Morgunblaðið - 09.02.1994, Page 38

38
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. FEBRÚAR 1994
,, Eg cyeri ráð Ayrírab þc-ttc^ sé ertdir-
/nn. cL. t'rinCfbörðsumrdC&unum-."
Með
morgunkaffinu
Ekki vissi ég að þú hefðir
svona mikinn áhuga á hita-
beltisgróðri.
Hann er fréttaþulur.
Ást er...
_i_________L.
1>EPA RTU R ES
... lífstíðarferðalag.
TM Reg. U.S Pat Otl — all rights reserved
• 1994 Los Angeies Times Syndicate
Við ákváðum að gera málið
upp án dóms og laga. Hann
vann.
HÖGNI HREKKVlSI
j, srA£>sewGt.Ai"
BREF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Snúið ykkur til Vega-
gerðar - ekki lögreglu
Frá Jónmundi Kjartanssyni
NANA.ST á hverjum degi fær lög-
reglan í Arnessýslu fjölmargar síma-
hringingar þar sem borgararnir eru
að spyrjast fyrir um færð á vegum,
einkum þó Hellisheiði. Bæði er urh
að ræða fyrirspurnir frá fólki sunnan
og austan heiðarinnar. Að sögn lög-
reglumanna við embættið hefur
fjöldi símhringinga á einni 12 tíma
vakt komist í fjögur hundruð símtöl
vegna þessa.
Vegna þessa hefur gjarnan þurft
að setjá tvo lögreglumenn við sím-
ann þegar mestu fyrirspurnirnar eru
en það hefur ekki dugað til, þeir
hafa ekki haft við að svara. Varla
þarf að fara mörgum orðum um það
óefni sem hér er komið í. Miklar lík-
ur eru á því, að almenningur, sem
ná þarf sambandi við lögreglu vegna
lögreglumálefna, nái ekki sambandi
fyrir þeim, sem eru að spytjast fyrir
um færð á vegum. Einnig má nefna
það að símhringingar þessar, þ.e.
varðandi fyrirspurnir um færð á
vegum, geta truflað stórlega störf
lögreglu þegar lögregla er t.d. að
sinna alvarlegum málefnum, slysum
o.þ.h.
Nú er það svo, að upplýsingar um
færð og ástand vega eru í raun ekki
verkefni lögreglunnar, heldur fyrst
og fremst Vegagerðar ríkisins, sem
er þjónustuaðili fyrir þennan mála-
flokk.
Undirrituðum er kunnugt um að
Vegagerð ríkisins hefur áhuga á að
auká þá þjónustu sem þegar er fyrir
hendi, þ.e. að hafa samstarfsmann
lengur við síma á daginn, einkum
um helgar. Almenningur hér á svæð-
inu getur hringt í Vegagerðina á
Selfossi, sími 98-21290, eða í
Reykjavíkur í græn númer, 99-6315
og 996316. Skv. reglum í dag er
starfsmaður við síma alla virka daga
frá 8 til 18, laugardaga frá 8 til 12
og sunnudaga frá 9 til 12. Fyrir
utan þennan tíma fást uppgefnar
nýjustu upplýsingar hveiju sinni á
símsvara í sömu símanúmerum. Eins
og áður sagði hefur Vegagerðin
áhuga á að auka þessa þjónustu og
veit ég ekki betur en það verði gert
á næstunni og þá vafalaust kynnt
nánar af Vegagerðinni.
Vegna þess mikla álags sem skap-
ast hefur hjá lögreglunni í Árnes-
sýslu vegna þessara fyrirspurna,
mun lögreglan hætta að gefa upplýs-
ingar um færð á vegum til almenn-
ings enda vegaeftirlit ekki á verk-
efnaskrá lögreglu. Lögregla mun þó
áfram sem hingað til hafa gott sam-
starf við Vegagerð ríkisins. Ég vil
Frá Sigurði I. Skarphéðinssyni:
FIMMTUDAGINN 20. janúar síð-
astliðinn birtust í Velvakanda eft-
irfarandi spurningar frá Leifi
Sveinssyni, Tjarnargötu 36:
1. Hvaða eníbættismaður Reykja-
víkurborgar bar ábyrgð á því, að
vandaðar, eldtraustar sorptunnur
voru aflagðar og eldfimar plasttunn-
ur settar í staðinn?
