Morgunblaðið - 05.06.1998, Blaðsíða 44

44 FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
+ Valtýr Guðjóns-
son, fyrrum
bæjarstjóri og síðar
útibússtjóri Sam-
vinnubankans í
Keflavík var fædd-
ur í Lækjarbug í
Hraunhreppi, Mýra-
sýslu, 8. maí 1910.
Hann lést á Sjúkra-
húsi Suðurnesja 25.
maí síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Guðjón Þórar-
insson Ofjörð, f.
1890, d. 1980, og
Kristín Illugadóttir,
f. 1867, d. 1950. Föðursystir
Guðjóns og fóstra var Guðrún
Jónsdóttir Norðfjörð, ljósmóðir,
gift Jóni Snorrasyni, þau fengu
einnig Valtý í fóstur. Guðjón
faðir hans kvæntist Valgerði
Stefánsdóttur, f. 1891, d. 1918.
Hálfsystir Valtýs sammæðra
var Júlía Júlíusdóttir, f. 1895, d.
1953. Hálfsystur Valtýs sam-
feðra eru Guðrún, f. 1913, hús-
móðir í Mýrdal, Kolbeinsstaða-
hreppi, og Guðríður Gyða, f.
1916, húsmóðir í Reykjavík.
Bústýra að Lækjarbug eftir
** lát Valgerðar var María Guð-
mundsdóttir frá Álftá, f. 1890,
d. 1987. Dóttir Maríu og uppeld-
issystir Valtýs er Sigríður
Sveinbjörnsdóttir, f. 1915,
hjúkrunarkona, búsett í Reykja-
vík. Valtýr kvæntist 13.10 1934
Elínu Þorkelsdóttur frá Álftá á
Mýrum, f. 18.2. 1909, d. 6.4.
1994. Börn þeirra eru: Emil, f.
1936, ókvæntur, Gylfi, f. 1937,
kvæntur Áslaugu Bergsteins-
dóttur, börn þeirra eru Elín,
Elsku afi. Með þessum orðum
langar okkur að kveðja þig og
þakka þér fyrir þær stundir sem við
áttum saman í gegnum árin. Það er
margs að minnast. Það var alltaf
svo gaman að koma til ykkar ömmu
á Suðurgötuna, t.d. eftir skóla. Það
fyrsta sem þið hugsuðuð um var að
gefa okkur að borða og það var
alltaf eitthvað gott í gamla góða
búrinu: ný hjónabandssæla, kleinur
eða mýramannakökur en amma var
besti kokkur í heimi. Allt var lostæti
hjá henni. Þú vildir alltaf að við
fengjum súkkulaði sem þú áttir nóg
af. Þegar búið var að borða og við
' ,1 orðnir saddir var alltaf hægt að
fínna sér eitthvað að gera. Það sem
mér fannst svo gaman var þegar við
bræðumir vorum að tuskast við
ömmu á eldhúsgólfinu eða fara í sjó-
mann við hana. Amma hafði oft bet-
ur en leyfði okkur oftast nær að
sigra og þá var maður sko ánægður.
Amma var svo hraust og sterk kona
og þó hún hafí verið komin á þennan
aldur var hún eins og kraftakona.
Þegar látunum lauk fékk ég mér oft
kaffiboila og molasykur með þér og
ömmu. Þú hlóst oft að mér þegar ég
drakk kaffið en ég var auðvitað að
herma eftir þér. Þú last gjarnan
Moggann í rólegheitum í eldhús-
króknum á meðan ég hjálpaði
'■^ömmu með spilakapalinn. Hún var
mildl spilakona en þú lést hinsvegar
spilin oftast eiga sig fyrir utan að
spila olsen olsen annað slagið við
okkur bræðurna.
