Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.01.1892, Qupperneq 52

Skírnir - 01.01.1892, Qupperneq 52
52 Bókmenntir. hann Bkipaður í stjórn leikhússins í Kristjaníu, og 1866 varð hanu rit- stjóri við „Norsk Folkeblad“. Við leikhúsið hætti hann. Til er sögukorn eptir Björnstjerne Björnson frá 1856, sem heitir „Þrándur“. Þrándur vex upp á afskekktum hæ. Binu sinni kemur föru- maður þangað og er hýstur, en deyr um nóttina. Drenguvinn fær fiðluna hans. Faðir hans kennir honum ]>að litla sem hann kann. Drengurinn er natinn við fiðluna. Allt, sem hann hafði heyrt og lesið, kom í hana. Hver strengur, hvert hljóð í henni þýddi eitthvað víst fyrir honum, nema einn strenginn var hann hálfhræddur við. Svo var honum leyft að fara og le.ka á íiðluna í brúðkaupi. Hann varð hálfær af gLeði. Liðlangan daginn lék hann ný lög á fiðluna; á næturnar dreymdi hann um þau. Þau báru hann yfir fjöll og firrnindi í annarleg lönd eins og hann liði á skýjabólstrum. Hann bragðaði ekki mat um morguninn áður en hann lagði af stað með brúðarfylgdinni. Þegar hann kom niðrí byggð, þá varð honum svo hverft við, er hann sá kirkjuna og mannfólkið, að fiðlan varð hljóðhlaus hjá honum hvernig sem hann reyndi. Þá sér hann svarta föru- manninn, sem hafði gefið honum fiðluna, sitja uppi á kirkjuturninum. „Fáðu mér hana aptur“, kallaði hann, hló og rétti út handleggina og turninn hoppaði upp og ofan með hann, upp og ofan. En drengurinn tók fiðluna undir handlegginn og kallaði: „Þú færð hana ekki“, sneri sér við og hljóp frá fólkinu og húsunum út á vellina þangað til hann datt. Þar lá hann lengi á grúfu og þegar hann sneri sér við, sá hann að eins him- ininn þjótandi. Fiðlan lá nálægt honum. „Þér er óhætt að koma“, kall- aði hann og ætlaði að brjóta hana, en varð þá litið á hana. „Marga glaða stund höfum við átt saman“ sagði hann. Svo tók hann viðbragð: sundur með strengina, þeir eru ónýtir. Og hann skar þá með hnífnum sinum. M, sögðu þeir, hver með sínu hljóði, er þeir voru skornir. Bn fjórða strengnum, sem hann aldrei hafði uppnefnt, eins og hina, honum hlífði hann. Nú fann hann, að það var ekki strengjunum að kenna, að hann gat ekki spilað. Móðir hans kom til að fara með hann heim, en hann spratt á fætur í hræðslu með fiðluna í hendinni og kallaði til hennar: „Nei, móðir, heim fer ég ekki fyr en ég get leikið á hana það, sem ég hef séð í dag“. Þrándur er Björnstjerne Björnson sjálfur. Fyrst og fremst er hann eins og bergmál norsku náttúrunnar. Fjöll og firðir, bær og sel, vötn og skógar, hann talar máli þeirra. Allt, sem hann kveður og hugsar og finnur til hefur svip náttúrunnar, sem hann er alinn upp í. Þegar hinn
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.