2. Voru öskutunnuskiptin borin
undir: a) Brunamálastofnun ríkisins?
b) Þáverandi slökkviliðsstjóra í
Reykjavík?
3. Hvenær má vænta þess að ör-
uggar sorptunnur verði settar upp
við hús Reykvíkinga?
4. Framleiða blikksmiðjur í
Reykjavík eldtraustar tunnur, ef
menn vilja ekki nýta sér hina eldfimu
þjónustu borgaryfirvalda?
Svör:
1. Ákvörðun um kaup á plasttunn-
um var tekin í Innkaupastofnun og
því koma þeim skýru boðum til aI-
mennings að lögreglumenn í Arnes-
sýslu munu frá 15. febrúar nk. vísa
á Vegagerð ríkisins með allar upp-
lýsingar um færð og ástand vega.
Ég vil að lokum skora á alla þá
sem hlut eiga að máli að virða þessa
ákvörðun lögreglunnar og sýna
henni skilning og leita framvegis til
Vegagerðarinnar með umræddar
upplýsingar. Með því móti mun skap-
ast mun meira öryggi í umdæminu,
þ.e. fólk sem þarf á lögregluaðstoð
að halda mun ná símasambandi fljótt
og vel og lögregla mun hafa betra
svigrúm til afgreislu mála.
JÓNMUNDUR KJARTANSSON
yfirlögregluþjónn í Árnessýslu.
borgarráði að tillögu gatnamála-
stjóra. Fyrsta samþykkt um kaup á
sorpílátum úr plasti var gerð í Fram-
kvæmdaráði í nóvember 1978.
2. a) og b) Tunnuskiptin voru
rædd við Brunamálastofnun og
slökkviliðsstjóra.
3. Að mati slökkviliðsstjóra hefur
efnið í tunnunum litla þýðingu hvað
varðar eldhættu þar sem helsti elds-
maturinn er sorpið sjálft og staðsetn-
ing á tunnum skiptir mun meira
máli hvað varðar útbreiðslu.
Engu að síður er nú unnið kerf-
isbundið að því að fjarlægja eldri
gerð sorpíláta sem eru úr brennan-
legu efni og setja í þeirra stað tunn-
ur úr tregbrennanlegu plasti.
Vafalaust er hægt að fá blikk-
smiðjur í Reykjavík til að framleiða
tunnur úr málmi sé þess óskað.
Virðingarfyllst,
SIGURÐURI. SKARPHÉÐINSSON,
gatnamálastjóri.
Leifi Sveinssyni svarað
Víkverji skrifar
Olympíuleikar hefjast í Lilleham-
mer í Noregi á laugardag og
ef að líkum lætur verður mikið um
dýrðir. Vonandi tekst frændum
okkar Norðmönnum vel til með
framkvæmdina, en þeir hafa eytt
miklum fjármunum til að gera þessa
vetrarleika sem glæsilegasta. Fimm
góðir fulltrúar fara frá Islandi til
keppni í Lillehammer og fylgja þeim
bestu kveðjur.
Norsku keppendurnir munu
eflaust verða mjög í sviðsljósinu á
OL og ekki aðeins vegna þess að
þeir eru fulltrúar gestgjafanna
heldur einkum vegna þess hversu
frábærir íþróttamenn þeir eru. Á
síðustu vetrarólympíuleikum í
Frakklandi fyrir fjórum árum stálu
Norðmennirnir senunni og stóðu
hvað eftir annað á efstu þrepum
verðlaunapallsins. Nöfn eins og
Ulvang og Dæhlie voru á hvers
manns vörum og fleiri norskir
íþróttamenn voru stórkostleg dæmi
um hvað hægt er að gera í uppbygg-
ingu íþrótta með skipulögðu starfi.
