Morgunblaðið - 22.08.2000, Side 45

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 22.ÁGÚST 20001
hindranir að baki, minningin um
yndislegan föður, tengdaföður og afa
mun lifa.
Við hliðið stend ég eftir ein,
ó, elsku pabbi minn,
og tárin mín, svo heit og hrein,
þau hníga á gangstíginn.
En höndin veifar, veifar ótt.
Púveistégsaknaþín.
Ó, komdu aftur, komdu fljótt,
æ, komdu þá til mín.
(Tólfti septcmber.)
Svanhildur Fjóla, Ásmundur
Vilhjálmsson, Maríanna Björk,
Rebekka Sól.
Elsku pabbi minn, enn einu sinni
hefur þú þurft að gh'ma við erfið
veikindi, þannig að hægt er að segja
að líf þitt hefur ekki verið neinn dans
á rósum og því miður fengum við
systurnar aldrei að kynnast þinni
réttu hlið eftir fyrri veikindin sem þú
þurftir að glíma við þegar við vorum
bara smábörn. Þau veikindi mörk-
uðu allt þitt líf. Þú varst aldrei á því
að gefast upp og hélst áfram þínum
skyldum og starfi. Eftir það sem þú
ert búinn að ganga í gegnum er
manni spum, hvemig hægt sé að
leggja slíkt á einn mann? En það er
víst ekki í okkar valdi að ráða eigin
örlögum.
En minningarnar um þig mun ég
geyma í mínu hjarta og allar stund-
irnar sem við fjölskyldan áttum sam-
an, bæði heima og í okkar ferðalög-
um sem voru nú ófá, allar
skemmtilegu útilegurnar og ættar-
mótin sem við fómm á austur undir
Eyjafjöllum á þeim slóðum sem þú
ólst upp á og fyrir þig var það eins og
að vera komin heim, þar leið þér vel.
Þú varst listamaður í þér, söngst,
spilaðir á gítar og málaðir myndir
sem við munum varðveita, þú varst
hvers manns hugljúfi og alltaf vai-
stutt í grínið.
Þú þurftir að þola alltof mikið og
ég vona það innilega að þér hði vel
núna, þú átt það skilið. Megi góður
Guð vaka yfir þér og varðveita, elsku
hjartans pabbi minn, og styrkja okk-
ur öll í þessari miklu sorg.
Núleggégaugunaftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur,
mínverivömínótt.
Æ,virstmigaðþértaka
méryfirláttuvaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(S. Egilsson.)
Eg fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
ogljúfaenglageyma
öll bömin þín, svo blundi rótt.
(M.Joch.)
Þín dóttir
Dagmar.
Frágangur
afmælis-
ogminning-
argreina
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin, vél-
rituð eða tölvusett. Sé handrit
tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Það
eykur öryggi í textameðferð og
kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda
greinarnar í símbréfi (569 1115)
og í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er,
að símanúmer höfundar/send-
anda fylgi.
Um hvern látinn einstakling
birtist fonnáli, ein uppistöðu-
grein af hæfilegri lengd, en aðr-
ar greinar um sama einstakling
takmarkast við eina örk, A-4,
miðað við meðallínubil og hæfi-
lega hnulengd, - eða 2.200 slög
(um 25 dálksentimetra í blað-
inu). Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú er-
indi. Greinarhöfundar eni
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
+ Sigmundur Jó-
hannesson fædd-
ist í Reykjavík 26.
febrúar 1967. Hann
lést sunnudaginn 13.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar Sigmund-
ar eru Guðrún Sig-
mundsdóttir, f. 26.
maí 1943 og Jóhaim-
es Steinþórsson, f.
26. mars 1938. Sig-
mundur átti tvær
systur, 1) Kolbrún, f.
29. apríl 1965, maki
hennar er Axel Gísla-
son og eiga þau tvö
böm, Evu Karen og Jóhannes, 2)
Dagný Jóna, samfeðra, búsett í
Grikklandi, f. 31. mars 1960, maki
hennar er Theodoros Kagianalius
og eiga þau þijú börn Marínu,
Markús og Kristbjörgu. Eigin-
kona Sigmundar er Rannveig
Sigmundur kom ungur inn í líf
okkar þegar hann giftist barna-
barni okkar, Rannveigu Grétars-
dóttur. Simmi var yndislegur, eins
og sonur okkar, ávallt tilbúinn að
aðstoða okkur eldra fólkið. Hann
var hæglátur fjölskyldumaður,
duglegur til allra verka og maður
kom sjaldan að Simma öðru vísi en
hann væri innan um fjölskylduna.