Það sem allir muna um þig var
hvað þú varst alltaf góður og hjálp-
samur við fólk. Öilum tókstu vel og
oft komum við með vini í heimsókn
og þeim var alltaf vel tekið. Þegar
mamma var að vinna á sunnudögum
komst þú alltaf í hádeginu á gamla
góða Lancernum og sóttir okkur í
lambasteikina sem engin kunni að
—► elda eins og amma gerði og það sem
meira var að þú bauðst oft pabba
með í mat eftir að þau mamma
skildu því þú hafðir oft áhyggjur að
hann fengi ekki nóg að borða. Pabbi
var alltaf svo ánægður og þótti svo
gott að koma til ykkar. Ef eitthvað
bjátaði á hjá okkur bræðrunum
varst þú okkur alltaf innan handar.
'tÉg man að þegar ég datt stundum á
Ágústa Guðrún og
Valtýr, Guðrún, f.
1948, giftist Val
Emilssyni, þau
skildu, þeirra synir
eru Emil og Guð-
mundur Valtýr.
Barnabarnabörnin
eru 5.
Valtýr fór ungur í
Hvítárbakkaskóla
og lauk þaðan prófi
1929 og kennara-
prófi frá Kennara-
skólanum í Reykja-
vík 1931. Eftir
kennarapróf réð
hann sig sem barnakennara í
Keflavík og kenndi þar til árs-
ins 1944. Hann var skrifstofu-
stjóri og gjaldkeri Rafveitu
Keflavíkur 1944-1954, bæjar-
stjóri 1954-1958, forstjóri
Dráttarbrautar Keflavíkur
1958-1962, með bókhald og
fasteignasölu 1963-1964, úti-
bússtjóri Samvinnubankans í
Keflavík 1965-1979, en þá tók
hann við starfi reiknishaldara
hjá Fjölbrautarskóla Suður-
nesja og var þar til ársins 1987.
Varaþingmaður Framsóknar-
flokksins í Reykjaneskjördæmi
var hann 1960, 1962, 1964 og
1967. Valtýr sat næstlengst
allra í hreppsnefnd og bæjar-
stjórn eða samfellt í 28 ár. Hann
var í hreppsnefnd 1946-1949, í
bæjarstjórn 1949-1974, í bæjar-
ráði 1950-1958 og 1962-1974.
Valtýr var kjörinn heiðursborg-
ariKefiavíkur 1989.
Útför Valtýs fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
hjólinu og fékk skurð eða sár hér og
þar var stundum spurning hvor
okkar fann meira til þú eða ég. Okk-
ur bræðrunum fannst gaman að
fara með þér í bíltúr eftir matinn en
þú varst nú ekki mesti glanni í
heimi. Oft fórum við bræðurnir með
ykkur ömmu í ferðalög og minnis-
stæð er helgarferðin á Þingvelli. Þú
sýndir okkur allan staðinn og sagðir
okkur söguna. Við fórum í göngu-
ferðir þar en það sem okkur þótti
allra skemmtilegast var þegar við
fórum út á vatnið á árabáti en það
var jafnframt í fyrsta skipti sem við
fórúm í bátsferð.
Lífíð á Suðurgötunni var ekki
bara leikur því þú hafðir nóg að
gera. Við fengum oft að hjálpa þér
þegar þú varst að binda inn bæk-
urnar en nóg var til af bókum. Besti
tími ársins á Suðurgötunni voru jól-
in. Alltaf vorum við hjá ykkur um
jólin áður en þið fluttuð og það var
svo notalegt. Fullt af góðum mat,
pökkum og allt sem við strákarnir
gátum óskað okkur sem litlir pollar
en það sem var númer eitt var þessi
hjartahlýja og umhyggja sem við
fengum alltaf hjá ykkur. Þegar
amma dó fór heilsu þinni að hraka
en aldrei þannig að þú gætir ekki
liðsinnt okkur eins og þegar ég lenti
í vandræðum með að skrifa ræðu
um alþingishátíðina en þá komstu
mér svo sannarlega til bjargar því
þú varst svo mikill og góður ræðu-
maður. Þú áttir orðið erfítt með að
skrifa en þú bara last upp fyrir mig
og ég skrifaði niður og ræðan var
góð.
