Morgunblaðið - 12.11.1997, Síða 37

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 1997 37*
PÁLFRÍÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR
+ Pálfríður Guð-
mundsdóttir
fæddist í Reykjavík
25. apríl 1925. Hún
lést á Vffilsstaðaspft-
ala 3. nóvember síð-
astliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðmundur Einars-
son, sjómaður í
Reykjavík, f. 12.3.
1885, Háarima í
Holtum, d. 1.8. 1971,
og Margrét Sigurð-
ardóttir, húsfrú í
Reykjavík, f.10.7.
1893, í Háfi í Holtum,
d. 27.9. 1930. Systkini Pálfríðar,
Sigfríð Þorbjörg Guðmundsdótt-
ir, f. 26.6. 1919, d. 4.12. 1989,
maki Kenneth Breiðfjörð, f. 16.1.
1921, d. 14.7. 1980, Fanný Ágústa
Guðmundsdóttir, f. 8.10. 1921, d.
22.12.1988, maki Þorleifur Thor-
lacius, f. 23.6. 1907, d. 16.11.
1987, og Guðni Ragnar Guð-
mundsson, f. 17.7. 1928, til heim-
ilis í Hátúni 12 í Reykjavík.
Pálfríður giftist 9. september
1946 Steinþóri Ingvarssyni, pípu-
lagningameistara, f. 28.6. 1924,
d. 13.6. 1983. Steinþór var sonur
Eiríks Ingvars Hallsteinssonar
frá Skorholti í Melasveit, f. 29.5.
1897, d. 15.11. 1992, og Önnu
Þórðardóttur frá Æsustöðum í
Oss héðan klukkur kalla,
svo kallar Guð oss alla,
tilsínúrheimihér,
þá söfnuð hans vér sjáum,
og saman vera fáum,
í húsi því sem eilíft er.
(V. Briem.)
Elsku Palla.
Nú þraut þinni er lolrið og komið
að kveðjustund. Efst í huga mínum
er þakklæti til þín fyrir allt og allt.
Þrátt fyrir þín miklu veikindi gafstu
svo mikið með þínu hlýja viðmóti og
brosi. Það er svo mikils virði í þessu
lffi og er ekki öllum gefið að gefa.
Þú hafðir núna síðustu mánuði dval-
ið á Vífilsstaðaspítala og varst sátt
við það og líktir því við fimm
stjörnu hótel. Starfsfólkið var þér
svo yndislegt og oft hafðir þú orð á
þvl að þú skildir ekki hvers vegna
það væri svo gott við þig. En þú átt-
ir það svo innilega skilið að allir
væni góðir við þig, því það varst þú
við alla. Hafðu þökk fyrir allt.
Hvíl í friði.
Ragnheiður Erlendsdóttir
(Heiða).
Farþúífriði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Elsku amma.
Mikið teljum við okkur hafa verið
heppnar að eiga þig sem ömmu. En
núna ert þú farin og við vitum að
þér líður vel og búin að hitta Stein-
þór afa og Ingvar frænda. Sú hugs-
un huggar okkur og við munum
geyma minninguna um þig í okkar
hjarta.
Marit og Þura.
Ég trúi á Guð, þó titri hjartað veika,
og tárin blinda augna minna ljós,
ég trúi, þótt mér trúin finnist reika,
og titra líkt og stormi slegin rós,
ég trúi, því að allt er annars farið,
og ekkert, sem er mitt, er lengur til,
og lífið sjálft er orðið eins og skarið,
svo ég sé varla handa minna skil.
Mosfellssveit, f. 10.6.
1896, d. 13.10. 1967.
Böm: Garðar Stein-
þórsson, f. 24.10.
1942, ættleiddur af
Steinþóri. Maki:
Ólafía Helga Stígs-
dóttir, f. 2.7.1943, og
eiga þau sjö börn.
Pálfríður eignaðist
Hrönn Baldursdótt-
ur, hinn 11.1. 1945,
sem var ættleidd.
Maki: Vigfús Jóns-
son, f. 8.7. 1934.
Hrönn á þijú börn
áður með Þórði G.
Gíslasyni. Ingvar Steinþórsson, f.
7.2. 1947, d. 31.1. 1965. Gunnar
Steinþórssou, f. 9.4. 1950. Maki:
Guðrún Antonsdóttir, f. 19.4.
1950 og eiga þau fósturson.
Gunnar á tvö börn áður með
Rósulind J. Reid. Guðmundur Þór
Steinþórsson, f. 29.7. 1954. Maki:
Guðný Þorvaldsdóttir, f.
8.3.1956, eiga þau tvo syni. Davíð
Steinþórsson, f. 2.3. 1958. Maki:
Ragnheiður Erlendsdóttir, f.
19.9. 1957, eiga þau fjögur börn.
