Morgunblaðið - 05.06.1998, Síða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
FÖSTUDAGUR 5. JÚNÍ 1998 49
húsbóndans angaði um allar sveitir.
Mér er sérstaklega minnisstætt
er Sigurður heimsótti okkur Grétar
til New York er við vorum búsett
þar. Þægilegri gest var ekki hægt
að hugsa sér. Það mátti ekkert fyrir
honum hafa og það lá við að ég
þyrfti að slást við hann til að fá að
strauja skyrtuna hans. Samtöl okk-
ar við morgunverðarborðið í Har-
bor Lane mun ég ávallt varðveita.
Sigurður gaf sér alltaf tíma til að
hlusta á aðra, gefa góð ráð og gerði
það á sinn sérstaka, einlæga og
heiðarlega hátt. Hann var þessi
trausti hlekkur sem svo gott var að
leita til. Hann skildi eftii’ sig djúp
spor hvar sem hann fór.
Nú er hlutverki tengdafóður míns
lokið í þessu lífí. Hans er sárt sakn-
að af ættingjum öllum. A þessari
stundu er mér efst í huga mikið
þakklæti fyrir það að hafa átt hann
sem tengdaföður. Við sem þekktum
hann getum yljað okkur við góðar
minningar um góðan dreng sem
vonandi munu gera okkur öll að
betri mönnum.
Tengdamóður minni og öðrum
ástvinum votta ég mína dýpstu sam-
úð. Blessuð sé minning Sigurðar
Helgasonar.
Dóra G. Þorvarðardóttir.
Genginn er á vit feðra sinna heið-
ursborgarinn Valtýr Guðjónsson, 88
ára að aldri. Valtýr var alla ævi
mikill atorku- og eljumaður sem
lagði gjörva hönd á verkefni sam-
tímans.
21 árs gamall flutti hann til Kefla-
víkur og hóf kennslu við Barnaskól-
ann, samkennarar voru tveir, Guð-
mundur Guðmundsson skólastjóri
og önnur Framnessystra Guðlaug
Guðjónsdóttir. Ibúar Keflavíkur
voru þá um 830, bærinn sjávarþorp
með yfírbragði fyná tíma, malargöt-
um, bárujárnsklædd timburhús
ásamt torfbæjum, íbúarnir sjómenn
og fiskverkafólk sem kreppan skók
sem harðast. Inn í þetta samfélag
flytur hinn ungi kennari tónlistar og
söngva, kennir nemendum sínum að
meta sönggyðjuna en slíkt var
sjaldgæfur hlutur í sjávarþorpum.
Karlakórinn Ægir var stofnaður og
var Valtýr fyrsti söngstjóri hans,
þótti mikill menningarbragur af
þessu tónlistarstarfí og verður það
seint full þakkað.
Árið 1939 var stofnað málfunda-
félagið Faxi og var Valtýr fyrsti for-
maður þess. Félagið hefur starfað
óslitið síðan og gefur út blaðið Faxa
sem er spegill samtíðarinnar. Þar
eru einna bestu heimildir um menn
og málefni í byggðum Suðurnesja.
Fyrstu kynni mín af Valtý tengj-
ast málfundafélaginu Faxa en stjúpi
minn Guðni Magnússon málara-
meistari var Faxafélagi. Fundir
voru haldnir á heimilum félags-
manna á síðkvöldum og voru þá
veitingar rjómapönnukökur og
kaffi, einnig appelsín. Var lagt mik-
ið á sig við að vaka fram yfir fund-
arlok til þess að njóta afganganna.