Elsku afí, við viljum trúa því að
þú sért búinn að hitta ömmu og vilj-
um þakka ykkur allt sem þið gerðuð
íyrir okkur og vonum að ykkur líði
vel. Megi algóður Guð geyma ykk-
ur.
Guðmundur Valtýr og Emil.
Látinn er kær vinur og komið að
kveðjustund. Fljótlega eftir að ég
fluttist til Keflavíkur og fór að vinna
hjá Keflavíkurhrepp árið 1948
kynntist ég Valtý Guðjónssyni,
hann var þá gjaldkeri og skrifstofu-
stjóri Rafveitu Keflavíkur og vann í
sama húsi og ég. Ekki fór það milli
mála við fyrstu kynni, að hann var
afburða starfsmaður, vann hratt og
vel, ekki gefinn fyrir óþarfa orða-
lengingar. Vann skipulega og vildi
hafa allt í röð og reglu. Hann var þá
orðinn hreppsnefndarmaður í
Keflavík fyrir Framsóknarflokkinn
og vann að hreppsmálum af miklum
dugnaði. Eg tók eftir því, að fólk
sótti mikið til hans með ýmiskonar
íyrirgreiðslu. Valtýr varð svo bæj-
arstjóri í Keflavík á árunum 1954 til
1958. Á þeim árum var mikið upp-
gangstímabil, miklar framkvæmdir
í gatna- og holræsagerð, byggingu
húsa o.fl., framkvæmdir, sem unnið
var að í hinu unga bæjarfélagi. í
þessu umhverfi naut hann sín vel.
Keflvíkingar kunnu að meta dugnað
hans og útsjónarsemi, fylgi við
Framsóknarflokkinn tók að aukast
hröðum skrefum og í kosningunum
1966 og 1970 var flokkurinn stærst-
ur stjórnmálaflokka í Keflavík og
eftir því tekið víða um land. Ég
vann tvö ár á skrifstofu Keflavíkur-
bæjar undir hans stjórn. Hann lagði
mikið á sig í bæjarstjórastarfínu,
fylgdist vel með öllum framkvænd-
um og vann langan vinnudag á
skrifstofunni, t.d. færði hann sjálfur
bókhald bæjarins og bjó sér út sér-
staka aðstöðu til þess, sem oft var
brosað að. Hér var um heilmikið
skrifstofuborð að ræða, sem hann
gat staðið við og taldi sig geta náð
meiri afköstum þannig og eflaust
var það rétt hjá honum. Frá þeim
tíma sem ég vann hjá honum á
skrifstofunni lágu leiðir okkar Val-
týs saman, aðallega var það í bæjar-
málum Keflavíkur, mest á árunum
1962 til 1974. Frá þessu langa sam-
starfi er margs að minnast. Ég full-
yrði það, að duglegri samstarfs-
mann var ekki hægt að hugsa sér.
Lengst af þeim tíma, sem hann
vann að sveitarstjómarmálum, var
ekkert greitt fyrir þau. Aldrei gat
ég fundið, að hann sæi eftir þeim
tíma, sem hann eyddi í störf fyrir
bæjarfélagið sitt, eða fyrir aðra.
Hann var afar hjálpsamur maður og
vildi gi'eiða götu fólks af öllum
mætti og eyddi í það ómældum
tíma. Oft man ég eftir því, að hann
fór fyrir fólk til Reykjavíkur í ótrú-
legustu erindagjörðum og í þessar
ferðir fóru oft hálfu og heilu dag-
arnir. Það voru mörg heimili í
Keflavík, sem nutu hjálpsemi hans.
