Morgunblaðið - 05.06.1996, Síða 34

34 MIÐVIKUDAGUR 5. JÚNÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
t
Ástkær eiginmaður minn,
HJÖRLEIFUR EINAR FRIÐLEIFSSON,
lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur 3. júní.
Sigriður Helga Árnadóttir.
t
Elsku faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞORVALDUR ÞORKELSSON
frá Lundi,
Þverárhlið,
síðast til heimilis
á Presthúsabraut 22,
Akranesi,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness þann 3. júní.
Arndís Þorvaldsdóttir, Saebjörn Eggertsson,
Valborg Þorvaldsdóttir, Hörður Óskarsson,
Þorvaldur Ragnarsson, Ragnar Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN SIGURÐSSON
fyrrv. bóndi á Björgum,
Austursgötu 8,
Hofsósi,
verður jarðsunginn frá Hofsósskirkju
laugardaginn 8. júní kl. 14.00.
Svava Sigmundsdóttir,
Sigurður Kristjánson, Kristín R. B. Fjólmundsdóttir,
Aðalheiður S. Kristjánsdóttir, Fjólmundur B. Fjólmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
HRAFNHILDUR SVEINSDÓTTIR
(Stelia),
áðurtil heimilis
á Réttarholtsvegi 79,
sem lést 26. maí, verður jarðsungin
frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 6. júnf
kl. 15.00.
Kristfn Eyþórsdóttir, Hartmann Guðmannsson,
Lilja Dóra Eyþórsdóttir, Sigurður Sigurðsson,
Margrét Óskarsdóttir, Björn H. Einarsson,
Hrafnhildur Eyþórsdóttir, Sævar Ástráðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
VALGERÐUR SIGURVINSDÓTTIR
frá Hliðarhaga,
til heimilis
á Hríseyjargötu 21,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 7. júní kl. 13.30.
Guðrún B. Jóhannesdóttir,
Jón B. Jóhannesson, Viiborg Elisdóttir,
Sigurvin G. Þ. Jóhannesson, Margrét Björgvinsdóttir,
Sigríður H. Sigtryggsdóttir, Eiður Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
•>»"
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
ERLENDUR ERLENDSSON
fyrrv. leigubifreiðastjóri,
Mávahlíð 20,
lést í Borgarspítalanum 4. júni.
Sigriður Hannesdóttir,
Garðar Erlendsson, Ragnhildur Ágústsdóttir,
Ólafur Erlendsson,
Sævar Erlendsson,
Þurfður Erlendsdóttir,
Hannes Erlendsson,
Erlendur Erlendsson,
Guðjón Erlendsson,
Guðjón Jónsson,
Ingibjörg Bjarnadóttir,
Anna Karlsdóttir,
Kristín Jónsdóttir,
Ragnheiður Erlendsdóttir, Davíð Steinþórsson,
Jóhanna Erlendsdóttir, Jóhann Gylfi Gunnarsson,
Sigurrós Erlendsdóttir, Kristján Jóhannsson,
Jón Erlendsson, Ragnheiður Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
IVAR
GUÐMUNDSSON
+ ívar Guðmunds-
son fæddist í
Reykjavík 19. jan-
úar 1912. Hann lést
á hjúkrunarheimil-
inu Skjóli í Reykja-
vík 2. júní síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Dóm-
kirkjunni 4. júní.
Þótt ívar Guð-
mundsson sinnti
margvíslegum ábyrgð-
arstörfum á erlendum
vettvangi var hann
fyrst og síðast íslenskur blaðamað-
ur. Blaðamennskan var það starf
sem var honum kærast og honum
var ætíð umhugað um vöxt og við-
gang Morgunblaðsins. Það sáum
við vinir hans glögglega er hann
kom hingað í sína síðustu heimsókn
og gat loks séð með eigin augum
þær gífurlegu breytingar sem átt
höfðu sér stað í rekstri ritstjórnar-
innar.
