Morgunblaðið - 16.01.1999, Qupperneq 34

34 LAUGARDAGUR 16. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
þeirri einföldu ástæðu að það er hún
ekki auk þess_ sem það er ekki vilji
iðkendanna. I rauninni er hjóla-
brettafími mun meira en íþrótt en
það er einmit það sem gerir ástund-
unina sérstaka," heldur hann áfí'am
með ákefð. „Þegar við erum að æfa
okkur þá gerum við það á eigin for-
sendum. Það má því segja að hér sé
um skapandi íþrótt að ræða. Listræni
þátturinn leikur einnig stórt hlutverk
vai'ðandi stíl og hvemig „trikkin“ eru
gerð. Auk þess skiptir máli hvemig
við nýtum okkur aðstæðumar hverju
sinni en þetta em hlutir sem aðeins
sannh' iðkendui' hafa auga fyrir.“
Hvaða skilyi'ði ætli þurfi að upp-
fylla til að teljast góður á hjólabretti?
„Það er aðeins eitt,“ segir Hafsteinn,
„að elska sportið og hafa gaman af
því sem maður er að gera. Innan
íþróttarinnar tíðkast ekki alhæfingar
á borð við „hann er bestur" því
„trikkin“ eru jafn fjölbreytileg og að-
stæðurnar sem íþróttin er stunduð
við. Og þar sem engar reglur gilda
em engir staðlai’ og takmörk. Iðk-
endurnir geta því verið jafn góðir og
þeir eru margir. Þetta skapar góðan
anda á meðal okkar. Við finnum ekki
fyrir lélegum móral eins og vill ger-
ast í fótboltaliðum til dæmis þegar
strákum með takmarkaðan þroska er
skipt niður í hópa eftir getu, A-, B-
og C-lið. Af þessu má sjá að hjóla-
brettafimin er í raun mun þróaðri og
göfugri en flestar íþróttir sem oft er
stjómað af skyni skroppnum
sportidjótum. Hún er því mjög fé-
lagsleg í eðli sínu og verður stór hluti
af lífi manns.“
Nú kynni einhver að segja: Það er
engin samkeppni í þessari íþrótt,
hvar er metnaðurinn?
„Þessu er fljótsvarað,“ segir Haf-
steinn. „Það er sennilega enginn
keppinautur harðari en maður sjálfm'
og má augljóslega sjá það á þeirri
öra þróun sem orðið hefur í sportinu
á undanförnum árum. Það er ekki að-
eins að brettin sjálf hafi tekið stakka-
skiptum á undanförnum tíu áram
heldur eru iðkendurnir orðnir marg-
falt betri. Við þessar aðstæður sem
ég hef verið að lýsa era iðkendurnir
alltaf að læra eitthvað nýtt um sjálfa
sig og beitingu líkamans sem er afai'
þroskandi.“
Berjast fyrir bættum aðbúnaði
Hafsteinn hefur ásamt félögum
sínum barist fyrir bættum aðbúnaði
Morgunblaðið/Golli
HAPSTEINN Gunnar Sigurðsson eða Haddi eins og hann er kallaður
en í heimi hjólabrettanna eru allir þekktir af gælunöfnum sínurn.
strákar eins og áður segir. En gera
má ráð fyrir að nokkur þúsund ung-
menni eigi hjólabretti hér á landi þótt
það séu ekki nema 200-300 manns
sem stunda íþróttina af einhverri al-
vöra. En hvers vegna ætli hjólabrett-
in séu eingöngu notuð af körlum?
„Skýringin gæti verið félagsleg,
stelpurnar nenna ekki að vera innan
um alla þessa stráka," segir „skeitar-
inn“ Hafsteinn Gunnar Sigurðsson
eða Haddi eins og hann er kallaður, í
heimi hjólabrettanna era allir þekkt-
ir af gælunöfnum sínum.
Engar reglur, staðlar
né takmörk
Það er ýmislegt fleira sem vefst
fyrir þeim sem ekki þekkja til íþrótt-
arinnar eins og hvort eigi að kalla
hjólabrettafimi íþrótt eða eitthvað
annað. Hafsteinn sem hefur stundað
brettafimi í sjö ár og er í stjóm
Brettafélags Reykjavíkui' segir að
spurningin sé örlítið flóknai'i en svo
að hægt sé að svara henni með jái eða
neii því í hjólabrettafimi sameinist
þættir eins og líkamlegur styrkur,
lífstíll og list. „Til þess að geta orðið
góður á hjólabretti þarf styrk, fimi,
kraft, snerpu, úthald og góða jafn-
vægiskennd og iðkunin styrkir lík-
amann, því má kalla þetta íþrótt,"
segii' hann þai' sem við hittum hann í
Brettabæ skömmu áður en honum
var lokað í byrjun desember, en þar
hafði hjólabrettafólk aðstöðu til að
æfa sig inni á vetuma. „Hjóla-
brettafimi mun þó sennilega seint
teljast til hefðbundinna íþrótta af
segja þeir sem stunda greinina, hún er
líka list og henni fylgir ákveðinn lífstíll.
