Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 5
5
um v>ert>i ðímemtar, enfca £átt nptfemi peirra íiggi
í augtim uppi. fþab fprfía er óbrcrranbi flóttufaaí
ib; menn pafa enpá ecfi fomiff f»o lánat f peföu
lattbi, ab peir baft fomib fe'r fatnan um ab fplgja
feirri abalregíu oib flátttnn, ab ffóra aH|fabar fjar
femoerbnr; margttr latur fér natgja enn f bag,ab
brufa ettbalaufattn brfnga og rapuflótt á flcttunni,
jafnpel po elíum, fem nocfub vilja fenfja, megi
fab íjáfr vera, ab verfib blptur ab ganga fuílum
fribjúngi feirna, 2Innab bamib vií eg tafa af pví,
bvab nýtnir vib eruttt tneb óburbintt. Slllir fjó
bverfu mjeg grasivepturittn er fominn tmbir ttatgs
um óburbi, ei ab fíbur bupa mentt fvo Iftib utn
ab aufa bann, ab elíu faubatabi er breitt, og pab
ó feim fíebum, er bv>erfi ffortir grafartorf (mó)
eba annab elbúneiti; fáir brúfa fatrifvtar, eru
par fó ecfi býrar, utan einffafa búmentt, fem
bafa repnt nptfemi peirra. fþribja beemib vil eg
tafa af fegíaburbi vorttm; fró pví lanbib bpgbifí,
bafa innbúar ftefé jafnabarliga figlt ó bótutn
flnttm, en aHt til fTamé tíma, f>afa ^eir fpó Þrúfab
fama feglib I fpljuttnt og flórvibrinu, pótt fab fé
( bverugu benbtugt, og pótt einfíafa mentt á \)in>
ttm feirtti órttm b«ft tefib upp fleiri fegl, fvo fieir
gjœttt fjelgab peim og fcrcfab, mftifab pau og
flaffab, eptir fvf fem bsgabóíti, og battnig lótib
lanba fítta freifa á feirri íjatab og gagnémunum,