Alþýðublaðið - 08.11.1959, Síða 12
it®
ar menn!
WMMVmWMUMMMMMmHV
WASHINGTON, okí. (UPI).
Hundur, sem bíiur rnenn —
eða konu, gerir það venjulega
ekki af grimmd heldur fyrir
rnisíök og illa hegðun þess,
sem bitinn er. Hund'ar bíta
börn oftar en fuIlorSna, oftar
drengi en telpur en ekkert
bendir til að þcir geri upp á
milli litarháttar manna er
Jjeir velja sér fórnarlömb.
Einn þriðji hundsbita starfar
af grimmd hundsins, einn
þriðji gerist þegar viðkom-
andi er að leika sér méð hund
inum og einn þriðji af því að
vikomandi hefur strítt hund-
inum.
Helztu fórnarlömb hunds-
bita eru börn á skólaaldri,
sendisveinar, póstar og blaða-
drengir. Þúsundir manna í
Framhald á 10. síðu.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ birti um
daginn greinarkorn eftir Jón
Austfinns, sem að hann kall-
aði „óbenndir fuglar“, bað
gireinarhöfundur þá sem að
séð höfðu líka fugla eins og
hann lýsir í grein sinni að
láta af því vita, og í því til-
efni er þetta bréf skrifað.
Fjórtánda eða fimmtánda
október sá ég hér á Fáskrúðs-
firði, í garðinum mínum
mjög líka fugla eins og grein-
arhöfundur lýsir þeim. Þótti
- mér hljóð þeirra undarleg, því
þeir göluðu. Þeir hoppuðu
grein af grein á birkinu og
itWWWMWMVMWWWVt
Laxveiði á
Kolaskaga
LAXVEIÐI er mikil á
Kolaskaganum í Norður-
Rússlandi, og mikill iðn-
aður er upp risinn þar,
síðan farið var að efla lax
stofninn með klaki og
setja laxastiga í árnar.
Stúlkan á myndinni er að
flokka laxinn eftir stærð,
og þetta er sérlega vænn
lax. •
einnig voru þeir í viðinum.
Nú nokkru seinna sá ég aðra
fugla, sem ég ekki bar
kennsl á. Þeir voru með ljósa
bringu, áberandi svart og
hvítflekkóttir á vængjum,
búrnir aftan á höfði með rauð
brúnan blett framan í höfði.
Þeir voru snöggtum minni en
þrösturinn. Og sé ég einkenni
lega fugla hér, t. d. sá ég í
fyrra, á þriðja jóladag, skraut
fugla hér í garðinum. Þeir
voru með gulleita bringit og
stóra rauða og gula bletti á
baki og hliðum, á höfði höfðu
þeir biksvarta „flauelshettu“
þeir voru fremur litlir vexti.
Það voru fallegir jólagestir.
Undarlegt fannst mér að þess
ir litlu hnoðrar skyldu vera
á ferð um hávetur, þó jörð
væri snjólaus. Bið ég svo Al-
þýðublaðið að birta bréf mitt,
ef að það telur það þess virði.
Virðingarfyllst.
Kona af Fáskrúðsfirði.
SVARTI GALÐUR
OG MGRÐ
FJÖRUTÍU og sjö ára
gamall Woodoo-prestur
frá Puerto-Rico Juan Ap-
onte að nafni hefur hlotið
lífstíðarfangelsisdóm fyr-
ir að myrða 13 ára gaml-
an dreng. Dómurinn er
uppkveðinn í Bridgeton í
New Jersey í Bandaríkj-
unum, þar sem ódæðið var
framið og presturinn
heldur sig nú. Astæðan
fyrir morðinu er sú, að
prestinn vantaði haus-
Ícúpu barns til að fremja
með svartagaldur, Woo-
doosiður (eða ósiður) er
innfluttur frá Afríku til
Vestur-Indía raeð negrum
og ekki stundá hann aðr-
ir en blökkumenn. Fylgir
þessum áírúnaði mikil
forneskja og særingar, og
Héfur ekki tékizt að út-
rýma honum enn.
IWMWWWWMMWMWMWMM
Þriðjungurinn börn.
ÞRIÐJUNGURINN af öllu
flóttafólki í Evrópu er börn,
sem fætt eru í flóttamanna-
búðum og aldrei hafa kynnzt
RÚSSNESKIR jarðfræð-
ingar segjast hafa sannreynt,
að jarðskorpan er í tveimur
lögúiú. Annað nær niður á 10
—14 km. dýpi, én þar undir
er annað aðgreint lag, sem
nær frá 14 km. skilunum nið
ur í 35—40 km. Þetta segjast
þeir hafa fundið mcð jarð-
skjálftamælingum..
sjúklings, en þessa aðferð
notar hún aðallega til
lækninga. Hún horfir í
augu þess, sem hún ætlar
að lækna og kemst á
þann hátt að því hvað að
viðkomandi gengur.
40. árg. — Sunnudagur 8. nóvember 1959 — 243. tbl.
HELMA Friis er fræg
um allt Þýzkaland fyrir
læltningar sínar. Hún á
heima í Niboel í Slésvík
og stundar að jafnaði 11
000 sjúklinga á ári og fær
fyrir það 150 000 mörk í
laun. Fyrir skömniu lézt
einn sjúklingur, sem frú
Friis hafði undir handár-
jaðri sínum vegna þess að
hann hafi vanrækt að
taka insúlín. Frú Friis
heldur því fram að mað-
urinn hafi ekki hlýtt fyrir
skipunum hennar og auk
þess hafi hún ekki bannað
faonum að taka insúlín.
Frúin hefur ekki verið sök
uð um neitt glæpsamlegt
en lögreglan hefur náið
auga með henni eftir
þennan atburð. Frú Friis
nýtur mikils álits í Norð-
ur-Þýzkalandi og er hún
á í stöðugum útistöðum
við lækna en hún skipar
sjúklingum oftast að fara
ekki að ráðum þeirra.
Frú Friis kveðst vera í
öngum sínum vega dauða
sjúklings síns en hún get-
ur huggað sig við að hafa
að jafnaði 80 sjúklinga á
dag að annast og þiggja
fé af.
Á myndinni sést frú
Friis horfa fast í augu