Kom þá Valtýr inn í eldhús og leit
yfii' gleraugun sem var séreinkenni
hans og lét nokkur glettin orð
fylgja. Eiginkona Valtýs, Elín Þor-
kelsdóttir og móðir mín Hansína
voru vinkonur og var oft setið í eld-
húsinu á Suðurgötu 35 og skrafað
um heima og geima. Elín var fróð
og skemmtileg og á ég margar
minningar tengdar henni. Synir
Elínar og Valtýs, Emil og Gylfi, eru
vinir mínir frá barnæsku, enda ól-
umst við upp á Suðurgötunni,
Vatnsnesveginum og efri hluta
Keflavíkur frá barnæsku ásamt
mörgum öðrum góðum drengjum.
Varla leið sá dagur að ekki væri
komið á heimili hvers annars.
Þegar bíladellualdurinn náði tök-
um á sonunum voru þeir öfundaðir
meira en aðrir ungir menn. Því Val-
týr átti á þessum árum fína bíla
m.a. af Paeard gerð, þótti eftirsókn-
arvert að aka um í drossíum á mal-
argötum Keflavíkur. Ég tel mér
heiður að hafa kynnst þeim heiðurs-
hjónum Valtý og Elínu.
Arið 1944 þegar Islendingar fá
sjálfstæði og seinni heimsstyrjöldin
er hvað hörðust, söðlar Valtýr um
og gerist skrifstofumaður og gjald-
keri Rafveitu Keflavíkur. Þá var
helsta baráttumálið að fá Sogsraf-
magnið suður með sjó. Hefjast þá
fyrir alvöru afskipti hans af stjóm-
málum.
Hinn 1. aprfl 1989, á 40 ára af-
mæli Keflavíkurkaupstaðar, var
Valtýr gerður að heiðursborgara
bæjarins, við það tækifæri flutti for-
seti bæjarstjórnar frú Anna Mar-
grét Guðmundsdóttir, ræðu og fjall-
aði um feril Valtýs, full ástæða er að
birta hluta hennar á nýjan leik þeg-
ar heiðursborgarinn er allur.
„Valtýr var fyrsti forseti bæjar-
stjórnar árið 1949 og gegndi því
starfi þar til hann tók við bæjar-
stjóraembættinu 1954-1958. Um
það leyti var gatnakerfi bæjarins í
afar slæmu ástandi. Malai'götur
settu svip sinn á bæinn og Hafnar-
gata, aðalgata bæjarins, oft nefnd
þúsund vatna gatan. Það var í bæj-
arstjóratíð Valtýs, sem hafist var
handa við lagningu malbiks hér í
bæ. Hann sýndi eldlegan áhuga við
það verkefni, sem og annað, sem
horfði til framfara á þeim árum.
Valtýr var einn af brautryðjendum
bæjarins okkar. Hann hlífði sér
hvergi við störf til almannaheilla.
Hann var aðsópsmikill sveitar-
stjórnarmaður. Hann naut virðing-
ar og aðdáunar íylgismanna sinna.
Andstæðingum sínum var hann
harður í horn að taka og óvæginn á
köflum, en hann var viðurkenndur
dugnaðar- og drengskaparmaður,
einbeittur og fylginn sér, einn
þeirra, sem mestar kröfur gera til
sjálfs sín. Valtýr er mikill unnandi
fagurra lista. Sjálfur býr hann yfir
ríkri og einlægri sköpunargáfu, þó
hann hafi aldrei borið hana á torg.
Fellur sú hneigð hans jafnt til
óbundins ríms og tóna. Það er sjálf-
sagt flestum Ijóst að störf að bæjar-
málum á þeim umbrotatímum, er
Valtýr var í forystu bæjarmála í
Keflavík, hafa ekki verið átakalaus.
A þeim árum var Keflavík að kasta
af sér kápu smáþorpsins og klæðast
fótum stórhuga kaupstaðar, hvar
bjartsýni og atorka er í fyrirrúmi.
