Morgunblaðið - 09.12.1997, Blaðsíða 59
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. DESEMBER 1997 59
MINNINGAR
vinir okkar og spurðu hvort afí
Björgvin væri ekki kominn því nóg
var til handa öllum.
Afí var einstaklega gjafmildur og
bamgóður, hann lagði sig fram við
að gleðja aðra. Öll bámm við mikla
virðingu fyrir honum, hann var
gáfaður maður og tók mikinn þátt
í atvinnulífí og stjómmálum. Við
læddumst um þegar verið var að
tala um mikilvæg mál eða hlusta á
fréttir. Nú þegar við emm orðin eldri
gemm við okkur grein fyrir hve lífs-
starf hans var mikilvægt og hve
mikla ánægju það veitti honum að
starfa að uppbyggingu mikilvæg-
ustu atvinnugreinar þjóðarinnar.
Afí var mjög stoltur af sinni stóm
fjölskyldu, hann naut þess þegar
fjölskyldan hittist og í raun var hann
eins og ættarhöfðingi sem leit til
með og hafði yfímmsjón með ijöl-
skyldunni. Þau okkar sem em kom-
in með maka kannast við þetta, því
makinn var ekki formlega kominn
inn í ættina fyrr en að lokinni kynn-
ingu í jólaboðinu hjá ömmu og afa
á jóladag.
Öll eigum við okkar sérstöku
minningar um afa og munum við
öll varðveita þessar minningar í
hjörtum okkar.
Elsku amma, við vonum að guð
gefí þér styrk á þessum erfíðu tíma-
mótum, missirinn er mikill og við
getum öll verið þakklát fyrir þann
tíma sem við áttum með afa.
Elsku afí, við kveðjum þig með
söknuði.
Pétur, Ólína, Kristín,
Ragnheiður, Jórunn og
Guðrún Björg.
Legg ég nú bæði líf og önd,
Ijúfi Jesú í þína hönd.
Síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfír mér.
Elsku langafí, Guð geymi þig.
Barnabarnabörn.
Þótt ég geti ekki sagt, að mér
hafi komið á óvart fráfall vinar míns
Björgvins Jónssonar, þótti mér engu
að síður mikið skarð fyrir skildi.
Björgvin hafði átt við töluverða van-
heilsu að stríða og reyndar haft orð
á því við mig, að svo kynni að fara,
að hann ætti ekki langt eftir. Með
góðri aðstoð lækna og fjölskyldu
náði hann þó undraverðum bata og
var hinn hressari síðast þegar ég
hitti hann.
Hins vegar þykir mér að skarð
það, sem Björgvin skilur eftir, verði
seint fyllt.
Björgvin Jónsson var fæddur á
Eyrarbakka. Hann gekk snemma til
liðs við samvinnuhreyfínguna,
stundaði nám í Samvinnuskólanum
og starfaði hjá Kaupfélagi Ámes-
inga og Kaupfélagi Austfjarða á
Seyðisfírði. Á Seyðisfirði hófst hann
snemma til metorða, enda úrræða-
góður og stjórnsamur. Hann var
bæjarstjóri Seyðisfjarðar 1954-61
og alþingismaður 1956—59. Eftir að
Björgin lét af þingmennsku sneri
hann sér að útgerð og fiskvinnslu
og varð mjög athafnasamur á því
sviði.
Láfsstarf Björgvins verður eflaust
betur rakið af öðrum. Með þessu
stutta yfirliti vil ég aðeins draga
fram þá staðreynd, að Björgvin kom
víða við á sinni ævi. Hann kynntist
vel Iífi fólks, bæði í dreifbýli og þétt-
býli, stjórnmálunum og athafnalíf-
inu. Hann var fjölfróður um íslenskt
þjóðlíf. Hann þekkti vel bæði það
sem á yfirborðinu sést og hitt sem
á bak við tjöldin gerist.
Við Björgvin urðum góðir kunn-
ingjar fljótlega eftir að ég fór að
hafa afskipti af stjómmálum. Sá
kunningsskapur styrktist með árun-
um. Stundum kom ég við á skrif-
stofu hans í Austurstrætinu eða
hann leit inn til mín. Á þessum fund-
um urðu oft fjörugar umræður.
Björgvin gagnrýndi það af einurð,
sem honum þótti rangt gert, en
studdi ekki síður hitt, sem honum
líkaði vel. Það hafði Björgvin jafn-
framt umfram marga gagnrýnend-
ur, að yfírleitt fylgdu góð ráð. Þess-
ara funda okkar Björgvins mun ég
sakna. Ég sé ekki hver kemur í
þessa vinar míns stað. Með þessum
fátæklegu orðum vil ég þakka okkar
góðu kynni.
Við Edda sendum eiginkonu
Björgvins, Ólínu Þorleifsdóttur, og
fjölskyldu okkar innilegustu samúð-
arkveðjur.
Steingrímur Hermannsson.
