Morgunblaðið - 28.04.1996, Síða 16

Morgunblaðið - 28.04.1996, Síða 16
16 B SUNNUDAGUR 28. APRÍL 1996 MORGUNBLAÐIÐ MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. APRÍL 1996 B 17 Morgunblaðið/RAX AUÐUNN og Ingveldur Haraldsbörn á Þorvaldsstöðum. Girðingin utan um blómagarðinn, sem Ingveldur kallaði „ruslagarð" en ekki skrúðgarð, er úr rekaviði, líkt og snúrustaurinn, stiginn og annað timburkyns á bænum. Handbragð þeirra Þorvaldsstaðasystkina leynir því ekki að þeim er í blóð borin óvenjuleg handlagni, næmt auga og óendanleg natni. i Taflmenn og tóbakspontur HARALDUR Haraldsson húsgagnabólstrari í Hafnar- firði segist vera löngu hættur að tálga. Hann geymir marga fallega smíðisgripi sem hann gerði á æskuárum á Þorvaldsstöðum. Þegar við heimsóttum Harald dró hann fram tvenns konar taflmenn, annað settið í sérsmíðuðum kassa, litinn rokk og hesputré og tvær tóbakspontur sem hann hafði tálgað. Ponturnar eru fallegir gripir en tóbaksmönnum þótti lítið til þeirra koma, það vildi þorna í þeim tóbakið. Við dáðumst að fallegum taflmönnunum sem eru svo vandlega tálgaðir að við fyrstu sýn virðast þeir vera rennd- ir. „Rennibekk höfðum við aidrei séð,“ segir Haraldur. Hann segist hafa tálgað annað settið eftir mynd, hitt eftir dönsku tafli sem faðir hans átti. Haraldur smíðaði líka taflborð úr mahoni og birki, en límingin fór og borðið datt í sundur. Hann segir að það hafi talsvert verið teflt á kvöldin og um helgar á Þor- valdsstöðum og að faðir hans hafi haft töluverðan áhuga á taflmennsku. Töluvert var smíðað á Þor- valdsstöðum. Rigningardagar voru notaðir til að smíða orf og hrifur. Keyptur var rauðspónn sem var tálgaður í hrífutinda. Haraldur segir að það hafi verið þrautin þyngri að finna efnivið til að tálga úr. Ef rak spýtu sem þótti efnileg til útskurðar varð að þurrka hana hægt. Hún var geymd í húsi, en ekki við mikinn hita og látin þorna á einu til tveimur árum. „Maður sat í bað- stofunni á kvöldin yfir veturinn, heyrði í útvarpinu og dundaði sér við að tálga," segir Haraldur. „A þessum árum truflaði ekki sjónvarpið og það voru ekki of miklar sam- göngur. Á vorin missti maður svo áhugann á þessu, þá tók annað við.“ Rokkurinn og hesputréð eru smækkaðar myndir af slíkum Morgunblaóið/RAX HARALDUR segist hafa tálgað annað settið af tafl- mönnunum eftir mynd, hitt eftir dönsku tafli sem faðir hans átti. verkfærum sem til voru á Þorvaldsstöðum. Haraldur tálgaði gripina í hlutfallinu 1:4. Rokkinn á Þorvaldsstöðum smíðaði rokka- smiður í Krossavík í Þistilfirði. Sá hafði rennibekk en Haraldur bara vasanhífinn. Hesputréð er með tannhjóli líkt og á fyrir- myndinni sem taldi snúningana á hespunni og small í hjólinu eftir 24 snúninga. Þá var bundið utan um og það kallað eitt knekk. Haraldur segist ekki vita til þess að tálgað hafi verið á öðrum bæjum. En hvers vegna fór hann að tálga? „Eflaust hefur maður apað þetta eftir eldri bræðrunum.“ Haraldur varðveitir enn hnífana sem honum þótti best að tálga með. Hnífana er búið að leggja svo oft á vatns- hverfisteininn á Þorvaldsstöðum að hnifsblöðin eru nær uppbrýnd. „Bitið varð að vera það gott að hnífurinh risp- aði ekki viðinn þegar tálgað var þvert á æðarnar," sagði Haraldur. Hann segist hafa prófað marga aðra hnífa en besta bitstálið hafi verið í þessum þremur. HARALDUR HARALDSSON Tréskurður í tómstundum ARNÓR Haraldsson býr á Akureyri og vinnur í fiski hjá ÚA. Vinnudagurinn er oft langur, stundum frá sex að morgni og til klukkan fimm síðdegis. I tómstundum um helgar og stundum á kvöldin sker hann í tré. „Ég var alltaf að tálga sem krakki," segir Arnór og leið- ir okkur inn í bílskúrinn sem aldrei hefur hýst