Morgunblaðið - 09.01.1997, Page 47

MORGUNBLAÐIÐ
MIIVIIMIIMGAR
FIMMTUDAGUR 9. JANÚAR 1997 47
en vandist því fljótt og hafði gaman
af, og allar götur síðan hefur mér
verið afskaplega hlýtt til fólksins
sem tengdist henni Ellu minni, á
einn eða annan hátt.
Mitt í þessu öllu saman stóð svo
Garibaldi maður Ellu eins og klett-
ur, ég sá hann aidrei skipta skapi,
þennan heiðursmann, hvað svo sem
á gekk og ég held að ég megi full-
yrða að sambúð þeirra Ellu og Garra
hafi verið hamingjurík þótt aldrei
yrðu þau á veraldlega vísu auðug,
en höfðu þó alltaf nóg fyrir sig og
sína. Ella og fjölskylda hennar fluttu
suður til Reykjavíkur árið 1962, þá
missti ég sjónar af þeim um tíma,
en þegar ég kom til starfa hjá Út-
vegsbankanum í Reykjavík árið
1967 vann Ella þar í mötuneytinu
og það urðu fagnaðarfundir, það var
eins og hún hefði endurheimt týnda
soninn, hún vissi ekki hvernig hún
átti að láta til að geðjast mér á allan
hátt. Ég fékk alltaf vel skammtað á
diskinn minn þegar Ella sá um þá
hluti í mötuneytinu, og ekkert var
of gott fyrir hann Nonna hennar.
Hún átti í mér einhvern hluta og
mér þótti það ósköp notalegt að eiga
athygli hennar og finna hversu vænt
henni þótti um mig, sem var og
gagnkvæmt. Þegar ég svo gifti mig
færðist umhyggja hennar og vænt-
umþykja yfir á Systu konu mína og
síðar einnig yfir á börn okkar þrjú.
Aldrei gleymast okkur heldur jóla-
böllin í Útvegsbankanum. Þar sá
Ella oftast um að úthluta drykkjar-
vörum og súkkulaði fyrir bömin og
oft laumaðist hún aukastykki að
þeim, og Nonni hennar fékk líka,
bæði gos og súkkulaði eins og börn-
in og ef einhver vogaði sér að spyrja,
„af hveiju" þá kom hinum sama það
bara akkúrat ekkert við. Ella var
hörkudugleg við vinnu og hlífði sér
hvergi, hún vann langan vinnudag
í bankanum og tók svo að sér þess
utan bæði þrif og eldhússtörf fyrir
fólk út í bæ. Allt sem hún kom ná-
lægt vann hún af mikilli alúð og
aflað sér vinsælda þess vegna og
var eftirsóttur starfskraftur.
Eitt af áhugamálum Ellu voru
ferðalög, hún var sannkallaður far-
fugl, á hveiju vori var hún búin að
skipuleggja enn eina utanlandsferð-
ina, og flogin á vit ævintýra úti í
hinum stóra heimi, áður en maður
vissi af, en svo komu kortin frá
henni, og þau eru ófá sem hún sendi
mér í gegnum tíðina frá hinum og
þessum stöðum.
Stundum heimsótti hún börnin sín
þijú sem bjuggu á Norðurlöndum
eða hún fór enn lengra, allt eftir því
hvernig efni og ástæður leyfðu. Ella
naut þessara ferðalaga út í ystu
æsar og hafði gaman af að segja
frá borgum og bæjum sem hún hafði
heimsótt og sá aðeins það fallega í
hveiju augnabliki sem hún upplifði
á þessum ferðalögum sínum. Þegar
Ella hætti að vinna í bankanum var
hún komin yfir sjötugt en samt enn
í fullu fjöri og hefði efalaust þegið
að vinna eitthvað lengur, hún var
alls ekki tilbúin að setjast í helgan
stein og mér fannst hún ekki alveg
sátt við það að kveðja starfsfélagana
sem margir hverjir voru henni afar
kærir. En samt varð nú Ella mín
að láta sér það lynda eins og svo
margur annar, en minnisstæð eru
mér orð hennar um þetta leyti er
hún sagði eitt sinn við mig „hver
heldurðu að vilji líka hafa svona
gamla rollu í vinnu“. Hún var heldur
ekkert að setjast í neinn helgan
stein, nú tóku við aðrir hlutir, ferða-
lögin urðu fleiri og lengri, fjölskyld-
an hennar naut krafta hennar í rík-
ari mæli en áður og svo mætti lengi
telja. Ræktarsemin við mig og fjöl-
skyldu mína hélt áfram, hún mundi
alltaf eftir afmælisdegi mínum ár
hvert og sendi mér gjafir, þrátt fyr-
ir að ég margbæði hana að vera
ekki að þessu, nota frekar peningana
í eitthvað þarfara, en Ella lét það
sem vind um eyrun þjóta, hún
gleymdi ekki honum Nonna sínum
og þar við sat. í minningarsjóði mín-
um á ég margar góðar minningar
um hana Ellu Konn, margar eru
þannig að ég vil eiga þær einn með
sjálfum mér, svo dýrmætar eru þær.
