Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 18
umgatöst: oóvu þíabniv ó pcim (tebum fem
pavtií t>6vu l)enl)tugiv; »6vu feiv oel fpvottniv foo
fnemma á tíma, og fýnfcu paö, ab búfsbónbinn
ed't þeföt látiö fét na-g/a «ö fafia ftætmt á
j>töt'n«, eiiié og fumiv gjeva, og fcnna foo náttz
útttnm' ttm aö cd’t fprettttt, íjfaöinn {iefé ab
£eiv cctttt at> féiina oanbovbíng ftnm um fab.
©év beíöbilf eg þúfa, og oav poi ftvao játab.
gg íeolfi nú upp oarntngé pofa mínn, og baub
pab fem eg fjaftu ttf faupé. fþegav jfúlfuvnav
úofbu jfobab flútana og feppt ftnn jjoev, font
bónbinn tií mín fjálfuv, l)ann oav mabuv eHiíiguv,
og l;afbt ctnfalöann búníng, en {jod'aliganit og
tielfniöínm @g Ijeilfa benum, I;amt t6f oel foebs
ju mimtí.
23ónöt. #oaba oavníng I;eftv fú ab felja,
59?annfinb?
f£g. Ðg eg l;efí foona fttt (joab, fíúta, lévept,
bvennuoín, tóbaf, faffe og (;itt og annab fmáoegié.
2bónöt. ðelbuvbtt ab oib ()évna upp tií
foeitanna fomujíum ecfi af, ait fefé ab faupa $ab
flejfa af fieffum bluturn, býrutn bómum?
íEg. fþab ev adt faman ómiféanbi fpviv
pcfuv einéogabva; aúir fiuvfa fíút um (;álftnn,
og lévept tif flítbnabav; tóbafémeitnivniv mega
ecfi miféa tóbafib, og brennuoín og fajfe er
ómiféanbi tií ab þveféa fig á.