Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Side 68

68
pcefittc* íwabirfcu $á <»t> ©ut>i vœri f»gt) f
?eféu ?
ffig» 5á eg t;urubi fiftb.
pceíittc. fþu þettvfciv nu f)t>afc eg fagbi uttt
íemtatt tttóta t bag; eit fiab gengiir pftt mig afc
$ú ffpífcir tnía feféti/ fjú I;eftr p6 gófcar gáfur;
fcarnaíirrfcómiiitt piini funnir fu t>eí, og af petttim
bcfir pú ecfi l<ert fetta; pafc I;eftr einfcoerr mát»
gangur amafc afc pct/ pof pá tafa memt opt uppá
pmftt unfcaríigti.
í£g rofcnafci/ og oarfc ficíbur feinit tií foaré,
fioí eg eiféi ecfi l;v>ert eg átti afc bpíja fatm»
leifamt/ efca fegja einð og t>ar; lofftné réfci eg fiab
feinita af, og fagbi: fiér munib, prefitir gófcur!
boernig fafc fór fprir ocftir Untt f fprra.
Pcefftto. £9?ait eg pafc; pafc fór afc fennu
ecfi v>eí, en eg burafci afc jfm munfcir ecfi þafa
tefifc pafc mjeg nterri pér.
Æg* 3» 3ú, fPre|ítir gófcur! ®g ftefi ecfi
oerib fami mafcur fíban, pó ecfi í;afi mififc borib á.
prcffur. git pú þcfbir gétafc oerib búintt
afc foma peint l;Iut ( gott l;orf, fcefbir fú v>ils
jafc, og f>aft oit á.
iEg. @g trtlafci Ilfa afc bcra mig ab fof;
eg fcatt af þenfcíngu efaitá peféi orfc: leittö fyrff
(Bttösrffts og £>ans céttlÆtt's, pá muit yöuc altt
annaö gott ttlíeggfaff; eg aitlafci mér nú afc
gánga á petta lagifc; fór eg pó afc íeita @ufcö»