ívar Guðmundsson hafði til að
bera alla þá hæfileika sem prýða
góðan íslenskan blaðamann. Hann
var vel menntaður og þekkti vel
sögu lands og þjóðar. Hann bjó
yfir eðlislægri forvitni blaða-
mannsins, hafði „fréttanef“ gott
og mikið og lifandi áhuga á um-
hverfi sínu. Hann var maður for-
dómalaus og taldi að blaðamenn
hefðu fyrst og fremst þjónustuhlut-
verki að gegna við lesendur sína.
Hroki var ekki til í fari hans og
hann hafði góða kímnigáfu sem
oft kom sér vel á erfiðum stundum
í starfi.
Ivar og hans góða kona, Bar-
bara, opnuðu hús sitt fyrir okkur
Agnesi Bragadóttur er við komum
til Washington D.C. í desember
1987 til að fylgjast með þriðja leið-
togafundi þeirra Ronalds Reagans
og Míkhaíls S. Gorbatsjovs. Við
breyttum heimili þeirra hjóna í
skrifstofu Morgunblaðsins með öllu
því raski og rusli sem þessu starfi
fylgir. ívar tók virkan þátt í þessu
starfi, hafði aðgangspassa að
Hvíta húsinu og ég minnist frétta
sem hann skrifaði og við sendum
beint frá skrifstofu hans inn á
móðurtölvu Morgunblaðsins. Þá,
75 ára gamall, hafði hann tileinkað
sér nýjustu tækni í þessum efnum
og fór léttilega í gegnum allar þær
tölvuskipanir sem nauðsynlegar
voru við slíkar sendingar á þessum
tíma.
Mikil og góð vinátta
tókst með okkur ívari
og heimsótti ég hann
og Barböru jafnan er
ég var á ferð í Banda-
ríkjunum starfs míns
vegna. Minnist ég þess
er ég heimsótti hann
síðast í McLean þar
sem hann bjó í glæsi-
legu húsi árið 1992.
Hann hljóp þá upp og
niður stigana eins og
fjallageit, ók eins og
herforingi um bæ og
borg og var léttur á
sér eins og 40 árum
yngri maður. Ávallt mætti mér
sama hlýjan á heimili þeirra og
margar stundirnar sátum við ívar
í bakgarðinum og ræddum blaða-
mennsku og bandarísk stjórnmál
en á þeim hafði hann mikla þekk-
ingu.
Ivar hafði unnið með föður mín-
um á Morgunblaðinu og hafði unun
af að rifja upp sögur af „Gamla-
Mogga“. Hann fylgdist glöggt með
þróun mála á blaðinu, var enda
fréttaritari Morgunblaðsins í
Washington um margra ára skeið
og hafði ávallt skoðanir á því sem
betur mátti fara. Sérstaklega man
ég eftir því er hann lýsti yfir því
að lengd og fjökli minningargreina
væri orðinn óhóflegur og taldi að
tímabært væri að setja skorður í
þeim efnum. Riíjaði hann þá upp
söguna af kerlingunni sem sagði
við hann: „Hugsaðu þér, hann
pabbi dó og það birtust aðeins um
hann þrjár minningargreinar í
Mojgganum."
Ivar þekkti allar hliðar blaða-
mennskunnar og það er dæmigert
að ein síðasta bókin sem hann las
áður en hann veiktist var „Dead-
line“, hinar bráðskemmtilegu ævi-
minningar blaðamannsins James
„Scotty" Reston. Ég minnist
kímniglampans í augum ívars er
hann vitnaði til orða danska rit-
stjórans sem lýsti þessu starfi svo:
„Journaiistens liv er et hundeliv
men det er det eneste liv der er
værdt at leve.“ Rifjuðum við ívar
þessa djúpu speki upp þegar við
hittumst síðast hér í_ Reykjavík.
ívar sneri heim til íslands sjúkur
maður á síðasta vetri eftir nærri
45 ára dvöl erlendis. Þótt hann
dveldist svo lengi ytra var hann
ávallt fyrst og fremst íslendingur.
