Morgunblaðið - 16.01.1999, Qupperneq 39

38 LAUGARDAGUR 16. JANÚAR 1999
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
LAUGARDAGUR 16. JANÚAR 1999 39
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
TUGMILLJARÐA
GREIÐSLUR
RÍKISSKULDA
GEIR H. Haarde, fjármálaráðherra, hefur tilkynnt um
enn meiri lækkun á skuldum ríkissjóðs en áður hefur
komið fram, eða alls um 34 milljarða króna í fyrra og á
þessu ári. Ríkissjóður mun í ár greiða niður skuldir sínar
um 21 milljarð króna, þar af 16 milljarða innanlands og
fimm milljarða af erlendum skuldum. Gert er ráð fyrir því,
að vaxtagreiðslur ríkissjóðs verði þremur milljörðum
króna lægri á þessu ári en í fyrra vegna bættrar skulda-
stöðu. Þessi miklu umskipti í fjármálum ríkisins eru mikið
fagnaðarefni og eru rós í hnappagat fjármálaráðherra og
ríkisstjórnarinnar, ekki sízt með tilliti til þess, að tekju-
skattur einstaklinga hefur lækkað um fjögur prósentustig
frá því í maí 1997. Þegar skuldastaða ríkissjóðs er orðin
viðunandi verður kominn tími til að minnka enn frekar þá
þungu skattabyrði, sem hvílt hefur á landsmönnum undan-
farin ár.
Heildarskuldir ríkissjóðs eru enn háar, þrátt fyrir þess-
ar miklu niðurgreiðslur. Þær verða 213 milljarðar í lok
þessa árs. Sem hlutfall af þjóðarframleiðslu voru skuldirn-
ar 53% árið 1996, 47% árið 1997, en lækka niður í 35% á
þessu ári. Erlendar skuldir verða um helmingur af ríkis-
skuldunum á þessu ári og um 18% af landsframleiðslu, sem
er undir því sem þær voru lægstar árið 1988. Helztu
ástæður fyrir því, að mun meira er greitt niður af innlend-
um skuldum en erlendum eru þær, að vextir eru mun
hærri innanlands auk þess sem tillit þarf að taka til gjald-
eyrisstöðunnar og viðskiptahallans. Fjármálaráðherra
bendir á, að hagkvæmt kunni að vera fyrir ríkissjóð að
taka lán í erlendri mynt, þar sem vextir væru nú víða í lág-
marki. Hins vegar væri það markmið ríkisstjórnarinnar að
stuðla að viðvarandi stöðugleika í efnahagslífinu með því
að draga úr erlendum skuldum.
Geir H. Haarde kynnti í fyrradag fyrir fjármálastofnun-
um áætlanir ríkisins um verðbréfaútgáfu á árinu og þær
breytingar sem gerðar verða. Þá tilkynnti hann um þá nýj-
ung, að ríkissjóður muni á þessu ári bjóðast til að kaupa
útistandandi spariskírteini, eins konar öfugt útboð, og
verður þá keypt af þeim sem hagstæðust kjör bjóða. Fyrsti
áfangi í slíkum uppkaupum á ríkisverðbréfum verða í lok
janúar, en áætlað er að verja allt að einum milljarði til
þessa verkefnis á árinu.
Fjármálaráðherra telur, að niðurgreiðslur ríkisskulda
muni skapa öðrum aðilum svigrúm á peningamarkaði og
það eigi að stuðla að lækkun vaxta. Vonandi gengur það
eftir en a.m.k. er ljóst, að stefna fjármálaráðherra og ríkis-
stjórnar í ríkisfjármálum hefur gjörbreytt aðstæðum á
fjármagnsmarkaði hér á landi.
UNDIRBÚNINGUR AÐ
KRISTNIHÁTÍÐ
AKVEÐIÐ hefur verið að vei-ja hálfum milljarði króna í
endurbætur á Þingvallavegi og vegabótum á Grafn-
ingsvegi vegna fyrirhugaðra hátíðarhalda í tilefni eittþús-
und ára kristnitökuafmælis á næsta ári, árið 2000. Mun
ekki veita af slíkum endurbótum eigi þær þúsundir íslend-
inga, sem leggja munu leið sína til Þingvalla á hátíðina, að
komast þangað og heim aftur.