Hildur Einarsdóttir reyndi að komast til
botns í þessari flóknu samsetningu.
AINGÓLFSTORGI má iðu-
lega sjá unglinga, einkum
stráka, leika ýmsar kúnstir
á hjólabretti. Þeir renna sér
ef til vill á fullri ferð á brettinu og
fljúga fram af háum tröppum sem
þar era, snúa brettinu í hring í loft-
inu og lenda af öryggi á stéttinni fyr-
ir neðan - en ef eitthvað fer úrskeiðis
er eins gott að vera með þykkan
skráp! Furðuiegast er þó að horfa á
þá hoppa með brettin einhvers staðar
nálægt skósólunum upp á mjó hand-
rið og renna sér niður af fullkomnu
öryggi.
Það liggur við að manni finnist yf-
irnáttúrlegt hvemig brettin eins og
loða við fæturna á þessum elskum
þótt þeir hangi í háloftunum. Hér eru
þó engin töfrabrögð að verki heldur
er skýringarinnar að leita í þeim
grandvallareiginleika þyngdarlög-
málsins að allir hlutir detta niður
með sama hraða ef ekki er nein loft-
mótstaða. Svo einfalt er það - eða
hvað?
Hugmyndin að fyrsta hjólabrett-
inu er talin hafa orðið til þegar ein-
hver unglingurinn í henni Ameríku
hélt ótrauður áfram að leika sér á
hlaupahjólabrettinu sínu þrátt fyrir
að stöng og stýri væru dottin af - og
hafði gaman af. Þetta var í kringum
1950 þegai' brimbrettaíþi'óttin var í
algleymingi og fólk áttaði sig á að
hægt var að endurskapa að einhverju
leyti þá tilfinningu að fylgja öldunni á
brimbretti með því að renna sér á
krossviðarplötu með hjólum undir á
ósléttum götum borganna. I kinngum
1960 var byrjað að fjöldaframleiða
hjólabretti. Síðan þá hefur hjóla-
brettið og notkun þess verið að þró-
ast í átt til þess sem nú er.
I Bandaríkjunum þar sem hjóla-
brettið varð til fer áhugi á því ört
vaxandi en nú stunda hjólabrettafimi
um 6% þjóðarinnar, fólk á ýmsum
aldri. Iðkunin er því ekki aðeins
bundin við ungt fólk. Hér á landi eru
það þó aðallega unglingar sem renna
sér á hjólabrettum og þá einkum
„Skeitað“
á láði og í lofti
Hjólabrettafími er miklu meira en íþrótt
s
I tíma draumsins speglast ný tíð
DRAUMSTAFIR Krisljáns Frímanns
Mynd/Kristján Kristjánsson
ANDI nýrra tíma.
NYR tími fer að höndum, tími
draumsins og tíð mannsonarins.
1999 er samkvæmt Biblíunni og út-
listun genginna spekinga á tölfræði
og eðli pýramídans mikla, ár
Krists. Talan 999 er tákn þess sem
sendur er af Guði til jarðar að
frelsa manninn undan oki andstæð-
unnar 666, sem er Satan. Tákn
Lúsífers merkir lægri hvatir, hór-
dóm og undirferli. Sá sem töluna
ber, eirir engu jákvæðu eða upp-
byggilegu og vill allt lífvænlegt
feigt. Talan styður manninn í lágu
sjálfsmati, firrir hann lífsmati og
sendir í þyrnum stráða sjálfseyð-
ingargöngu. Táknið sækir á þá sem
farið hafa á mis við ástúð og getuna
að þroska tilfinningar og þar með
líf í Kristi, en þar sem summan af
666 er 9, geta menn virst kristilega
þenkjandi þrátt fyrir illt innræti.
1999 myndar töluna 1, sú tala er
tákn þess eina sanna Guðs sem
koma muni að réttlæta jörð. Þetta
ár er því ár undirbúnings fyrir alla
þá sem feta veg 999, ár vakningar
og hreinsunar. Það er uppgjörsár
við úreltar skoðanir, úr sér gengin
gildi, tilbúnar ímyndir eða íkona
skinhelgis og 666. En um skrattann
og lok hans hér segir Biblían í Op-
inberan Jóhannesar 20 1, 2, 3.
„Og ég sá engil stíga niður af
himni, og hélt hann á lykli undir-
djúpsins og stórum fjötri í hendi
sér. Og hann tók drekann, hinn
gamla höggorm, sem er djöfull og
Satan, og batt hann um þúsund ár.