Ella fékk áfall sl. vor, hún náði
sér aldrei eftir það. í heimsóknum
mínum til hennar bæði á Sjúkrahús
Reykjavíkur og Grensásdeildina
fann ég sárt til með þessari kæru
vinkonu minni, sem alltaf hafði ver-
ið svo full af lífi og atorku. í síðustu
heimsókn minni til hennar á Þorláks-
messu sl. fagnaði hún mér með blíðu
brosi, og breiddi út faðminn. Við
sátum tvö, héldumst í hendur og
horfðum út um gluggann á snjólausa
Reykjavíkurborg, Ellu hefur efalaust
þótt það þunnur þrettándi að úti var
ekki svo mikið sem snjókorn og harla
lítið jólalegt, við sem bæði vorum
vön miklum snjó fyrir vestan um
þetta leyti árs. Ég bar henni sér-
staka kveðju Helgu dóttur minnar,
og yfir andlit hennar færðist ljóm-
andi bros og hlýtt var handtakið.
Þegar ég gekk út af Grensásdeild-
inni lofaði ég sjálfum mér því að
fara fljótt aftur til Ellu eftir áramót-
in, en það verður á annan hátt sem
ég geri það. Ella Konn verður
ógleymanleg öllum þeim sem kynnt-
ust henni, hún var ekki allra en var
vinur vina sinna og hafi einhver
haft hjarta úr gulli, þá var það hún.
Öll hennar gæði við mig og mína
skulu þökkuð hér á kveðjustund.
Börnum hennar vil ég senda mínar
innilegustu samúðarkveðjur frá okk-
ur Systu, svo og fjölskyldu hennar
allri.
Guð blessi minningu þína, Ella
Konn, hún mun lifa meðal okkar sem
þótti vænt um þig.
Sigurjón Finnsson.
Öldruð heiðurskona er fallin frá.
Við konurnar úr Útvegsbanka ís-
lands minnumst Elínar Konráðsdótt-
ur af hlýhug, hversu sporlétt hún
var að sinna þörfum okkar í mötu-
neyti bankans, en þar vann hún um
rúmlega tveggja áratuga skeið. Utan
vinnustaðarins nutum við gestrisni
hennar í ríkum mæli, en vinkona
okkar Ella Konn var sífellt að bjóða
okkur heim, nokkrum í senn og
ætíð að veisluborði. Hún minntist
okkar stundum á afmælisdögum
með smágjöf eða skeyti, og ófáar
myndir áritaðar hlýrri kveðju sendi
hún okkur frá þessum samveru-
stundum og öðrum minnisstæðum
viðburðum í féiagslífí starfsfólksins.
Hún hafði yndi af að umgangast
fólk og deila með því gleðistundum
og var þá jafnan stutt í brosið.
Ella Konn var stórbrotin í lund
og stundum gustaði af henni eins
og vestfirsku fjöllunum, sem fóstr-
uðu hana við Skutulsfjörð, en um
hjartaþelið efaðist enginn.
Fyrir ræktarsemi, vináttu og hlýju
í okkar garð viljum við tjá þakkir
okkar.
Við vottum börnum hennar og
afkomendum öllum okkar dýpstu
samúð og vitum, að vestfirski kjarn-
inn lifír áfram í þeim.
F.h. starfskvenna úr Útvegsbanka
íslands.
Sigurlaug Ásgrímsdóttir.
3 j a á r a
AST Bravo MS
er ein mest selda
fyrirtækjatölva á íslandi.
í henni sameinast
allir bestu kostirnir
og nýjasta tæknin.
Afkastamikil og
áreiðanleg forystutölva.
AST Bravo MS
• 3ja ára ábyrgð á vinnu
og varahlutum
• Fáanleg með Pentium (133 tii 2oomhz)
og Pentium Pro (isoog2ooMHz)
• EJS þjónusta

Haföu samband við sölumenn okkar
CDB
RAÐGREIÐSLUR
Opið á laugardögum
Grensásvegur 10, bréfasími 568 711 5
http://WWW.ejs.is • sala@ejs.is
,rv