Hann talaði gott og kjarnyrt mál
og var vel lesinn í íslenskum bók-
menntum. Hann sagði aldrei skilið
við Island og fósturjörðina, sem
tekur nú á móti honum.
Ég þakka þessum góða og
hjartahlýja vini mínum samferðina
og sendi Barböru og sonum þeirra
þremur samúðarkveðjur.
Ásgeir Sverrisson.
ELISABET
GÍSLADÓTTIR
+ Elísabet Gísla-
dóttir, Unufelli
50, var fædd á Pat-
reksfirði 2. desem-
ber 1900. Hún lést
30. maí 1996. For-
eldrar hennar voru
hjónin Gísli Sig-
urðsson trésmiður
frá Patreksfirði og
kona hans Sigríður
Pálsdóttir. Systkini
Elísabetar voru 13
talsins. Dóttir Elísa-
betar er Ingibjörg
Axelsdóttir, f. 8.
febrúar 1930. Hún
var gift Ólafi E. Gestssyni pípu-
lagningamanni, f. 29. janúar
1927, d. 25. september 1992.
Þau eignuðust sex
börn, Elísabetu, f.
7. desember 1947,
Axel, f. 10. septem-
ber 1950, Guðrúnu
Ósk, f. 26. septem-
ber 1954, d. 3. sept-
ember 1994, Birgi,
f. 12. mars 1957,
Ólaf, f. 27. júlí 1960,
og Sigríði, 16. sept-
ember 1961. Barna-
barnabörnin eru
níu og barnabarna-
barnabörnin eru
fimm.
Útför Elísabetar
fer fram frá Fella- og Hóla-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 13.30.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
+
Eiginmaður minn,
SKÚLI BJÖRGVIN SIGFÚSSON
frá Leiti í Suðursveit,
Kleifarvegi 8,
verður jarðsunginn frá Áskirkju fimmtu-
daginn 6. júní kl. 13.30.
Guðrún Jónsdóttir,
synir og vandamenn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MAGNEA INGILEIF
SÍMONARDÓTTIR,
Hrafnistu,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni
í Hafnarfirði fimmtudaginn 6. júní
kl. 13.30.
Áslaug Sigurðardóttir,
Kristján Sigurðsson,
Finnur Sigurðsson,
Finnbogi Sigurðsson,
Si'mon Sigurðsson,
Ástráður Sigurðsson,
Guttormur Vigfússon,
Ingey Arnkelsdóttir,
Guðrún Júlíusdóttir,
Edda Lýðsdóttir,
Erna Kristjánsdóttir,
Ragna Helgadóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfír láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson)
Okkur systkinin langar að minn-
ast hennar ömmu okkar sem nú er
látin. Amma var okkur barnabörn-
unum svo góð. Við vorum svo lán-
söm að hafa fengið að alast upp
með ömmu, því hún bjó hjá foreldr-
um okkar allt frá því að þau hófu
búskap.
Amma vann ýmis störf um
ævina, en lengst af vann hún hjá
Áfengis- og tóbaksverslun ríkisins
í Nýborg við Skúlagötu. Þar vann
hún í 25 ár.
Amma var dul að eðlisfari, en
oft átti hún það til að láta frá sér
ýmis gullkorn sem fengu okkur til
að hlæja.
Amma eignaðist eitt barn og það
er hún móðir okkar. En barnalánið
átti eftir að verða mikið hjá henni,
þegar barnabörnin, barnabarna-
börnin og barnabarnabarnabörnin
fæddust.
Á meðan heilsan leyfði var hún
alltaf tilbúin að hjálpa okkur. Við
erum henni innilega þakklát fyrir
allt það sem hún gerði fyrir okkur.
Hennar er nú sárt saknað af
móður okkar, sem hugsaði svo vel
um hana alla tíð, og það vitum við
að amma var henni mjög kær.
Við viljum að lokum þakka ömmu
allar ljúfu samverustundirnar.
Hvíli hún í friði.
Barnabörnin.