Menn eru minnugir þess, er þúsundir sátu sem stranda-
glópar á Þingvallaveginum árið 1994, er síðast var haldin
stórhátíð á Þingvöllum, þá í tilefni hálfrar aldar afmælis
lýðveldisins. Fólk, sem ætlaði á hátíðina og fór af stað um
morguninn, missti hreinlega af hátíðahöldunum og sat fast
í bifreiðum sínum í löngum biðröðum, sem mynduðust á
leiðum til og frá Þingvöllum. Þvílíkt og annað eins vilja
menn ekki upplifa aftur.
Áðurnefnda fjármuni á m.a. að nota til að gera bifreiða-
stæði og göngustíga á Þingvöllum, auk þess sem laga á
Grafningsveginn allt frá gatnamótunum við Þingvallaveg-
inn og að Nesjavallavegi. Þar verður lagt bundið slitlag.
Ennfremur á að gera aðra akrein frá gatnamótunum við
Grafningsveg að barmi Almannagjár. Sú akgrein verður að
vísu ekki með bundnu slitlagi, en verður í framtíðinni not-
uð sem reiðvegur. Eiga þessar ráðstafanir að duga að því
talið er til þess að greiða fyrir umferðinni.
JAVIER Solana, framkvæmdastjóri NATO, til hægri á myndinni, ræðir málin við Igor Ivanov, utanríkisráðherra Rússlands.
1999, merkisár
í sögu NATO
Atlantshafsbandalagið fagnar fímmtíu ára af-
mæli á þessu ári. Javier Solana segir að þótt
ástæða sé til að líta yfír farinn veg á þeim
tímamótum verði einnig að líta til viðamikilla
verkefna er bíða bandalagsins.
ÞETTA ár telst sögulegt fyr-
ir NATO. I aprílmánuði mun
bandalagið fagna 50 ára af-
mæli sínu á leiðtogafundi í
Washington þar sem Norður-Atlants-
hafssáttmálinn var undirritaður. Við
þetta tækifæri munum við fagna ár-
angri bandalagsins sem tryggt hefur
lengsta friðarskeið í sögu Evrópu. Og
það sem mikilvægara er: við munum
tryggja að bandalagið verði tilbúið að
takast á við verkefni nýrrar aldar.
Þróunin síðasta áratuginn hefur
gert okkur kleift að hverfa frá hug-
myndafræðilegri baráttu kalda stríðs-
ins og fagna tilkomu nýn’a lýðræðis-
ríkja í Mið- og Austur-Evrópu. Bless-
unarlega hafa þessi lýðræðislegu um-
skipti að mestu leyti farið friðsamlega
fram og eru frjálsar kosningar og
leikreglur réttarríkisins til marks um
það.
Hins vegar höfum við einnig orðið
vitni að þjóðernisdeilum og átökum
minnihlutahópa, flóttamannastraumi
og skipulegum mannréttindabrotum.
Þótt hér sé frekar um undantekningar
fremur en reglu að ræða hefur slík
spenna kallað fram vopnuð átök og of-
beldisverk í tilteknum hlutum Evr-
ópu, einkum á Balkanskaga. Jafn-
framt hafa ný verkefni skapast á sviði
öryggismála, sem birtast í útbreiðslu
gereyðingarvopna og vopnakerfa sem
fær eru um að bera slík vígtól.
Þar sem sú speki er viðtekin að
hyggilegast sé að byrgja brunninn áð-
ur en barnið fellur ofan í hann er við
hæfí að NATO skilgreini og búi sig
með góðum íyrirvara undir hugsan-
lega áhættu og óstöðugleika á vett-
vangi öryggismála. Þetta mun ekki
einvörðungu krefjast framsýni af okk-
ar hálfu heldur þurfum við að tryggja
að við ráðum yfir getu til að takast á
við þessi nýju verkefni. Þetta þarf að
gerast á sama tíma og við horfum til
þeirra djúpstæðu breytinga sem orðið
hafa á NATO og á sviði öryggismála í
Evrópu eftir fall Berlínarmúrsins.
