Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 3
3
lifab gott famt. ®ittþoab ííft fof orna eerbur
pab, $<tnen gaíe i mig! fem fmntt fegir, jpar fem
eg ecfi feiía.
0t'gí;v’Rtuc. gcfi fémur t;cfur ueí faman ennfíá,
góbir ítálfar! fib farib ftnn f (j'Wja áttina.
Slnnar t;cfar beíbtir, ab Slbfomumabur ecfi munt
tala um annab enn fab, fem enpm getur orbib
ab gagni, anuab&oert oegna peíé, ab bann ecfi
funni um annab ab tala, eba bitté, «ö jpaö fé
ecíéct efnt ttl, áÍJcœranDt not: fjec og
fem ttmt«Isreröt fé; en bittn oottar eptir ab
bann mutti fémta ocfur ab géra fraptaoerf. @3
fprir mitt leiti oona eptir ab bann muní tala unt
algenga og al^ecfta {tíuti, fem bantt oeit ab
mccttu oerba nptfamari, ef ecfi oantabi eptirfánfa
og funnáttu en parámóti þelb eg ab bann muni
leiba bi« fév ab taía um pá blutí, fem Þanit
ft;fif! fprirfjá ab ecfi muni oerba áfomib til (;!t;ts
ar, eba um fá, fem miog toífónt er ab géti art»
aft; aHrafífí mun ^antt rába almennlugi abieggs
ja fiunb á jpá, án frefara prófé eba repnflu.
0irunöttr. Sil btteró er bantt fjá ab trans
ta fér fram, ef l;ann ecfi œtlar ab brfnga neitt
nóttuppá bartann; fab fent algengt er fecfja allir,
og eg fiemmi fart t;ftr einé meb bonum fþióöólft,
ab bauburnir muni cita betur entt fjann, fem
31 2