Simmi starfaði hjá tengdapabba
sínum og tók virkan þátt í athafna-
sömu lífi þar á bæ. Samvera okkar
í sumar með þeim Rannveigu,
Simma og stúlkunum er við gistum
hjá þeim að Draghálsi í Borgar-
firði kemur nú upp í hugann. Sárt
er að vita að ekki verða fleiri
ánægjustundir af þessu tagi.
Ferð þín er hafin.
Fjarlægjast heimatún.
Nú fylgir þú vötnum sem falla til nýrra
staða.
Og sjónhringar nýir sindra
þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson.)
Elsku Rannveig, Björg, Sara og
aðrir aðstandendur. Guð styrki
ykkur á sorgarstundu og geymi
góðan dreng.
Rannveig og Kristján.
Um hádegisbil sunnudaginn 13.
ágúst sl. barst okkur sú harma-
fregn að hann Simmi væri dáinn.
Það er erfitt að skilja hvers vegna
ungir menn yfirgefa þennan heim
svo snögglega og minningarnar
hrannast upp. Það eru bráðum 20
ár frá því Simmi byrjaði að vinna
hjá Grétari föður mínum og
skömmu síðar kynntist hann
Rannveigu systur minni, sem síðar
átti eftir að verða lífsförunautur
hans. Þau eignuðust tvær yndis-
legar stúlkur, Björgu og Söru, sem
nú sjá á eftir föður sínum yfir
móðuna miklu. Simmi lauk námi í
húsasmíði og með ósérhlífni og
dugnaði byggði hann húsið að
Lækjarbergi 23 sem hefur verið
heimili fjölskyldunnar frá árinu
1992. Þangað hefur í gegnum árin
verið gott að leita og þau alla tíð
boðin og búin að aðstoða vini og
kunningja. Börnin okkar tvö, þau
Halldór Fannar og Guðbjörg Lilja,
fengu oft að gista og þar leið þeim
vel. Guðbjörg Lilja var ekki há í
loftinu þegar hún var farin að
trítla inn í eldhús þar sem Simmi
stóð svo oft í horninu við kaffi-
könnuna, horfa upp til hans og
kalla „Simmi“. Hún er ekki orðin
nógu gömul til að skilja hvað dauð-
inn er og á vafalaust eftir að
hlaupa að kaffikönnunni á næst-
unni og leita að honum Simma sín-
um. Þar verður enginn Simmi, að-
eins minningar um góðan vin.
Það var á fleiri stöðum en í
Lækjarberginu sem Simmi tók til
hendinni. A jörð tengdaforeldra
sinna að Draghálsi átti hann stór-
an þátt í að reisa þau sumarhús
sem þar standa og hafði mikla
ánægju af því að dveljast þar um
helgar í friðsælu og kyrru um-
hverfí. Þar leið honum vel, langt
Grétarsdóttir, f. 6.
desember 1967.
Börn þeirra eru
Björg, f. 13. október
1989 og Sara f. 14.
maí 1993. Foreldrar
Rannveigar eru
Grétar Sveinsson og
Guðbjörg Kristjáns-
dóttir.
Sigmundur lauk
sveinsprófí i' húsa-
smíði frá Iðnskólan-
um árið 1989 og síð-
ar prófí sem
húsasmíðameistari
árið 1996. Hann
vann allan sinn starfsferil hjá
tengdaföður sinum, Grétari
Sveinssyni, húsasmíðameistara,
og fyrirtæki hans, Steypustáli.
Utför Sigmundar fer fram frá
Víðistaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
frá amstri hversdagslífsins og
þeirri streitu sem því getur fylgt.
Þá munum við aldrei gleyma hjálp
hans við að taka húsið okkar í
gegn fyrr á þessu ári þar sem
vandvirkni hans og nákvæmni kom
berlega í ljós.
Simmi var mikill fjölskyldumað-
ur og leið best í húsinu þeirra í
Lækjarberginu í faðmi fjölskyld-
unnar. Hann átti yndislega eigin-
konu sem stóð með honum í gegn-
um súrt og sætt enda vandfundin
betri og hjálpfúsari manneskja en
hún Rannveig. A síðustu dögum
hefur samheldin fjölskylda og stór
yndislegur vinahópur lagst á eitt
um að gera lífið örlítið bærilegra,
ekki bara fyrir Rannveigu og
stelpurnar heldur fyrir okkur öll
sem stöndum eftir og syrgjum
góðan dreng. Við eigum eftir að
minnast allra góðu stundanna sem
við áttum með þér, elsku Simmi,
og minningin um þig mun alltaf
búa í hjörtum okkar. Við vitum að
guð hefur tekið á móti þér, það er
friður yfir sálu þinni og þér líður
vel. Með þá vitneskju að baki er
auðveldara að kveðja.