Sökum þessa munum við opinbera
nýja skilgreiningu á herfræðihugtaki
bandalagsins á leiðtogafundinum í
Washington.
Leiðtogafundurinn mun hins vegar
ekki snúast einvörðungu um herfræði-
hugtakið nýja. Fundurinn
mun verða okkur til leið-
sagnar er við höldum á vit
framtíðarinnar og vísa okk-
ur veginn hvað varðar end-
urskipulagningu Evrópu í
kjölfar loka kalda stríðsins. I þessu
starfi verður stuðst við þá reynslu
sem aflað hefur verið innan NATO við
milligöngu og stjórn á átakasvæðum
svo sem í Bosníu og Herzegóvínu og
nú nýverið í Kosovo. í því mun birtast
sú reynsla sem fengist hefur er þróuð
hafa verið fram mynstur samskipta og
samráðs við nánast öll þau ríki sem er
að fínna á Evró-Atlantshafssvæðinu,
sem nær allt frá Vancouver til Was-
hington. Þannig mun leiðtogafundur-
inn í Washington vísa okkur veginn
við þróun bandalagsins er nýtt árþús-
und gengur í garð.
Á síðustu tíu árum hafa fjölmörg
ríki Mið- og Austur-Evrópu gengið í
gegnum tímabil djúpstæðra breyt-
inga. I krafti þess að lýðræðisíyrir-
komulagið hefur verið innleitt hafa
þessi ríki krafíst þess að þeim sé ætl-
aður sá staður sem þeim ber í hinni
sameinuðu og endurskipulögðu Evr-
ópu. Með nánara samstarfi við aðild-
arlönd bandalagsins hafa nýju lýð-
ræðisríkin leitast við að taka fullan
þátt í því verkefni að tryggja öryggi
og stöðugleika í Evrópu. Og mörg
þeirra hafa ítrekað þrýst á um að
þeim verði veitt full aðild að banda-
laginu.
Til að bregðast við þessum vænt-
ingum höfum við þróað fram víðtækar
áætlanir til að tryggja raunhæft sam-
starf og til að greiða fyrir að traust
skapist með fölskvalausum samskipt-
um. Við höfum mótað samstarfsáætl-
anir sem aukið hafa verulega mögu-
leika okkar á að tryggja friðinn í sam-
einingu og að koma í veg fyrir að
hættuástand skapist. Og við höfum
hafið stækkunarferli innan banda-
lagsins.
Á leiðtogafundinum í Washington
munum við í fyrsta skipti fagna þátt-
töku þjóðhöfðingja og
stjórnmálaleiðtoga Tékk-
neska lýðveldisins, Ung-
verjalands og Póllands
sem fullgildra aðildarríkja.
Þetta er fyrsta skrefíð í
stækkun bandalagsins og fleiri munu
fylgja í kjölfarið. Stefna okkar hvað
það varðar helst óbreytt: dyr NATO
standa opnar þeim ríkjum sem vilja
og geta lagt sitt af mörkum til að
tryggja öryggi aðildarlandanna. Líkt
og á leiðtogafundinum sem haldinn
var í Madrid, mun Washingtonfund-
urinn koma þeim boðum skýrlega til
skila að NATO hyggst ekki hverfa frá
þessari stefnu sem kennd er við dyrn-
ar opnu en hún felur í sér ferli sem
áfram mun taka mið af hagsmunum
bandalagsins, hagsmunum þeirra
ríkja er leita eftir aðild og þróun bæði
stjórn- og öryggismála um alla Evr-
ópu.
Að auki vinnum við nú að því að
móta samhæfðar aðgerðir í þeim til-
gangi að færa ríki þau sem taka þátt í
Félagsskap í friðarþágu ennþá nær
bandalaginu og að aðstoða þau ríki
sem óska eftir aðild við að uppfylla
kröfur og staðla NATO. Á leiðtoga-
fundinum verður „pakki“ þessi form-
lega kynntur.
