Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Síða 53

53
um, f;uab fcenum er gébfeltmjf fmr fpvir ut<m, fcamt
rpftuimtur férfcoerja fjinbran, 03 íeggur allt í fef«
uruar tií $efé ab uppfi;IIa eflTumtar frefur. 25trtir
tteita fér um margt, fwerr annaré uegna, 03
fiefé eru bcemi, ab fó eitti l;eftr íagt tíffb í
feíurnar ft;rir fiauu attnan. íiéraf gétum uer
óípftab, ab ficgar' elffan er ftrein og innilig, $á
Itítur þun ftuerfi eígingprni eba abrar fúfnir {metja
fig eba tólma fér, fcelbur fti&tnat t;ún uorutn
fiaunfunt og atí;efttum, eptiv ftnu etgttt tnnuoctts
eölt; fegar uib bcrtum fiefsu oib íýftngu elffumtar,
fá oerbur f>úit foo þljóbattbi elí t einu: iSlffart
ec cíttí)u«ö tnnooctts anöltgt, fem fifócnac, fam^
Hotcmt ftnu etgtn tnnroctts eblt, fctm ^aunt'um,
ocöum og atfjofnum, fcm í>afa tt'Kt't tt'l fiefs, cc
oéc elffum, án f efs ab oeca bunötö ttl etnfiaHca
atbafna cða rtfsca tlma. fþetta ec elftan. Öaft
^ún ecfi fiefði fennimetfi, «r fjún I;oerfi tullfomliga
í>veiit eba froptiig.
Sííít þoab oér fienfjunt eba gérum Ijér á
jerbunni, l;oert fab er þelbur fmátt eba ffótt,
íab fienfjum oér og géruui fprir augíiti ené aHt«
fjáanba @ubá, fem cKffabar er nálocgur, og eíge
tim ítfa í eKu ab fjafa tiKittil þaité; þérafleibir
íá, ab fiegar eljfan til ©ubé er fcrein og innilig,
$á ffýrir fjúit eKum oorum fiounfum og at*
íiefnum ýér á jerbunni, famfoœmt ffnu eigin inn*
vortié ebli; er |)úit $annig fwrfi btinfcin til oif^ra