Við fráfall Björgvins Jónssonar
er genginn einn af þekktari athafna-
mönnum landsins. Segja má að hann
hafí verið glæsilegur fulltrúi þeirrar
kynslóðar sem leiddi sjávarútveg
hérlendis til nútímalegs horfs. Það
er vegna manna á borð við Björgvin
Jónsson sem efnahagslíf þjóðarinnar
stendur styrkari stoðum en það gerði
á fyrri hluta aldarinnar. Frumkvöðl-
ar og hugsjónamenn þurfa oft að
taka ágjöf samferðamanna, þeirra
sem láta skammsýni tálma sér sýn.
Kjarkur og áræði hugsjónamannsins
braut allt slíkt af sér án þess að
nokkur yrði sár. Slíkt er mikil kúnst
og sannarlega ekki öllum gefín. Með
rólyndi sínu og yfirvegun réðist
Björgvin óhikað til atlögu við ný
verkefni og skilaði þeim einatt í
trausta höfn. Verkin tala - blómleg
fyrirtæki hvort heldur er sunnan
lands eða austan bera þess merki
að grunnur þeirra var byggður á
atorku og útsjónarsemi hins mæta
athafnamanns.
Björgvin Jónsson lét stjómmál til
sín taka og var ávallt fanginn af
stefnu Framsóknarflokksins. Með
sanni má halda því fram að Björg-
vin hafi verið einn aðalþungaviktar-
maður flokksins - þó ekki léti hann
á sér bera sem pólitíkus hin síðari
ár. Margar af brýnustu ákvörðunum
flokksins voru bomar undir ráðgjöf
hins reynda og snjalla áður en þær
vom á torg bomar. Þannig má segja
að Björgvin Jónsson hafí mótað ís-
lenskt samfélag vemlega, annars
vegar sem athafnamaður og hins
vegar sem afgerandi stjórnmála-
maður. Minning hans mun lengi
haldast á lofti. Fyrir hönd flokks-
systkina sendum við Ólínu Þorvarð-
ardóttur, eftirlifandi konu Björgvins,
sem og fjölskyldu hans allri, okkar
innilegustu samúðarkveðjur. Merki
hans mun ávallt verða okkur hvatn-
ing til góðra verka.
Hjálmar Árnason,
Siv Friðleifsdóttir.
Mig langar að minnast góðs
drengs sem Björgvin frændi var.
Hann var partur af lífí mínu enda
stóri bróðir mömmu minnar.
Björgvin var ekki allra en hann
var tryggur, sagði fátt en hlustaði
vel, maður sem hægt var að leita
bóna hjá og hafði hann oft dirfsku,
ögmn og yfírsýn langt á undan öðr-
um.
Það er sárt fyrir fjölskyldu að sjá
á eftir tveimur bræðrum með rétt
þriggja mánaða millibili en Jói
frændi bróðir Björgvins var kvaddur
héðan í september. Ég er stolt að
hafa átt jafn glæsilegan frænda og
Björgvin.
Elsku Ólína, þú varst kletturinn
hans og stolt, svo og öll börnin,
tengdabörn og barnabörn. Góðar
minningar em dýrmætar og gefa
styrk, varðveitum þær og deilum
þeim, þannig heldur lífíð áfram, með
þökk fyrir allt.
Ásta.
Lát Björgvins Jónssonar þurfti
svo sem ekki að koma þeim á óvart
er til þekktu. Samt kemur það alltaf
í opna skjöldu þegar góðir vinir
kveðja. Við kvöddumst daginn áður
en hann hélt til Kanaríeyja með
Ólínu konu sinni til að njóta sólar
og hlýrra vinda á meðan dagurinn
styttist á norðurslóð. Við tókum sól-
arhæðina í pólitíkinni og almennum
landsmálum og hlökkuðum til að
taka þráðinn upp að nýju, þegar þau
sneru aftur til baka, hress og endur-
nærð.
Þekking Björgvins Jónssonar á
íslensku þjóðfélagi, og pólitík alveg
sérstaklega, var einstök. Hann var
sannur lýðræðissinni og harður
stuðningsmaður vestræns lýðræðis,
en gagnrýndi ótæpilega það sem
honum fannst miður fara í stjómarf-
ari skoðanabræðra sinna og al-
mennri þróun innanlandsmála. Hann
hafði skömm á hvers kyns yfirborðs-
mennsku og lá ekki á skoðunum
sínum. Pólitísk afskipti Björgvins
hófust að marki er hann vann það
afrek að komast á þing fyrir Fram-
sóknarflokkinn á Seyðisfirði árið
1956. Fram að þeim tíma datt held
ég engum í hug að framsóknarmenn
myndu blanda sér í átök þeirra
flokka sem þar voru sterkastir. En
Björgvin lét það ekki aftra sér og
stóð uppi sem sigurvegari þegar
talið hafði verið upp úr kjörkössum,
flestum til mikillar undrunar. Sjálfur
talaði hann um þetta af mikilli hóg-
værð, en ljóst var að „víða stóð fé
hans fótum" og hann fékk fylgi
margra, sem ekki kusu í það skiptið
eftir pólitískum flokkslínum. Það
skiptust vissulega á skin og skúrir
í lífí Björgvins. Sjálfur var maðurinn
andlega sterkur og tók áföllum með
jafnaðargeði, en hann haut einnig
stuðnings samheldinnar fjölskyldu
með Ólínu í fararbroddi og margra
traustra vina. Þá átti Björgvin í öll-
um homum þjóðfélagsins og ég
hygg í flestum stjómmálaflokkum.
