Morgunblaðið - 28.08.1994, Page 32

32 SUNNUDAGUR 28. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
Dýraglens
Ljóska
Ferdinand
Smáfólk
Ef ég eignast einhvern tímann hund, það er sagt að skoskir fjárhundar Ef þér er sama hvort einhver sé allt-
er ég ekki viss um hvaða tegund ég séu góðir... af að stara á þig ...
. myndi fá mér . ..
BREF
TII. BLAÐSINS
Kringlan 1103 Reykjavík • Sími691100 # Símbréf 691329
Til Hrefnu Harðardóttur
framkvæmdast j óra Sum-
artónleika á Norðurlandi
Frá Ragnari Björnssyni:
ÉG ÞAKKA bréf þitt, skrifað til
Morgunblaðsins hinn 16. júlí sl.,
varðandi þekkingarleysi mitt á tón-
leikahaldi í kirkjum norðan heiðar.
í tónlistargagnrýni um orgeltón-
leika í Hallgrímskirkju sagði ég að
kirkjur vitt og breitt um landið
mættu fylgja fordæmi Hallgríms-
kirkju um tónleikahald og að Dóm-
kirkjan mætti gjarnan ríða á vaðið.
Þú segir í bréfi þínu að ég viti ekki
að slíkt tónleikahald eigi sér stað í
eftirtöldum kirkjum norðanlands,
og þú nefnir Akureyri, Dalvík,
Ólafsfjörð, Þóroddstað í Köldukinn,
Lundarbrekku í Bárðardal, Húsa-
vík, Reykjahlíð, Raufarhöfn, Sval-
barða og Hólakirkju, auk Skálholts-
kirkju og Selfosskirkju sunnan
heiða. Eins og þú getur þér til í
bréfi þínu virðist þurfa stöðugar
endurtekningar og áminningar um
það sem í gangi er, svo eftir sé
tekið og þá er hin jákvæðasta list
ekki undanskilin því lögmáli, við
það verðum við víst að sætta okk-
ur. Ætlun mín var þó ekki að aug-
lýsa, á svo óvenjulegan máta, tón-
leikahald í fýrmefndum kirkjum.
Kannske var ein ástæðan að ég
nefndi þessar „skyldur“ kirknanna
að ég sjálfur var nýkominn úr tón-
leikaferð um Sviss og Þýskaland
þar sem fyrirfram ákveðin greiðsla
kom fyrir hverja tónleika, auk uppi-
halds tvo sólarhringa á hveijum
stað. Á tónleikum þessum lék ég
svo til eingöngu íslenskar orgel-
smíðar og er ánægjulegt að geta
sagt frá að þessum íslensku verkum
var sérlega vel tekið. Aðstandendur
Selfosskirkju bið ég afsökunar á
að nefna ekki september-tónleika
kirkjunnar, en þar fær flytjandinn
beinar greiðslur fyrir framlag sitt.
Á sumartónleikum í Skálholti var
sá háttur lengi vel á hafður að flytj-
endum var boðin nokkurra daga
vist í sumarbúðum á staðnum, og
engar beinar greiðslur komu til.
Nú mun orðin á einhver breyting,
að vissu marki þó, að mér skilst.
Ef þetta fyrirkomulag — beinar
greiðslur — til tónlistarflytjenda er
komið á í Akureyrarkirkju, Húsa-
vík, Ólafsfirði, Þóroddstað o.s.frv.
þá gleður það mig vitanlega mjög
og um fleiri kirkjur veit ég á Norð-
urlandi með orgel innanborðs, sem
þjónað gætu slíku tónleikahaldi.
Þetta eru semsagt ánægjulegar
fréttir og er liður í skilningi á ljkam-
legum þörfum listamannsins. I Lúk-
asi, að mig minnir, stendur „verður
er verkamaður launa sinna“ og
ættu nú enn fleiri kirkjur að taka
það ritningarorð inn í ræður sínar,
nema að upp komi sú snjalla hug-
mynd að ekki hafi verið átt við tón-
listarmenn þegar þetta var ritað.
Ég vil svo þakka þér, Hrefna, fyrir
tilskrifið og óska okkur báðum til
hamingju með þessar beinu greiðsl-
ur kirknanna og héðan í frá ættu
fleiri um að vita. Kirkjur á íslandi
hafa ævinlega staðið opnar fyrir
þá sem koma vilja og flytja tónlist,
á eigin ábyrgð fjárhagslega, en vit-
anlega var það spennandi fyrir-
komulag ekki í mínum huga þegar
ég lagði til að kirkjur, vítt og breitt
um landið, fylgdu dæmi Hallgríms-
kirkju.
Með gleðibrag,
RAGNAR BJÖRNSSON.
Hvað dreymdi
þig í nótt?
\Frá Gunnari Grímssyni:
ÉG ER einn af þeim örfáu sem
eru sannfærðir um að dr. Helgi
Pjéturss hafði á réttu að standa
varðandi drauma, að þá erum við
í sálufélagi við einhveija mann-
veru einhvers staðar í geimnum.
Ástæðan til að ég tek svo sterkt
til orða er sú að ég hefi sannreynt
þetta á sjálfum mér. Ég hefi enga
ástæðu til að ætla að ég sé að
þessu leyti einhver undantekning
og öðruvísi af Guði gerður en aðr-
ir menn. Þó skal ég viðurkenna
að vel má vera að fólk hafí að
einhverju leyti mismunandi getu
(hvað á ég að kalla það?) til að
finna þetta.
Mér er það eiginlegt þegar ég
er að festa svefn að fínna bókstaf-
lega fyrir tengingunni hvernig hún
fer fram. Það er erfitt að lýsa
þessu, en það er eins og eitthvert
útstreymi frá mér eða þreifari leiti
fyrir sér um fjarlægðir sem ég
geri mér ekki grein fyrir hvað eru
miklar, og allt í einu er hann kom-
inn í samband við heila annars og
farinn að hugsa hans hugsanir.
Ef eitthvað kemur fyrir sem veldur
því að ég festi ekki svefn rofnar
sambandið leiftursnöggt og ég
vakna.
Þetta er aðeins lítið dæmi sem
vísar mér leið og má vera að það
sé ekki almennt. Athygli á draum-
lífinu áfram í þessum dúr er svo
afgerandi að í mínum huga er
ekki snefill af efa hjá mér að dr.
Helgi var á réttri leið. Af þessu
má svo að sjálfsögðu draga mis-
munandi ályktanir og ágiskanir,
sem ég skal ekki dæma um.
Mikið lifandis ósköp skammast
ég mín mikið fyrir hönd ýmissa
íslenskra draumspekinga sem ætla
að lýsa draumlífinu fræðilega og
byija á að rekja skoðanir Jungs
en ýja ekki einu orði að dr. Helga
af fáfræði og hræðslu við að verða
kallaðir bilaðir á geði.
Þetta átti að vera örstuttur pist-
ill og er það enn. Ég vil aðeins
bæta við áskorun til manna sem
vilja hafa það sem sannara reyn-
ist, að leggja sig fram um að fylgj-
ast með eigin draumlífi og sjá
hvað kemur út.
GUNNAR GRÍMSSON,
Fannborg 9, Kópavogi.