Valtýr Guðjónsson var í bæjar-
stjórn í 25 ár til ársins 1974. Hann
gegndi fjölda annarra trúnaðar-
starfa í þágu bæjarins. Hann var
varaþingmaður Framsóknarflokks-
ins í Reykjaneskjördæmi í nokkur
kjörtímabil og átti sæti á Alþingi
um tíma. Hann var skipaður í
varnamálanefnd árið 1971 og var í
nefndinni til 1988. Hann var fyrsti
maðurinn sunnan Straums, sem átti
sæti í varnarmálanefnd. Valtýr er
kvæntur æskuvinkonu sinni og
sveitunga Elínu Þorkelsdóttur frá
Álftá á Mýrum. Þau eiga þrjú börn,
sem öll búa hér í Keflavík. Áreiðan-
legt er að velgengni Valtýs, starfs-
orka og dugnaður í þágu bæjarfé-
lagsins hefur oft komið niður á
heimili þeirra hjóna. Elín Þorkels-
dóttir, konan að baki Valtýs, hefur
átt þýðingamikinn þátt í störfum
hans. Það er nú einu sinni svo að
„maðurinn er ekki eyland". Hafi
hún bestu þakkir bæjarbúa.
Bærinn okkar hefur á síðastliðn-
um 40 árum breyst ótrúlega mikið.
Þeir, sem lagt hafa hönd að verki
geta horft stoltir yfir farinn veg.
Brautryðjendastarfið var vissulega
erfitt. Það var gæfa Keflvíkinga að
hafa átt trausta og dugmikla for-
ystumenn við stjórnvölinn. Valtýr
Guðjónsson var brautiyðjandi, sem
barðist hart fyrir framfórum og
heill bæjarfélagsins. 011 þau störf
fyrir bæjarfélagið og samborgara
er vert og skylt að muna og þakka.“
Bæjarstjórn Reykjanesbæjar er
ljúft og skylt að þakka þeim sæmd-
ar hjónum Valtý og Elínu, en hún
lést fyrir nokkrum áram, óeigin-
gjarnt starf í þágu samfélagsins.
Um leið er börnum þeirra, Emil,
Gylfa og Guðrúnu, ásamt öðrum
skyldniennum vottuð dýpsta samúð.
Ellert Eiríksson.
í hörðum heimi efnishyggju held-
ur maður stundum, að þeir menn
sem starfa við lögfræði, sýslu-
manns- eða innheimtustörf verði
stundum græðginni ofurseldir. Af
margra ára kynnum við Sigurð
Helgason og fjölskyldu hans vitum
við að svo er ekki alls staðar. Hjálp-
semi, umhyggja og vinátta var sá
þáttur í lífi Sigurðar sem við 'þekkt-
um best. Sigurður var harður mála-
fylgjumaður en réttsýnn. Við fylgd-
umst grannt með mörgum málum
sem hann vann við og undruðumst
oft hve lítið eða ekkert gjald var
sett fram. Við vitum að í mörgum
tilfellum, einkum þegar vitað var að
lítið var til, var oft greitt með hand-
taki eða brosi.
Það sem kom okkur einna mest á
óvart í lífi Sigurðar Helgasonar var
mikill áhugi á íþróttum. Við þekkt-
um hann sem snjallan bridsspilara _
þar vann hann margan frægan sig-
urinn. I lokasögninni var að þessu
sinni farið í tvísýna „alslemmu“.
E.t.v. hefði verið hægt að velja
„hálfslemmu" en þannig var hans líf
og störf.
Við þökkum samfylgdina með þér
og eiginkonu þinni, Gyðu Stefáns-
dóttur. Við áttum saman ljúfar
stundir og ætluðum fljótlega að
hafa þær fleiri.
Elsku Gyða, þú stendur eftir
sterk og glæsileg. Þig eignuðust
fjársjóð í börnum ykkar, hvert öðru
myndarlegra. Það var mannbæt-
andi að hafa átt samleið með Sig-
urði Helgasyni.
Kærar kveðjur,
Kristín Helgadóttir,
Árni Njálsson.