Á leiðtogafundinum verður einnig
treyst samstarf okkar við ríki á Evró-
Atlantshafssvæðinu og hlutdeild okk-
ar í þróuninni þar. Með því að nýta til
fullnustu starf það sem unnið er á
vettvangi Samstarfsráðs Evrópu- og
Atlantshafsrikja (EAPC) vonumst við
tU þess að unnt verði að tryggja að
andrúm gagnkvæms trausts og trún-
aðar ríki. Á vettvangi ráðsins koma
fulltrúar 44 ríkja reglulega saman til
funda. EPAC-ráðið er að verða að
mikilvægum samráðsvettvangi sem
sannað hefur gildi sitt, nú síðast í
Kosovo-deilunni.
Aukinheldur hyggjumst við þróa
frekar samstarfsáætlanir þær sem
liggja fyrir á vettvangi Félagsskapar
í friðarþágu (PfP). Nú eru að verða
liðin fimm ár frá því að efnt var til
þessa samstarfs og þetta frumkvæði
hefur reynst sérlega árangursríkt
sem tæki í því að aðstoða PfP-ríkin
við að endurskipuleggja herafla sinn
og eins til þess að auka getu þeirra til
að vinna með NATO aðjivi að bregð-
ast við hættuástandi. Á fundinum í
Washington verða frekari skref stigin
í þessu viðfangi er kynnt verður fyrir-
komulag sem gera mun PfP-ríkjum
kleift að taka aukinn þátt í pólitísku
samráði, ákvarðanatöku, skipulagn-
ingu stjórnunar og gerð áætlana um
viðbrögð NATO bæði á hættutímum
og þegar þörf er á því að grípa til að-
gerða til að tryggja gerða friðarsamn-
inga.
I krafti samstarfsáætlana munum
við efla frekar samskipti og samhæf-
ingu bandalagsríkja og aðildarríkja
Félagsskapar í friðarþágu. Á meðal
þeirra hugmynda sem settar hafa
verið fram í þessu viðfangi eru þjálf-
unarmiðstöðvar íyrir PfP-ríki, fjöl-
þjóða viðbúnaður á vettvangi sam-
staifsins og notkun hermi-tækni til að
auka getu okkar til að vinna saman. I
framtíðinni munum við í auknum
mæli njóta góðs af framlagi PfP-ríkja
hvað varðar skilvirk viðbrögð við
hættuástandi og aðgerðir til stuðn-
ings friðarsamningum. PfP hefur
hjálpað okkur við að mynda fjölþjóð-
legar friðargæslusveitir í Bosníu og í
þeim aðgerðum sem gripið hefur ver-
ið til í því skyni að koma á friði í
Kosovo.
í stuttu máli munu leiðtogar NATO
og ríkja Félagsskapar í friðarþágu
nota Washington-fundinn til þess að
halda áfram á grunni þess umtals-
verða árangurs sem náðst hefur í því
starfí er miðar að því að skapa það
ástand í Evrópu að þar sé að finna
herafla þjóða, sem starfa saman í stað
þess að standa hver andspænis
annarri.
Rússar gegna mikilvægu hlutverki
í þessari viðleitni. Nú er til staðar víð-
tækur vettvangur samráðs og sam-
starfs Rússlands og NATO sem hefði
verið óhugsandi með öllu íyrir fáein-
um árum. Við getum hins vegar og
ætlum okkur að þróa samstarf þetta
enn frekar. Uppbyggileg þátttaka
Rússa er nauðsynleg í því nýja evr-
ópska öryggiskerfi sem er að mynd-
ast.
Á árinu 1999 munum við leitast við
að bæta enn frekar fyrirliggjandi
samstarfsáætlanir á vettvangi Fasta-
ráðs Rússlands og NATO.
Þar skiptumst við á skoð-
unum um þau öryggismál
sem hæst ber hverju sinni
t.a.m í Bosníu og Kosovo.
Þar koma saman sérfræð-
ingar til að ræða fjölmörg atriði er
varða varnir og hernað jafnframt því
sem við leitumst við að dýpka þá
raunverulegu samvinnu sem fram fer.
Á þessum vettvangi gefst þátttöku-
ríkjunum tækifæri til að koma
áhyggjum sínum á framfæri og þar er
einnig unnt að leiða ágreining fram í
dagsljósið og taka hann til meðferðar.