Valtýr var Kennaraskólagenginn
og kenndi hér í Keflavík við góðan
orðstír í mörg ár, hafði mikinn
metnað að nemendur sínir stæðu
sig vel. Þá var hann í 12 ár útibú-
stjóri Samvinnubankans í Keflavík.
Varð útibú bankans það stærsta á
landinu undir hans stjórn, utan
Reykjavíkur.
Valtýr sat í mörgum nefndum á
vegum Keflavíkurbæjar, m.a. for-
maður Byggingarfélags verka-
manna og sá um byggingu verka-
mannabústaða af miklum dugnaði á
þeim tíma sem hann var formaður.
Einnig sat hann í rafveitunefnd,
byggingarnefnd og ýmsum fleiri
nefndum. Á bæjarstjórnarárum
hans, sat hann lengst af í bæjarráði
og formaður ráðsins í nokkur ár og
einnig forseti bæjarstjórnar. Hann
var varaþingmaður Framsóknar-
flokksins á árunum 1959 til 1968 og
sat á nokkrum þingum og vann þar
að ýmsum góðum málum fyrir Suð-
urnesjamenn. Þegar Málfundafé-
lagið Faxi var stofnað hér í Kefla-
vík, var Valtýr einn af stofnendum
þessa merka félags og ritstjóri
blaðsins Faxa árin 1939-1941. Val-
týr var mjög ritfær maður, skrifaði
greinar í dagblöð, en þó aðallega í
Faxa um margskonar efni. Valtýr
var kjörinn heiðursborgari Kefla-
víkurkaupstaðar á hátíðarfundi
bæjarstjórnar á 40 ára afmæli bæj-
arins 1. apríl 1989. Var hann annar
heiðursborgari Keflavíkur, áður
hafði Ragnar heitinn Guðleifsson
hlotið sama heiður. Báðir höfðu
þessir sómamenn unnið fyllilega til
þess fyi'ir áratuga mikilvæg störf í
þágu bæjarfélagsins okkar, sem
seint verða fullþökkuð.
Margt er hægt að skrifa um hinn
mæta mann Valtý Guðjónsson, sem
ekki rúmast í stuttri minningar-
grein, ég veit það líka, að það var
ekki að hans skapi, að um hann
væru skrifaðar einhverjar lofrullur,
eins og hann orðaði það. Sjálfur
samdi hann einstaklega góðar
minningar- og afmælisgreinar í
stuttu hnitmiðuðu máli. Valtýr var
hrifnæmur og tilfínningaríkm' mað-
ur, hafði mikinn áhuga á bókmennt-
um. Skáldið á Gljúfrasteini, Halldór
Laxness, var hans skáld, bækur
hans kunni hann að meta að verð-
leikum og gaman að heyra hann
ræða innihald þeirra.
Valtýr vinur minn var maður
skapmikill með margslungna lund,
hann gat verið harður og stundum
nokkuð óvæginn á hinum pólitíska
vettvangi og gaf hvergi eftir. Ég
held að honum hafí þótt gaman að
standa fremstur samherja sinna í
stjórnmálaumræðunni. Hann var
alltaf vel undirbúinn, með vel samd-
ar ræður. Margir eldri Keflvíkingar
muna eftir honum, þegar hann var
kominn í sinn rétta pólitíska ham.
Þá var hvergi gefíð eftir. Við sem
best þekktum hann, þekktum líka
allt annan Valtý, sem var viðkvæm-
ur og hjálpsamur maður, sem eyddi
stórum hluta ævi sinnar, að hjálpa
fólki, sem átti í erfiðleikum. Sú saga
verður ekki rakin hér, en hún er
verðugt verkefni, að hugleiða síðar.
Valtýr átti við mikil veikindi að
stríða hin síðari ár, sem varð honum
erfiður tími.