bíl en geym- ir rennibekk og tréskurðaijárn í bland við kompudót. Þar hefur hann vinnuaðstöðu. Amór segir að hann hafi lagt tréskurðinn á hilluna í mörg ár, svo hafi hann byijað aftur í ellinni. En hvernig vaknaði áhuginn á að tálga? „Ég er ekki frá þvi að rekinn, allt þetta timbur, hafi ýtt á mann,“ segir Arnór. Hann segist hafa dundað sér við að tálga taflmenn úti í móa þegar hann sat yfir ánum um sauð- burðinn. Það tók marga klukkutíma að tálga hvert sett. Arnór dregur upp lakkaða og litaða öskju sem inniheldur sett af taflmönnum. Settið tálg- aði Arnór 1951 og hafði lofað að selja það félaga sínum í vegavinnu. Sá leysti settið aldrei út og eftir á er Arnór svolítið ánægður með það. Hann á þó eitt sett af mörgum sem hann tálgaði. Við handfjölluðum glansandi peðin, dökk og ljós. Ekki sást. neinn mun- ur á peðunum nema litarmunur hvíts og svarts. Svo nákvæmlega var tálgað og fægt. Sama var að segja um kóngana og drottingarnar, hrókana og biskupana. Fyrirmyndin að taflmönnunum var danskt tafl sem faðir Arnórs átti. „Þetta hefur alltaf blundað í mér. Þeg- ar ég var um tvítugt langaði mig að leggja þetta fyrir mig og læra hjá Ríkarði Jóns- Morgunblaðið/RAX ARNÓR hefur vinnuaðstöðu í bílskúrnum. Úmgjörðina um loftvogina skar Arnór út í haust úr mjúku mahoní. Það tók um 40 vinnustundir, að ljúka verkinu. syni, en það gekk ekki upp.“ Arnór telur að viðurinn í fuglum Þórar- ins heitins sé ábyggilega birki, spýtan hafi verið svo hvít og fín. Sjálfur tálgar Arnór mikið úr íslensku birki og segir það góðan efnivið. Hann er líka laginn við rennismíði og hefur rennt aska, blöndukönnu og bikara sem hann síðan skreytir með útskurði. Fyrirmyndina að blöndukönnunni sá hann á mynd í gömlu tímariti. Arnór hefur tvisvar farið á námskeið til að koma sér af stað og fullkomna sig í útskurðarlistinni. Hann segir mikinn mun á útskurðinum sem hann fæst við nú og tálguninni austur á Þorvaldsstöðum á æskuárum. „Þetta er allt annað hand- bragð en við kunnum, það er meiri vídd í útskurðinum.“ ARIMOR HARALDSSON Langaði að prófa þetta STEINUNN Haraldsdóttir býr í Reykjavík. Hún fór fyrst að fást við útskurð þegar hún var komin yfir sjötugt. Steinunn vann lengi við matseld en er komin á eftirlaun fyrir nokkru. Hún grípur í að skera út tvisvar til þrisvar í viku í Félagsmiðstöð aldraðra í Norðurbrún 1. „Mig langaði að prófa þetta, vita livort ég gæti það,“ segir Steinunn um tildrög þess að hún fór að skera út. Heima á Þorvaldsstöðum fékkst hún aldrei við að tálga. „Ég á nóg af handavinnu alls konar, hef verið mikið að pijóna, sauma og þess háttar.“ Steinunn var á Húsmæðraskólanum á Hallormsstað og þar var mikil handavinna. Heimili hennar ber því vitni að hún hefur ekki slegið slöku við handíðir. Hvarvetna eru útsaumaðar myndir, bæði krosssaumur og listsaumur, stóll og skam- mel með krosssaumsáklæði, útskornir munir, ofin og hekl- uð teppi. Meira að segja bókahillurnar eru bryddaðar hekluðum borðum. Á veggjum eru fallegar vatnslitamynd- ir eftir Steinunni. Þegar minnst er á myndafjöldann segir Steinunn einfaldlega að það sé takmarkað veggplássið. Steinunn segir að sér þyki afskaplega notalegt að sitja við útskurðinn, ekki síst þegar hún getur fengið aðstoð eins og í félagsmið- stöðinni. „Ég er ekk- ert svo sjálf- stæð í þessu,“ seg- ir Stein- unn hógvær. „Ég hef mest notað mahoní, það er lítið af kvist- um og gott að skera í það. Annars hef ég ekkert vit á viði.“ Morgunblaðið/RAX STEINUNN fór ekki að skera út fyrr en eftir sjötugt. Hún dregur munstur á viðinn og beitir síðan skurðar- járnunum af mikilli fimi. STEINUNN HARALDSDOTTIR

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.