Sannast sagna þykir mér hart að
verða að kveðja mér yngri frænda
minn og vin Sigurð Helgason, og
um leið að játa að hafa vanrækt að
fylgjast með honum að undanförnu,
svo að helfregn hans kom að mér
óvörum, en svo vill oft verða og eins
þótt menn þekkist vel. Sjálfsagt
verða margir til að mæla eftir þann
góða mann, og því varla þörf minna
fátæklegu orða, en svo oft hefur
hann orðið á vegi mínum á lífsleið-
inni og á mismunandi vettvangi, að
ég finn mig knúinn til að vitna um
hann.
Það var víst haustið 1944, að ný-
bornu stoltu lýðveldi, að ég leit Sig-
urð fyrst ásamt með Lárusi ári
eldra bróður hans, þá er þeir lögðu
inn á menntabrautina í undirbún-
ingsdeild Menntaskólans í Reykja-
vík, en mér hafði orðið á að dreifa
kröftunum frá eigin námi með því
að sitja yfir fyrir Einar Magg og
látast hálfpartinn vera kennari. Mér
varð starsýnt á þá bræður, en slík
samstæða var ekki venjuleg, sér-
staklega hve ríkri réttlætiskennd
þeir voru gæddir og ráðnir í því í
samheldni sinni að láta í engu gera
á hlut sinn. Sigurður þótti mér fín-
byggður og bjartur yfirlitum með
það ljósa, fíngerða hár, sem klæðir
þá manngerð, og fullur jákvæðs
metnaðar að mæla sig við kraftmik-
inn eldra bróður, svo sem síðar kom
fram í öllum slíkum mannjöfnuði.
Ég gerði mér þá enga eða litla grein
fyrir skyldleika okkar, sem var í
föðurætt beggja að rekja til Jóns
Pálssonar dýrðarsöngs, bónda í
Haukatungu og forsöngvara.
Á ný tók ég að hafa spurnir af
Sigurði, þegar hann kvæntist Gyðu
Stefánsdóttur, frænku minni af
Skutulseyjarætt, og nam viðskipta-
fræði svo sem ég hafði, en dugði það
svo ekki og bætti á sig lögfræði, sem
fáir hafa lagt á sig, auk ýmiss fram-
haldsnáms. Þannig væddur mennt-
un og metnaði, og ætíð með hug og
hjarta í hverju sem hann tók sér fyr-
ir hendur, hafði hann jafnan mörg
járn í eldinum, svo að hann varð víða
á vegi manna í viðskiptum, félags-
málum og opinberu lífi. Hvarvetna
reyndist hann hugmyndaríkur eld-
hugi, jákvæður og bjartsýnn, sann-
gjarn og drenglyndur. Honum skaut
upp í Kópavogi eins og okkur fleir-
um, og þá var ekki að sökum að
spyrja, að hann tók þar virkan þátt í
stjórnmálum og félagsmálum og var
skjótt kominn í bæjarstjórn, og voru
honum falin margháttuð forystu- og
ábyrgðarhlutverk. Ég var þar vara-
bæjarfulltníi um nokkurra ára skeið
fyrir sama flokk, og átti mjög ein-
læga og ánægjulega samvinnu við
Sigurð á þeim vettvangi. Hann
reyndist þar sem víðar hreinskipt-
inn, tillögugóður og baráttuglaður
og hélt sig ætíð fremst í eldlínunni.
Sigurður gekk í Rótarýklúbb
Kópavogs á fyrsta starfsári hans
1961-62 og var forseti klúbbsins
1977-78. í þann félagsskap kom ég
ekki fyrr en 1979. Hafði þar enn af
honum góð kynni, í félagsskap sem
er fjarri pólitískum erjum. Þá var
stutt í að hann tæki við embætti á
Seyðisfirði og stundaði klúbb Hér-
aðsbúa. Þó varð þar með ekki sú vík
milli vina sem vænta hefði mátt, þar
sem hann var tíður aufúsugestur á
fundum okkar, og á hinn bóginn
gerðist mörgum okkar tíðlitið inn
hjá hans klúbbi, er þeir höfðu komið
sér upp sumarbústöðum á Héraði.