Valtýi' giftist 13. okt. 1934 Elínu
Þorkelsdóttur frá Álftá á Mýrum,
sem látin er fyrir fáum árum, mikilli
sómakonu. Oft kom ég á heimili
þeirra á Suðurgötu 46, Keflavík, og
naut þar mikillar gestrisni. Það var
ánægjulegt, að ræða við Elínu, hún
var vel gefin kona, sem ég mat mik-
ils, blessuð sé minning hennar. Þau
hjón eignuðust þrjú börn.
Að lokum vil ég geta þess að Val-
týr var vel hagmæltur og orti tölu-
vert á yngri árum, ekki vildi hann
samt gera mikið úr þeirri náðargáfu
sinni. Ég vil ljúka þessari minning-
argrein með tveim vísum úr lengi'a
ljóði, sem hann orti um fósturmóður
sína Guðrúnu J. Norðfjörð, ljósmóð-
ur, en hún lést að Lækjarbug á
Mýrum á æskuheimili hans 24. júní
1938, sem hljóðar þannig:
Og nú er lokið lffi hér
og leyst úr þrautaböndum.
Hve margt ég á að þakka þér
og þínum móðurhöndum.
Eg geymi bænarorð þín öll
um ævistundu skamma.
ó, vertu sæl - í sólarhöll
við sjáumst, elsku mamma.
Valtýr bar mikla virðingu fyrir
fósturmóður sinni og þau hjón létu
dóttur sína Guðrúnu bera nafn
hennar.
Með þessum fallegu og vel gerðu
vísum hans, kveð ég minn gamla vin
og samherja. Aðstandendum send-
um við hjónin okkar bestu samúðar-
kveðjur.
Guð blessi minningu Valtýs Guð-
jónssonar.
Hilmar Pétursson.
Við andlát Valtýs Guðjónssonar
er hoi-finn af sjónarsviðinu einn af
litríkustu og kraftmestu baráttu-
mönnum Framsóknai'flokksins á
Suðurnesjum.
Valtýr var um áratuga skeið odd-
viti og forystumaður flokksins í
Keflavík. Hann var mörg ár bæjar-
fulltrúi og einnig bæjarstjóri í sam-
starfí framsóknar- og sjálfstæðisfé-
laganna. Það segir nokkuð um álit
íbúa Keflavíkur á störfum Valtýs að
undir forystu hans varð Framsókn-
arflokkurinn stærsta stjórnmála-
aflið í bæjarfélaginu. Stjórnendur
bæjarins gerðu hann að heiðurs-
borgara Keflavíkur á efri árum
hans og sýndu þannig í verki þakk-
læti fyrir mikið og óeigingjarnt
starf hans í þágu bæjarfélagsins.
Valtýr var félagshyggjumaður,
beitti kröftum sínum og dugnaði til
að stuðla að velferð meðbræðra
sinna. Hvert það verkefni sem hann
tók að sér var unnið af vandvirkni
og alúð, hvort sem var á opinberum
vettvangi eða í samskiptum við fé-
laga sína í framsóknarfélaginu.
Hann var leiðtogi sem hreif hugi
þeirra sem honum kynntust, það
var sama hve hin ýmsu mál er til
umfjöllunar voru hverju sinni virt-
VALTÝR
GUÐJÓNSSON
ust erfíð og flókin, hvass skilningur
og skýr hugsun gerði honum auð-
velt að greina aðalatriðin og setja
mál fram á ljósan og auðskilinn
hátt.
Hann leiðbeindi þeim yngri og
hvatti þá til að vanda mál sitt og
kappkosta að umræða og verk
þeirra að félagsmálum yrðu til nyt-
semdar.
Lífsviðhorf hans einkenndist af
hlýhug til annarra, sterkri löngun
til að gera öðrum lífsbaráttuna auð-
velda. Ungt fólk sem var að hefja
lífsstarf sitt hér í byggðarlaginu á
staifstíma Valtýs minnist þess hve
hann var ávallt reiðubúinn að lið-
sinna eftir fóngum. Margir eiga
honum mikið að þakka.