Elsku Rannveig okkar, Björg og
Sara, við hugsum stöðugt til ykkar
og biðjum Guð að veita ykkur
styrk til að sigrast á sorginni.
Þórunn og Sveinn Andri.
Það kom sem reiðarslag þegar
fréttin kom um andlát Sigmundar
Jóhannessonar.
Ég kynntist Sigmundi fyrst 1995
í sælureit fjölskyldunar að Drag-
hálsi í Hvalfirði. Það var komið
haust, göngur voru framundan og
ég hafði boðið mig fram til smala-
mennsku hjá Grétari tengdaföður
Sigmundar, í þeirri trú að þetta
yrði þægileg haustganga.
Mannskapnum var raðað á hlíð-
ina þar sem rollurnar héldu sig, og
ætlunin var að reka þær niður til
byggða. Næstur til hliðar við mig í
þessum rekstri var ungur grannur
maður, þögull en yfirvegaður.
Þetta var Sigmundur. Hann fór
léttum skrefum yfir móa og mela
og ég undraðist stórlega úthaldið í
honum, ég hafði ekki roð við hon-
um.
Seinna kynntist ég honum betur
þegar hann gekk til liðs við Odd-
fellowregluna, og gerðist bróðir í
stúkunni nr. 21, Þorláki helga, 6.
nóvember 1997. Sigmundur gegndi
þar ýmsum trúnaðarstörfum af
dugnaði og samviskusemi.
Þar er hans sárt saknað.
Sigmundur stundaði nám í Iðn-
skólanum í Hafnarfirði og lærði
húsasmíði hjá verðandi tengdaföð-
ur sínum, Grétari Sveinssyni húsa-
smíðameistara í Hafnarfirði, en hjá
honum hafði hann unnið frá ungl-
ingsárum. Seinna öðlaðist hann
meistararéttindi húsasmiða frá
Meistaraskólanum í Hafnarfirði,
og sá um alla trésmíðavinnu, sem
laut að verkum tengdaföður hans.
Sigmundur kvæntist Rannveigu
Grétarsdóttur 6. október 1990, og
bjuggu þau allan sinn búskap í
Hafnarfirði og eignuðust tvær
myndarlegar dætur.
Elsku Rannveig, Björg og Sara
og aðrir aðstandendur, megi Guð
gefa ykkur styrk og trú í ykkar
miklu og þungu sorg.
F.h. st. nr. 21, Þorláks helga
I.O.O.F.
Steinar Gunnarsson.
Elsku Simmi. Fréttin af brottför
þinni úr þessari jarðvist kom eins
og hrollkaldur gustur á fallegum
sumardegi.
Þannig er lífið, óútreiknanlegt
og stundum allt of stutt.
Að leiðarlokum þökkum við þér
af alhug öll góðu kynnin og
skemmtilegu samverustundirnar.
Megi birta lýsa þér um ókomnar
slóðir.
Elsku Rannveig, Björg og Sara.
Við biðjum allar góðar vættir að
vaka yfir ykkur og styrkja, sem og
allri fjölskyldunni.
Margrét og Grétar.
Elsku Simmi, í dag kveðjum við
þig með miklum söknuði, hafðu
þökk fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum saman og munum
varðveita í hjörtum okkar, hvíl þú í
friði, kæri vinur.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Pó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Elsku Rannveig, Björg, Sara,
Gugga, Grétar, Guðrún, Jói og aðr-
ir aðstandendur, megi góður guð
styrkja ykkur á þessari sorgar-
stund.
Kveðja,
Hildur, Hlynur, Ingibjörg
og Thelma.
Horfinn, farinn. Samt verður
hann alltaf hjá okkur. Hann sem
gaf mér svo mikið af sjálfum sér
og þótt hann sé ekki, verður hann
samt alltaf.
Á stundu sem þessari hljóta
óhjákvæmilega að koma upp í hug-
ann þær stundir sem við áttum
saman, hvort heldur sem var með
fjölskyldum okkar eða bara við
tveir vinirnir. Veiðiferðirnar, sam-
eiginlegt áhugamál okkar beggja,
standa mér ljóslifandi fyrir hug-
skotssjónum, hvort sem farið var
með stengurnar til þess að veiða
fisk eða gengið á fjöll til rjúpna.
Einnig ferðirnar upp á Dragháls
þar sem dvalið var með fjölskyld-
um og vinum í góðu yfirlæti. Ferð-
in sem við fórum tveir saman síð-
astliðinn vetur til Minneapolis
verður mér og ógleymanleg.
