Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Qupperneq 25

•^tífðmððutm öíu* erfi í;ótittu Betti; $egar ^ettni
Jþófti ft;rir uib mig, fiá fá eg ^ctb «ltént á «ffitttf
um mínum/ &«mt ttnr f)á ecfi nenta þálfuc nteb
eittboert Urttnébíanb. 2>?á af ftefíu rába ab eigi
tnuni mér l;afa farib mifib frant ab freptum eba
( einnubregbiim. ©eotta (Témbi bann forir fjáff*
unt fér; ftefbi l;ann farib bariíiga meb ntig, fíú
befbi bann l;afteptir $»í mciri not of ntér, fem
óritt befbi fieígab, fsótt f;enum ftefbi albrei botts
tb mín egin eelferb í bttg; en nít ear eg ecfi f
neintt betri eba bttgíigri feittafia árib enn $ab
ft;r|io. 2llít fór eptir befétt; begar eg gat ecfi
offajtab fsoí, fem (mntt fetti mér ferir, b«c&t'f>«mt
mt'g í bcoiöt ftnnt', nteb 6gn«n og focmivlíngí
um; firtroib eanbifi eg til ab gfoca «[[t «f
ftcÆlsótto, og ab foífjafi um, begur eg fá mér íog.
fþegar eittboab fmáoegié I;afbt gengib afíaga/
fpurbi l;attn mig opt, í>x>0rt eg l;efbi gjert bab,
og tií ab íocfa $ab fanna fefé betur ótaf mér,
Ipfabt battit mér ab battn fíplbi ecfi berja mig, ef
egfegbi férfatt; en begar eg bafbi mebfént, barbt
bann mig firátt fprir loforbib; fiá tóf eguppáfsoí
ab fietgja, en fiab bugbt beíbur ecfi, I;ann batbi mig
etné fprir bab; foon« neiööt' f>«nn mt'g til «ö Ijúg««
2If befsari mebferb oarb eg bepgjulegr, foo eg
borbt ecfi ab Hta uppá nocfurtt mattn, cn unbireitié
tiífrnníngarlaué foooel fprir fllu fem góbu, brás