Á fundinum munum við einnig
treysta til mikilla muna vaxandi sam-
skipti NATO og Úkraínu. Þessi sam-
skipti fela í sér mikla möguleika hvað
varðar þá viðleitni að treysta öryggi
og stöðugleika í Evrópu. Og við
hyggjumst auka samráð okkar hvað
varðar málefni Miðjarðarhafssvæðis-
ins en á þeim vettvangi mætast
NATO-löndin og sex Miðjarðarhafs-
ríki og vinna saman að þróun áætlana
um samskipti, samráð og samvinnu.
Samtímis því sem við höldum
áfram að styrkja samvinnu okkar og
samstarfsáætlanir við ríki utan
NATO höfum við jafnframt verið að
Ijúka við víðtæka aðlögun sjálfs
bandalagsins. I henni felast endur-
bætur á herstjórnarkerfi bandalags-
ins sem og ný skilgreining á fyi’ir-
komulagi höfuðstöðva. I krafti þess-
arar aðlögunar verður NATO áfram
öflugt og fært um að starfa sem sam-
hæft stjórnmála- og hernaðarbanda-
lag í mjög breyttu öryggisumhverfi.
Innri aðlögun NATO mun gera okkur
fært að senda liðsafla til stuðnings við
gerða friðarsamninga og að tryggja
stöðugleika og öryggi á Evró-Atlants-
hafssvæðinu samtímis því sem við
munum áfram rækja að fullu þær
skuldbindingar okkar sem liggja til
grundvallar sameiginlegum vörnum
aðildarríkjanna. Þessu starfi munum
við ljúka fyrir leiðtogafundinn.
Við höfum nú í undirbúningi sér-
stakt frumkvæði er varðar varnar-
getu okkar til að auka bæði samhæf-
ingu og úthaldsgetu herafla bandlags-
ríkjanna. Herafli ríkjanna þarf í
framtíðinni að starfa á sömu bylgju-
lengd og vera fær um að vera fluttur
til með skilvú’kum og skjótum hætti.
Herir ríkjanna þurfa að geta átt sam-
skipti, einstakir hlutar heraflans
þurfa að geta skipst á upplýsingum
með sama hætti og bandamenn þurfa
að geta starfað saman í heimi þar sem
tölvu- og upplýsingatækni er að verða
hluti af búnaði nútíma hermannsins.
Gereyðingarvopn geta ekki aðeins
skapað áhættu fyrir einstök banda-
lagsríki heldur geta þau einnig skap-
að óvissu um öryggi hersveita okkar
sem kunna að vera að sinna friðar-
gæsluverkefnum. Af þessum sökum
höfum við í undirbúningi samþykkt
leiðtogafundarins sem gæti í senn
stuðlað að gagnkvæmum skiptum á
upplýsingum varðandi þann vanda
sem gereyðingarvopn skapa og sam-
hæft stuðning aðildaríkjanna við við-
leitni til að hefta útbreiðslu slíkra
vopnakerfa.
En á sama tíma sem NATO aðlagar
sig að breyttum aðstæðum gerir Evr-
ópa slíkt hið sama. Nú er svo komið að
við lýði er Evrópusamband þar sem í
gildi er sameiginlegur gjaldmiðill og
sameiginleg utanríkis- og varnarmála-
stefna og íyrir liggja skuldbindingar
um að stærð bandalagsins verði ekki
einskorðuð við aðildarríkin 15. Eðli-
legt er að þessarar þróunar gæti
einnig innan NATO. Þess vegna sé ég
fyrir mér bandalag þar sem evrópskar
áherslur eru skýrari, þar sem aðildar-
ríkin í Norður-Ameríku og Evrópu
hafa getu til að ákveða hvemig best sé
að bregðast við sérhverri áskorun.
Þróun hins sér-evrópska hluta
varnar- og öryggisviðbúnaðarins mun
gera NATO kleift að styðja aðgerðir
sem lúta stjórn aðildarríkjanna í álf-
unni. Þetta fyrirkomulag mun ekki að-
eins koma í veg fyrir tvíverknað held-
ur mun það einnig verða til þess að
þróa fram dýpra og þroskaðra sam-
starf aðildarríkjanna beggja vegna
Atlantshafsins þar sem hlutverkum og
ábyrgð verður deilt með jafnari hætti
en áður. Okkur hefur þegar miðað
áfram í þessu viðfangi og grunnþætt-
irnir munu liggja fyrir er leiðtogarnir
koma saman í Washington.