Það er svo til marks um tryggð og
ræktarsemi Sigurðar og allt hans
hjartalag, að við endurkomu hans í
Kópavog tók hann upp þráðinn sem
klúbbfélagi, sem og í öðrum félags-
og bæjarmálum, auk alls þess sem
hafði verið og var að bætast á hann.
Á þessu seinna skeiði veittist okkur
sú ánægja að vera samtímis og við
þriðja mann útnefndir Paul Harris
félagar í klúbbnum.
Hvað, sem Sigurður tók sér fyrir
hendur, glæddi hann hugsjón, og
hugsjónir hans urðu honum upp-
spretta þrotlausrar vinnu. Þetta
kom ekki síst fram á síðari árunum,
er hann laus úr ístaði stjómsýslu og
stjórnmála tók sjálfstæða og einarða
afstöðu til byggðamála og sjálfstæð-
is þjóðarinnar og barðist brennandi
hjai-ta fyrir þessum hugsjónamálum
sínum. Sömu eiginleikar birtust enn
í hvað tærastri mynd í baráttu hans
fyrir heill og hag hjartasjúklinga, en
fyrir það þótti fyrri pólitískum and-
stæðingum jafnt sem öðrum inni-
lega vænt um hann. Sigurðar Helga-
sonar verður lengi minnst, þá er
menn heyra góðs manns getið.
Við hjónin sendum Gyðu, bömun-
um og allri fjölskyldunni innilegar
samúðarkveðjur.
Bjarni Bragi Jónsson.
• Fleiri minningargreinar um
Sigurð Helgason bíða birtingar og
munu birtast íblaðinu næstu daga.
+
BJARNEY SIGRÍÐUR JÓHANNSDÓTTIR
lést á Hjúkrunarheimilinu Grund þann 3. júní. Jarðarför auglýst síðar.
Aðstandendur.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐNIERNST LANGER
stýrimaður,
Gullsmára 11,
(áður Lundarbrekku 16),
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Digraneskirkju í dag,
föstudaginn 5. júní kl. 15.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast
hins látna er bent á Krabbameinsfélag íslands.
Halldór ívar Guðnason, Ása Magnúsdóttir Blöndahl,
Edda Guðrún Guðnadóttir, Sveinn Vignisson,
Magndís, ívar, Breki,
Sigrún Arna og Ásta Guðný.
+
Útför eiginmanns míns, föður okkar, tengda-
föður, afa og langafa,
KRISTINS B. JÚLÍUSSONAR
lögfræðings,
fyrrverandi bankaútibússtjóra
á Eskifirði og Selfossi,
Vallholti 34,
Selfossi,
fer fram frá Selfosskirkju laugardaginn 6. júní kl.
Brynhildur Stefánsdóttir,
Halldór Kristinsson, Guðrún H. Björnsdóttir,
Arndís Kristinsdóttir, Konráð J. Hjálmarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns,
GUÐMUNDAR KRISTINS JÓNSSONAR,
Nýbýlavegi 28,
Hvolsvelli.
Guð blessi ykkur öll.
Fyrir hönd ástvina,
Pálína Sigurðardóttir.
Lokað
Vegna jarðarfarar SIGURÐAR HELGASONAR hrl., fyrrv. for-
manns Landssamtaka hjartasjúklinga, verða skrifstofur okkar
lokaðar milli kl. 13.00 og 16.00 í dag.
Landssamtök hjartasjúklinga
Lokað
Vegna útfarar starfsfélaga okkar, ÖNNU BRYNJÓLFSDÓTTUR,
verður skrifstofan lokuð eftir hádegi í dag, föstudaginn 5. júní.
Hönnun hf. verkfræðistofa.