Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Blaðsíða 27

27
eg ecfí nd’vri incr; eg faglt|í cá’t occn ffyíð-í
ugttc til fiö ctfvöft fytfi cg uœrt ntöucfcttt/ og
ft«ö ua-tt gefiö irteö mér. 3 ntatnobi ótti eg
ecfi gott, fstöt bénfcin rmr fótafc'uc/ fem oon vav,
fiar fem litltt vac afi'afiaö/ og búfyflan uac
líttl. Snginn þélfct mcr tií afc lara afc íefa cfca
afc íara Ærillinnfcómintt afc neinu rófci, mér íó fiafc
i léttu rúmi/ fiá $afc oari ttefnt foona íatifliga
einitftnni efca toifoar, ftof eg »ar orfcinn fuo
oannr »ib ab géra ecfért, itenta fiafc fem eg fiorfci
ecfi afc íóta ógjert oegnu eptirfontanfci fjtprtíngar.
SJiér gat fsannig ecfi farib fram í neinu á fiefés
uin bie. ©oona fór nú fram fióngafctií útá
feifc um oeturinn, fiá fom íjJrefiiirinn t búéoitjan;
um oorib áfcur l;effcu orfcib prejiafftpti, og lét
fá nt;fomni prejiur bacna uppfcÆöírtgtma ueca
f fyciccúmt fyctc o>I!um fmttm embicttts ft’ylðí
um. jjann lét alla á ba:num, fem ooru fprir
innan toítugt, lefa fprir fér, og géra grein á
finni fiecftngu í £ri|iintifcóitiimim, og lífabi fien* ^ a
um oet oifc atla, cn fiegar tií mfn fom, $á oar
foebifc oifc annann tón; eg funni fsá ecfért, nema
Saötc ooc og blefsunacíocötn, og einfcoern graut
f ttocfrum bcritum og oerfunt, fent eg baffci ÍÆrt
f)já fó|iurfefctir mínum, og ficgar eg átti ab
lefa á bcf, fiá |iafati cg eins og 6 oetrn barn.
iPrejiurinn oarfc foroífca, fsegar fjönn fécf afc oita