Nú þegar langri stai'fsævi hans
er lokið er augljóst að hann náði því
takmarki sem allir þrá, að hafa
gengið til góðs, götuna fram eftir
veg.
Framsóknarmenn á Suðurnesjum
minnast góðs vinar og foringja. Þeir
heiðra minningu hans best með því
að vinna áfram ötullega að hags-
munum byggðarlagsins og íbúa
þess.
Ég þakka Valtý Guðjónssyni
góða viðkynningu á liðnum árum og
votta fjölskyldu hans dýpstu samúð.
Ari Sigurðsson.
Foringi er fallinn. Valtýr Guð-
jónsson, heiðursborgari Keflavíkur
og foringi framsóknarmanna, til
margra ára, lést á heilbrigðisstofn-
un Suðurnesja hinn 25. maí, 88 ára
að aldri. Valtýr var mikill félags-
málamaðm' og lagði sig fram um að
efla og bæta bæinn okkar og greiða
götu samborgaranna. Hann sat um
28 ár í hreppsnefnd og bæjarstjórn.
Hann gegndi helstu embættum, svo
sem starfi forseta bæjarstjórnar,
foiTnennsku í bæjan'áði og stöðu
bæjarstjóra gegndi hann árin 1954-
1958. Auk þess var hann virkur í
hinum ýmsu nefndstörfum á ferli
sínum fyrir Keflavíkurkaupstað.
Varaþingmaður var Valtýi' fyrir
Framsóknarflokkinn í Reykjanes-
kjördæmi um tíma. Valtýr var kjör-
inn heiðursborgari Keflavíkurbæj-
ar á hátíðarfundi vegna 40 ára af-
mælis kaupstaðarins hinn 1. apríl
1989.
Það var því gleðistund föstudag-
inn 22. maí síðastliðinn þegar við
frambjóðendur flokkksins í nýaf-
stöðnum sveitarstjórnakosningum
ásamt formanni flokksins, Halldóri
Ásgrímssyni, áttum þess kost að
heilsa uppá Valtý á sjúkrahúsinu,
þar sem hann hafði legið um tíma.
Valtý þótti vænt um þá heimsókn.
Sjálfur kynntist ég Valtý í gegn-
um tengdaforeldra mína. Þau flutt-
ust til Keflavíkur í desember 1950
og höfðu fengið leigt hjá Elínu og
Valtý á Suðurgötu 46, eitt herbergi
og aðgang að eldhúsi. Elín og Val-
týr reyndust tengdaforeldrum mín-
um vel og ævilöng vinátta myndað-
ist. Við Valtýr áttum sameiginleg
áhugamál, báðir með kennarapróf
og aðdáendur Halldórs Laxnes. Ég
minnist gamlárskvölda í Lyngholti
hjá tengdaforeldrum mínum þegar
Valtýr vitnaði í sögur nóbelsskálds-
ins, þar var maður djúpra tilfinn-
inga. Valtýi' reyndist mér og Ingu
Lóu vel þegar við hófum okkar bú-
skap, fyrir það erum við þakklát.
Hjálpsemin var honum í blóð borin.
Nú er hann horfinn á vit nýrra æv-
intýra og til víðari lendna og okkar
að minnast hans sem foringja og
góðs félaga. Við hjónin þökkum góð
kynni og velvild og sendum ætt-
ingjum og öðrum ástvinum einlæg-
ar samúðarkveðjur.
Knn spegil hef ég fúndið fagra mynd,
Fegursta mynd í líf dauðlegs manns,
0 andlit minna drauma og draumaland.
Ó dýra stjörnublik, ó tæra lind -
Pinn spegil hef ég fundið fagra mynd.
(H. Laxness.)
Skúli Skúlason,
Inga Léa Guðmundsdéttir.
• Fleirí minningargreinar umValtý
Guðjónsson bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.