Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 26
26
fyntw og fMpntur* Jpatin fn;rbtt ecfért um at>
fénnct mér ctb lefa, eba ab bnlba mér til ab lcvra
£ri|íimibóntinn, foo eg tefbifí ecfi »ib fmb frá
oinnuntti; títtbí eg fioí foo eHu nibur, fem eg
þafbt latrt ab lefa og pára bjá fáfira minum.
fþetta l;éíb^t ^enum Iífa báoel uppi, í'aí pteffucí
inn t’om alötet f ÍJÚsofti'an, og tét féc mvgt'a
mcð ab fpprja ftau berttin á féffunni, ficgac
mefsufivvt u«l*, fem fi'álft’cafa t’omu fram á
fycfl'ugólfiö; fiannig fór mér þelbttr aptur enn
fram í ettu. .fjjá fieféum fiúfsbánba oar eg
fángab tií egoari2 oetra, fiá bó bantt, ogfófti
mér einé oant um fab, eitts og tttér fárnabi fiab
fegar fó|Iri minn bó. 3fú oar eg fettur í niburfetu
í fribja ftnni í;já fátatfum bóttba I foeitinni, l;amt
oar élífur bábuttt tttlnum fprri búfábírnbttm, en
íó Iltt faííinn til ab fijórna mér, foo fem eg nu
oar orbinn afoegaíeibbur; l;ann oar l;ib mejia
gungumenm', affft'ptalaus og byvöulaus; fonan
oar nocfub jfárri, fió foab etfért ab benni. í)ér
mátíi eg nú ab mefiu fifa og láta, einé og eg
oiíbi, fioí fiar ffipti fér enginn af, og má géta foí
ncerri, ab mér þaft ecfi oerib ^iab bcnbtugt meb
fol lagi, fem fomib oar á mig; eg fór mér
ttú ecfi barbara oib oinnttna enn eg cetlabi tttér,
fiof fiegar fallin eba féíltngín funbu ab eittboerju
oib mig, fiá íettbti fiítb oib nelbttr, og fiab tóf