Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 46
ttf/ eitié &oumíeibur og foeruE cirtá og átur/
eittá foíginn t fcrenniofn og œtirin á Iníngifét og
wagála eitré og ábur, foonb pegar árib oar fibib,
fá eg ecfi, eptir ölían pennart íe|tnr, ob mér mtinbi
gánga betur ab gipta míg enn fprr. dg fár rtó
ob fmpa ab feféi íefiur munbi ecfi oera tit ntif*
tíé, og cetíabi eg nít ab fara ab bretta þenuitt;
en rétt um fama íeitíb fér eg til firfju, og {m;rbi
fá prébifun til *Pre|lft'tté, er meff l;eftr l;riftb á
mig af eHurn rcebum, £»í þón fnéri ftuga mínttm
ðllt f einu, og er pab fá crrib fjalbgceft.
fþoí er oerr! ab eg man ecfi prébifunina
orbrétt, pátt eg Icerbi tyana eittuftnni utattab; f)ón
var munjíur uppá mcrl|fu; en aUar pcer fegrn
Ifflngar, fem ftér og fmar umoefbu ena bjóps
fettu pánfa, fó fnotra reb á orbuttum, fem gierbi
orbfcerib libugt og fílngjanbi, er mér íibib ór
minni, en abalíinttií;albib beft eg oarboeitt, og
mun pab eigi glepmafí mér ámeban eg lift; oil
eg nú láta fiig bepra pab; en til pefé ab afbafa
fetn minnlf, cetla eg öb íefa pab af prébifunarinnar
eigin orbum fem eg man, en £ar fem eg ecfi man,
oerb eg ab brófa ntfn eigitt. ^érumbil til foona
bprjabi $á peféi rceba.
—uvu,A/V\/VV'\/WVWV>/' vw.