Og hann kastaði honum í undir-
djúpið, og læsti og setti innsigli yfir
honum, svo að hann leiddi ekki
framar þjóðirnar afvega, allt til
þess að fullnuðust þúsund árin. Eft-
ir það á hann að vera leystur um
stuttan tíma.“
Um árið í ár dreymdi Ingimund
Sveinsson (bróðir Kjarvals og
nefndur fiðla, því hann var sjálf-
lærður fiðluleikari sem ferðaðist
um landið og lék fyrir fólk) í sér-
stæðum draumi árið 1900. í kveri
hans, Fjórir draumar, frá 1918, lýs-
ir hann fjórða drauminum sem eins
konar geimferð um tímann frá 1900
til loka árs 1999 eða eins og Ingi-
mundur segir sjálfur: „Þennan
draum sem mig dreymdi um vorið í
maí, árið 1900, þegar ég bjó að Fitj-
um á Miðnesi í Gullbringusýslu,
ræð ég fyrir tuttugustu öldinni.“
„Ég þóttist standa úti á hlaði fyr-
ir framan baðstofugluggann. Ég
snéri mér til suðurs og horfði á suð-
urloftið. Vornóttin var björt, þótti
mér, eins og hún var þá líka um það
leyti árs. Eftir augnablik sé ég
koma austan úr lofti dökkrauðan
járnflein. Ég sá hann greinilega.
Hann var þverhníptur fyrir báða
enda og var alsettur „körtum“
(kvistum). Á aftari endanum logaði
eitt lítið ljós bjart og snéri til him-
ins. - Ég horfði á járnfleininn frá
því fyrsta, þá er hann kom austan
úr loftinu og leið hann með tölu-
verðum hraða, á að giska eins og
seglskip sem siglir með öllum segl-
um á sjó og þeys liðugan vind. Gul-
rauður geisli var yfír loftinu, þarna
sem járnfleinninn fór yfir. Vega-
lengdin frá mér og suður í loftið,
þar sem jámfleinninn fór yfir, er
um tíu kílómetrar. - Ég horfði á
þetta, þar til hann hvarf í vestur-
loftið. Þá vaknaði ég.“
Áfram heldur Ingimundur og
ræður draum sinn. „Þennan draum
ræð ég fyrir tutt-
ugustu öldinni,
sem nú er. Kvist-
ina á járnfleinin-
um ræð ég fyrir
vondu áranum
og alls konar erf-
iðleikum, hörm-
ungum og styrj-
öldum á þessari
öldinni. En Ijós-
ið, sem logaði
stillt í aftari enda
fleinsins, ræð ég
fyrir síðasta ári
aldarinnar, að
það verði júbil-
gæðaár (gleði og gæfa) og friður og
rósemi meðal manna og þjóða.“
Þessi draumur og ráðning Ingi-
mundar Sveinssonar eru um margt
merkileg. Hann lýsir í stórum drátt-
um öldinni sem nú er að enda og er
Ingimundur sannspár um framgang
hennar í vondum málum enda hefur
þessi öld verið undirlögð af erjum
milli manna og illverkum. Þá minnir
draumurinn óneitanlega á hingað-
komu Hale Bopp halastjömunnar
fyrir tveim áram og vangaveltur
manna um hana og áhrif hennar á
jarðmenn. En það er ljósið í rófunni
á þessum fleini sem hann telur
merki um andlega upphefð manns-
ins og merki um þann frið sem
mönnum er tamt að tala um en
höndla eigi. Ef ég skil Ingimund
rétt þá verði árið í ár (júbilgæðaár),
upphaf á nýju skeiði í sögu manns-
ins þar sem koma Krists (andleg
vakning) og þar með andlegar fram-
farir er fleyta (fleyta kerlingar)
muni manninum í stökkum inn í
nýjan tíma á nýju árþúsundi. Þar
verði dulinn sannleikur boðorðanna
tíu manninum sönn opinberun. Þar
muni áður lokaðar dyr sannleikans
þeytast upp í hugum manna. Og þar
verði tilurð og tilgangur lífsins
manninum opin bók til skilnings.
Þessi vitundarvakning muni leiða af
sér áður óþekktar framfarastærðir
og lausnir sem hingað til hafa þótt
ógerlegar í vísindum anda og efnis.
Þetta verður júbilár allra sem láta
sig dreyma.
„Það sem áður hefur gerst.
mun gerast aftur.“
- Málahóttur frá IbíZuIu í S-Afríku.
•Þeir lesendur sem vilja fá
drauma sína birta og ráðna sendi
þá með fullu nafni, fæðingardegi
og ári ásamt heimilisfangi og dul-
nefni til birtingar til:
Draumstafir
Morgunblaðið
Kringlunni 1
103 Rcykjavík