Þröstur Steinþórsson, f. 27.3.
1960. Unnusta: Margrét Benja-
mínsdóttir, f. 8.10. 1954.
Útför Pálfríðar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Ég trúi á Guð. Ég trúði alla stund,
og tár mín hafa drukkið Herrans ljós,
og vökvað aftur hjartans liþ'ulund,
svo lifa skyldi þó hin besta rós.
Já, þó mér sífellt svíði dreyrug und,
skal sál mín óma fram að dauðans ós:
„Ég trúi.“ Þó mig nísti tár og tregi,
ég trúi á Guð og lifi, þó ég deyi.
(M. Jochumsson.)
Elsku amma mín.
Ég kveð þig í hinsta sinn með
miklum söknuði. Takk fyrir að hafa
verið amma mín. Megi Guð geyma
þig-
Þín,
Erla María.
Elsku amma mín, í dag kveð ég
þig með miklum söknuði, en allar
minningar um þig og afa á ég alltaf.
Þegar ég hugsa til baka man ég svo
vel eftir sumrinu árið 1982, þegar
við fórum i sumarbústaðinn í
Skorradal og afi og pabbi fóru út á
vatnið að veiða og við og mamma
lágum í sólbaði og spjölluðum, ég
man líka hvað mér fannst gaman að
fá að sofa hjá ykkur og afi leyfði
mér að sofa í sjúkrarúminu sínu.
Þessar minningar og svo margar
aðrar mun ég alltaf geyma í hjarta
mínu. Síðast þegar ég hitti þig,
elsku amma mín, leið þér alveg
ágætlega og ég sat á rúminu þínu
og við töluðum um veðrið, jólin og
hitt og þetta, þegar ég kyssti þig
bless og fór þá lást þú í rúminu þínu
og brostir til mín. Elsku Palla
amma mín, takk fyrir allt og allt, ég
gleymi þér aldrei. Guð geymi þig.
Elsku mamma mín og bræður,
við vitum að nú líður ömmu vel og
ég er viss um að afi og Ingvar hafa
tekið vel á móti henni. Guð gefi
ykkur styrk í ykkar miklu sorg.
„Skoðaðu hug þinn vel, þegar þú
ert glaður, og þú munt sjá, að
aðeins það, sem valdið hefur hryggð
þinni, gerir þig glaðan. Þegar þú ert
sorgmæddur, skoðaðu þá hug þinn
aftur, og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess sem var gleði þín.“
(Kalil Gibran).
Margrét Þórðardóttir.
Skilafrestur minningargreina
Eigi minningargrein að birtast á útfarardegi (eða í sunnudagsblaði ef
útfór er á mánudegi), er skilafrestur sem hér segir: í sunnudags- og
þriðjudagsblað þarf grein að berast fyiár hádegi á fóstudag. I miðviku-
dags-, fimmtudags-, föstudags- og laugardagsblað þarf greinin að ber-
ast fyrir hádegi tveimur virkum dögum fyrir birtingardag. Berist grein
eftir að skilafrestur er útrunninn eða eftir að útför hefur farið fram, er
ekki unnt að lofa ákveðnum birtingardegi
börnin okkar sér saman og brölluðu
margt eins og gengur. Þar áttum
við sameiginlegan fjársjóð minninga
að skoða, eftir að hreiðrin voru orð-
in tóm.
Hansína var „bara húsmóðir"
eins og það var síðar kallað með
hverfandi virðingu. Það var ég
reyndar líka en hennar hlutverk
var miklu stærra. Hún var ekkja
með einn son þegar leiðir Guðna og
hennar lágu saman og Guðni ekkju-
maður með tvo syni og síðan eign-
uðust þau tvær dætur og einn son
saman. Við áttum aftur á móti ekki
nema tvo syni og því voru mín
heimilisumsvif ekki sambærileg
hennar.
En að vera „bara húsmóðir“ en»,
teygjanlegt hugtak. Það er sjálfsagt
hægt að standa undir því nafni ef
matur er framreiddur handa heimil-
isfólki, þvottur þveginn og gólf
hreinsuð. Vissulega gerði Hansína
þetta allt með miklum sóma og
kastaði ekki höndum tíl. En hún
hafði líka innbyggða þá eiginleika
að vera sál heimilisins og það er
stórt hugtak. Það að vera sívakandi
yfir velferð allra, sjá og finna hvers
er þörf hverju sinni og þá ekki að-
eins hinar ytri þarfir.
Og þannig var Hansína. Enda var
heimilið heimili og þar var hún til
staðar þegar börnin komu úr skól-
anum eða frá útileikjum og sjaldan
munu þau hafa komið að tómu húsilu.
