Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 45
45
iteiiitti ðfúb; — mcr ftnnfí pá ðb eg ge'ti ecfi t>erít>
ótt beitnar — og fé fiðí> fatt,- <tb fieir fem íeita ©tib^
rífiá fói afft pöb, fewt feir oibjjttrfa, pó f« eg
fjana Umt mfna Iffa, ef eg nú fer ab íeita fefé
af afoeru. ©neggvaff var eg í efa um fiab,
fwernig ab fvf ffpíbi fara/ en f ab var ecfi fengi/
pví mér fófti pab fuofem ftóíffagt, ab fá eiits
a|fi vegur tíl pefé vatri ab íefa góbar ©ubéorba*
fcíífur og fcrfja reí firfju. gg íaé nó fþóoöarí
ba'itir ogcSetþaröt í;ugvefjur/fegar eg fomfi ftenbs
unum tmbir/ og abrar góbar batfur/ fem fó vóru
ab fó. fþeféi íefíur ftefbi gétab orbíb mér tií
mififírar uppbt;ggfngar f;cfbi eg farib rétt ab/ en
nú var ecfi poí ab fteiífa; eg íaé ecfi eiginíiga
tií ab fratbaji og betrajf, eba tif ab íara fmewig
eg cettí ab baga mér, ftelbur crtfabi eg ab pab
»ari nocfurjfonar gubébórfun f lefiriiitim fjóíftim,
$ó ftugur ecfi aíltént* fpfgbi mófi. ®g oarb $5
miflu fettari enn óbur, en aptur mifítt fmrrari
og óvibfelbnari x umgengni, fab var alft pab
fem líjituinn verfabi, áfamt tneb mótgónginutn;
en etfi batt mér fab i I;jartanó fiug, abfabvarbs
abi ttocfrtt, jþegar @ubé rífié wceri íeitab, ab úts
»ega fér fecfíngu á ftitnar jiéttar fýjTunutn, ab
oenja ftg ó ftfýbni og eljiu »ib pfirbobita, eba ó
Dbjufemi, fparfemi og frifnab; eg oar jpefboegna
einé íf;ugunarlaué um búnabarfiáttu einé og áb*