Morgunblaðið - 06.07.1997, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 6. JÚLÍ 1997 3K
ÞORIR
ÞORGEIRSSON
+ Þórir Þorgeirs-
son fæddist á
Hlemmiskeiði á
Skeiðum 14. júlí
1917. Hann lést á
heimili sinu á
Reykjum á Laugar-
vatni 25. júní síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Skál-
holtskirkju 4. júlí.
í örfáum orðum vil
ég minnast tengdaföð-
ur míns Þóris Þorgeirs-
sonar á Reykjum á
Laugarvatni.
Aðeins þremur dögum eftir brúð-
kaup mitt og Gerðar, þar sem Þór-
ir var svaramaður, kom kallið. Við
erum þakklát fyrir að fá að hafa
haft Þóri hjá okkur þann dag. Þá
hittu systkini hans, vinir og ættingj-
ar hann í síðasta sinn.
Þó Þórir hefði orðið áttræður
innan fárra daga má segja að hann
hafi kvatt langt um aldur fram ef
mið er tekið af starfsorku hans og
lífsþreki sem var óbilað til síðasta
dags.
Þrátt fyrir daglegar annir, þreyt-
andi ferðalög og fundi átti Þórir
ávallt til ómældan áhuga, ást og
athygli handa fjölskyldunni og þar
fengu allir að njóta; börn, tengda-
synir og ekki síst barnabörnin sem
áttu stórt rúm í hjarta hans. Ekk-
ert hefur verið börnunum okkar
meira tilhlökkunarefni en væntan-
legar heimsóknir afa og ömmu á
Hvolsvöll eða heimsóknir okkar að
Laugarvatni. Ánægjan var mikil ef
þau fengu að gista hjá afa og
ömmu, sofa í „hvíta rúminu" eða á
dýnu og fá krummasögur hjá afa
fyrir svefninn.
Ánægjulegt er að eiga minningar
um jól með fjölskyldunni á Reykjum
og ekki síður að hafa haft Þóri og
Esther hér á Hvolsvelli síðustu jól.
Allar góðu minningarnar kalla um
leið fram söknuðinn sem er mikill.
Heiðarleiki og mannkærleikur
einkenndu Þóri og öll hans störf,
þeim eiginleikum verðum við, sem
náðum að kynnast honum, að rækta
með börnunum sem með fráfalli
hans fara á mis við svo mikið.
Minningarnar tekur enginn frá
okkur, þær munu ylja okkur um
ókomin ár.
Elsku Esther, mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Lars Hansen.
„Að hryggjast og gleðjast, hér
um fáa daga. Að heilsast og kveðj-
ast það er lífsins saga.“ í dag kveðj-
um við mikinn sómamann, mág
minn, Þóri Þorgeirsson, einn af
þeim síungu mönnum sem ekki
slepptu úr dagsverki allt fram á
síðasta dag.
Aðeins fjórum dögum fyrir and-
látið stóð Þórir við altarið í Eyrar-
bakkakirkju og gaf yngstu dóttur
sína í hjónaband. Það var falleg og
hamingjurík stund. Eins og siður
er til var haldin mikil og vegleg
veisla eftir kirkjuathöfnina og
mælti Þórir þar til brúðhjónanna.
Lagði hann þar ungu brúðhjón-
unum lífsreglurnar og vitnaði til
hamingjuríks hjónabands síns og
konu sinnar Estherar. Taldi hann
þar einna mikilvægast að hjón
sýndu hvert öðru þolinmæði og
umburðarlyndi enda var hann önn-
um kafinn maður. Gegndi hann oft
mörgum skyldustörfum á sama
tíma ásamt því að vera einn af
burðarstólpum sveitarinnar í
íþrótta- og félagsmálum. Kunna
slíkar annir oft á tíðum að hafa
reynt á þolrifin í Esther og börnum
enda mátt sjá af honum margar
stundirnar. Var hann henni og
börnum sínum hjartanlega þakklát-
ur.
Eftir á að hyggja finnst manni
kannski eins og hann hafi verið að
kveðja fjölskyldu og vini eftir langt
og hamingjuríkt líf.
Slíkt veit maður aldrei
en eitt er víst að svo
falleg orð til konu
sinnar og barna gátu
vart verið borin upp á
betri stundu og víst er
að hann kvaddi þetta
jarðlíf með friðsæld og
hugarró.
Þórir var glaðvær og
hamingjusamur maður
og mannvinur mikill.
Átti hann gott með að
umgangast fólk og
barngóður með ein-
dæmum. Nutu börn
mín oft á tíðum góðs af því enda
fengu þau oft að dvelja hjá þeim
hjónum í lengri og skemmri tíma
og minnast þau þess með sól í
hjarta.
Ekki skal heldur gleyma hversu
yndislegur hann ávallt var tengda-
móður sinni og voru með þeim mikl-
ir kærleikar enda dvaldi hún við
hvert tækifæri sem gafst hjá þeim
hjónum á Laugarvatni.
Það er ávallt sárt að missa og
er missir Estherar, barna og barna-
barna sýnu mestur. Megi Guð veita
ykkur öllum styrk og handleiðslu á
slíkri stundu.
Ólöf Erla Kristinsdóttir.