Hún átti líka óvenju létta lund og
gat séð skoplegar hliðar á alvarieg-
ustu málum. Slíkur hæfileiki er
mikils virði og laðar börn og full-
orðna til nærveru. Enda var gest-
kvæmt á heimili þeirra hjónanna og
oft glatt á hjalla. Vissulega átti hús-
bóndinn líka ríkan þátt í því, enda
margir sem þurftu að hitta hann að
máli. Og ekki spillti fyrir að hús-
freyjan var alltaf viðbúin að fagna
gestum, veita ríkulegar góð- gerðir,
taka þátt í umræðum, blanda geði^
og gleði við gesti og heimafólk.
Þannig heimili voru homsteinar
ört vaxandi óróleika þjóðfélags, sem
á þessum árum var að verða til.
Ég er forsjóninni þakklát fyrir að
hafa fengið að kynnast fjölskyld-
unni á Suðurgötu 35 í Keflavík og
að geta átt um hana kapítula í lífs-
bók minni.
Blessuð sé minning Hansínu
Kristjánsdóttur. Afkomendum
hennar og Guðna og fjölskyldum
þeirra votta ég samúð mína og bið
að gæfan megi fylgja þeim.
Lóa Þorkelsdóttir.
daginn eftir var hún svo sest upp í
rúminu og farin að lesa blöðin.
Amma fylgdist mjög vel með og
hafði mikinn áhuga á hvað væri að
gerast hjá afkomendum sínum, hún
sagði fréttir af frændfólkinu og
spurði mann út úr þegar maður
kom í heimsókn og alltaf spurði hún
mig frétta að vestan, af fósturdóttur
minni og hennar högum, amma
hafði ung verið þar sjálf. Hún
mundi alla afmælisdaga og mættu
þau afi í barnaafmælin á meðan þau
höfðu heilsu til.
Ég kveð ömmu mína með söknuði
um leið og ég þakka henni sam-
fylgdina.
Sóley Birgisdóttir.
Vertu Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svoallrisyndéghafni.
(H. Pétursson.)
Elsku amma Hanna, ég veit að
núna líður þér vel, uppi hjá Guði,
góður Guð passar þig. Ailtaf var
gaman að koma til þín, þú tókst mér
og bræðrum mínum, alveg frá
fyrstu kynnum, eins og ömmuböm-
unum þínum. Þú gafst okkur jóla-
og afmælisgjafir eins og hinum
ömmubörnunum þínum og þú
spurðir alltaf um okkur, ef við vor-
um ekki með þegar komið var í
heimsókn til þín.
Sárt er að hugsa til þess að þú
sért farin og ég geti ekki komið í
heimsókn til þín oftar, en ég veit að
þér líður mjög vel núna uppi hjá
Eika og Guðna afa.
Góður Guð og englamir geymi
þig, elsku amma mín.
Þín
t
Hjartans þakkir færum við öllum þeim, sem
auðsýnt hafa okkur vináttu, hlýhug og samúð
vegna fráfalls og útfarar eiginmanns míns,
föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR ÓLAFSSONAR
fyrrv. verkstjóra
hjá Mjólkursamsölunni,
Kópavogsbraut 59,
Kópavogi.
Sigriður Pálsdóttir,
Ótafur Guðmundsson, Lilja Ólafsdóttir,
Sigríður Ólafsdóttir,
Ólöf Ólafsdóttir,
Guðmundur Ólafsson.
FRIÐRIK
JÓNSSON
+ Friðrik Jónsson fæddist á
Halidórsstöðum í Reykjadal í
Suður-Þingeyjarsýslu 20. septem-
ber 1915. Hann lést í Sjúkrahúsi
Þingeyinga á Húsavík 2. nóvem-
ber síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Einarsstaðakirkju í
Reykjadal 8. nóvember.
Elsku afi. Ég trúði því varla sem
ég heyrði þegar ég kom heim á
sunnudagsmorguninn. Þú, sem
hafðir alltaf verið mér svo kær,
varst hrifinn burtu frá okkur.
Minningarnar streyma um í huga
manns og tárin láta ekki á sér
standa. Þú varst alltaf svo hlýr og
góður, og vildir allt fyrir mann
gera. Stundimar sem við áttum
saman vora yndislegar og þeim
mun ég aldrei gleyma. Ég veit að
þér líður vel núna, í faðmi ömmu og
að þið horfið saman niður á okkur
og gætið okkar, en eftir sitjum við
með söknuðinn. Ég mun ávallt
elska þig og dást að þér. Þú lifir í
hjarta mínu og þín verður sárt
saknað. tf
Þín afastelpa,
Aldís.
HANSÍNA
KRISTJÁNSDÓTTIR
+ Hansína Krist-
jánsdóttir fædd-
ist í Miklaholtsseli í
Miklaholtshreppi 8.
maí 1911. Hún lést í
Sjúkrahúsi Suður-
nesja hinn 5. nóvem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Kristján Þórðarson
bóndi, f. 18.12. 1865,
d. 21.1.1954, og kona
hans Elín Jónsdóttir,
f. 3.12. 1867, d. 11.7.
