Ármann á Alþingi - 01.01.1829, Page 76
76
öf £»{, úb fiú tefuv Íítvb6m í eiitttt einti(ítt mevf*
frtflu, nefniíiga ft;viv pau eigíntiðu jjcevvi uíftnbi,
fem peiv Utvbu (íunba, en eg tef Uutöám ft;viv
ítflt fmb, fem mabur Iævív, (;v»ab fem pab ev, @9
jfat ecfi tteita, ab ovbib Uucöómuu brúfa(f me(f
tint (pítu fteevvi oífittbi, aö lotca, um ab pbfa faU/
09 livtöm: um f atiU/ fem t;ef?v t;bfab f att/ 09 ab
ovbib Htmnátta fáramóti/ bvúfa(í me(f uiit tcevbóm
t búffap 09 Itaitboevfum og eílum jtanbpbnum
t;ftví;efub; ett (luiibum (Tengir mabuv £ó bábuttt
ovbuitunt famatt/ fooab ef einn mevfiémabur t. t>.
fegbi/ ab b«b (n;rfti ettgait Uucöom tií ab bfta,
jiá ft;nni eiití;oeviiv af jeím mev|tebbu ab
ab t;amt {jefbi meint ítttmátttt en ecfi oíftnbi/ 09
l;efbu jab fíbait ftnir fatt og bcevu jab út, ab
ecfí jt;vfti tteina funnáttu tit ab búa. ©é litoí
öómttt: tefittn ft;viv pau íjtucn' ufjft'ttöt, pá famftnni
eg jév t jot. ab l;amt eba jau, fem já ev fab
fama, ecfi puvfa tií ab búa, p6 íeiba fum af jeim
tit ab jecfja náfotentav btíjfapaviné ebíi, og tit ab
fjá gteggoav boab þagav; en fé lotröómwt: tefinn
fpviv fttttttáttw, pá fegi eg jév jab fatt, ab f)ún
er naubfpntig tií ab géta búib oeí; — eba evtú
mév ecfi fambóma t joí, ab fjómeittfa og (Táttur
og fjáv(n;vbfttg og oefttabuv og fmfbar og f. fvo.
fé funnátta?