Hann ræktaði vináttuna og var oft
goldið í sömu mynt á því sviði. Á
efri ámm færðist meiri ró yfír líf
Björgvins og þótt hann fylgdist
grannt með þjóðlífi og einkum at-
vinnulifi þjóðarinnar dró hann sig
meira og meira í hlé. Fyrir nokkmm
ámm kenndi hann sér þess sjúkdóms
er að lokum bar sigurorð af víkingn-
um. Þá munaði mjóu að hans eigin
mati og eftir það gerði hann sér ljóst
að kallið gæti komið hvenær sem
var. Hann losaði sig út úr veraldar-
vafstri, en gerði ráðstafanir til að
njóta elliára með Ólínu sinni eins
lengi og kostur væri. Björgvin var
mikill stuðningsmaður Framsóknar-
flokksins til hinstu stundar, en langt
var frá því að hann lokaði augunum
fyrir því sem honum fannst betur
mega fara í stefnu hans og störfum.
Fáir gagnrýndu forystumennina
óvægilegar ef svo bar undir, og þeirri
gagnrýni var alltaf tekið vel, enda
vissu allir að hún var ávallt fram
borin af góðum huga og heilli sann-
færingu. Mér er minnisstætt þegar
einn af formönnum flokksins var að
ljúka fundi, leit að lokum yfír salinn
og sagði: „Það er eitt sem ég sakna
í kvöld. Hann Björgvin hefur ekkert
skammað mig. Á hvað skyldi það
vita?“
Nú er rödd hans hljóðnuð og eft-
ir er aðeins bergmál minningarinn-
ar. Þeir sem nutu samfylgdar hans
þakka fyrir sig og hlakka til endur-
funda. Ástvinum hans sendum við
fjölskyldan innilegar samúðarkveðj-
ur.
Magnús Bjarnfreðsson.
• Fleiri minningargreinar um
Björgvin Jónsson bíða birtingar
ogmunu birtast í blaðinu næstu
daga.
Sendi mínar innilegustu þakkir til þeirra fjölmör-
gu sem sýndu mér samúð og hlýhug við andlát
og útför mannsins míns,
GUÐNA ÞORSTEINSSONAR
fiskifræðings,
Grenibyggð 3,
Mosfellsbæ,
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðlaug Torfadóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, besti vinur og
félagi,
SIGURSTEINN GUNNARSSON
tannlæknir,
Suðurgötu 7 í Reykjavík,
til heimilis
á Bragagötu 24,
Reykjavík,
lést á heimili sínu aðfaranótt sunnudagsins 7. desember sl
Útförin verður auglýst síðar.
Sigurbjörg Sigurgeirsdóttir.
Móðir mín, + ELÍSA ELÍASDÓTTIR frá Ljósstöðum, til heimilis í Hátúni 12,
Reykjavfk,
er látin. Ólafur Kristjánsson.
+
Ástkær vinkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
ÁSTHILDUR PÉTURSDÓTTIR,
Melabraut 50,
Seltjarnarnesi,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni fimmtu-
daginn 11. desember kl. 15.00.
Ásgeir Nikulásson,
Björgvin Pálsson, Sigrún Stella Karlsdóttir,
Margrét Pálsdóttir,
Júlia Björgvinsdóttir,
Elísabet Björgvinsdóttir,
Páll Bergmann,
Sverrir Egill Bergmann,
Ásthildur Björgvinsdóttir,
Stefanfa Björgvinsdóttir,
Sara Margrét Bergmann.
+
Utför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
frú ELÍNAR FANNÝ FRIÐRIKSDÓTTUR
frá Gröf
í Vestmannaeyjum,
Háteigsvegi 19,
Reykjavík,
verður gerð frá Frlkirkjunni í Fteykjavík mið-
vikudaginn 10. desember kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Blindrafélagið, samtök
blindra og sjónskertra á íslandi.
Edda Ágústsdóttir, Kristján S. Júlíusson,
Ágúst J. Magnússon, Estelita Elín Buenaventura,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
BRAGI ÁRNASON,
Hrafnistu,
áður til heimilis
á Kleppsvegi 70,
sem lést miðvikudaginn 3. desember síðastliðinn verður jarðsunginn í
Áskirkju miðvikudaginn 10. desember kl. 13.30.
Fyrir hönd aðstandenda.
Hulda Þorvaldsdóttir.
+
Þökkum öllum þeim, sem sýndu okkur samúð
og hlýhug við andlát og útför,
ERLINGS PÁLMASONAR
fyrrv. yfirlögregluþjóns,
sérstakar þakkir til Lögreglufélags Akureyrar.
Guð blessi ykkur öll.
Fjóla Þorbergsdóttir,
Halldór Pálmi Erlingsson, Gerður Kristjánsdóttir,
Bergþór Erlingsson, Heiðdfs Þorvaldsdóttir,
Ema Erlingsdóttir, Hjörtur Gfslason,
og afabörn.
■r~