1928. Hansína var ein
af áfján systkinum
sem öll eru nú látin.
Þau sem komust á legg auk henn-
ar voru Þórður, f. 23.7. 1891, d.
28.9. 1980, Jóhann, f. 4.8. 1892, d.
29.1. 1967, Magnús Sigvaldi, f.
12.8. 1895, d. 31.12. 1929, Ásdís, f.
24.8. 1896, d. 8.11. 1967, Krisfján,
f. 14.8. 1897, d. 27.10. 1981, Karl,
f. 28.7. 1900, d. 21.8. 1958, Guð-
ríður Stefanía, f. 14.1. 1904, d.
23.5. 1940, Haraldur, f. 1.4. 1905,
d. 23.6. 1980, Ásta, f. 4.7. 1907, d.
5.6. 1979, og Víglundur, f. 8.11.
1908, d. 28.1. 1981.
Fyrri maður Hansínu var Ei-
ríkur Tómasson, Jámgerðarstöð-
um, Grindavík, f. 8.12. 1898, d.
2.9. 1941. Sonur þeirra: 1) Ellert
Eiríksson, f. 1.5.1938. Maki: Guð-
björg Sigurðardóttir. Dóttir
þeirra: Guðbjörg Ósk. Böm hans
Hún amma er dáin, ég kveð hana
með söknuði en veit þó að hún var
södd lífdaga. Hún er nú laus við
þreytu og veikindi og komin til afa
og Éika sem kvöddu fyrir ári.
Það var alltaf svo gott að koma tíl
ykkar afa, bæði á Suðurgötuna svo
og eftir að þig fluttust að Hlévangi,
maður var alltaf velkominn og alltaf
eitthvert góðgæti á boðstólum, eins
var að heimsækja ömmu á Sjúkra-
hús Suðumesja þar sem hún dvaldi
síðustu mánuði, þar passaði amma
alltaf upp á að eiga eitthvað að
bjóða gestum. Síðastliðið ár var
ömmu erfítt, afi og Eiki kvöddu fyr-
ir rúmu ári og þrek ömmu þvarr
smátt og smátt í veikindum hennar.
Þó var hún sannkallað kraftaverk,
oft vorum við búin að undirbúa okk-
ur undir að hún væri að kveðja en
frá fyrra hjónabandi:
Eiríkur, Jóhannes og
Elva. Börn hennar
frá fyrra hjónabandi:
Sigurður, Una og
Páll. Árið 1944 gift-
ist Hansína seinni
manni sinum Guðna
Magnússyni málara í
Keflavík f. 21.11.
1904, d. 15.9. 1996.
Börn þeirra: 2) Ei-
ríkur, f. 3.4. 1945.
Maki Þorgerður
Guðfinnsdóttir.
Börn: Guðfinnur,
Guðni Magnús,
Hanna Rún og Oddný Lára. 3)
Steinunn, f. 4.6. 1949. Maki
Neville Young frá Nottingham,
Englandi. Börn: Hannes Pétur og
Tómas Viktor. 4) Árnheiður Stef-
anfa, f. 3.12. 1951. Maki: Jónas H.
Jónsson. Börn: Guðni Hörðdal,
Jón Hörðdal og Samúel Hörðdal.
Stjúpsynir Hansfnu, synir Guðna
frá fyrra hjónabandi: 5) Vignir, f.
30.8. 1931. Maki: Guðríður Árna-
dóttir. Börn hennar frá fyrra
hjónabandi: Árni Jakob og Guð-
ný. 6) Jón Birgir, f. 14.7. 1939.
Maki Harpa Þorvaldsdóttir.
Börn: Jóna Björk, Sóley, Börkur,
Ösp og Burkni.
Útför Hansfnu fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Hún Hansína, sem eitt sinn bjó á
Suðurgötu 35 í Keflavík, er horfin
yfir móðuna eins og svo margir af
hinum gömlu, góðu grönnum, sem
við Hallgrímur kynntumst og áttum
samleið með er við hófum búskap-
inn á Suðurgötu 31. Þau kynni og
tengsl hafa haldist meðan lífsþráður
var óslitinn.
Fyrir rösku ári kvaddi vinur okk-
ar og eiginmaður Hansínu, Guðni
Magnússon, eftir langa og gifturíka
starfsævi. Hann og Hallgrímur áttu
mörg sameiginleg áhugamál á fé-
lagslega sviðinu og má segja að
daglegur samgangur hafi verið á
milli heimilanna enda stutt að fara
og ekki „vík á milli vina“, enda ekki
þörf.
Og það fór heldur ekki hjá því að
við Hansína kynntumst, enda léku
Una Björk.