Fyrstu 40 árin í sögu bandalagsins
gerði kalda stríðið að verkum að at-
hygli NATO-ríkjanna var einkum
bundin við 5. grein stofnsáttmálans,
sem kveður á um sameiginlegar varn-
ir. Bandalagið er hins veg-
ar allt annað og meira en
einungis 5. greinin. Aðild-
arríkin hafa einnig skuld-
bundið sig til þess að
treysta öryggi og stöðug-
leika með ýmsum hætti, með sam-
vinnu við önnur alþjóðleg samtök og
pólitískum stuðningi við markmið og
tilgang stofnski’ár Sameinuðu þjóð-
anna. Leiðtogafundurinn í Was-
hington mun auka möguleika okkar til
að færa okkur í nyt Norður-Atlants-
hafssáttmálann sem gera mun okkur
kleift að njóta friðar og öryggis næstu
fimmtíu árin og lengur.
Höfundur er framkvæmdastjóri Atl-
antshafsbandalagsins. Grein þessi
birtist í nokkrum afhelstu dagblöðum
Evrópu.
„Evrópa að-
lagar sig
breytingum“
„Dyr NATO
verða áfram
opnar“
Sex norrænar sjónvarpsrásir í Breiðvarpi Landssímans

llSÍgg'
20.55 DetdrtJmeoíDenkk.
21JS5 fónt & sisimed Freddk Skavlan. mhw
ít pttjpn medswsct í siuífec.
forta^eí og aítadie tcn»w.
22.35 Egentfig.
U íotewtdsk kííftUÍ fwíuVírcdensrfiti jeg
wwbnsJetMcdCyi!«n Bjcht RuneCoböit
C«SHauaC*4tCSt)í?wr. JmitAofOKfcíDe
23.00 Fi!mb«3get{«v}.
rsrw«03isjcncfth8ö
23.05-01.05 Maraton*
manncn.

oeV&rt HuuaCjtttcsþw** hriUto
AftácriehOg tjgtw CahiK${tH&}
23JX) Kveldínytt
23.15 Advokatene.
AnOfifímtíkCf 11-----
yjgj I . ; jemm!
t-
bntcr i Boítöft. f fmzm
"■Slrrettírávw \á

srm
mm
im iMtefíM i
áffttsíiuííííw 1
ogíf&fuemim
enrMéfíi (tm 00.
'vedimtteOusfan
,?«-<ocOkÁetflgSi3yf
r
MFsasttK
£*<w.

Thc

ÍM

Höfðað til þeirra sem
vilja meiri fjölbreytni
Sex norrænar sjónvarpsrásir bjóðast nú
þeim sem tengdir eru Breiðvarpi Landssím-
ans og að sögn Friðriks Friðrikssonar,
forstöðumanns breiðbandssviðs Landssím-
ans, er boðið upp á rásirnar til að koma til
móts við þá sem vilja meiri fjölbreytni í sjón-
varpsefni hér á landi. Einnig er verið að .
höfða til þess fjölda Islendinga sem dvalið
hefur við nám og störf á Norðurlöndunum
og þekkir til þessara stöðva.
NORRÆNU sjónvarpsrás-
imar sem um ræðir eru
tvær rásir sænska ríkis-
sjónvarpsins, SVTl og
SVT2, tvær rásir norska ríkissjón-
varpsins, NRKl og NRK2, danska
ríkissjónvarpið DRl og danska sjón-
varpsstöðin TV2. Nokkrar af þess-
um stöðvum eru enn sem komið er í
opinni dagskrá og því hægt að ná
þeim hér á landi með gervihnatta-
diski, að sögn Friðriks.
„Sænsku stöðvarnar senda út frá
morgni til kvölds, og einnig NRKl í
Noregi, en NRK2 er síðdegisrás og
hefur ekki útsendingar fyrr en kl.