Við fráfall Þóris Þorgeirssonar,
oddvita á Laugarvatni, koma upp í
hugann margar minningar og verð-
ur mér þá fyrst hugsað til þess tíma
þegar ég var á Héraðsskólanum á
Laugarvatni 1939-1941. Þá var
gott að hitta sveitunga sinn fyrir
en Þórir var þá orðinn íþróttakenn-
ari við skólann. Björn Jakobsson
var hinn ókrýndi konungur leikfimi-
salarins en Þórir leiddi strákahóp-
inn. Hafði hann nóg að gera við
að þjálfa þennan ósamstæða hóp,
fyrst að kenna öllum að ganga í
takt, þá að fella hópinn saman í
staðæfingum og loks að kenna okk-
ur allskonar stökk og kúnstir á
hesti og dýnu. Þetta voru skemmti-
legar stundir og Þórir stjórnaði
hópnum af einstakri þolinmæði og
lipurð og skipti aldrei skapi, þótt
misjafnlega gengi. Og þannig var
Þórir alla tíð, stilltur og prúður, en
kom sínu fram með hægðinni.
Það er fallegt á Laugarvatni,
skógi vaxin fjallshlíðin fyrir ofan
byggðina, vatnið blasir við og víð-
áttan í suðri. Þar undi Þórir vel,
stofnaði þar heimili, byggði hús og
starfaði við skólana sem íþrótta-
kennari og síðar bættust sveitar-
stjórnarstörfin við.
Ég mun ekki rekja þau störf
hans eða fyrir íþróttahreyfinguna í
landinu - það munu aðrir gera -
heldur vil ég minnast og þakka
samstarf okkar um málefni heil-
brigðisþjónustu í uppsveitum Ár-
nessýslu, allt frá árinu 1970 að
Þórir varð oddviti og fram á síðast-
liðið ár, bæði í oddvitanefndinni og
síðar stjórn Heilsugæslustöðvarinn-
ar í Laugarási.
Þegar ég var á Laugarvatni var
þar hjúkrunarkona og hafði inni í
einu litlu herbergi, en úr því rættist
síðar, og hreppurinn lagði henni til
starfsaðstöðu. Laugarvatn var orð-
inn skólabær, byggðin hafði vaxið
og ferðamenn fjölmenntu á staðinn.
Með lögum frá 1978 var stofnað
Heilsugæslusel á Laugarvatni en
reksturinn hélst samt óbreyttur um
tíma. Hjúkrunarfræðingurinn var
áfram starfsmaður menntamála-
ráðuneytisins og Þórir oddviti vakti
yfir heilsugæslunni á staðnum,
studdur af sveitungum sínum, en
Lionsklúbburinn gaf m.a. áhöld og
tæki.
Árið 1986 yfírtók svo Heilsu-
gæslustöðin í Laugarási reksturinn,
en Þórir sá áfram um daglegan
rekstur og vakti yfir velferð stofn-
unarinnar. Síðast minnkaði hann
við sig oddvitaplássið, svo að heilsu-
gæslan fengi þar rýmri aðstöðUj_____
En jafnframt vann Þórir heils hugar
að uppbyggingu þeirri, sem orðin
er í Laugarási með nýrri heilsu-
gæslustöð.
Þórir var prúður maður og glað-
lyndur - og ég man að hann sagði
oft, þegar við hittumst: „Hvað segja
Skeiðamenn í dag?“ og svo var sleg-
ið á létta strengi.
í bók Sigurðar Nordal, íslensk
menning, bendir hann á, að íslensk
tunga varðveiti enn úr heiðnum sið
orðið „drengur", sem gild ástæða
sé til að telja með dýrustu eignum
þjóðarinnar. Um orðið leiki „heiðuí"*’
blær óspilltrar æsku, hreinlyndis og
trausts" og vitnar til dæma úr ís-
lenskum fornsögum um drengskap.
Mér finnst orðið lýsa Þóri vel, í
mínum huga var hann drengur góð-
ur og því kveð ég hann með sökn-
uði. Ester og börnunum sendi ég
samúðarkveðjur.
Jón Eiríksson.
• Fleiri minningargreinar um
Þóri Þorgeirsson bíða birtingar
og munu birtast í blaðinu næstu
Hagskinna
Sögulegar hagtölur um ísland
í fyrsta sinn á íslandi, söguleg tölfræðihandbók, byggð upp á skýran og einfaldan hátt.
Aðgengilegt og víðtækt heimildarrit öllum þeim sem _
vilja kynna sér þróun þjóðfélagsins í tölum.
Hagskinna geymir gríðarlegt magn tölulegra
upplýsinga um land og þjóð. Elstu tölur í ritinu
eru frá byrjun 17. aldar og hefur ýmislegt efni Æ
bókarinnar ekki komið fyrir sjónir almenn-
ings áður.
Meðal efnis í bókinni eru tölur um mann-
fjölda, atvinnuvegi, viðskipti við útlönd,
laun, neyslu, verðlag og vísitölur, fjár-
málastarfsemi, þjóðarframleiðslu, félags
og heilbrigðismál, dómsmál, skólamál,
menningarstarfsemi og kosningar.
Hagskinna er prýdd fjölda skýringar-
mynda og er 957 bls. Verð 7.900 kr.
Hagskinna á geisladiski. Verð 9.900 kr.
Sé bókin keypt ásamt geisladiski
er veittur 15% afsláttur.
Ýmsir greiðslumöguleikar í boði.
Hagskinna er fáanleg í afgreiðslu Hagstofunnar.
Opnunartími 8:30-16:00.
-cr
Pöntunarsímar 560 9860 og 560 9866
ir
Hagstofa íslands
Skuggasundi 3 150 Reykjavík - Sími 560 9800 - Bréfasími 562 8865