XXX
Makalaus fannst Víkverja frétt
á íþróttasíðu Morgunblaðsins
á fimmtudag í síðustu viku. Þar
segjr frá því, að stór skíðafélög og
skíðáráð hafi skorað á menntamála-
ráðherra að hann beiti sér fyrir því
að Ólympíunefnd íslands endur-
skoði ákvörðun um val og fjölgi
íslenskum keppendum á Ólympíu-
leikunum í Lillehammer. Vel getur
verið að rök hafi verið fyrir því að
senda fleiri keppendur héðan, en
ákvörðun um það hefði þá átt að
taka á réttum vettyangi, þ.e. í
Ólympíunefndinni og samstarfs-
nefndum hennar. Að menntamála-
ráðherra fari að skipta sér af lands-
liðsvali er fráleitt þó hann sé jafn-
framt ráðherra íþróttamála. Það
væri eins og ráðherrar færu að
skipta sér af því hvort Bjarki Sig-
urðsson eða Valdimar Grímsson
væru valdir í handboltalandsliðið
eða hver gegndi fyrirliðastöðu í fót-
boltalandsliðinu. Áð sjálfsögðu eiga
til þe8S valdir fulltrúar í íþrótta-
hreyfingunni að fjalla um þessi mál
eftir ákveðnum reglum. Óánægju
með framkvæmd mála, eins og virð-
ist hafa verið um að ræða við
ákvörðun um fjölda keppenda núna,
á að útkljá innan hreyfingarinnar,
en ekki á vettvangi ríkisstjórnar.
xxx
Asömu íþróttasíðu blaðsins var
fyrirsögn þes efnis að snjór-
inn í Lillehammer væri að verða til
vandræða, en það er ekki bara
snjórinn sem er til umræðu á þess-
um slóðum, heldur ]íka bjórinn.
Skrifari sá frétt í blaðinu á miðviku-
dag um að bjórverðið í Lillehammer
þætti hrikalegt og hefði vakið
óþægilega athygli að mati Norð-
manna. Fulltrúi norska samkeppn-
isráðsins reyndi að benda á að óeðli-
legar verðhækkanir hefðu ekki átt
sér stað í Lillehammer og engin
verðsprenging orðið. í könnun ráðs-
ins á 175 börum og veitingahúsum
hafi bjórkollan kostað að meðaltali
rúmar 350 krónur íslenskar. Út-
breiddustu blöð Noregs og Þýska-
lands hafa fjallað um þetta mál.
Þýska blaðið Bild segir að verðið
sé svo hátt að jafnvel ísbjörnum
hrylli við og norska Verdens Gang
talar um bjórhneyksli í Lillehammer
og þar kemur fram að bjórkollan,
hálfur lítri, kosti frá 37 og upp í
64,80 krónur norskar eða sem nem-
ur frá 360 upp í um 640 krónur
íslenskar.
Það er greinilegt að þessir aðilar
hafa ekki haft fulltrúa sína á bjór-
stöðum hér á landi. Verðlag hér er
nefnilega svipað og oft heldur
hærra en sagt var frá í þessari frétt
frá Noregi. Hér eru þó engir
Ólympíuleikar að hefjast heldur um
að ræða hið daglega verðlag sem
Islendingar eru því miður hættir
að kippa sér upp við. Ferðamenn,
sem virðast ætla að fjölmenna hing-
að til lands í sumar sem aldrei fyrr,
munu eflaust kvarta mjög yfir verð-
lagi á veitingahúsum og talsmenn
ferðamála svara eitthvað á þá leið
að brýnt sé fyrir okkur að kippa
þessu í liðinn. Síðan ekki söguna
moir - eða hvað?