprílgabb veðurguðanna, sem ekki
verði endurtekið á þessu vori. En
þótt laugardagurinn hafi verið fag-
ur hér á suðvestur-horninu þá gáfu
sunnudagurinn og mánudagurinn
ekki beinlínis góð fyrirheit um að
vorhret séu afstaðin.
XXX
Aðlögunarhæfni mannsins kem-
ur Víkveija einatt á óvart,
hvort sem hann sjálfur eða aðrir
eiga í hlut. Áður en Morgunblaðið
flutti alla starfsemi sína úr Aðal-
stræti 6 „hingað í Kringluna 1 á
skírdag og föstudaginn langa höfðu
starfsmenn Morgunblaðsins iðulega
velt fyrir sér hversu langan tíma
það tæki þá að flytjast úr miðbæ
Reykjavíkur og starfa í Kringlunni.
Menn voru með vangaveltur í þá
veru að þeir myndu nú gleyma sér
í morgunsárið og aka sem leið ligg-
ur beint niður í Aðalstræti til þess
að hefja morgunstörfin. Sannast
sagna veit Víkveiji ekki um einn
einasta starfsmann sem hefur
gleymt sér og ekið að gamla vinnu-
staðnum, og það sem meira er, nú
þegar starfsemi Morgunblaðsins
hefur verið hér í Kringlunni 1 í
réttar tvær vikur, þá finnst Vík-
veija eins og hann hafi unnið hér
um langa hríð og hann veit til þess
að svo er um fjölmarga aðra starfs-
menn Morgunblaðsins, enda væsir
ekki um mannskapinn í þessum
nýju 0g glæsilegu húsakynnum
Morgunblaðsins. Raunarer Víkveiji
þess fullviss að starfsmenn blaðsins
upp til hópa eru hreyknir af þessum
nýju höfuðstöðvum Morgunblaðs-
ins.