Vissulega varst þú ekki allra en
þeim sem þú tengdist vina- og
tryggðaböndum voru ríkari en ella
og að mínu viti eru þau bönd órjúf-
anleg.
Nú ert þú farinn frá okkur um
stundarsakir en vissa mín fyrir því
að við munum hittast aftur síðar
hjálpar til við að takast á við orð-
inn hlut en sorg og söknuður er oft
á tíðum hlutskipti okkar sem eftir
lifum.
Elsku Rannveig, Björg og Sara,
foreldrar, tengdaforeldrar og aðrir
aðstandendur og vinir, fyrir hönd
okkar Eddu og Ingu Bjarteyjar
sendum við ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Minningin
um góðan dreng mun lifa með okk-
ur áfram.
Að lokum kemur upp í hugann
sú stund er við kvöddumst í hinsta
sinn og það síðasta sem þú sagðir
við migum leið og þú lagðir hönd
þína á öxl mína var að þú bauðst
mér góða nótt. Nú kemur það í
minn að hlut að bjóða þér góða
nótt og vona ég innilega að þér
hlotnist sú hvíld sem þú átt svo
sannarlega skilið.
Þinn vinur
Emil Birgir.
„Komið til mín, allir þér sem
erfiði hafið og þungar byrðar, og
ég mun veita yður hvíld“ (Mat.
11.28). Elsku vinur. Það var eins
og hjarta mitt klofnaði þegar mág-
kona þín hringdi í mig síðastliðinn
sunnudag og tilkynnti mér andlát
þitt. Lengi á eftir sat ég sem lam-
aður og hugurinn dofinn. Ekki
hafði mig grunað að samtal okkar
daginn áður væri okkar síðasta.
Síðan þá hafa minningarnar um
þig fyllt hugann. Fyrst þegar við
unnum saman á Hvolsvelli, þá 14
og 15 ára, og öll samstarfssumrin
eftir það. Kvöldin í Eyjabakkanum
þar sem margt var skrafað aft
hlustað á Bob Marley. Kjósarferð-
in þar sem þú og Rannveig besta
vinkona mín fellduð hugi saman og
ég yfirgaf píramítatjaldið og svaf í
bílnum.
Sumarið sem við unnum saman
á Nesjavöllum. Þegar þið Rann-
veig hófuð sambúð á „skrifstof-
unni“ á Dalshrauninu. Kvöldið sem
þið trúlofuðuð ykkur. Allar stund-
irnar á Breiðvanginum þar sem ég
var fastagestur ykkar. Fæðing
dætra ykkar og óteljandi ferðirA
Draghálsinn. Þegar þið byggðuo'
ykkar eigið húsnæði og allar sam-
verustundirnar okkar þar. Er þó
fátt talið.
Daglegt samband okkar minnk-
aði þegar ég síðan kynntist Sig-
rúnu og eignaðist strákana, en allt-
af varst þú samt minn besti vinur.
Vinabönd okkar styrktust þó enn
frekar þegar ég fór aftur að vinna
með þér síðastliðið haust, þú þá
orðinn einn af eigendum fyrirtæk-
isins. Þín er þar sárt saknað.
Þú varst minn besti vinur og ég
þakka þér fyrir allar okkar stund-
ir. Þó þú sért nú farinn mun minn-
ing þín alltaf lifa með mér.
Elsku Rannveig, Björg og Sara.
Jói, Guðrún, Gugga og GrébCv
missir ykkar er mikill.
„Þegar þú ert sorgmæddur,
skoðaðu þá aftur huga þinn, og þú
munt sjá, að þú grætur vegna
þess, sem var gleði þín“ (Kahlil
Gibran.) Við Sigrún viljum votta
ykkur, fjölskyldum ykkar og vin-
um okkar dýpstu samúð og megi
Guð vera með ykkur á þessum erf-
iðu stundum.
Elsku Simmi minn, megir þú
hvíla í friði. Þinn vinur.
Ólafur Sigvaldason.
Legsteínar
í Lundí
SÖlSrfiíNAR Viö Nýbýlaveg, KópavogT
Sími 564 4566
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður
Útfararstjórar okkar búa yfir áratuga reynslu af störfum við
útfararþjónustu.
Sjáum um útfarir á allri landsbyggðinni.
Baldur
Frederiksen
útfararstjóri,
sími 895 9199
Útfararstofa íslands, Suðurhlíð 35, Fossvogi.
Sími 581 3300. Þjónusta allan sólarhringinn.
www.utfararstofa.ehf.is
L...................................................'u
SIGMUNDUR
JÓHANNESSON