18.30. Hún er með nokkuð öflugt
efni, bæði kvikmyndir, íþróttir og
fleira. DRl er svo aðaldagskrá
danska ríkissjónvarpsins en TV2 er
einhvers konar blanda af einkastöð
og almennri stöð. Hugmyndin hjá
okkur var sú að velja tvær stöðvar
frá hverju þessara þriggja landa, en
dagskrá stöðvanna er mjög fjöl-
breytt og þetta eru engar vanda-
málarásir eins og margir virðast
hafa haldið. Það er í bland barna-
efni, íþróttaefni af ýmsu tagi, þættir
og kvikmyndir,“ sagði Friðrik.
Alvörudagskrá
Hann sagði að með því að bæta
þessum sjónvarpsrásum við Breið-
band Landssímans væri fyrst og
fremst verið að höfða til þeirra sem
vilja meiri fjölbreytni í sjónvarps-
efni hér á landi, og einnig og ekki
síst þeirra tugþúsunda Islendinga
sem dvalist hefðu við nám og störf á
Norðurlöndunum og þekktu til þess-
ara stöðva og vildu fylgjast með og
halda við þeirri norrænu menningu
sem þeir hefðu kynnst.
„Hinn venjulegi áhorfandi er
raunverulega kominn með fleiri
kosti en hann hefur núna, en dag-
skráin í þessum stöðvum er alvöru-
dagskrá og sambærileg við það sem
er hjá Stöð 2 og RÚV. Að vísu er
þetta ekki á íslensku en það er
reyndar minnst af dagskránni hjá
íslensku stöðvunum hvort sem er. I
norrænu stöðvunum eru bandarísk-
ar myndir með ensku tali og síðan
með texta frá viðkomandi landi, og
við vitum það að menn þurfa hvorki
að vera háskólagengnir né hafa búið
í þessum löndum til að geta náð
samhengi með því að sjá danskan
eða norskan texta rúlla yfir skjáinn
heyri þeir ekki talið af einhverjum
ástæðum," sagði Friðrik.
Nær ótakmörkuð
flutningsgeta
Breiðbandið hefur þá sérstöðu að
flutningsgeta þess er nánast ótak-
mörkuð og því sagði Friðrik það
ekkert mál að bæta þessum rásum
við. Þangað til 1. mars næstkom-
andi verður dagskrá norrænu sjón- ■
varpsrásanna opin öllum þeim sem
hafa aðgang að Breiðbandinu, en þá
fellur hún inn í þá áskriftarpakka
sem Breiðbandið hefur verið að
bjóða.
„Núna geta 25.000 til 27.000
heimili á höfuðborgarsvæðinu náð
Breiðbandinu og einnig er Breið-
bandið með dreifingu á Húsavík.
Alls eru rásirnar á Breiðbandinu nú
23 talsins og við erum núna með
einn áskriftarpakka sem er 17 rásir
og kostar hann 1.595 krónur. Hug-
myndin er svo að vera að minnsta
kosti með tvo aðra pakka. Það yrði
þá evrópskur pakki sem kosta
myndi á bilinu 1.600-1.800 krónur
og í honum yrðu norrænu rásirnar
og hinar Evrópurásirnar sem við
erum með, t.d. ríkissjónvarpsstöðv-
arnar í Frakklandi, Þýskalandi,
Ítalíu og á Spáni. Síðan yrði boðið
upp á heildarpakka með öllum rás-
unum 23 og inni í því er aðgangur
að RÚV og Alþingisrásinni. Það er
hugmyndin að verðið á þessum
heildarpakka verði einhvers staðar
á bilinu 2.200-2.400 krónur, sem ég
held að sé alveg sanngjarnt verð
fyrir svona efni,“ sagði Friðrik.
Hann sagði að stöðugt væri verið .
að þróa og endurmeta það efni sem
Breiðbandið býður upp á fyrir sjón-
varpsáhorfendur, en á þessari
stundu væri ekki hægt að segja frá
því sem hugsanlega yrði boðið upp
á á Breiðbandinu í framtíðinni og
ekki stendur til boða almennum
áhorfendum hér á landi sem ekki
hafa gervihnattadisk.